Elke speler zal de eerste match in jaren bij kunstlicht op zijn manier herinneren. Gelegenheidskeeper Peter omdat hij na de wedstrijd de ganse ploeg op een bak Primus trakteerde en toch niet jarig was. Jelle omdat hij volgende week drie PV's mbt snelheidsovertredingen in de bus zal krijgen om voor de laatste 20 minuten in te vallen en daarin even zichtbaar te zijn als Silence Lotto tijdens de voorjaarsklassiekers. Mus omdat hij de winning goal over de lege doelmond trapte. Cordy omdat hij bewees na zijn 35ste toch een deel van de teloorgegane conditie teruggevonden te hebben. Jonas omdat hij de wedstrijd kon uitspelen zonder teveel last van de knieperikelen. Ik zal de match herinneren als een hoopgevende, collectief sterke prestatie die om bevestiging vraagt tijdens het Paastornooi.
Doelpunten 0-1: Jonas 2-2: Joachim Ivens 2-3: Joachim Ivens (pen)
SKW: Peter, Werner, Fred VB, Danny, Nicolas, Cordy, Kristof, Joachim, Fred M, Jonas & Mus.
Man van de Match Joachim
Volgende wedstrijd: Paastornooi op zaterdag en zondag 11 en 12 april. Samenkomst in den Boven op zaterdag om 11u30.
Een SKW match op zondagochtend is vragen om moeilijkheden. En wat gevreesd werd, kwam ook uit: onze verhoopte 11de of 12de man bleef in bed steken. Gelukkig kennen we sinds 4 oktober 2008 een nieuw fenomeen. Naar analogie met het Stockholmsyndroom, het psychologisch verschijnsel waarbij de gegijzelde sympathie voor de gijzelnemer krijgt en zich voor het eerst sterk uitte tijdens een gijzeling in 1973 in Stockholm, kennen wij sinds 6 maanden " het Waarloossyndroom". Die bewuste zaterdag waren we met 7 spelers afgezakt naar Waarloos en nadat we Mark S. zo ver kregen toch maar zijn shoes aan te trekken, begonnen we met 8 de wedstrijd tegen één van de titelkandidaten. Ondanks of dankzij het besef dat we voor een onmogelijke opdracht en ongelijke strijd stonden, vochten we voor wat we waard waren en leek geen inspanning teveel. De verbetenheid en de wilskracht droop ervan af. De rust werd bereikt met een 2-0 achterstand na zowaar zelfs de paal geraakt te hebben. Ik betwijfel of de achterstand bij de rust bij een 11 tegen 11 niet hoger had geweest. Sinds die dag gelooft niemand binnen de SKW familie nog in een handicap van een man minder. Integendeel, voetballen met 10 vormt een extra uitdaging en biedt een unieke kans om onszelf te overtreffen. Zondag was niet anders. Enkel na ons openingsdoelpunt - wereldgoal van Werner - werden we een 10tal minuten overlopen. Voor de rest leek het dikwijls alsof wij met een man meer speelden, tot ongeloof en frustratie van enkele thuisspelers. In een tweede helft kwamen we snel 3-1 achter, maar ondanks voldoende doelrijpe kansen, kwamen we niet verder dan een tweede doelpunt. Het verdiende gelijkspel bleef dus uit. Na de match was iedereen het erover eens dat we met een man meer de match hadden gewonnen. Ik dus niet. Maar over een zaak zijn we het wel eens: uit deze prestatie kunnen we moed putten voor onze Engelse week. Yes, we can.
Zaterdag 28 maart. Exact zeven dagen terug won Cavendish de jubileumeditie van de Primavera. Om maar te zeggen dat de lente in het land is. De eerste voorjaarswarmte, een licht briesje, geen pollen in de lucht, oftewel ideaal voetbalweer. Wat wil een mens nog meer? Een basisplaats op je 38ste misschien? Eigenlijk niet eens, de dag/avond/nacht voordien was namelijk iets té geweest en dus zou ik de waarheid geweld aandoen als ik zei dat ik stond te popelen om mijn voetbalkunstjes nog eens te openbaren. Neen, ik was helemaal klaar voor een namiddagje "Vandereycken langs de zijlijn". Lijkt me wel een leuke en bevredigende job te zijn, coach van de plaatselijke voetbaltrots. Als je wint, kan je de de klasse van je spelers en ploeg in de verf zetten, met voldoende nadruk op de looplijnen en automatismen die je in de ploeg kreeg. Om nog te zwijgen over je psychologisch talent om met jonge aanstormende talenten om te gaan. Als je verliest, volstaat het de positieve punten en dito evolutie te benadrukken en schalks te verwijzen naar de scheidsrechterlijke dwalingen en het ongeluk dat je ploeg nu al weken treft. Bovendien heb je steeds gezelschap van je assistent(en) en keeperstrainer en kan je in alle omstandigheden een kaartje leggen. Waar onze keeperstrainer Mark M. de laatste weken vertoeft, heb ik enkele weken terug al voldoende duidelijk gemaakt. Erger is dat we nu ook Mark S. moeten missen. Nog voor de aftrap van de wedstrijd verdween hij met de noorderzon. Hij werd het laatst gesignaleerd in de omgeving van Boom, waar het aantal klachten van burenlawaai spectucalair toeneemt. Tja, als je twee wielerkampioenen in hetzelfde bed steekt, bekom je decibelniveaus die ze zelfs in de wijde omgeving van Zaventem niet meer gewoon zijn. Ook de zon liet het afweten, waardoor het een eenzame eerste helft in de regen werd. Een helft waarin Peter VC zich als eerste onderscheidde door ons op een corner recht te houden. Nadien namen we de wedstrijd vlot in handen en enkel omwille van teveel onkunde in de afwerking bleef de ruststand beperkt tot 3-0. In de overbodige tweede helft bleken we trefzekerder en spaarde gelegenheidsref Dré de clubkas door snel na de 9de goal af te fluiten.
Doelpunten 1-0: Danny Spiessens 2-0: Jan Derop 3-0: Werner Grinwis 4-1: Jelle Speelman 5-1: Frederik Van Buggenhout 6-1: Niels Speelman 7-1: Niels Speelman 8-1: Niels Speelman 9-2: Kenny Eggermont
De eerste helft was veruit onze zwakste prestatie van het seizoen. Op geen enkel moment leek er ook maar iets te lukken. Bovendien werden we al snel geconfronteerd met blessures van Davy en Jelle. Laatstgenoemde kan moeilijk wegsteken kost wat kost SKW topscorer te willen worden en stond erop op halve kracht toch maar een licht toegestane strafschop binnen te trappen. Een erg gevleide 1-1 ruststand was het gevolg. In de tweede helft nam Jelle het zekere voor het onzekere en besloot Peter VC af te lossen als doelman. Om autoritair stand te houden tot 5 minuten voor afsluiten. Toch willen we het niet hebben over de keeperskwaliteiten van Jelle Speelman. Daarvoor zijn anderen beter geplaatst, ik denk onder andere aan de legendarische keeperstrainer van Hingene, mijn goede vriend Mark M. die er persoonlijk voor gezorgd heeft dat Klein Brabant binnen enkele jaren bekend zal staan voor zijn uitmuntende keepers. Welnu, Mark mag dan misschien beter geplaatst zijn, hij was jammer genoeg andermaal afwezig. Naar verluidt vond in Hingene een belangrijk viskampioenschap plaats en kon Mark M als notoir inwoner moeilijk anders dan deel te nemen. Nu weet ik weinig of niets af van vissen, laat staan van kampioenschapsreglementen, ongewettigde afwezigheden en zo, maar uit de verhalen leid ik af dat dergelijke kampioenschappen het ideale excuus zijn om buiten te komen en je onder vrienden te bezatten zonder al teveel inspanning. Laat ons zeggen darts met wat minder beweging. Klinkt goed en bij deze aanvaard als volwaardig excuus om een competitiematch van SKW te missen. Aangezien we het dus niet over keepersvaardigheden kunnen hebben, moeten jullie zich tevreden stellen met een onderwerp dat al een gans seizoen voor beroering zorgt in onze kleedkamer: het keeperstruitje. Je moet weten dat we het seizoen gestart zijn met Denny in de doelmond. Voor zij die Denny niet kennen: je kan hem op vlak van postuur het best vergelijken met Kristof Van Hout, de derde doelman van KV Kortijk die furore maakte tijdens de strafschoppenreeks in de bekermatch tegen Standard. Na de blessure van Denny verdedigden Mus en Peter VC ons doel. En beiden beklaagden er zich steeds over dat de truitjes nog op maat van toekomstig schepen van sport Kevin Van Ranst gemaakt zijn en ze liever niet zwommen op zaterdagnamiddag. Peter insinueerde zelfs een tegengoal geïncasseerd te hebben door teveel wind opgevangen te hebben bij het uitkomen. Aangezien deze klaagzang bleef aanhouden, dachten wij dat we inderdaad een inschattingsfout mbt de maat van het keeperstruitje gemaakt hadden. Tot we zaterdag toch een perfect match vonden. Bedankt Jelle!
Doelpunten 1-1: Jelle Speelman (pen)
SKW: Peter, Koen B., Davy, Koen V, Riccardo, Jan, Danny, Jelle, Fred, Mark S. & Niels.
Man van de Match: Koen V.
Volgende wedstrijd: SKW - Ranst op zaterdag 28 maart om 14u30. Samenkomst aan de kleedkamers om 14u00.
Aangezien onze vaste schrijver geen verslag zal maken omdat we Mark M. moesten missen probeer ik het even over te nemen, nu dat ik eens aanwezig was.
Slecht spelen en toch winnen.
Zo wordt men kampioen zegt men altijd. In ons geval zal dit nu ook wel niet kloppen maar we mogen toch tevreden zijn dat we tegen een "moeilijke" tegenstander toch de overwinning gehaald hebben. Onze ploeg kwam in de eerste helft al snel op voorsprong via een net wel buitenspel goal van Niels maar dit was niet zichtbaar voor de scheidsrechter. De rest van de helft hadden we het betere van het spel en gaven we geen kansen weg. Echt veel kansen waren er ook niet meer voor ons. Een vrije trap van Jelle, die nog net gered werd door de Keeper. Blijkbaar hadden de bezoekers tijdens de rust een verfrissendere drank gekregen want zo kwamen ze ook op het veld. Ze hadden meer balbezit en veldoverwicht al resulteerde dit niet meteen in kansen voor hen. Toch kwamen ze langszij na een disputabele penalty. Zoals zo vaak zal de ene scheidsrechter er wel voor fluiten en de andere niet. Na deze opdoffer was de organisatie zoek in onze ploeg en vielen er veel slechte passes te noteren. Het voordeel was wel dat de bezoekers dit niet konden uitbuiten. Tegen het einde toe konden we het veldoverwicht terug wat in evenwicht brengen en wat niemand nog voor mogelijk hield gebeurde toch nog. We maakten de winning goal via een afgeweken schot van Gust. Misschien was een gelijkspel billijker aangezien wij de eerste helft voor onze rekening namen en zij de tweede, alhoewel dat wij toch iets meer kansen over de ganse wedstrijd afgedwongen hebben.
Doelpunten: 1-0 Niels 2-1 Gust
SKW Mus - Werner - Jan - Koen V - Koen B - Jelle - Danny - Gust - Fred M (Jurgen) - Gust - Niels
Volgende Wedstrijd Waarloos 3 - SKW Zaterdag 21 maart 2009 om 13u. Samenkomen om 12u.
Zoals jullie ongetwijfeld weten is onze huisadvocaat Philip M. die hard Club Brugge supporter. In goede en kwade tijden. Alhoewel. Na de smadelijke uitschakeling in de Cofidis cup door Rode Lantaarn Roeselare vertrouwde Philip ons toe geen enkele match van FCB meer bij te wonen zolang Jackie Mathijssen er trainer was. Om enkele weken terug toch doodleuk de thuismatch tegen Racing Genk mee te maken. Nochtans heeft blauw zwart bij mijn weten geen trainersswitch doorgevoerd. Na de match hetzelfde liedje: geen live presence meer in Jan Breydel zolang JM trainer is. Van geloofwaardigheid gesproken. Jammer genoeg voor de vaste bezoekers van deze blog ben ik meer man van mijn woord. Ik had me voorgenomen geen verslag meer neer te pennen zolang Mark Messelis niet opnieuw zijn plaats in het elftal innam. Niet dat zijn afwezigheid van de voorbije weken het resultaat was van positieve selectieproblemen van onze selectieheer - een kort nazicht van de bank dit seizoen spreekt boekdelen - of van een moeilijk herstellende blessure. Neen, Mark heeft de voorbije weken zijn theoretisch opgedane kennis van binnenhuisarchitectuur in de praktijk omgezet. Vanaf nu maar één adres voor de herinrichting van leefruimtes, installaties van douches en alle schilderwerken: Mark Messelis. Bijkomend positief nieuws voor de SKW familie is de grandioze instuif die Mark binnenkort organiseert. Meer info hierover allicht binnenkort. Het effect van de terugkeer van de verloren zoon in zijn vrije rol op het middenveld was duidelijk merkbaar en werd andermaal vlot vertaald in doelpunten. En aangezien Mark stressbestendig is: als hij op 7 maart de onbewuste assists van zaterdag ll vervangt door doelpunten zal hij nog prominenter aanwezig zijn in het matchverslag.
Doelpunten 1-0: Mark Saey
2-0: William Koller 3-0: William Koller 4-0: Werner Grinwis
SKW: Peter VC, Jurgen, Werner, Davy, Jan, Mark M., Danny, Michael ( William), Fred, Mark S. & Frederik B..
Man van de Match: Davy
Volgende wedstrijd: SKW - Rumst op zaterdag 7 maart om 14u30. Samenkomst aan de kleedkamers om 14u00.
Het begint me stilaan duidelijk te worden wat de voorwaarden zijn om als tegenstander van SKW in aanmerking te komen. Het kan moeilijk toeval zijn dat er drie ploegen uit Waarloos het tegen ons opnemen, dat wij naar Breendonk trekken en een dubbele confrontatie met 't Vat afwerken. Als ik de oprichter van SKW hierover aanspreek, kom ik niet verder dan een veelzeggende genietende glimlach. Snuggere man, den Dré.
Nu ja, tijden veranderen. Zo bleek dat onze tegenstander van deze week niet langer over een eigen stamcafé beschikte. Dit moest wel tot een slinkende motivatie leiden. Bovendien telde de thuisploeg niet minder dan zeven gekwetsten. Toch een elftal op de been krijgen, is in die omstandigheden een knappe prestatie. Voor een uitgebreid matchverslag ontbreekt me de tijd en de info. Je moet weten dat we voor de match Mark S. gevraagd hadden de belangrijkste fases te noteren. Na de match kregen we niet eens een blanco vod papier terug; Mark S. had blijkbaar niets genoteerd van een match die nochtans bol stond van doelpuntzwangere fases en knap aanvallend spel. Nu ja, je kan het hem niet kwalijk nemen dat hij met zijn gedachten elders was. Mark is sinds enkele weken immers op vrijerspad. Om privacyredenen mag ik niet al te veel zeggen, maar blijkbaar heeft hij het zwaar te pakken. In die mate zelfs dat hij nu al gemeld heeft er volgende week tijdens de wedstrijd er even van onder te moeten muizen. Het is onze trouwe makker uiteraard gegund. En in de meeste matchen zou dit ook niet al te veel problemen mogen opleveren. Alleen uitgerekend nu leverde het ontbreken van cruciale matchgegevens wat problemen op. Na de match hebben enkele Chinese vrijwilligers zich opgeofferd om tot de nodige reconstructie over te gaan. Niet makkelijk als je weet dat de ruststand 0-6 was. Wat meteen de nodige motivatieproblemen bij Jelle opleverde. Gelukkig wisten enkele oude getrouwen hoe Jelle kan gemotiveerd worden: friet met curryworst. Spoedoverleg bij de aanwezige bestuursleden van SKW leidde tot het door Jelle beoogde doel: bij dubbele cijfers zou de clubkas de spelers op friet trakteren. Wat na een overbodige tweede helft ook effectief gebeurde. Jammer was er ook wat concentratieverlies in de verdediging (links?) waardoor Mus zich toch drie keer moest omdraaien.
Na de sterke prestaties van de voorbije weken hopen we op een goede afsluiter volgende week tegen Zele.
Doelpunten
0-1: Niels Speelman
0-2: David De Ridder
0-3: Niels Speelman
0-4: Joachim Ivens
0-5: Ainsley Pauwels
0-6: Jelle Speelman
0-7: Joachim Ivens
1-8: own goal
3-9: Jelle Speelman
3-10: David De Ridder
3-11: David De Ridder
SKW: Mus, Jan, Davy, Fred, Ainsley, Mark S. (Nicolas), Danny, Jelle, David, Joachim & Niels.
Man van de Match: Niels.
Volgende wedstrijd: SKW - Zele op zaterdag 13 december om 14u30. Samenkomst aan de terreinen om 14u00.
"Zou Osama Bin Laden 's morgens zelf zijn boterhammen smeren, wanneer hij uit zijn hol kruipt ?"
"Waarom liggen er altijd drie gekleurde glazen bollen op de tafel in de zevende dag ?" en tenslotte
"Waarom kijkt Alain Coninckx in datzelfde programma voor aanvang altijd of er iemand net in zijn broek heeft gescheten ?"
Deze vragen, en ook nog andere (waarover ik liever niks kwijt wil) stel ik mezelf wanneer het weekend weer met rasse schreden nadert. Een weekend waar zaterdag weer eens Josdag wordt. Als dat maar goed komt. Zeker nu Interbrew (of is het nu Anheuser Bush Inbev of zoiets?) een nieuw biertje op de markt gebracht heeft. En ik allicht niet aan de verleiding zal kunnen weerstaan om proefondervindelijk na te gaan of het waar is wat de goegemeente zegt: gevaarlijk spul, smaakt als een pils maar heeft de uitwerking van een duvel. Dat belooft.
Vorige week verloor "de beste ploeg van Bornem" in de slotminuten van de één van de drie ploegen uit Waarloos. Een match die vol stond van de gecontesteerde fases en waarvan binnen enkele jaren misschien zal blijken dat de voorzitter van Waarloos de arbiter vooraf enkele vaten van de lokale producent van oude-wijven-pils cadeau gaf.
Wat een contrast met dat nieuwe biertje van Inbev. Als een arbiter zich voor enkele bakken tauro laat beïnvloeden, hebben wij daar uiteraard alle begrip voor. Maar voor enkele vaten die dezelfde naam dragen als dat van onze drukbezette huisadvocaat, daar kunnen we veel moeilijker inkomen.
Maar soit, waar was ik nu weer gebleven. Josdag, juist ja. Welnu, op Josdag speelden we tegen Ranst.
Na een moeilijke start waarin Werner een flauwe imitatie van mezelf opvoerde, maar zijn terugspeelkopbal op de binnenkant paal zag stranden, namen we stilaan het heft in handen. Met een magisch vierkant Bram - Jelle - Kristof - Laurent mag ook niets minder verwacht worden.
Voor de rust resulteerde dit al in het betere combinatievoetbal van dit seizoen, bekroond met twee doelpunten.
Na de rust werd de concentratie behouden en verzorgd gevoetbald. Een verdubbeling van de score was dan ook het logische gevolg.
Voor de tactici onder ons melden we nog dat we deze opdracht voor het eerst sinds lang in een 4-4-2 afwerkten.
En op het eind wint Waarloos. We kennen de uitspraak over de Duitsers, maar zo voelden wij ons na de wedstrijd. Was het omwille van de geheelonthouding op vrijdagnacht, het zaterdagochtend sneeuwtapijt in de buurt van Gent of het feit dat we al twee matchen droog stonden, feit is dat SKW danig gemotiveerd aan de wedstrijd begon. En al snel op voorsprong kwam na een knap afstandshot van Niels. Niet veel later hingen de bordjes terug in evenwicht na een vermeend buitenspel doelpunt. Ipv te mekkeren op de arbiter hadden we toen gelukkig nog wel het verstand om verder aan voetballen te denken. En tussen twee sneeuwbuien door lukte Danny Spiessens het na een hoekschop de verdiende 1-2 in de hoek te leggen, meteen ook de ruststand. In de tweede helft ondergingen we in eerste instantie steriele Waarloos druk met weliswaar een bal onderkant lat (en wie weet ook over de doellijn?). Aan de andere kant konden wij ook weinig of geen counter mogelijkheden uitspelen. Eén van deze counters eindigde op jammerlijk balverlies en een snelle en perfecte tegenaanval van Waarloos: 2-2. Nadien was het toch meer pompen of verzuipen waarbij het er lange tijd naar uitzag dat we het punt zouden vasthouden en voor een mini stunt konden zorgen. Tot de voorlaatste minuut een voorzet aan onze tweede paal binnenzoemde. De 4-2 was het gevolg van de instant ontgoocheling. Achteraf de nederlaag afschuiven op de (ongelukkig leidende/lijdende) scheidsrechter is al te makkelijk. Met dezelfde ingesteldheid moeten we zaterdag zeker punten kunnen halen in Ranst.
Doelpunten 0-1: Niels Speelman 1-2: Danny Spiessens
Het mag gezegd: sinds de blijde intrede van Jurgen een kleine maand geleden is onze verdediging danig versterkt. In de voorbije twee competitiewedstrijden slikten we maar één tegendoelpunt. Het kan ons defensief zelfbewustzijn alleen maar versterken. Het is ooit anders geweest bij SKW. Er waren seizoenen waarbij SKW zich al troostte met de gedachte dan onze keeper niet meer dan een half dozijn ballen uit zijn netten moest halen. Ook toen hadden we nochtans een world class verdediging met naast Werner ook Black Panther Kurt, Ceule The Knife, Harry the Butcher en Para Mark. Alleen bleek deze verdediging minder solide als het om steekpenningen ging. Nu de feiten volgens onze huisadvocaat Toere Maes toch verjaard zijn en de kans op correctionele vervolging nihil is, zie ik geen andere mogelijkheid dan de feiten via deze blog in de openbaarheid te brengen. U moet weten dat onze toenmalige Para in die tijd een lichtjes anders leven leidde dan vandaag. En neen, we hebben het niet over het feit dat hij nu toneel speelt en toen niet. Als je je afvraagt vanwaar zijn toneeltalent komt, luidt het simpele antwoord: oefenen, oefenen en nog eens oefenen. En in die periode moest hij veel oefenen. Niet alleen thuis, maar - naar wat nu blijkt - ook op het voetbalveld. Om zijn beknotte vrijheid op alcoholisch vlak te compenseren, vond Mark er niets beters op dan zich voor een Duveltje of twee te prostitueren door eens onder de bal door te gaan of de perfect opgezette buitenspelval op te heffen. Bronnen dichtbij de betrokkenen bevestigen dat Mark zich omwille van zijn herwonnen vrijheid de laatste jaren steeds minder liet omkopen, maar dat hij onze tegenstanders een opvolger uit eigen ploeg aangeboden had. Nu ook deze opvolger de shoes aan de haak gehangen heeft, wordt het doen en laten van Mark, en meer specifiek ook dat van de nieuwe spelers die hij aanbrengt, nauwlettend in de gaten gehouden. Om Mark te helpen weerstaan aan de oude verlokkingen heeft hij sinds dit seizoen een nieuwe carrièrewending aanvaard als pocket spits. En Jurgen werd aangebracht door Danny en niet door Mark, dat is ons in de voorbije weken ook wel duidelijk geworden. De eerste helft tegen Atalanta Waarloos verliep vrij gelijk opgaand, met een licht overwicht voor SKW. Verdediging sterker dan aanval, zoals dat heet. Na de noodgedwongen wissel van Jurgen - die na een drieste tackle op de enkel voor enkele weken in de plaaster zit - en enkele positionele wissels lieten we ons toch verrassen op een strakke cross. Via een prachtige overhoekse kopbal waarop Mus kansloos was, kwam Atalanta 0-1 voor. In het laatste kwart van de wedstrijd zette SKW een indrukwekkend slotoffensief op, maar de pompcapaciteit van onze tegenstander mocht er ook zijn. Volgende week kans op revanche op het veld van de competitieleiders.
Na de deugddoende auswärtssieg bij Rumst konden we met een positief gevoel het treffen met FC Somers tegemoet zien. Jammer genoeg verliep de voorbereiding op dit duel andermaal verre van vlekkeloos. Door een jammerlijk toeval bleken Denny en Mark S net uit de Acide gekropen te zijn toen ik er op vrijdagavond, of was het al zaterdagochtend, binnenviel. Het café was in belangrijke mate gevuld met een groep feestvierende basketballers, waarvan een aantal dan nog een abonnement op GBA hebben. Weinig hoop op deftig advies voor onze thuismatch dus. Er restte mij dan ook niet veel anders dan nog eens af te zakken tot bij onze Egyptische balgoochelaar uit de Boomstraat. Lag het aan de duveltjes die ik in Mechelen had gedronken, aan de stella's van Liliane of aan de vrieskou, feit is dat ik mij nog maar bitter weinig herinner van zijn tactische raadgevingen. Als ik dan toch moest gokken, dan hadden we het over de door Obama gewonnen presidentsverkiezingen in de USA en het belang van verandering. Verandering als belangrijkste advies voor de match dus. En wat dan met never change a winning team? Met deze verscheurende keuze voor ogen en een mini schotel Afrika in de maag viel ik als een blok in slaap. De volgende middag - die traditiegetrouw als ochtend aanvoelde - stond bol van de verrassingen. Eerst en vooral selectieproblemen, omdat we zowaar met 12 bereidwillige spelers op Breeven verzamelden. In de laatste 27 seconden voor de aftrap moest de knoop doorgehakt worden en aangezien een niet scorende spits best wat geprikkeld wordt, werd onze toneelvirtuoos Mark M naar de bank verwezen. Daarnaast noteerden we een recordopkomst (dubbele cijfers) SKW supporters. Naar verluidt ging het gerucht de ronde dat we een jeneverbar voorzien hadden, wat allicht veel verklaart. Wat niet wegneemt dat een jeneverbar misschien toch een goed idee is om wat extra supporters te lokken. De match zelf kan het best als gesloten omschreven worden. In de eerste helft was SKW vrij makkelijk baas, de tweede helft was voor de bezoekers met o.m. een schot onderkant lat. Ook wij hadden enkele goede kansen, maar ondergetekende besloot een voorzet van Frederik net naast te koppen. Tijd om ook een geprikkeld te worden...
SKW: Mus, Peter, Jurgen, Werner, Fred, Jan (Frederik B), Danny, Bart DW, Nicolas, Jelle & Bart H (Mark M).
Man van de Match: Jurgen.
Volgende wedstrijd: SKW - Atalanta Waarloos op zaterdag 15 november om 14u30u. Samenkomst aan het terrein om 14u. Aansluitend etentje in de Messinc, toneel en bal Kloosterstraat...
