Ik ben het spuugzat. Teveel is teveel. Zelfs voor mij zijn er grenzen bereikt en eigenlijk zelfs fors overschreden.
Hoe durven ze? Hebben ze geen beetje respect? Zoeken ze mij of zo?
Sinds de laatste woensdagavond in het Astridpark - vind dit eigenlijk een stuk authentieker klinken dan het Constant VDS stadion - was er maar één gespreksonderwerp meer op café. Het gedrag van het arbitrale trio. Of moeten we zeggen arbitraal kwartet, want als ik me het goed voor de geest kan halen, was ook N'Zolo van de partij. Die man is dan ook altijd op de afspraak als het om gecontesteerde wedstrijden gaat. Nochtans doet onze Gabonese ref het verre van slecht op facebook. Op vlak van fans staat de teller op 281 leden. En op vlak van tegenstanders valt het ook goed mee. De groep "Zet N'Zolo het land uit" haalt net de 100 niet. De drukst bevolkte groep is "KAA Gent is in de beker bestolen door circusarbiter" met exact 531 leden. Hiemee komt de Meire index ( verhouding van de fangroep op de grootste anti groep) voor Jerommeke op 0,53. Met brio geslaagd dus, want meer dan 0,5 halen is een huzarenstukje. Een score van 1 of meer (meer fans dan tegenstanders dus) duidt er ook op dat er iets mis. Allicht heeft de scheidsrechter in kwestie teveel en te opzichtig in het voordeel van een ploeg geblazen, zodat de supporters van de bewuste ploeg fan geworden zijn. Alleen maar om te zeggen dat N'Zolo een goede score haalt.
Wat heeft dit dan te maken met mijn gemoedstoestand, hoor ik je denken. Zeer eenvoudig, een matchverslag schrijven doe je niet zonder inspiratie. En niet overdadig alcoholgebruik stimuleert nu eenmaal de inspiratie. Anderzijds las ik vorige week in een foldertje van Mensura dat je best twee dagen per week geen alcohol nuttigt. Wat voor mij verregaande gevolgen heeft, want dit betekent dat ik een matchverslag zonder een scheutje Oban zou moeten produceren. Dilemma dus. Tot ik op het geniale idee kwam om de frisse pinten na de match het werk te laten doen. Al zeg ik het zelf: fantastisch idee en dito uitvoering. Het verslag stond vast: "In tegenstelling tot de niet eens zo fiere leider in de Jupiler league had SKW niet de hulp van de arbiter nodig om de ongeslagen status van de voorbije maanden te behouden. SKW kon immers naar goede gewoonte rekenen op een ijzersterke defensie". Prachtig toch. En wat doen ze me dan aan? De boel lekker verpesten. Een strafschop fluiten in het Astridpark. Tijdens een match van Anderlecht. In de laatste minuten. TEGEN die van Brussel hé... Waardoor ze wel de boot ingaan. En ik opnieuw mag beginnen. En wetende dat een week tot nader order maar zeven dagen telt, alweer zal moeten zondigen. Wat een droefnis. Wat een corrupte boel! Trop is teveel.

Gelukkig staat de mentaliteit en de wilskracht van SKW hier in schril contrast tegenover. Een groeiend zelfvertrouwen en een stijgende groeicurve laat het beste verhopen voor de Engelse weken die eraan komen. In de eerste helft was het nog teveel pompen of verzuipen, maar in de tweede helft werden we geleidelijk aan de betere ploeg met de beste kansen. Om maar te zeggen dat er tegen de nummer drie meer mogelijk was dan een brilscore.

Doelpunten:
geen

SKW:
Jerry, W., Koen V, Peter VC, Ronny, Danny, Wies, Fred, Bart DW, Gaëtan & Roskam.

Man van de Match
Gaëtan

06-02-2010 om 00:00 geschreven door Fred