Aan alle mooie liedjes komt vroeg of laat een eind. In ons geval na 7 wedstrijden dus. Het begon nochtans uitstekend. SKW zette de eerste doelkans van de match feilloos om. Killer van dienst was Tom Bellon. Even later kregen we een unieke kans op 2-0 na een mooi opgezette aanval, maar de bal ging er net niet in. Op de meest ongelukkige wijze kwam de stand in evenwicht. Op een hoekschap kreeg onze laatste man, W.G. de bal in het gezicht. Jammer genoeg stond zijn gezicht niet richting speelveld gericht, maar richting eigen doel. In de tweede helft was het lang pompen of verzuipen. Tien minuten voor tijd slikten we een tweede tegendoelpunt. In een fors slotoffensief kwamen we net niet tot de gelijkmaker. Integendeel, in blessuretijd incasseerden we een derde tegendoelpunt. Ondanks het resultaat, zonder meer een knappe prestatie.
Doelpunten: 1-0: Tom Bellon
SKW: Peter VC, Werner, Koen V, Jurgen, Fred, Danny (Michaël), Wies, Tom Bellon, Jan, Bart DW & Ronny.
Man van de Match Koen
Volgende wedstrijd: SKW - Jong Sint Joris op zaterdag 6 maart om 14u30. Samenkomst aan de kleedkamers om 14u00.
Woensdagavond 3 maart 21u05. Verwoede pogingen van Frank Raes om me te enthousiasmeren voor de wedstrijd tussen de sjakossenbende (of hadden ze die inmiddels afgezworen?) van Dickie Dik en de nummer 11 van de FIFA ranking. Hij beseft het niet, maar heeft geen schijn van kans. Er zijn blijkbaar 18000 à 20000 toeschouwers in het kille Heyzel stadion en dat heet een succes te zijn. Het is immers koud en de match is te volgen op televisie, verduidelijkt Frank. Het eerste kan ik moeilijk ontkennen aangezien ik 's morgens de ruiten van mijn wagen nog van een laagje ijs mocht ontdoen. Ook het tweede is correct en blijkt zelfs meldenswaardig. Voor de vorige (uit)matchen bleek er immers onvoldoende of geen interesse te bestaan in een live coverage van de prestatie van onze nationale elf. Ik dwaal wat rond op facebook en besef dat er nog twee wedstrijdverslagen dienen afgewerkt te worden. De Engelse weken vergen veel van onze ploeg, niet in het minst van de verslaggever van dienst. Zeven dagen na datum het relaas van de match neerpennen, is niet eenvoudig. Ook niet na twee glazen Oban. Veel herinner ik me niet meer van de match. Een sompig veld. Slechte verlichting. Te lang gewerkt omdat ik enkele dossiers wou afwerken voor de vlucht naar Valencia. De laatste SKW'ers bereiken Duffel rond 20u15 zodat de match met een halfuurtje vertraging start. Enkele pinten in het sportcaf na de match. Veel meer nog in de Acide Carbonique, waar Jonas me het langst gezelschap houdt. En ik met Jos een tussentijdse evaluatie van het seizoen maak tot het ochtendgloren en mijn vlucht naar Valencia dreig te missen. Gelukkig beslist de Franse luchtvaartindustrie te staken en worden alle vluchten enkele uren uitgesteld. Meer herinner ik me niet van woe 24/02. Niet direct voldoende om de afwezige supporters deskundig te informeren over de prestaties van SK Watertoren. Tot Frank Raes me in de 63ste minuut wakkerschudt. Kranjcar scoort de 0-1. In de herhaling hoor ik Frank mummelen "Ja Bailly?". Bailly, doelman van beroep, gaat blijkbaar niet vrijuit. Was het de vierde Oban? Bij mij of bij Bailly? Of is het omdat de kranten zich de voorbije dagen bleven afvragen wie de beste Belgische doelman is? Feit is dat de herinneringen aan onze match tegen Zwervers plots in ijltempo terugkwamen. En stilaan begint het me te dagen. SKW pretendeert al enkele jaren over één van de sterkste defensies van Bornem te kunnen beschikken. Inclusief quasi onklopbare doelmannen. Mijn eerste herinneringen gaan terug naar Kevin Van Ranst, beloftevol keeper die na enkele kwetsuren en mede omwille van een druk politiek leven zijn plaats in de goal met spijt in het hart diende af te staan. De laatste jaren konden we rekenen op het kunst- en vliegwerk van Roskam en Mus. Deze laatste maakte het vorig seizoen zo bont dat er zelfs een echte transfersoap volgde op een knap Paastornooi. Dit jaar schopten zowel Sven als Jerry het al als doelman tot man van de match. Het is een ongekende luxe om goede keepers in de spits te kunnen plaatsen. Zeker als ze ook op die positie matchbepalend blijken te zijn. Dat Jonas man van de match werd met 7 stemmen en Jerry tweede met 3 stemmen, zegt voldoende over de sterkhouders op een kille woensdagavond in Duffel. Het was trouwens een match met verschillende gezichten. Een eerste helft waarin we goed meespeelden en de betere kansen hadden, maar eerder ongelukkig 1-0 achterkwamen na een scrimmage voor doel. Een sterk begin van de tweede helft waarin we de bakens konden verzetten en 1-3 voorkwamen. Een match tegen de Zwervers is echter nooit gedaan. Na de aansluitingstreffer en een terechte rode kaart werd het nog pompen of verzuipen voor ons tiental. Een sublieme Jerry voorkwam de gelijkmaker in de laatste minuut. En in blessuretijd besloot wie anders dan Jonas alle twijfel weg te nemen door een hoekschop rechtstreeks binnen te krullen.
Doelpunten: 1-1: Jonas 1-2: Ronny 1-3: Bram 2-4: Jonas
