Voor wie zijn oproep in zijn mailbox niet gevonden heeft... De onthaalmoeder van Siebe is 14 dagen ziek. Data van opvang heb ik naar de meesten doorgestuurd. Bekijk jullie mails eens. Als ik iemand vergeten ben die ook nog wil bijspringen, laat het maar weten!
Ra, ra, ra... Onze Siebe heeft weer iets bijgeleerd... Eens raden wat? -Je kan er maar moeilijk een foto van maken... -Hij heeft er wat langer over gedaan dan sommige anderen... -Hij is er al weken op aan het oefenen... -Hij kan het nu helemaal alleen ... -Hij doet het enkel als hij zin heeft... -Hij heeft er zijn schoenen niet altijd voor nodig... -Wel zijn 2 voetjes ... Het was geweldig om te zien. Eerst een paar keer doen alsof hij zou vertrekken, dan al uit onwetendheid wat wankelende bewegingen, maar de laatste dagen kan je het niet meer ontkennen: Siebe stapt! (Zo kon hij vandaag papa zelf een Happy Birthday wensen, he!)
We zullen zien waar ons dat nog allemaal heen brengt he... Groetjes
Vandaag had mama weer even wat meer tijd (Dankjewel Ine ) Dus trokken we de kleine speeltuintjes in onze buurt in. Siebe ging er schommelen, muurklimmen, van de glijbaan, op de verschillende wippen en wiebeltoestellen... Maar vooral het zand dat er steeds overal rond lag, vond hij super. (Dus hebben we hem maar in bad gestoken )
Van de foto's waren er veel mislukt, waarschijnlijk omdat het al snel donker wordt onder al die bomen... Maar er zijn er toch weer enkele prachtige exemplaren bij.
Geniet ervan, dat heeft Siebe ook gedaan. Groetjes.
Op zo één van die laatste "zomerse" dagen, zijn Siebe, Ine, Rita (Ine's mama), Menzo (de bijhorende hond) en ik gaan wandelen in De Teut. We deden zelfs 5 kilometer die dag! Siebe vond het reuze, met een zonnetje op de achtergrond maakten we zelfs erg mooie foto's. Menzo heeft dan ook iets weg van siebe: hij is even fotogeniek! De laatste foto lijkt wel raar, maar dat is om te bewijzen dat Menzo erg moe was, na het wandelen!
Siebes Opa en Oma zijn vorige week komen logeren! Gek he! Vermits er bij hun thuis grootste renovatiewerken gepland waren, kreeg Siebe de eer hen op te vangen. En voor al dat babysitten dat hij op hen moest doen, heeft hij dan een bus gekregen! (Dank je wel!)
Hij doet nu niets liever dan de bus leeg maken (er zitten blokken in) en weer opvullen... Wij noemen dat "sorteren".
Mijn peter komt zo nu en dan ook eens piepen. En hij weet al goed hoe hij me mot kalmeren voor ik ga slapen: met boekjes lezen! Al die prentjes, al die kleuren, en vooral... dat spiegeltje op het einde van het boek! Op tijd beginnen he, met die ontluikende geletterheid!
Bij Opa en Moeke hebben ze een echte beestenboel. En eindelijk, tot mama's grote vreugde, begint Siebe hiervan ht plezier te ontdekken. Hij is enorm geboeid door al die bewegende en geluid makende dingen in de wei! De kippen komen zelfs graan bij hem pikken! Al is het schaap niet zo tuk op Siebes aanwezigheid in de wei.
Je zou de 3 volgende foto's eens als een filmpje achter elkaar moeten bekijken. Dan krijg je een aardig staaltje van hoe Siebes snoet veranderen kan! 1) Ik vind een zwarte eigenaardige slang... Wedden dat ik daar eigenlijk niet mee mag spelen?! 2) Ze laten me toch doen! Wel raar zo een ding ... Een bestuderen... 3) Ik wou dat ding dus in mijn mond steken en lap, daar klonk het weer: "Siebe, neen, mag niet!"
Gelukkig krijgen we de laatste dagen nog eens mooi weer. Dus weer goede momenten om Siebe buiten te zetten en wat foto's te maken. Ik laat jullie met plezier mee genieten van zijn kruip kunsten. Jammer dat je op een foto niet kan zien hoe snel de kleine kruiper is...
Ja, er bestaat zoiets als dag van de hond en hun baasje! Uiteraard moesten we dat gaan vieren met Han en Zarah! Zondag was er dus in Kapermolenpark een grote bijeenkomst van allemaal honden en hun baasje. Siebe kreeg er maar niet genoeg van, al die hond te zien! En al regende het die dag, al was het er erg modderig en al voelde Zarah er zich niet helemaal thuis, het leverde ons toch maar een gratis fotoshoot op! En geef toe, het resultaat van een snelle shoot met 4 schatten tegelijk, is toch wel knap, he!
Daar de school terug begonnen is heeft mijn mama weinig tijd... Ze laat wel fier weten dat ik ijverig 'neen' kan schudden, eerst erg grappig, maar daarna snel erg vervelend... Dat ik al alleen blijf rechtstaan zonder steun, als ik er zelf maar niet te veel op let, want anders ga ik snel weer zitten (Oeps, wat doe ik nu??? ) Ik de laatste dagen nogal actief blijf 's nachts en langdurige babbelsessies houd in mijn bed (zodat mama dan weer minder slaapt... ) Ik dringend eens naar de kapper moet, want ik begin overal krullen te krijgen! (Zie foto)
Dus je ziet, stilzitten doe ik niet. Ik moet mee met mijn ontwikkelinigen he! Voor de cijfers van Kind en Gezin: 71 cm en 8kg 250.
Groetjes, en hopelijk is het snel weer goed weer om toch nog wat foto's te maken en heeft mijn mama weer wat meer tijd om ervan te genieten...
Op maandagavond probeert Siebe zijn sportieve kant te laten zien. Hij doet dan mee aan de rollerbladeparade. Dan eens met de skeelers, dan eens met de fiets. Al bleek dat fietsen al redelijk vlug niet voldoende snel te gaan. Dus houden we er ons aan om vanaf heden alleen nog de skeelers boven te halen...
Enkele benoemenswaardige cijfers: We vertrekken dan rond 20u en zijn terug omstreeks 23u. Slapen? Neen, heel even een dutje, maar verder doet hij geen oog dicht en is uitermate goed gezind door alle lichtjes en actie in die latere uurtjes. We houden dit dan zelfs 21 kilometer lang vol! Als je de fietstocht van thuis uit en terug meerekent, doen we er zelfs bijna 30! Knap werk he!
Dus vanaf nu, nog in september, op maandagavond op appel!
Wat vinden jullie van deze foto? Sinds enkele dagen is dit mijn niuewe snoet. Als ik wil lachen, als ik iets bestudeer, als ik iets grappig vind, of gewoon als ik wat te veel aandacht krijg... Ik trek gewoon een varkensneus! Cool he! De ondeugendheid dreupt er van af!
Op uitnodiging van Han en Co°, vertrok Siebe richting Paradisio. Zonder papa, want die had nachtdienst en moest dus slapen.
Het werd een zeer leuke dag, met veel mooie dingen om te zien. Zelfs zo mooi, dat er van slapen niet veel in huis kwam. Niet tijdens de heenweg, maar zeer weinig in het park zelf en ook niet tijdens de terugreis. Het leverde weer enkele prachtige foto's op. En al leek het weer soms nergens op, we hebben er toch wel enkele stralen zon gehad! Op een van de foto's moet je zelfs een luiaard zoeken!
Van de beestjes heeft Siebe wel genoten. Al vond hij de reusachtige vissen erg angstaanjagend. De giraffen vond hij dan weer super (Zó groot wil ik worden, mama!) De serres vol planten en vooral veeeeel vogels, waren knap om zien. De roofvogelshow was zeker de moeite waard, maar omdat Siebe daar zelf wou kijken, hebben we daar geen foto's van. Een park dat we ooit nog eens moeten bezoeken, want we zijn niet helemaal rond geraakt, en ze bouwen er nog volop bij!
Ook de dag nadien, was er nog een beetje feest. Sam en Inge kwamen hun neefje een gelukkige eerste verjaardag toewensen. (En de overschot aan taart broodjes en soep opeten. Opnieuw een cadeaute, weer mooi ingepakt... En zeer toepasselijk voor iemand in volle bouw van zijn huis, dus kreeg Siebe zijn eigen blokken om mee te bouwen. Maar dat betekent nog niet dat hij devolgende dagen op Sam zijn bouw kan gaan helpen, maar we zullen alvast oefenen!
Uiteindelijk bestond de rest van mijn feestje uit spelen en genieten. En dat heb ik dan ook met zeer veel plezier gedaan. Van kruipen tot stappen, van zitten op mijn nieuwe kar, van schoot naar schoot... Ik heb niet stil gezeten! Tot ik van mijn fiere mama en papa een dikke kus kreeg en mocht gaan slapen.
We hebben Siebe die nacht niet meer gehoord! Hij viel in slaap als een blok!
Bedankt allemaal voor jullie aanwezigheid, voor de hulp voor, tijdens en na het feest, voor de pakjes die Siebe mocht ontvangen, voor de gezelligheid!
En zoals de traditie het voorschrijft, mocht ook Siebe op zijn eerste verjaardag eens echt smodderen! Zijn eigen chocoladetaartje, met 1 kaarsje erop! Uitblazen is er voor hem nog niet bij, dat zullen we oefenen tegen de volgende verjaardag, maar opeten, daar had hij geen uitleg voor nodig. Zeer voorzichtig, met 2 vingertjes, smulde hij vooral van de slagroom en chocolade. Het taartje was achteraf voor de helft verdwenen, deels in Siebes buik, maar ook op zijn snoet, kleren, stoel, handjes... Zoals het hoort, he!
We hebben er ook een super filmpje van, maar voorlopig nog geen mogelijkheden gevonden om dit op de site te zetten...
En eens onze kleine heer wakker was, bestond zijn taak uit 2 grote delen: pakjes openen en taart eten! Het openen van al die cadeautjes was een zeer grote opdracht. Gek toch, dat die mensen die pakjes steeds maar blijven inpakken... Bedankt voor ieders cadeautje, groot of klein, speelgoed of iets praktisch, Siebe heeft ervan genoten ze te mogen openen, maar nog meer van ermee te spelen!
Maar met het openen van dat eerste grote pak, zat Siebes werk er nog niet op. Hij moest de opbouw van de tent, het versieren van het huis, ... nog allemaal coördineren. Uiteindelijk kwam alles tijdig klaar om Siebes gasten te ontvangen. Bedankt voor ieders hulp! Siebe zelf had de planning goed begrepen, en sliep flink tot half 5! We hebben hem dus moeten wekken, om te kunnen feesten!
) Dus trokken we de kleine speeltuintjes in onze buurt in. Siebe ging er schommelen, muurklimmen, van de glijbaan, op de verschillende wippen en wiebeltoestellen... Maar vooral het zand dat er steeds overal rond lag, vond hij super. (Dus hebben we hem maar in bad gestoken
)
Siebe vond het reuze, met een zonnetje op de achtergrond maakten we zelfs erg mooie foto's. Menzo heeft dan ook iets weg van siebe: hij is even fotogeniek!
Vermits er bij hun thuis grootste renovatiewerken gepland waren, kreeg Siebe de eer hen op te vangen. En voor al dat babysitten dat hij op hen moest doen, heeft hij dan een bus gekregen! (Dank je wel!)
Al die prentjes, al die kleuren, en vooral... dat spiegeltje op het einde van het boek!
heeft mijn mama weinig tijd...
(Zie foto)
De giraffen vond hij dan weer super (Zó groot wil ik worden, mama!)
