Ons weekend was zoals gepland heel rustig. Zaterdag een beetje gewerkt voor school en in de namiddag naar een marktje gegaan. Erna zijn we onze bus gaan boeken voor vrijdag. We gaan dit weekend namelijk naar de jungle! Daarna zijn we allemaal samen nog iets gaan drinken. We spraken af om s avonds een rustig avondje te houden met een film. Dat werd dus een heel gezellige avond met veel gesnoep :). Vrijdag hadden we vernomen dat er zondag een daguistap gepland stond met de kinderen en jongeren van het dormitorium. We vroegen of we ook mochten meegaan en dat gebeurde dan ook. s Morgens stond er eerst een Skypedate gepland met mijn familie. Het was de eerste keer dat ik hen terugzag na een maand, héél leuk :)! Echt een supergoeie uitvinding die Skype hehe. Erna vertrokken Kimberly en ik naar onze stageplaats. Toen we toekwamen zaten de kinderen en jongeren vol ongeduld te wachten om te vertrekken. Iedereen had er veel zin in. We wandelden en wandelden en wandelden, tot we aan het park kwamen waar Christo Blanco staat (wat ik enkele weken geleden bezocht had met Maka en Simonne). Eerst hadden we ons daar neergezet, maar toen besloten we om nog wat verder te gaan. We wandelden nog een heel stuk en kwamen dan op een PRACHTIGE plaats, met rotsen, een rivier en heel veel gras. Een extra geluk: de zon zat uit. Je zult straks kunnen lezen dat dat niet voor iedereen zon geluk was :D. We besloten om eerst te eten. De begeleiders waren al heel vroeg in de weer geweest om eten klaar te maken om mee te nemen: rijst (duuuh!), pasta, rauwe groentjes, tonijn, aardappelen en advocado (ben ik persoonlijk niet zon fan van). De kinderen waren heel ongeduldig en in een rijtje aanschuiven kostte hen enige moeite :). Na het eten besloten de jongere kinderen op avontuur te gaan. Wij wilden genieten van het zonnetje en legden ons dus eventjes neer. Plots kwamen de kinderen aangelopen met allemaal wandelende takken. Ze hadden ze overal zitten, in hun handen, in hun kleren Tot grote ergernis van één van de begeleidsters, die blijkbaar nogal wat schrik heeft van beestjes. De kinderen hadden dus maar een half woord nodig om haar ermee te pesten. We hadden ballen meegenomen, dus begonnen de jongeren te voetballen. Plots ging er iets mis want één van de jongens bloedde uit zijn hoofd. De kinderen besloten een duik te nemen in het warme water, het zijn echte waterratjes! Na enkele uurtjes keerden we terug naar Qosqo Maki. Ik had het gevoel dat de kinderen er echt van genoten hadden. Wij trouwens ook, het was een heel leuke manier om bezig te zijn met de kinderen en jongeren. We genoten ook van het feit dat de zon uit zat; resultaat voor mij: tweede graad verbrand in mijn gezicht! Ik loop erbij als een zeer rijpe tomaat (tot grote pret van de gasten, die geen enkele kans laten liggen om ermee te lachen) en heb nu dus ook een bijnaam: tomaat! Bij deze ben ik volledig overtuigd van de sterkte van de zon. Mij zal het niet meer overkomen (hoop ik!). Toen ik s avonds de keuken binnenkwam zeiden Maka en Simonne allebei woooow, ik wist nog niet waarom, tot ik in de spiegel keek
Maandag zijn Kimberly en ik dan begonnen in het project waar Ellen en Eva stage doen. s Morgens is de bibliotheek er open (voor huiswerkbegeleiding) en zijn de kleuterklassen open (een klasje voor 3jarigen, een klasje voor 4jarigen en een klasje voor 5jarigen). De voorziening is gelegen in een Quechua-gemeenschap op een berg. Je hebt echt een prachtig uitzicht over Cusco vanop die berg. Maar de berg opwandelen is andere koek, amai! We moeten telkens enkele minuutjes uitblazen voor we naar binnen gaan :). Vanaf nu zijn onze dagen dus een stuk drukker: s morgens vroeg opstaan om naar het andere project te gaan, s middags thuiskomen, eten, schoolwerk (verslagen schrijven, activiteiten voorbereiden, Bachelorproef schrijven) en naar onze eigen stageplaats tot 22uur. En daartussen nog iets heel belangrijk: contact houden met familie en vrienden! Zeer noodzakelijk!
Zoals gezegd gaan we dit weekend naar de jungle! Jééééééjjjj :)! We zien het al volledig zitten, eindelijk terug warmte :D! Gelukkig voor mij zal de zon niet aan ons kunnen! De meest populaire jungle hier is het Manu Park, maar daar kan je niet echt iets zien als je maar 2 dagen tijd hebt. Daarom gaan we naar Puerto Maldonado. Dit is een beetje vergelijkbaar als het Manu Park, maar je kan er in even veel tijd véél meer zien dan in het Manu Park. En naar het schijnt is het een stuk goedkoper, altijd mooi meegenomen :). Vrijdag om 21 uur moeten we de bus op, de hele nacht rijden en s morgens komen we toe aan de jungle. Daar lopen we dan 2dagen rond (en daar overnachten we dus ook brrrrr?:)) en zondagavond gaan we terug de bus op richting Cusco Hopelijk kan ik volgende week enkele mooie fotos posten over ons avontuur in de jungle!
