Alright then! We've had the big talk. Ennnnn... alles is nu een pak duidelijker. Het zit dus zo. In het begin van onze relatie woonde hij praktisch bij mij in. Elke avond zat hij bij mij en bleef hij slapen. Heel gezellig, alles ging goed. Op een nacht, in zijn slaap, heb ik hem 'ik hou echt van jou' horen zeggen en neen ik heb het niet gedroomd of ingebeeld. Ik heb hem dat de volgende dag gezegd en hij voelde zich daar precies toch niet echt oké bij. Sindsdien duwde hij mij weg. Hij bleef niet meer elke nacht slapen, hij kwam nog maar zelden etc. Nu heeft hij me gezegd waarom. Hij ziet me graag, maar is niet verliefd. Of hij wilt niet verliefd worden. Want hij was wel verliefd in het begin. Hij is bang dat ik hem ga kwetsen. En dat wilt die niet. Hij wilt mij niet toelaten in zijn hart. Er zit maar 1 persoon echt in zijn hart en dat is zijn beste vriend, niemand anders. Ergens heb ik daar begrip voor, maar ik hem gezegd dat het zo wel niet kan voor mij. Want door het begin van onze relatie zit hij wel in mijn hart. Ik ben wel verliefd geworden op hem. En sinds hij mij zo wegduwt doet hij mij pijn. Om een lang verhaal kort te maken heeft hij gezegd dat hij eraan ging werken, zowel aan zijn gedrag als aan zijn communicatie, die rot slecht is. Nu, tot nu toe heb ik er nog niks van gemerkt en dat zag ik al van ver aankomen. Als ik niet in zijn hart zit, dan waarom zou hij eraan werken? Ja, hij mist me wel en ziet me graag, maar tegelijkertijd zou hij het niet erg vinden moest het morgen gedaan zijn, want ik zit niet in zijn hart. En nog iets, als er dan toch niemand in zijn hart zit, tegen hoeveel personen zegt hij dan zoiets? Hij blijft claimen dat hij niet liegt tegen mij en dat hij niet met andere meisjes bezig is, maar waarom niet? Ik zit toch niet in zijn hart? Hoe kan ik nu een relatie hebben met iemand die niet verliefd op mij 'wil' worden? Want daar gaat het uiteindelijk over he. Hij wilt het gewoon niet. Oké hij gaat het proberen, maar ik heb er nog niks van gemerkt, dus uiteindelijk zijn dat ook maar woorden zonder waarde dan. En als ik dan weer heel eerlijk ben, mijn gevoelens zijn aan het weggaan. Dat kan ook niet anders. Het was een maand geleden dat we elkaar hadden gezien en dan had ik er eigenlijk ook nog niet echt zin in. Omdat mijn gevoelens er niet meer zijn. En dat bellen, pff wat is dat? Hij is meer een best friend geworden eigenlijk met af en toe dat beetje meer. We zien wel hoe het verloopt, maar ik denk dat het einde nu echt wel nabij is.
