Vanmorgen vroeg heeft hij het me vertelt. En eerlijk waar, het interesseert me niet. Wat zijn uitleg of excuus ook is, niks kan het goedpraten. Ik heb hem dan ook gezegd me met rust te laten. Ik heb hier echt genoeg van. En ik denk dat hij de boodschap eindelijk heeft begrepen.
Okay, I'm totally lost... Remember the married guy? Wel, anderhalve week tot 2 weken geleden krijg ik plots een bericht van hem. Zoek geen contact meer met mij. Goed okay, ik was wat van de kaart omdat alles juist terug beter ging en weer out of the blue zoiets aankrijg. Typisch iets voor hem. In ieder geval, ik heb hem ook met rust gelaten. Ik had er echt genoeg van na dat bericht. Beter zonder hem. Nu, deze week, maandag, stuurt die ineens weer een mail. 'Hoe gaat het ermee?' Ik had echt geen behoefte om hem weer te horen of te zien, dus ik heb er niet op gereageerd. Nu, vandaag stuurde die het volgende: Ik wil graag aan je uitleggen wat er is gebeurd. Ik heb hem geantwoord dat ik vandaag geen tijd heb, wat echt waar is trouwens, en dat die het morgen maar moet uitleggen. Nu, om heel eerlijk te zijn, het interesseert me gewoonweg niet meer. Wat zijn uitleg ook is, ik heb er echt genoeg van. Het is de 2de keer dat die mij ineens laat zitten en dan verwacht die dat ik hem elke keer terugneem? Niet met mij. Ik zal morgen wel naar hem luisteren, maar that's it. Hij moet niet denken dat daarmee alles is opgelost. Het zal pas opgelost zijn als hij me met rust laat. Ik ben gelukkiger en minder stressvol zonder hem. Raar, want ik zie hem nog graag. Maar soms is dat gewoonweg niet voldoende.
