hey hey, even een heel kort bericht om enkele vragen te beantwoorden die ik gekregen heb: - algemeen gezien kunnen 20% van de mensen hier lezen en schrijven, maar in de stad hier kunnen er wel meer lezen en schrijven. Ik schat ongeveer de helft. logischerwijs zijn het natuurlijk de armen die niet kunnen lezen. Heb ook gemerkt dat bij het geven van de voorlichting de helft het gewooon niet snapt. hoe eenvoudig en hoe vaak ze het ook herhalen in het frans, mooré en andere talen, ze vatten het vaak niet. Dit bemoeilijkt natuurlijk wel het werk van de verpleegkundige hier. Degene die in ons centrum komen zijn in het algemeen ook de armere, de rijkere mensen gaan rechtstreeks naar een ziekenhuis of een privé ziekenhuis.Dus naar schatting 70% van onze patienten spreekt geen frans of toch niet genoeg om een echte conversatie te voeren. Dus veel gebarentaal gebruik ik. - de warmte : de warmte valt nu nog goed mee. het is volgens het internet nu ongeveer 36°C op het warmst van de dag en 19°C op het koudst van de nacht. Lekker warm dus en 's middags is het wel echt bakken in de zon. Maar de meeste mensen hier, dus ik ook, proberen tussen 13u en 15u binnen te blijven en zéker geen zware activiteit te doen zoals fietsen. ja hoor, fietsen is hier een zware activiteit in de blakende zon door het losse zand.Vorige week dee ik elke nacht een extra t-shirt aan met lange mouwen, maar sinds 2 nachten is dat niet meer nodig enik zie op internet dat het tegen zondag bijna 40°C wordt. dus het gaat stillaan wel warmer worden.
voor de rest nog één nieuwsje: Gisteren was een heel rare dag. eerst platte band, na 3 keer langs de fietsenmaker (die op elke hoek van de straat staan) te gaan, was de band eindelijk gemaakt, dan heel de dag serieuze koppijn gehad (dehydratatie?vermoeidheid?), Ine, het meisje dat bij mij in het gezin ook woont, haar geld is gepikt uit haar tas op haar werk (weeshuis) en dan ineens het bericht van tantie (mijn mama hier) dat we morgen (vandaag dus) waarschijnlijk gaan verhuizen. Mijn ouders hier huurden het huis en de eigenaar vraagt al 3 maand om terug het huis in te mogen, blijkbaar hebben ze veel moeite gehad om een nieuw huis te vinden, maar dat hebben ze nu toch kunnen doen sinds gisteren. We zijn er gisteren dan ook is langs geweest. Best een mooi huis met 2 verdiepingen! 2 verdiepingen hebben is hier écht een teken dat je rijk bent.We gaan normaal gezien (ik spreek hier niet meer met de woorden zeker want niets is hier zeker)ook lopend water hebben, dus we gaan erop vooruit! Ik ben benieuwd wanneer we effectief verhuizen en hoe het ga verlopen. volgens tantie gaan we alles deze nacht (vanaf 20u) verhuizen. On verra
voor ik vertel over het project, even enkele weetjes over ouaga: -Iedereen roept hier continu Nassara naar je toe. dat betekent blanke. dat is niet negatief bedoeld, maar gewoon een manier van goededag zeggen. Ben al vaker in Afrika geweest, maar elke keer opnieuw valt het me op hoe hard je opvalt hier als blanke tussen de zwarten. zelfs als ik andere blanken zie, heb ik de neiging om te zeggen: hey, kijk, ook een nassara. je kunt hier dus niet rustig anoniem op't straat lopen. ze spreken je altijd aan, vragen wat ik hier doe, hoelang ik hier blijf en vaak eindigt het gesprek (met de mannen dan toch) met de vraag of ik getrouwd ben of met een huwelijksaanzoek en met de vraag achter mijn gsm nr .Natuurlijk zeg ik tegen iedereen hier dat ik getrouwd ben. Het lastige aan het Nassara geroep is dat het lijkt op Sarah. en mijn naam hier is dan ook Sarah en niet Saartje want dat is te moeilijk om uit te spreken. Eergisteren heb ik al iemand geweten die op me geroepen had omdat hij me kende met Sarah en ik had niet gereageerd omdat ik dacht dat hij Nassara riep, hij was toch een klein beetje in zijn achterste gebeten.
-Ik had in een van mijn vorige blogs geschreven dat ik vond dat de mensen hier niet zo opdringerig zijn. Wel, ik heb mijn mening daar gisteren over moeten veranderen. Ben gisteren voor het eerst echt in het centrum van ouaga geweest aan de markt. Ik moet zeggen dat het best wel bedrijgend overkwam voor me. Wanneer ze ons zagen stormde ze met 5 tegelijk op ons af met elks een bepaalde groente/fruit/kledingsstuk/... in hun handen om het te verkopen. Nassara, c'est pas cher, achète le. klonkt het dan met 4 echo's. Dat je enkel door de markt wilt lopen zonder iets te kopen, begrijpen ze niet. Voor ons was het eerder een toeristische wandeling dan een zoektocht achter eten ofzo. We zijn ook het stukje gepasseert waar het vlees werd verkocht.Eigenlijk zouden we er is de voedingsinspectiedienst ofzo is op moeten afsturen. De vliegen zitten op dat vlees, de honden lopen onder de houten snijplanken door op zoek naar een brokje, een weë geur van rot vlees hangt er.Ik had zoiets al een beetje gezien in Rwanda, maar voor de andere vrijwilligers was het op slag duidelijk: zun zijn nu vegetarier in Burkina. Ik eet wel nog vlees omdat ik het te graag lust en omdat ik er vanuit ga da de bacterien wel gedood worden als het vlees voldoende gebakken is.
-Ik heb sinds gisteren 2 nieuwe kledingsstukken. een broek en een soort rok maar met elastiekjes aan mijn benen. nogal moeilijk te beschrijven eigenlijk. Ik heb zelf de stoffen gekocht op de markt en ze laten maken door de klerenmaker van tantie (mijn mama van hier). Ik vind ze wel heel mooi, de kleren, maar het is nog even aanpassen want ze zijn nogal pofferig. Ik heb ze laten maken omdat ik 2 witte broeken meeheb, wat achteraf (jaja, mama, ik weet het, je had het gezegd) geen goed idee is. Alles wordt hier super snel vuil en op wit zie je dat veel te snel. Ik was hier 3 keer per dag mijn benen en elke dag douchen (met kommetjes water, want geen lopend water) is écht een must. Als je dan denkt dat je proper bent, zie je op de witte handdoek, dat je toch nog vuil bent. Hier wordt alles rood van het stof van de straten. Het heeft hier dan ook niet meer geregend sinds de overstromingen van september.
-enkele voor mij ondertussen evidente zaken : water drink je hier uit een zakje ipv uit een flesje. eten doen wij in de zetel voor de tv samen met evt andere gasten en de ouders, de kinderen en de bonnes eten buiten uit de kom wanneer wij gedaan hebben met eten. de begroeting is hier niet bonjour, maar : bonjour, cava? best wel een beleefde manier vind ik. voor naar het centrum te gaan nemen we de taxi.200frank of 0.3 per persoon, naar het werk ga ik te fiets (half uurtje rijden).muizen zitten in onze living achter de kast, gekko's (soort sallamander die op de muur zit) zitten in elk (zieken)huis, kakkerlakken zitten in de wc-put buiten en in de wc's in restaurants.
het project :
Zoals ik vorige keer al schreef, zit ik niet in een groot ziekenhuis, maar in een gezondheidscentrum. CSPS noemen ze het hier (centre social de promotion et santé).Ik heb heel vorige week op de vaccinatie-afdeling gestaan waar ik honderden baby's,zwangeren, mama's en mannen die een accident gehad hebben heb ingeent tegen tetanus, polio, difterie, rubella, gele koorts enzovoort.Elke zwangere moet een boekje kopen van de staat waar alles ingeschreven moet worden van de prenatale raadplegingen, de inentingen, klein verslagje van de bevalling, de inentingen van het kind enzovoort.Best wel een handig boekje, maar sommigen zijn te arm om het boekje te kopen en krijgen dus ook geen verzorging naar't scheint. heb het zelf wel nog niet gezien.De inentingen, de hiv-controle en de raadplegingen zijn gratis. Toch heb ik al kindjes gezien die al bijna een jaar waren en nu pas hun eerste inenting kwam halen... volgens de statistieken die ze bijhouden zou maar 50% ingeënt zijn. Heb ook al een kindje gezien van 6 maanden dat echt zo klein was als een kindje van 2 maand, puur door ondervoeding. zo begin ik stap bij stap toch wel de echte armoede te zien.wat toch wel pijnlijk is. héél veel vrouwen begrijpen ook niet het nut van de inentingen, kunnen niet lezen of schrijven, weten niet hoe ze gevarieerde voeding moeten geven enzovoort. Over het werk zelf: hetgene dat me het harst opviel is dat ze niet ontsmetten voor ze een spuitje zetten en dat ze ook niet aspiren om te controleren dat ze toch niet toevallig in een ader zitten. Ik heb thuis nog nooit een spuitje gezet aan een baby, maar ik veronderstel dat dat in belgie toch wel wordt gedaan. Ik heb gevraagd waarom ze niet ontsmetten en ze zeiden dat ze dat niet meer mochten doen omdat dan de kracht van het vaccin zou verminderen. Of dat zo is, weet ik niet.(mensen die het wel weten, mogen zéker reagen of mailen). Volgende week ga ik denk ik op de prenatale raadpleging staan, erna op de familieplanning om dan naar de materniteit te gaan om ten slotte naar het dispensarium of de verpleegpost te gaan.Tegen dan hoop ik een goed beeld te hebben van het centrum en ga ik proberen eventuele zaken te verbeteren. Zou graag hebben dat ze de vloeren toch min. om de twee dagen kuisen met een goed sopke want ik denk dat er op elke vierkante centimeter wel babypipi ligt dat gewoon met een borstel wordt uitgeveegd ipv met nat.(idem voor de weegschaal)zo'n zaken kan ik nu zéker nog niet veranderen. we zullen zien...
Ik zit nu reeds een uur en een kwart in het internetcafé te probere een foto op het net te zetten. resutaat : de foto is te groot uploaden en ik kan ze ook ni verkleinen. mss gaat het wel, maar het lukt me toch niet en de mensen van hier weten het ook ni. dus ik ga het is proberen in een ander café. in het centrum zou er wel een super goei cyber zijn.
De introductieweek zit er op. We hebben wat kennis gemaakt met de stad, franse les gehad, djembé les, een wandeling door een zeer arme wijk en de heilige kaaimannen(krokodillen) bezocht.
De stad ouagadougo is echt een grote stad met 2 miljoen inwoners. enkel paar straten zijn geasfalteerd, de rest is in rood zand en in zeer slechte staat. overal ligt er afval en als de hoop te groot wordt, steken ze het in brand.Overal zijn kleine winkeltjes. een soort van cabinne eigenlijk. Als het me ooit lukt, zal ik er is een foto van tonen. Er zijn paar mensen die me in Belgie verwittigd hadden van de stank in de stad, maar dat valt nog wel mee in de wijken. op de asfaltwegen is er heel veel verkeer (véél moto's, auto's, véél fietsen, ...) en de autokeuring is ook niet zoals in europa. Dus daar stinkt het wel naar uitlaatgassen. er zijn zelfs best wat mensen op de moto die zo'n oogdoekje van op het vliegtuig om te kunnen slapen als mondmasker gebruiken tegen het stof en de uitlaatgassen. misschien dat ik ook wel iets ga nemen voor mijn mond en neus. Het straatbeeld is iets wat ik onmogelijk zo volledig kan beschrijven dat jullie die er nog niet geweest zijn het volledig kunnen inbeelden. je moet het écht eerst is gezien en beleefd hebben.je ziet hier zaken die bij ons onmogelijk zijn. zoals een kar die werd voortgetrokken door één man en o die kar stond zéker 2 cubieke meter cola flesjes. moet écht loodzwaar geweest zijn. Ook vervoeren de mensen hier de gekste zaken op hun fiets zoals een TV, 5 mega grote stenen waterkruiken, 4 geiten op één motor, enzovoort. Ze lopen hier ook rond met zo'n kleine karretjes van nestlé voor kofie te verkopen.
Gisteren nog een gesprek gehad met enkele mannen op straat. eerst over de politiek en hoe de regering gevormd wordt in belgie en burkina, maar daarna ook over gezondheidszorg. en dat interesseert mij natuurlijk meer. Als je echt goede gezondheidszorg wilt, moet je naar de privéziekenhuizen gaan,maar dat kost écht veel. Harmke heeft vorige maand 300euro betaald voor de verzorging van haar kindje. zelfs voor ons is dat veel geld, dus zeker de burkinezen kunnen dat ni betale. hierdoor gaat iedereen naar een gewoon gezondheidscentrum en als die niet kunen helpen gaan ze ipv naar een goed ziekenhuis naar het platteland waar er nog traditionele geneeskunde is. Ze geloven hier echt dat ze malaria kunnen genezen met een combinatie van kruiden en bepaalde sappen die ze dan moeten in brandsteken en daarbij dan water kappen en dat moet de zieke dan opdrinken. Ik weet niet welke kruiden het zijn, maar ik heb daarover toch mijn twijfels. Ook schijnen ze hier nog echt te geloven in geesten, tovenaars, enzovoort. Ben dus heel benieuwd naar de volgende gesprekken met de burkinezen daarover!
Ah ja, ondertussen zit ik niet meer in de auberge, maar in het gastgezin. Ik heb echt heel veel geluk met mijn gezin! ze zijn relatief rijk en hebben dus ook een goed huis van steen. zelfs de living is betegeld, ze hebben een tv en 2 bonnes (meiden). Ik heb dus een broertje en een vriendje van hem noemen ze neefje omdat die daar altijd woont. echt hele lieve jongens van 8 jaar, we gaan proberen enkele keren te gaan zwemmen met hen. De mama is echt heel tof en heel begaan met ons. Ik zeg ons want Ine, een meisje uit belgie, is er ook bij. oorspronkelijk ging ze in een ander gezin zitten, m'r die hebben afgezegd owv problemen, dus Ine is dan in mijn gezin geplaatst. even wennen toch aan het idee, want ik had me mentaal voorbereid dat ik alleen daar zou zitten. Sanne is een meisje uit nederland die ook in het gezin woont sinds november, maar zij vertrekt zondag. Dus tot zondag zitten we er met 3 nassara's (blanken). op zich geen probleem, maar er zijn wel maar 2 kamers, dus ik slaap tot zondag met Ine op een kamer in één dubbel bed. mama en papa, wees dus maar gerust, ik heb echt goede vervang ouders die me héél goed eten geven! vanmorgend brood met omelet, mmmmmm
Ben vandaag naar het groot CMA gegaan.CMA is centre médical. en het groot cma is echt het grote refferentieziekenhuis. men had gezegd dat ik daar zou werken, dus was wel voorbereid op iets of wa moderne gezondheidszorg. Nu ik heb net een gesprek gehad met de directeur van dat referentieziekenhuis om te bespreken wat ik wilde doen. Ik zei dat ik eerst in het grote ziekenhuis wilde werken om erna in een kleiner ziekenhuis te werken zodat ik wat aanpassingtijd zou hebben. stap van het ultramoderne gasthuisberg naar een referentieziekenhuis leek me kleiner dan van gasthuisberg naar een gezondheidscentrum. Maar de directeur dacht er anders over. besluit : ik begin maandag in het gezondheidscentrum te werken. Ze wilen dat ik op de materniteit ga werken, maar ik ga nog zien. ik kan ook enkel het gewone verpleegwerk doen, maar waarschijnlijk zal het een combinatie worden. wie had dat ooit gedacht dat ik nog vroedkundig werk zou doen... ga wel heel raar zijn, want volgens Sanne die nu op de materniteit werkt is 80% van de vrouwen besneden in de ernstigste vorm. maw : alles weg en volledig dichtgenaaid... om zo een vrouw te doen bevallen, moet ni makkelijk zijn. on verra...
goed, ik heb veel geschreven vandaag, maar vind het wel spijtig dat ik geen foto's heb kunnen tonen. misschien een andere keer. ik zeg misschien want heb indruk dat hier nix zeker is. alles kan last minute nog veranderen.
De week verloop super! Ik kan eindelijk goed slapen sinds een dikke week, geen of toch bijna geen stress gevoel meer. heb al djembéles gehad en zijn vandaag naar een schooltje geweest. heb al iemand gevonden die me djembélessen ga geven tijdens mijn verblijf, zondag eerste echte les ! super é! gisteren ook gaan zwemmen in het zwembad van de Amerikaanse Ambassade, dee echt goed, dat fris water!
vrijwillgers zijn hier ook heel tof, lieve mensen! paar duitsers, paar zwitsers, paar hollanders en een paar belgen, echt heel fijn.
Heb terug het gevoel van : yes, terug in Afrika, terug de fijne mensen, altijd lachen, overal goeiendag zeggen! Ik ga vrijdag ofzo wat meer tijd nemen om meer te vertellen. nu geen zin in. internet kost toch maar 150fr of nog geen 25eurocent voor half uur. ga dan ook proberen wat foto's erop te zetten. alles dus dik oké hier !
de warmte: het is elke dag warmer aan't worden, je voelt het gewoon stijgen! maar het gaat nog net, maar ik merk wel dat het lastig zal worden! nu is nu 37°C volgens internet, want termometers hangen hier niet. altijd knal blauwe hemel! 's middags moet je echt binnen zitten, anders verbran je véél te hard.ik smeer wel goed hoor.
Wat je hier vooral nodig hebt is : geduld, flexibiliteit en niet materialistisch ingesteld zijn. voor het eten in de auberge moet ik gemiddeld 2 uur wachten en het stelt ok niet altijd veel voor. 's morgens krijgen we enkel droog brood en thee. 's middags meestal wel ok.
ga moeten stoppen, want tijd is op hier in't internetcafé.
Ik ben vanacht eindelijk aangekomen in Burkina Faso. Wonder boven wonder hadden we in het totaal maar een goed half uur vertraging. De vlucht is echt heel vlot verlopen zonder enig probleem. Raphael (de plaatselijke verantwoordelijke) is me komen ophalen en heeft me afgezet in de auberge waar ik nu dus verblijf. Heb een kamertje alleen met een badkamer. Dit wil dus zeggen dat ik een bed, een tafeltje, een douche en een kapotte wc heb. licht is er in de badkamer, maar die in de kamer is stuk. Ik moet zeggen dat ik nog wat moet wennen aan de iets moeilijkere manier van me te wassen enzo zonder lavabo. maar het zal me wel terug lukken!
Tot en met vrijdag zit ik dus in die auberge samen met nog andere vrijwilligers die ofwel eergisteren zijn aangekomen ofwel vanavond nog gaan aankomen. We gaan een introductieweek krijgen waar we een beetje franse les, djembéles en wat rondleidingen gaan krijgen om te wennen aan het land. Erna ga ik in een gastgezin wonen waar op deze moment nog een hollands meisje ook zou zitten. Wel fijn om te weten dat ik er voor de erste week niet alleen zal zitten.
Toen ik vanacht toekwam was het héél aangenaam qua temperatuur, pakt een graad of 20, ideaal dus om te slapen! Nu is het middag en is het best wel warm in de zon, ze zeggen hier ongeveer 35°C. Dat is warm in vergelijking met de -10°C en de sneeuw in Belgie, maar ca va wel!
De mensen hier zijn super vriendelijk, heel behulpzaam, niet zo opdringerig (voorlopig toch nog niet?) en heel enthousiast! De straten zijn hier wel heel vuil, overal liggen plastic zakjes en oude auto-banden. Ook is het hier heel stoffig door al het rode zand hier.Overal roepen de mensen naar je 'Nasara' of blanke en willen ze je een handje geven, geeft me wel een gevoel welkom te zijn in hun land.
Toen ik gisteren de geur van Burkina opsnoof had ik echt een gevoel van : alrighty, ik heb er zin in ! echt een super positief gevoel! Ben blij dat ik dat gevoel heb gekregen want bij het vertrek had ik toch maar een héél klein hartje!! bedankt aan iedereen die me gisteren een smsje heeft gestuurd en gebeld hebben! dat heeft me toen echt goed gedaan!! in bijzonder mijn 2 liefste zusjes!
Ik ga het hierbij voorlopig laten, volgende week ofzo laat ik nog iets weten! tot snel!
Zoals velen reeds weten, vertrek ik 9 januari naar Afrika. Deze keer zal Burkina Faso de bestemming zijn. Ik zal er 3 maanden werken in een ziekenhuis te Ouagadougou (hoofdstad) dat de naam "CMA" draagt. De afdeling kan ik ter plaatste zelf kiezen en rouleren zou ook mogelijk zijn. Ik zal ter plaatste in een gastgezin wonen waardoor ik zeker de plaatselijke manier van leven, de eetgewoontes, de was en de plas enzovoort zal leren kennen.
Vandaag is het 30 december, wat dus wilt zeggen dat het nog maar 10 dagen is vooraleer ik vertrek. Ik heb er maanden naar uit gekeken, maar nu het zo ver is, komen de zenuwen toch de kop op steken. De laatste zaken moeten nog snel geregeld worden, nog enkele dingen gekocht worden, kleren nog snel gewassen worden, enz...
Ik hoop enkele keren per maand toch een plaatsje te vinden waar er zowel electriciteit, pc's en internet is, zodat ik jullie op de hoogte kan houden van het reilen en zeilen in Burkina. Opdeze blog kan ik ook foto's zetten, maar het zal afwachten worden of de pc's ginder sterk genoeg zijn om ze te uploaden. Als het kan, zal ik het zeker doen. On verra !
