deze week ben ik begonnen op de materniteit (bevallingskwartier). jaja, het moment is dus aangebroken dat Saartje stap voor stap een vroedvrouw wordt. Wanneer ik in Belgie vetrok had ik écht schrik dat ik een bevalling zou moeten doen en nu kijk ik er naar uit dat ik zelf een bevalling mag doen. wat een maand afrika toch met ne mens kan doen é. Ik heb dus deze week héél veel gezien. in het totaal 4 bevallingen live gezien! toch wel heftig! wat me vooral opviel was hoe vuil een bevalling is! bijna alle lichaamssappen die je kunt inbeelden komen er aan te pas. al een geluk heb ik 4 dozen handschoenen mee en een doos maskers en doe ik nu mijn bril aan en mijn volledige stagepak van tijdens mijn opleiding. Ik heb nog nooit een bevalling in Belgie meegemaakt, maar ik denk niet dat de belgische vrouwen zo fel krijsen en in de lucht stampen van de pijn... op zo een moment geven ze denk ik een epidurale. hier bestaat dat dus niet. Tot nu toe zijn de bevallingen die ik gezien heb goed verlopen, het kindje is er relatief vlot uitgeraakt en de mama maakte het ook best goed. wel één kindje gezien met een 6e vinger, zo'n stompje aan de kant van de pink. ik veronderstel dat dat in europa wordt geopereerd of toch deskundig wordt verwijderd, maar hier binden ze er een koortje rond zodat het stillaan afsterft. over één kindje was ik efkes heel ongerust, het piepte zo fel, precies een astma-aanval. ik vroeg wat ze gingen doen met het kind en ze zeiden dat het wel oké komt en enkel een beetje fluimen aspireren uit het mondje. ik heb het kind erna niet meer gezien, maar ik hoop écht dat het ok is. Wat me wel enorm chockeerde is dat ze hier alles behalve steriel werken! een blaassonde wordt hier herbruikt (er is te weinig geld voor elke keer een nieuwe sonde te nemen) nadat het gewoon wordt gewassen met javel en op een stofig tafeltje wordt gelegd op een 'propere' doek. je kunt zo het stof op de sonde zien liggen.(hier is er altijd en overal veel stof, bv op de pc waar ik nu aan zit ligt er ook een dikke laag stof).dan neemt de vroudvrouw de sonde met niet steriele handschoenen is goed vast en steekt ze het erin zonder enige ontsmetting! een infuus wordt hier ook af en toe geplaatst, maar ook weer op zo'n manier dat als ik het gedaan zou hebben op mijn examen in het 2e jaar, dat ik er nooit of nooit zou doorgeraken. Ik heb dus eindelijk vanalles gezien waaraan ik kan proberen iets aan te doen.ik ga volgende week met de broer van mijn tantie (ook een vroedman) naar verschillende gezondheidscentra kijken en ook naar een goed ziekenhuisje om te zien hoe dat zun het doen. op die manier kan ik dan ideen opdoen om de kwaliteit van de zorgen toch iets naar boven te kunnen krijgen! ze staan er allensinds toch voor open heb ik de indruk! ik ben benieuwd! ik ga allensinds zeker een maand op de materniteit blijven zodat ik goed ingewerkt geraakt. de vroedvrouwen vinden het leuk dat ik veel wil leren, maar dat ik tegelijkertijd hen ook iets kan leren.zo heb ik hen bv vandaag uitgelegd hoe je op een eenvoudige manier een garot aanlegt.
Ik weet niet meer of ik het al verteld heb of niet, maar het verkeer hier is ook een allinea tekst waart: Ik fiets elke dag naar het werk ongeveer een half uurtje. eerst een stuk grote baan (=geasfalteerde weg), dan een stuk door een wijk en dan een stuk op een andere grote baan. Nu, ik doe dit al een maand bijna, en nog steeds is het elke keer opnieuw een avontuur. wat je hier soms kunt zien, hou je niet voor mogelijk. bv: een brommer met 6 schapen (die meer op westerse geiten lijken) tussen de benen van de bestuurder, een fietser met achterop een hele hoop potten, tot twee meter hoog gestapeld, een vrachtwagen die dubbel zo hoog gestapeld is, dan dat hij zelf hoog is, een kudde koeien die over de grote baan moet oversteken zodat het verkeer voor 5 minuten stilstaat, 2 brommers die op de grond liggen en de 2 bestuuders die gekwetst zijn die elkaar een hand geven, nummers uitwisselen en verder rijden, kinderen die bijna hysterisch worden als ze een blanke zien en als een gek nassara beginnen te krijsen tot we stoppen en hen een handje geven zodat ze verlegen al giechelend weglopen, families die volgens ons onder een reclamebord wonen op het straat en die elke ochtend enthousiast wuiven,een kar met daarop een geit (auto geit:2pk)die door een man werd voortgetrokken ...ik kan blijven opsommen denk ik. Wat vaststaat is, dat het verkeer hier echt anders is dan in belgie! hier rijden brommers, fietsers, auto's, vrachtwagens, ezel+kar, man+kar, schapen, koeien, kippen, ...allemaal door elkaar. fietsen is hier dan ook écht gevaarlijk! soms ben ik echt een beetje bang in het verkeer hier, maar ik heb niet echt een andere keuze. ik let wel super hard op! op de niet-geasfalteerde banen moet ik slalommen tussen de hopen afval (al dan niet aan het opbranden), de plassen afvalwater van de gezinnen, de kindjes, de dieren, de stenen en de putten. men kan dus begrijpen dat 's nachts door zo'n baan rijden niet echt een pretje is. ik vermijd het dan ook zo veel mogelijk. nog één beeld dat ik jullie wil meegeven: in de wijk waar ik elke dag doorij staat een school. naast die school ligt een afvalhoop van 2m hoog en 5m lang en 2m breed. Die afvalhoop dient voor afval op te smijten, als voederbak voor de ezel die daar in de buurt woont en voor enkele families kippen, dit is ondertussen ook een plasplaats voor de mannen en een zoekplaats naar eten voor bedelaars. nu staat er voor die enorme hoop een bordje met een teken van opgelet, spelende kinderen. hoe meer ik er voorbij rij, hoe schrijnender ik die plaats vind! écht erg, ik wil er is een foto van nemen, maar durf niet zo goed...
