hela, ik heb net een heel fijn weekend gehad.zaterdag naar een mariage en zondag naar de kerk geweest.klinkt niet speciaal, maar dat was het wel! de mariage (huwelijk). diegene die trouwde was de grote zus van abdou. abdou is hier mijn 'broertje' dat in ons gezin woont omdat zijn vader psychologisch niet oké is en omdat ze thuis héél arm zijn waardoor hij (en zijn moeder) in een continue staat van ondervoeding en ziek zijn waren.Aangezien abdou een vriend is van mijn broer hier, hebben de ouders beslist om hen in huis te halen (vooral omdat abdou dat écht wou). Op dezelfde manier zijn de 2 meisjes (de bonnes of de zussen)ook in het gezin terecht gekomen. tantie zorgde voor het eten op het huwelijk. dus in de voormiddag heb ik mee de groentjes zitten kuisen (met javelwater!) en snijden en de plateau's klaargemaakt. écht fijn om is te kunnen helpen in het huishouden want anders mag ik hier nooit iets doen van huishoudelijk taken. vlak na de middag zijn we dan met de taxi naar het huwelijk vertrokken. Ik heb in belgie al veel huwelijksfeesten meegemaakt, maar ik kan zeggen dat het hier toch wel net iets anders gaat.het feest begint in feite al voor dat het pasgetrouwd stel er is.er is muziek dat uit krakende boxen komt, er is een soort tent (een half kapot zeil dat ze met wankele palen hebben opgehangen) dat aan het ouderlijk huis staat, er is een zetel met salontafel waar het stel en de getuigen moeten gaan zitten om te eten en er is vooral véél volk!heel de wijk komt kijken. het was trouwens een heel arme wijk, lemen huisjes, geen stromend water en geen electriciteit! al de zussen,moeder en vriendinnen zijn in de weer om het volk eten en drinken te geven.wanneer het stel aankomt, gaat even al de aandacht naar hen .met een soort rode loper (ter plekke gefabriceerd van verschillende pagnes (doeken) gaat het koppel naar de eretafel waar ze moeten eten. wanneer ze hun eten op hebben, begint het échte feest. een zanger met 2 muziekanten (die trommelen op een grote halve kalebas) animeren het publiek.ik zag dat er af en toe iemand in het midden ging staan om de dansen waarop iedereen dan luid begon te aplaudiseren, maar had het systeem nog niet echt door. tot dat de zanger iets zong van 'nassara' (blanke), aangezien ik de enige blanke daar was begreep ik dat het over mij ging en iedereen keek naar mij en riepen dat ik dansen moest! terwijl die man maar aan het zingen was over de 'nassara' ben ik maar beginnen dansen en duwden ze me tot in het midden van de cirkel, iedereen uiteraard loeiend enthousiast! een half uur later begon de man terug over de nassara te zingen, en da zeiden de mensen rond mij dat ik moest betalen. ik begreep er echt niets van. maar blijkbaar is dat de manier van geld verdienen voor zo'n zangers, ze roepen mensen naar voor, ze dansen 2 minuten en moeten dan 1000cfa (1.2) betalen. dus ja, dan heb ik dat maar gedaan.
vandaag, de misviering: tonton (mijn papa hier) is in opleiding om priester te worden, weliswaar protestantse prister.zoals ik al eerder verteld heb, is hij echt extreem gelovig! dus dacht ik is mee te gaan naar de kerk. hij was uiteraard direct in zijn nopjes. hij gaat naar een grote internationale evangelische kerk (naar schatting 1000 man die daar zat) die blijkbaar ook een kerk of toch een missie in belgie heeft, maar ook in heel veel andere landen in afrika, europa en ook de VSA.de misviering was dus ook in het frans, maar tegelijk in het engels en het mooré vertaald.heel de kerk hing vol met vlaggen van de landen waar ze een kerk hebben en vanvoor hing de vlag van burkina én die van israel.heel de kerk was ook met doeken in't blauw en wit (de kleuren van israel) versiert. ik moest direct denken aan de films van hitler en zijn vlaggen.het begin van de viering vond ik het leukste. iedereen was aan het zingen en aan het dansen, écht een grote ambiance.er waren dan ook 2 grote koren en een muziekgroep om alles te begeleiden.mensen begonnen spontaan in de handen te klappen op't ritme van de muziek.bij sommige liederen boog iedereen zijn hoofd en begonnen ze te bidden op zo'n manier dat ik dacht dat ze in trance waren. veel gingen op hun knieen zitten, maar er waren er best veel ook die plat op hun buik gingen liggen om te bidden.écht een bizar zicht voor mij. de preken waren naar mijn aanvoelen heel sectarisch. écht zoals hitler (denk ik) zijn preken voerde, mss ook een beetje te vergelijken met de ammerikaanse verkiezingsstrijd.het volk antwoordde ook heel enthousiast met 'allelouhia' en riepen en klapten super hevig mee.ipv een hostie kreeg iedereen een soort koekje met water met grenadine (voor het rood te hebben, kleur van bloed).best nog wel goed ook. tijdens de preken nam iedereen eiverig zijn bijbel vast en volgde de psalmen mee en namen notities van wat de pastor zei. ik waande me even in de aula van't unief. de viering duurde van 8u tot half 12u. een heel aparte ervaring dus! ben blij dat ik het is gedaan heb!
ik ben deze week even heel fel geconfronteerd geweest met de armoede hier. uiteraard had ik al heel vaak de gevolgen gezien van armoede, maar op de één of andere manier dringt dat niet altijd door.nu dringt het wel door omdat het plots zo dichtbij is. Waar ik de djembé-lessen krijg wonen 4 mensen alleen en 1 koppel.hun 'huis'(van het kopel) bestaat uit één kamer waar een enkel-matras ligt en héél veel rommel in kartonnen dozen. die rommel zijn dus hun kleren en hun gerief om te leven.het kopel heeft nu 2 kindjes. eentje van 2jaar en een baby van een week oud. omdat ik daar al zo lang kom en ook via het werk de zwangerschap gevolgd heb, heb ik wel ne band met die moeder waardoor ik voor de bevalling een onderhemdje gegeven met een mutsje (ja, hier doen ze dat dus nog aan bij 40°C) en voor de grote broer ook wat kleren (die ik van Ine gekregen had). De mama was écht éxtreem blij met het onderhemdje en deet het dan ook direct aan aangezien dat babytje gewoon géén kleren heeft. echt niets! het lag daar naakt in een doek (een pagne), op de grond, zonder een matras of iets dat als matras kan dienen.wanneer ik vandaag het kindje nog is ging bekijken lag het daar dus op net dezelfde manier, maar met het onderhemdje en het mutsje aan dat ik gegeven had. Op dat moment viel mijne frank: die hebben écht niets!! het grotere broertje loopt in 90% van de gevallen ook rond met enkel een onderhemdje of een t-shirtje aan en meestal héél vuil! zijn handjes en zijn mondje hangen meestal vol met etensresten en de snottebellen hangen onder zijne neusje. In feite onderhoud ik, door het volgen van de djembé-lessen, 2 mannen en één familie zodat zun eten kunnen kopen. dat bessef voelt wel even raar aan...ik hoop écht dat, wanneer ik terug naar belgie ga, er iemand anders ook lessen gaat volgen zodat ze nog even zeker zijn van hun inkomen. uiteraard ben ik niet hun enige inkomen, ze verkopen djembé's en treden af en toe op, maar wanneer ik toekwam hadden ze geen geld voor de koorden te kopen om de huid op te spannen, maar nu zijn ze daar wel terug vollenbak mee bezig (volgens hen mede dankzij mij).
tot vorige week vrijdag werkte is dus in een csps (centre social, promotion et santé) of in't nederlands een gezondheidscentrum. op zich was het daar best interessant, maar spijtig genoeg waren er écht héél veel stagiairs. bv op de materniteit alleen waren er 10 stagiairs.dat terwijl er ook nog 3 vroedvrouwen waren en ik en terwijl er in feite maar werk was voor max 4 werkkrachten. het gevolg was dus dat het vechten was om iets te kunnen doen. vandaar dat ik ook vrij veel in de namiddag ging werken, maar dan liep ik het risico dat er effectief niets te doen was en dat we dus gewoon maar een het tetteren waren of zelfs aan het slapen (hier dus heel normaal dat je dat op je werk doet als er niets te doen is). vorige donderdag was voor mij de maat vol na dat ik 2 dagen letterlijk niets gedaan had op het werk en was ik het dus écht beu. Al een geluk is de verantwoordelijke van onze organisatie hier (volonfaire) heel snel in reageren en ben ik dus maandag in het CMA (echt ziekenhuisje) kunnen beginnen. écht een opluchting. wat ik de voorbije 3 dagen gedaan heb, heb ik ongeveer in de voorbije 2 maand gedaan.Ik werk nu dus op een soort van spoed-afdeling waar de patienten naartoe gaan voor een eerste consultatie of evt een korte opname.als ze langer dan 2 dagen daar zijn, moeten ze naar een andere afdeling waar ze verder gevolgd worden.Ik mag vooral de zorg voor de opgenomen patienten op mij nemen en samen touren met de arts. écht heel interessant om te zien! paar verschillen met e ziekenhuis bij ons: -manne en vrouwe liggen op dezelfde kamer (van 5-6 bedden) -spuiten en naalden worden hergebruikt ook is het voor een ander medicament -patient (of familie) moet steeds eerst zelf naar apotheek lopen voor spuiten, infusen, medicatie, handschoenen, ... -spinale punctie wordt door verpleegkundige gedaan (alles behalve steriel...) -er is geen briefing tussen de shiften, de verpleegkundige die aankomt weet dus echt niets van de patienten, enkel hetgene in het dossiertje staat. -elke afdeling is een apart gebouw, het is niet zoals bij ons dat één ziekenhuis één gebouw is en dat in de hoogte gebouwd is.een ziekenhuis bestaat uit allemaal kleine aparte gebouwtjes met enkel een gelijksvloer. -de verpleegkundige schrijft medicatie voor.
ah ja, vorig weekend. vorig weekend was écht een super weekend! ik had het ook écht nodig om me nog is goed te amuseren want door al dat ziek zijn en doordat ik het werk wat beu was, was mijn gemoed een beetje gezakt, maar nu is alles terug tip top in orde. vorig weekend zijn we zaterdag gaan zwemmen met ons 2 broertjes en Alex (ne burkinabé vriend van ine).écht heerlijk! ik heb ze een beetje leren zwemmen, maar we hebbn vooral héél veel gespeeld met de bal en met wat banden die daar waren.het deet écht ongeloofelijk veel goed om te zien hoeveel deugd die kinderen ervan hadden! ze glunderden gewoon!en dat doet mij ook super goed! maar heb ook wel genoten van het spelen met de bal. zondag zijn ine en ik naar loumbasie geweest. een dorpje 4-5km van ouaga. er is daar een meer waar we op ons dode gemak hebben gezeten en foto's zitte trekken en echt zitte genieten van de natuur en in dat dorp is ook een geitenboerderij waar ze geitenkaas maken! écht heerlijk om nog is kaas te eten! was de eerste keer sinds mijn verblijf hier! ook het geitenvlees was overheerlijk! zondag was dus gewoon een dagje op het gemakske genieten van het hier en nu. écht top!
