heb écht al héél veel gezien hier.niets is hier écht steriel, buiten de dichte verpakkingen, maar de manier dat ze dan het open doen verpest al direct de steriliteit.blaassondes die al enkele dagen in het stof liggen nadat ze zijn proper gemaakt met javelwater worden gebruikt, materiaal dat steriel zou moeten zijn (net uit de oven) kappen ze dan kraanwater (dat ik ni mag drinken owv bacterien) over omdat het materiaal anders te warm is. spuiten worden herbruikt voor verschillende medicamenten die ni compatibel zijn en dus klonteren, vrouwen worden héél slecht genaaid na bevalling (door stagiairs vpk), een kind van 2 jaar wordt in half commateuze toestand binnengebracht int ziekenhuis nadat het al meer dan een week héél ziek thuis was(ze weende zelfs ni bij het prikke van infuus), een kind van 11 jaar dat zijn balzak gescheurd had door te vallen, werd gehecht (ondertussen waren de vpk aan't lachen over iets dat de dag ervoor gebeurd was) terwijl er nog 2 andere slachtoffers verzorgd werden in dezelfde kamer (weinig empathie en privicy dus). héél vieze wonden gezien door infecties (door gebrek steriliteit), heb een post-keizersnede geziene met een gat in haar buik waar je heel je hand in kon steken enzovoort... dat alles kon ik blijkbaar nog slikken en kon ik nog aanzien, maar woensdag heb ik een operatie gezien... aangezien ik al véél operaties gezien heb en heel goed weet hoe de anesthesie werk en welke producten ze geven perop en postop, was het zien van een operatie blijkbaar de druppel die de emotionele emmer liet overlopen. om te beginnen is in het totaal in het zkh 1 anesthesist, maar wel 2 anesthetische vpk. tijdens de operatie deet de anesthesist niets en waren het dus de vpk die alles deden. zelfs de rachie verdoving werd door een stagiair vpk geprikt! alles behalve steriel uiteraard en de verpakking van de handschoenen diende als steriel veldje. het materiaal voor de operatie zelf beperkte zich tot ongeveer max.20 instrumenten waarvan de helft verroest was en de scharen bot waren. de 'steriele' doeken waren al lang gedesteriliseerd vooraleer ze op de patient lagen, de compressen zijn kleine compresse van 10x10cm die je onmogelijk steriel in het veld kunt gooien...de patient was dus wakker, maar het personeel was ondertussen aan het discutieren over wat welk orgaan was en wat nu de klonters oud bloed zou veroorzaakt hebben en wat de slijmerige substantie dat ze uit de buik gehaald hebben, is. verschrikkelijk dus! je moet je maar is inbeelden dat je daar ligt, de vrouw begon uit pure emotie te braken... en vooral ze tonen aan de vrouw ook het bistouri mesje waarmee ze haar gaan opensnijden! zoiets wil je toch ni zien zeker??tijdens de operatie geven ze niets van pijnmedicatie want ze had een rachie. ik vroeg of ze niets gaven tegen de tijd dat het uitgewerkt was, maar ze zeiden dat dat in de hospitalisatieafdeling gebeurd (ni eens een soort van recovery) tegen dat de patient pijn begint te krijgen, ja, dan is het in principe te laat é...Al het materiaal zoals compressen wordt op voorhand door de patient zelf in de apotheek gekocht! de chirurg in opleiding mocht de huid dichtnaaien. daarvoor nam hij de eerste de beste draad vast, nadat hij al 10 minuten aan het sukkelen was zei de verpleger dat hij de draad voor de darmen te naaien vast had en dat heeft ne botte punt en daar kunde dus heel moeilijk een huid mee naaien.vervolgens was de draad om de huid dicht te naaien te kort, dus dan maar een steekje minder waardoor de wonde best nog hard aan't bloeden was...
Natuurlijk wist ik al langer dat het er zo aan toe gaat hier, maar tussen weten en zien is er wel een heel groot verschil. Vooral omdat mijn verblijf hier bijna op zijn einde loopt (nog één week werken en dan wat reizen, ben 19 april terug) begin ik af en toe terug te denken over hoe het er in belgie aantoe gaat. en dat verschil maakte me donderdag écht heel kwaad. hier worden operaties met verroest materiaal gedaan en in belgie smijten ze het geld en het (nog bruikbare) materiaal door ramen en deuren. voor de verpleegkundige die dit lezen: herinneren jullie nog de 7 principes van grypdonc? awel, in belgie staat (volgens mijn mening) steriliteit, kwaliteit en privicy ongeveer op de hoogste trede, wel,hier in burkina is de meest bepalende factor voor de zorgen, de factor economie... ja, ik was er even écht ni goed van.
nu ben ik ondertussen wel wat bekomen hoor, maar het was me toch even een serieus cultuurchocje...
