We hebben de voorbije dagen een leuke tijd gehad. We beginnen stilletjes aan te genieten en rune voelt zich al aardig thuis in zijn "natuurlijke habbitat" ;-) Hij slaapt sinds enkele dagen op zijn eigen kamertje en daar maakt hij niet veel van. We dachten dat hij tandjes kreeg omdat hij nogal zagerig is maar de dokter zei dat het er niet naar uit zag dat er meteen 1 gaat uitspringen :-)

Wel opnieuw aerosollen, weer verkouden, hij is er zo gevoelig aan. Dus vaccinaties zijn alweer uitgesteld. Maandag ga ik naar pediater en krijgt hij ze, we zullen zien wat het geeft. Vrijdag moeten we opnieuw naar leuven voor controle van zijn hart en heb nu al schrik. Het gaat nu zo goed...Ik hoop dat het weer goed nieuws is..We hebben hem vandaag gewogen, was nu 1 week geleden en je raadt het nooit. 400 gram bijgekomen. Hij weegt nu 5.500... Schade wordt duidelijk ingehaald. Zijn voedingen verlopen wel vlot. We mogen niet klagen...

We hopen dat het nu eindelijk eens goed blijft gaan, is zo een lieverd. Gisteren heeft hij ontdekt dat zijn voeten ook leuk speelgoed zijn. Was grappig hem bezig te zien. Deze nacht kon ik niet slapen, lag weer te piekeren. Ik moet daar echt mee ophouden maar het lukt nog niet. Persoonlijk vind ik het confronterend om terug naar leuven te gaan volgende week. Maar het is noodzakelijk. Ons leven zou er NOG mooier uitzien moest ik een beetje innerlijke rust vinden. Ik ben soms echt een kieken zonder kop. 

Zelf zit ik in een groep op facebook, genaamd hrhs, en sinds een week komen er allemaal negatieve verhalen in over mensen die hun kindje verliezen of fontan operaties die misgaan of fontan operaties met ernstige gevolgen. Terwijl ik dit nu neertyp komt mijn haar recht. Ze hebben me (onbewust want iedereen van die groep kan dat lezen) wel bang gemaakt...3jaar is ver af maar lijkt nu plotseling zo dichtbij. Zie je dat zijn de dingen die ik me snachts lig af te vragen. Er zijn zo nog wel wat zaken, maar bon, snachts hoor je te slapen en dat gaan we toch proberen de komende nachten...

Liefs