Rune was deze ochtend alweer wakker geworden met koorts. Ik heb dan in overleg met mijn pediater gebeld naar leuven waar ze besloten hebben dat we moesten langsgaan. Zo gezegd zo gedaan. Ze hebben ons wel goed opgevangen en inderdaad Rune heeft infectie op zijn litteken. Hij krijgt nu antibiotica hiervootmet dietiste en logo gaan ze hem hieromtrent opvolgen. Er gaat ook nog een darmonderzoek gebeuren. (pas in oktober) omdat hij niet of zelden zelf stoelgang maakt. Het is verre van ideaal, de situatie nu. Nu moeten we dit weekend zien of antibiotica aanslaat, anders zal prof Meyns dit opnieuw moeten open doen en reinigen (worst case). Hij krijgt nu 3xper dag 4ml amoxiclav siroop. De eerste maal heeft hij deze, inclusief zijn melk helemaal uitgebraakt. Heel erg lastig, huilen,huilen huile, krampen, slaan met armen en benen... Ik heb al huilend naar mijn mama gebeld. Dit is echt niet fijn meer. Er moet echt iets gebeuren, Rune heeft pijn, vooral s'avonds en ik ben zo uitgeput. Ik ben wakker van 3u30 deze ochtend en slapen zit er voorlopig niet in. Respect voor alle andere ouders die dit volhouden, voor mij is het echt genoeg geweest voor even. 

Ze proberen wel te helpen en zijn heel lief, ik ben gewoon uitgevlogen van onmacht tegen dr cools aan de telefoon. Totaal onnodig maar ik ben zo ontzettend moe van alles wat er al gebeurd is. Soms vraag ik me af wanneer het licht aan het einde van de tunnel komt. Vooral voor Rune, die kleine zoet heeft al zoveel pijn gehad. Ik heb deze avond nog teruggebeld naar pediater in aalst en ze gaan, wanneer hij morgen nog braakt op antibiotica deze opstarten intraveneus in de hoop dat de infectie op borstbeen weggaat...Aalst is toch iets dichter dan leuven. Het is klote, ik heb zo te doen met Rune. Niets gaat ons mee en het is uitputtend... Ik ben altijd positief geweest en wou mijn hoofd niet laten hangen maar nu heb ik het toch wel even heel erg moeilijk. Laat ons hopen dat de nacht wat rust brengt. Tijd brengt raad zeker...

droevige mama :-(