Hoi
Ik had een uitgebreidere post beloofd maar we zijn eigenlijk heel erg moe. Was een drukke dag, we hebben de dokter gesproken en het ziet er wel goed uit. Juist zijn hartritme is aan de lage kant maar niet zorgwekkend. Zijn medicatie wordt stillaan afgebouwd en er kon even een lachje af.
Deze avond was hij wakker en lag hij dan weer te huilen, ons hart brak...
Hij staat op Cpap (hij ademt met nog beetje ondersteuning) en dat gaat goed, zijn NO(stikstof) is bijna afgebouwd maar de zuurstof staat nog op 70 percent en dat moet serieus zakken naar extubatie toe... Hij heeft al lange weg afgelegd maar er is nog een lange weg te gaan. Dat vinden we niet erg, we zijn zo trots op hem, wat een ventje!!!
Helemaal verliefd, elke dag meer en meer. Nu hopen we dat hij de kleine stapjes vooruit blijft nemen, dat doet ons zo een deugd. Chapeau ook voor mijn lieve man, elke dag gaan werken (opleiding bij de lijn) en de cursussen zijn echt niet van de poes, en dan nog naar leuven rijden en tot s avonds laat leren...
Mijn 2 ventjes zijn mijn helden ...Ze geven me kracht in deze moeilijke tijd, het is raar hoe je plotseling kan genieten van de allerkleinste dingen.
Ik kijk uit naar 20/08, dan zitten we samen met mevrouw van dienst Fondswerving van de Ku leuven, ons fonds wordt dan ook opgericht en we hebben wel een heel speciale meter en peter. Dat geeft ons moed om door te gaan.. :-)
Liefs
|