Na enkele kortere duurlopen van 45 tot 75 min. de voorbije week, heb ik vandaag m'n koersfiets nog eens van stal gehaald. Het was heerlijk cruisen langs de kanalen met een mooi najaarszonnetje. In totaal een kleine 90km afgehaspeld aan een gemiddelde van 30km/uur. Morgenvroeg nemen we nog eens deel aan de verkenningsloop van de marathon Kasterlee. Sportieve groeten,
Lang getwijfeld of ik deze week nog aan een marathon zou deelnemen... Na de jungfraumarathon van vorige week had ik precies energie te over. Vandaag besliste ik toch mee te doen aan de monumentenmarathon in Vorselaar. Benieuwd hoe de beentjes zouden reageren... Ik arriveerde slechts een kwartier voor de start (persoonlijk vind ik 13.00uur geen geweldig startuur) zodat er geen opwarming meer aan te pas kwam. Dan maar rustig vertrekken. Maar al snel voelden de beentjes goed aan. Aan de start stonden enkele 'oude bekenden'. Onder hen, Ivo van Ballaer die vertelde dat hij voor een tijd van 3.20 ging. Zelf had ik een tijd van 3.30 in gedachten. Al snel kregen we aansluiting bij een groepje dat er een gezapig tempo op nahield. Maar al na vijf kilometer was er nen jonge gast die de benen nam. Ivo besloot er achteraan te gaan en na een lichte aarzeling sloop ik mee. Hij trok echter zo fel door dat ik Ivo vroeg om te temporiseren, anders zouden we onze benen al in de eerste van 3 ronden opblazen. Met Ivo liep ik twee ronden van 14 km samen, maar op het einde van de tweede ronde vond hij het tempo iets te hoog en besloot ik er alleen vandoor te gaan. De derde ronde woog echter bijzonder zwaar en na 36 km kreeg ik het bijzonder moeilijk. De laatste kilometers werden op pure wilskracht afgelegd aan een tempoke net onder de 10km/uur. Ik was best tevreden met m'n eindtijd van 3uur23. Ik vermoed zelfs dat ik een top10 plek te pakken had, al is dat bijzaak. Nu volgt een periode van rust. 't Is meer dan genoeg geweest...
Vandaag een laatste rustige bosloop van 45 min ingelast. Het enige wapenfeit deze week. Vol verwachting leven we toe naar zaterdag. Vrijdagavond vertrekken we richting Berner-Oberland. Gelukkig moet ik er zelf niet naartoe rijden. Daarvoor kan ik beroep doen op m'n trouwste supporters, mijn vader en vriend des huizes Ludo. Zelf zal ik (hopelijk) kunnen rusten op een luchtmatras achterin de S-max. Roger Wils, de andere Kastelse deelnemer en meervoudig finisher van deze marathon, is vandaag reeds vertrokken naar Zwitserland en zal dus het voordeel hebben een beetje geacclimatiseerd te zijn tegen zaterdag. Zelf houd ik de uitspraak van Guy Bisschops (een andere meervoudig finisher van de Jungfrau) in m'n achterhoofd: 'Het moet en het zal!'
Deze week geen grootse dingen, geen kilometers vreten, enkel een paar duurloopjes aan slakkentempo om enerzijds de conditie te onderhouden en anderzijds geen kwetsuren op te lopen. Zondag neem ik nog eens deel aan de verkenningsloop van de marathon van Kasterlee. Interesse? Zondag, 30 aug. om 9.00uur aan den Technofit, Geelsebaan in Kasterlee.
Gisteren was het eigenlijk een rustdag. Maar doordat de dijspieren wat tegenpruttelden na de heuveltraining van eergisteren, heb ik toch maar een herstelloop ingelast. De beentjes een beetje losschudden, zeg maar. Deze morgen heb ik m'n laatste lange duurloop in functie van de jungfrau gelopen. 30km afgelegd in 2.37.07. Nu wilde ik wel eens weten of chocomelk inderdaad beter de vocht- en suikertekorten aanvult dan een energiedrank. Vandaag was het dus 'kampioen Markske' die zijn loopschoenen had aangetrokken. Aanvankelijk was de cécémél wel verfrissend, maar na een tijdje voelde de mond slijmerig aan. Neen, ik ga toch niet overschakelen. Wat energiedrank aangelengd met water lijkt me nog het beste. Oh ja, even iets anders. Meestal is toerkes draaien van 3 of 6 km in het Prinsenpark maar een saai gebeuren. Vandaag was het net even anders met een blonde miss die er bezig was met een professionele fotoshoot Die zal niet geweten hebben dat het park op zondagvoormiddag een populaire locatie is voor joggende huisvrouwen en andere lopers...
Na de lange duurloop van vorige zondag werd maandagavond een korte duurloop van 50 min.afgewerkt. Dinsdagochtend werd dan weer gekozen voor anderhalfuur heuveltraining. Woensdag was het een (relatieve) rustdag. Met de collega's maakten we een fietstocht langs het Kempisch Kanaal. Ondanks de hitte was het aangenaam fietsen langs het water en onder de bomen. Donderdag; 34°C! Man, echt te warm om te trainen... Gelukkig was de broeierige warmte vandaag, vrijdag, weggespoeld en konden we een uurtje over de heuveltjes trippelen. Morgen wordt weer een rustdag en overmorgen beginnen we aan een laatste lange duurloop.
Deze week was ik ook eens langsgeweest bij de huisdokter voor o.a. een bloedonderzoek. Allemaal prima waarden met uitzondering van de schildklier. Uit bijkomende testen bleek dat deze een beetje te traag werkte, maar niets om zorgen over te maken. Groetjes, Jan
Woensdag, 19 augustus zetten de collega's van GBS De Pagadder het nieuwe schooljaar in met een fietstocht langs het Kempisch kanaal. We vertrokken met een beperkte delegatie rond 10 over 10 aan de schoolpoort van onze school. (er moest nog zoveel bijgepraat worden, dat we de tijd uit het oog verloren) De tocht bracht ons langs de ark en de bakkersmolen naar sas 9 aan het Kempisch Kanaal. We reden verder naar Geel Ten-aard waar er enkele andere collega's ons stonden op te wachten (sas8). Vervolgens fietsten we naar sas 7 waar we een eerste stop inlasten. Na het nodige vocht te hebben genuttigd, fietsten we rustig verder naar de Baileybruggen. En de sas4-toren en de pannenkoekenboot dan? De meerderheid had geen zin deze te bezoeken. Een programmawijziging heet dat dan. Na een heerlijk slaatje te hebben gegeten in brasserie 'De Bailey' (waar we vooral last hadden van die geelzwart gestreepte angeldragers) , fietsten we vlot verder naar de Blauwe Kei. Rijden we naar Postel, dames? Wel ja, een ommetje langs Postel en Postelheyde zat er nog wel in. Van het kanaal Dessel-Schoten ging het terug naar het Kempisch kanaal, langswaar we weer naar huis keerden. Maar niet voordat we ons nog tegoed deden aan een verfrissend ijsje . Ondanks de hitte werd het een fijne uitstap.
PS. Sorry voor de mindere kwaliteit van de foto's...
Gisterenavond stond de volleyrun in Retie gepland, maar aangezien de kilometers moeten opgebouwd worden in functie van de jungfrau, koos ik voor een langere duurloop. Onder begeleiding van mijn vader liep ik aan een gezapig tempo richting Herentals. Het was misschien beter geweest wat later te vertrekken want de avondzon zorgde voor het nodige zweet. Gelukkig had mijn begeleider genoeg vocht bij de hand. Buiten twee sanitaire stops en een ongelukkig valletje over een boomwortel achter Snepkensvijver verliep alles prima. Zo'n 26 km in 2.15. Vandaag is het rustdag en morgenvroeg gaan we voor een extralange duurloop van 35km in het Prinsenpark. Groetjes, Jan
Na een relatieve rustdag gisteren waarbij met de mountainbike de blauwe en groene lus van het MTB-parcours in Kasterlee en Lichtaart werd afgelegd, was het vandaag tijd voor wat heuveltraining. Al zoveel jaren loop ik door die mooie bossen en nog nooit heb ik één van de afgepijlde parcours gevolgd. Deze keer ging ik dus eens voor de groene paaltjes - omloop. Je loopt er over de Kastelse heuvelrug met inbegrip van enkele pittige hellingen (een peulschil met hetgeen me op 5 september te wachten zal staan, maar goed). Na zo'n anderhalf uur werd het parcours tweemaal afgelegd. Mmmm, smaakt naar meer...
Van 29 juli tot en met 4 augustus verbleef ik met vader en kennissen in de Italiaanse dolomieten in het plaatsje Corvara op 1568 m. De eerste dagen werden vooral lange bergtochten afgelegd. Woensdag een 'inlooptochtje' naar de Sassongher (2665m), donderdag vanuit Capanna Alpina (1726m) naar de Lagazuoi-hütte ( 2778m) en vrijdag van de Passo Pordoi (2239m) naar de refugio en verder naar de Piz Boà (3152m). Op deze laatstvermelde tocht liep het mis. Bij de eerste klettersteig na de refugio sloeg ik met m'n hoofd tegen een overstekende rots (nadeel van te groot te zijn zeker). Resultaat: een bebloed hoofd op zo'n 2900meter hoogte. Gelukkig was er een Italiaans koppel in de buurt die de wonde zorgvuldig afplakte. Ik waagde het echter niet meer verder te stappen richting Piz Boà en nam meteen de kabelbaan naar beneden. En ik had nog meer geluk bij dit ongeluk; Op de pas arriveerden wielrenners die deelnamen aan de Giro Dolomiti. De zoektocht naar een dokter was dus vlug voorbij. De wonde werd ontsmet en afgedekt. Het was gelukkig geen diepe wonde, dus moest er niet genaaid worden. De volgende dag stond ik op met hoofdpijn en was er een zekere druk in m'n hoofd. Ik besloot wijselijk om een dagje in m'n bed door te brengen. Zondag was de hoofdpijn beter. Er stond juist een waldfest geprogrammeerd in het dorp met harmonieën en volksdansgroepen. Een beetje van de plaatselijke cultuur opsnuiven hoort erbij op een vakantie in het buitenland. Maandag sloten we af met een wandeling rond het Sassolungo/Langkofel-massief. Vertrekkende aan het Sellojochhaus (2178m) ging het naar de Langkofelscharte (2685m). Langs de rotsen daalden we via een steil pad terug af naar de Langkofelhütte (2253m). Van daaruit wandelden we rond de Langkofel naar de Comici-hütte (2155m) om alzo terug te keren naar de startplaats, Rifugio Passo Sella. Een heel mooie tocht die ik zeker nog eens wil overdoen bij beter weer. Al bij al een geslaagde vakantie ondanks de hoofdwonde en de mindere looptrainingen.
Vrijdagavond heb ik deelgenomen aan de jogging van de drie gehuchten in Schoonbroek. Er stonden drie ronden van 5km op het programma op smalle betonbaantjes. De eerste ronde werd rustig aangevat (5min/km). Er was tijd voor een babbeltje met een aantal 'oude bekenden'. De volgende twee ronden heb ik tempo toch wat opgedreven zodat de 15km afgehaspeld werden in 1.08.
Vandaag, zondag, was het tijd voor een langere duurloop in het Prinsenpark van Retie. 30 km in 2.51.
21 juli, nationale feestdag, is ook de dag waarop heel wat Kempische atleten en recreanten hun loopschoenen aantrekken om deel te nemen aan Dwars door Kasterlee. Deze natuurloop door de provinciale domeinen 'De Hoge Mouw' en 'De Hoge Rielen' en het natuurgebied 'De balderij' kende dit jaar een nieuwe aankomstplaats op het militaire domein van de para's in Tielen. Onder een loodzwaar zonnetje vertrokken zo'n 350 deelnemers op de Retiebaan in Kasterlee om al snel kennis te maken met de Kastelse heuveltjes (Kabouterberg en Hoge Mouw). Omdat ondergetekende de voorbije maanden nog maar weinig wedstrijdritme had opgedaan en geen echte favoriet is van subtropische temperaturen, besloot ik om helemaal achteraan te starten en stelselmatig mijn wedstrijd op te bouwen (kwestie van geen blessures op te lopen...) . Het moet gezegd; alles verliep zoals verwacht; goed gedoseerd gelopen zonder in 't rood te gaan. 93ste geëindigd in 1.16. Supercontent!
In deze eerste (volledige) week van de zomervakantie is er al stevig gewerkt aan het opbouwen van de kilometers. Vorige zondag een duurloop van 21km, dinsdag een heuveltraining van 8 km, donderdag een duurloop van 27km en vandaag - na een mtb-tocht van 50 km gisteren- de kers op de taart 30 km afgemaald. Totaal: 86 km. 'k Ben moe maar tevreden!
Nu de grote vakantie voor de deur staat, kan de echte voorbereiding voor de jungfraumarathon beginnen. We gaan de wegwedstrijden voorlopig even links laten liggen en de duurlopen verder uitbouwen. Tussendoor trekken we naar de Alpen voor een 'hoogtestage' om te wennen aan de ijlere lucht en te leren berglopen. Aan alle bezoekers een prettige zomervakantie toegewenst en tot later! Jan
). 
uitliep!
