Elke school bezit verschillende sport groepen. Zo is er een groep voor voetbal, volleybal, basketbal, zaalvoetbal,.. Het is allemaal mogelijk en de groepen oefenen door heen het jaar. De mensen die sporten krijgen zelf betere punten op verschillende vakken. Zelf het maximum... Mijn mama hier vindt dat natuurlijk niet plezant omdat het juist haar vak is. Dus de mensen die sporten, doen natuurlijk niks in de klas omdat ze toch goede punten krijgen maar dat brengt mij dus bij de sportweek. De sportweek begint op maandag. De lagere school had helemaal geen school maar het middelbaar moest voor de voetbalgroep gaan supporteren. Maar eigenlijk moesten we maar blijven tot ze het volkslied gespeeld hadden dan mochten we gaan en doen wat we wilden. Dus Lea en ik zijn onmiddellijk naar zijn huis gegaan en een leuke film gaan kijken.. :) en dat op een gewone schooldag, leuk niet? De rest van de week hadden we ook niet zoveel les, omdat we naar veel wedstrijden mochten gaan kijken. Vele mensen gingen dan gewoon naar huis in plaats van naar de sportwedstrijd. Maar toch waren de leerkrachten blij omdat iedereen er was... Wauww.. In belgie zou dat, denk ik, helemaal niet waar zijn ..maar hier is het dus helemaal geen probleem. Ik moet toegeven dat wij ook een paar keer langer zijn weg gebleven.. Omdat we naar het lunapark waren gegaan of iets zijn gaan eten. Maar ja, onze taxti had toevallig panne waardoor het langer duurde.. Het supporteren is ook altijd leuk. Hoewel onze ploegen, waarvoor wij zijn gaan supporteren, verloren zijn. We hebben dan veel trommels mee en natuurlijk het lied van La Salle..
In de tijd dat ik hier ben, is niet alles zo goed gegaan. Er zijn dingen gebeurd waar ik echt van verschoten ben. Hier komt een lijstje met zaken : -Op straat zie je soms gewoon een dode hond liggen. -Als je in de nacht op straat rondloopt, zie je in het centrum van het stad altijd mensen slapen in hun rap gemaakte hutje van plastiek, carton en misschien een dekentje - Lea en haar mama hebben hier een hond overreden. Maar zij waren wel zo lief om het arme beestje naar de dierenarts te brengen en het te laten verzorgen, de meeste mensen rijden hier gewoon door! -Enkele weken geleden, toen de school juist gedaan was, heeft een jongen van mijn school een andere jongen van mijn school neergestoken. De jongen, die neergestoken is, was een redelijk goeie vriend, dus was ik natuurlijk verschoten, gelukkig was het niet zo erg. Hij moest wel een hele namiddag in het ziekenhuis blijven. En niemand weet waarom het gebeurd is. -Een jongen van mijn klas heeft op het nippertje een auto ongeval overleeft. Het ongeval gebeurde met een minibus en een vrachtwagen. Hij zat in de minibus. Hij heeft echt super veel geluk gehad, want er zijn andere mensen van de minibus die het ongeluk niet hebben overleefd. Ik ben hem dan thuis, met al mijn vrienden, gaan bezoeken. Maar nu gaat het veel beter, hij gaat ondertussen ook weer naar school. En dan het super ergste nieuws. Het is nog maar gisteren gebeurd, dus het leeft nog super veel mee met de mensen en de jongeren, vooral van zowat heel Oruro. Gisteren is er namelijk een meisje gestorven. Ik kende het meisje niet persoonlijk en ze zat ook niet op mijn school. Maar heel mijn school kende haar wel. Het meisje zat in Colegio Allman. Dus de andere uitwisselingstudenten kenden haar super goed. Ze zat zelfs in de klas van Jolantha, een uitwisselingstudente uit Duitsland. Ze was samen met het vijfde jaar op vakantie naar Santa Cruz. Een vakantie dat dus heel leuk ging worden maar op de vijfde dag sloeg het noodlot toe. Ik ken het volledige verhaal niet maar het komt er dus eigenlijk op neer dat ze geëlektrocuteerd is door een kabel die niet goed zat.. . Het is dus grotendeels de fout van het hotel. Het is gewoon vreselijk!
Mijn school heeft dus ook zijn voornemens genomen en al de schoolreisjes worden afgelast zoals die van mijn zus. Of mijn eindejaarsreis wordt afgeschaft wordt nog afwachten!
Jullie moeten dus ook niet in paniek zijn . Want zoals julie gehoord hebben, gebeurt het allemaal wel ver van mij!
Leerlingen die willen kunnen 's avonds engelse lessen volgen aan de universiteit. Het zijn altijd kleine klasjes en een les duurt een twee uur. Eén klas had gehoord dat er gaststudenten in Oruro zaten en konden natuurlijk niet wachten om ons te zien. Lea en ik durfden natuurlijk helemaal geen nee te zeggen dus zijn we maar gegaan. We dachten dat het helemaal niet leuk ging zijn maar daar hadden we ons dus blijkbaar in vergist. De leerkracht was super leuk en ze liet ons zelf leerkracht zijn. Stel je voor Rani die in België niet goed is in engels mag hier effe leerkracht engels zijn. Gelukkig moest leerkracht Rani geen les geven maar gewoon punten op hun mondeling examen. Ik vond het zo erg om een persoon minder goeie punten te geven, dus was ik milder op hetgeen waar we punten op moesten geven. Hiermee is duidelijk : Rani wordt nooit leerkacht. Het mondeling examen ging als volgt: de persoon die aan de beurt was, moest eerst een vraag stellen aan ons allen (we waren in totaal met 4 : Lea, een meisje die tot vorig jaar in USA woonde, een meisje uit Oruro maar die super goed is in engels en dan ik). Een vraag over ons land of hobbys. Ze mochten kiezen wat, maar nadien moesten ze een plaats in Bolivia voorstellen of iets vertellen over hun cultuur. Het was dus zeker heel interessant voor ons allemaal. Ik heb er goeie vrienden gemaakt en ik zal waarschijnlijk nog eens teruggaan..
Bolivia heeft ook zoiets als een Rotary club, elke stad heeft er wel één. Je kan deelnemen aan de groep vanaf de leeftijd van 12 of 13 jaar en je praat er dan een beetje of je kan er ook dansen. Ze regelen eveneens verschillende uitstappen zoals een camping, feestjes en zoveel meer. Mijn mama hier heeft de groep niet zo graag. Ze vindt dat de groep zich zelf veel beter vindt dan ze eigenlijk zijn. Ze denken allemaal dat ze veel geld hebben. Dus ik had niet echt veel zin om te gaan maar het was eigenlijk heel leuk. Er zijn super veel mensen die ik al kende van voordien dus het was leuk. Ik heb onder tussen ook een uitnodiging thuis ontvangen om me lid te maken van de groep maar ik weet nog niet wat ik zal doen. Ik ga het eerst met de andere uitwisselingstudenten overleggen. Wat het wordt zal ik jullie nog laten weten! Tot de volgende
Voor VALERIA haar verjaardag hebben we met enkele vrienden een verrassingsfeest georganiseerd. Het was heel klein maar het was echt super leuk. Met zijn allen zijn we zaterdag voor haar verjaardag uitgegaan naar de Sounder. We zijn er in geslaagd om eerst twee home party's vooraf te doen. Van feesten kennen ze hier alles hoor.
Maandag op haar echte verjaardag kwam dan de verrassing. Kevin had gevraagd aan haar ouders of we een klein feestje mochten geven. En dat was geen enkel probleem. Dus hadden zij ervoor gezorgd dat ze even uit huis was zodat we allemaal stiekem binnen konden. Om haar dan te verrassen. Ze was natuurlijk heel hard verschoten . We hadden een klein cadeau en een taart gekocht. We moesten dan allemaal een dankwoord zeggen, iedereen dus stuk voor stuk zeggen hoe een goede vriendin ze wel is. En dat is ook waar.. VALERIA.. We all love you XD
In september heb ik enkele dagen decoratie lessen genomen, niet zomaar decoratie maar echte decoratie met ballonnen. In België betalen we ons zot aan mooie ballonnen en zeker in decoratie vormen, wie wil er nu niet graag mooie ballonnen op zijn feest ? Volgens mij bestaan er niet veel mensen die dat mooi kunnen ! En ik kreeg hier de kans om zelf die ballonnen te leren maken, dus dan neem je die kans zeker hè, wie weet wanneer je nog zo iets tegen komt. Op een dag dat je geen tijd meer hebt natuurlijk. Dus heb ik me ingeschreven en vijf dagen lang (3uur per dag) ballonnen leren gebruiken enzo... Ik heb vanalles geleerd van een grote clown tot gewone decoratie. Hopelijk moeten we in België nu geen tonnen geld daaraan verspillen en kan ik het tegen dan nog altijd maken. Ik zal proberen zo vlug mogelijk de foto's op fb te zetten ...
De cinema is hier zo anders, volgens mij zou iedereen zich plat lachen... De ingang is wel maar één euro. Maar jullie moeten zich dus een heel kleine ruimte voorstellen. Zo een tien rijen met telkens maar zes stoelen. Die zaal geraakt dus drie keer in een cinemazaal van België. Het scherm is dus ook vijf keer kleiner. Ze spelen maar twee of drie films per dag. Die dan ook nog eens van slechte kwaliteit zijn. Het toppunt is dat als je film gedaan is, je gewoon kan blijven zitten tot de volgende film en dan begint volgende film. Dus als je het dan bekijkt is het nog wel redelijk goedkoop..
Ik heb de grote eer gehad om de eerste brandoefening van la salle , oruro, mee te mogen regelen. Het was echt te grappig. In belgië doen ze dat al jaren en hier doen ze het voor de eerst keer. De laatste jaars moesten het allemaal voorbereiden. De jongens moesten hun leger uniform aan doen en er waren ook enkele die zich moesten verkleden als verplegers. Tijdens de oefening moesten ze dan verschillende gewonden zoeken en die dan verzorgen. Het was echt wel een grappig zicht want ze waren de mensen op planken en op de rug aan het dragen. De taak van Lea en mij was echt wel leuk. Wij mochten gewoon alles filmen en foto's trekken. Natuurlijk is de film niet zo goed gelukt omdat je ons altijd hoort lachen op de achtergrond. Ook hiervan bestaan dus foto's en ook deze zal ik proberen zo rap mogelijk op fb te zetten..
Zoals ik julie eerder al heb laten weten, weten jullie dat ik hier ook af en toe kook. Ze vinden het echt super leuk als ik kook en nog beter als het lekker is. Deze maand heb ik al heel lekkere ding gemaakt. Macaroni met hesp en kaas vonden ze het lekkerst. Ik ben blij dat ze het lekker vonden. Nu moet ik niet altijd wachten tot papa thuis is. XD We hebben ook pannenkoeken gemaakt en ze vonden het echt super lekker. We hadden genoeg gemaakt om de volgende ochtend ook nog pannenkoeken te maken. Ook heb ik brownings proberen te maken maar deze waren een beetje hard mislukt, spijtig. Maar we gaan het nog eens proberen en ik laat je weten of het dan wel lukt.
Ze hebben hier zoiets als ora Boliviana. Het heeft een voordeel maar ook een groot nadeel... Je hoeft je nooit te haasten waardoor echt niemand gestrest is. In het begin kon ik soms wel een uur wachten maar nu ben ik zelf afgestemd op ora boliviana, het is het beste om gewoon honderd sms'en te sturen zodat je weet wat het echte uur zal zijn. Soms kunnen mensen wel twee uur te laat komen, dus het is hier helemaal geen probleem om te laat te komen, lang leve ora Boliviana, zolang je zelf niet moet wachten, XD
Sorry als er soms zaken niet deftig geschreven zijn, de spelfouten zullen er nu zo goed als uit zijn .. Maar soms duiken er ineens maar woorden op die ik niet in mijn zin wil hebben ... Sorry voor de moeilijkheid!
Aangezien mijn school hier al om half twee gedaan is, zullen de mensen wel denken dat ik mij heel de nammidag zit te vervelen. Maar dat is hier in Bolivia niet het geval. In de namiddagen wordt hier veel afgesproken met vrienden. Dan maken we samen pizza of rijden effe rond, of kijken een film of gewoon simpel iets gaan drinken, ... Ik spreek nu niet elke dag van de week met iemand af maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik heb toch een beetje tijd nodig om op internet te gaan hè. Vroeger moest ik altijd naar een internet café gaan omdat ik hier van het internet niks af weet. En de internetcafe's trekken soms ook op niks, de ene dag kan alles kei goe werken en soms moet je twintig minuten wachten vooraleer iets geladen is, maar ik heb dus nooit het geduld om te wachten, trap het dan af en ga naar een ander internet café in de hoop dat het daar wel werkt. Maar die problemen heb ik nu niet meer met mijn ingenieus kaartje in mijn iPad... XD
VALERIA: een meisje van mijn klas. Is altijd opgewekt en blij, als ik een vraag zou hebben dan kan ik altijd bij haar terecht. Ze zal me ook altijd verstaan, als mijn Spaans niet verstaanbaar zou zijn, kan ik het altijd vertellen in het Engels. Ze is één van de weinige van mijn klas die iets verstaat van de Engelse les.
CAROLA: Echt een kei goeie vriendin. Ze nodigt mij overal mee op uit. Elke middag als het van haar zou afhangen, ze zit ook nog niet zo lang op La Salle. Iedereen vindt haar mooi en een beetje populair maar ze is echt super lief. Het is een persoon die niet let wat andere mensen van haar denken, ze lijdt gewoon haar eigen leven, wat mensen daar van vinden, boeit niet. Zolang ze maar gelukkig is.
DARLINE: Het meisje dat mij altijd uit de nood kan helpen. Ik heb natuurlijk nooit alles bij zoals labello, en dat is hier echt noodzakelijk. Ze heeft mij ook al uit de nood geholpen met handcreme, dat is hier ook een must. En zaterdagen als we uitgaan hebben we altijd veel pret.
CAROLINA: echt super super super persoon. Zij vraagt mij ook overal mee naar toe. Elke speeltijd wacht ze aan de deur van mijn lokaal om samen naar buiten te gaan. Want ze zit in de andere Klas.
OREL: oké dan zijn we nu bij de grappigste van de hoop gekomen, OREL! Echt super grappige jongen. Er gaat geen dag voorbij zonder te lachen met die jonge. Hij heeft ook een autootje (nadruk op tje) een klei fiatje. Maar dat is beter dan niks hè. En soms op avonden of namiddagen dat hij zich verveelt dan kan hij u zomaar opeens komen ophalen om samen met andere effe rond te rijden of om op café iets te gaan drinken of zo iets.
Ik zou wel over al mijn vrienden willen schrijven maar dat is toch een beetje te veel werk.. Maar ik zal nog effe laten weten wie nog allemaal mijn vrienden zijn: Kevin, Lea, Jules, Rosie, Glauke, Jolanda, Massie, Chello, Armik, Daniël, Axel, Zambrana, Segio,... Iedereen van mijn klas heeft zo een bijnaam, of ze noemen u bij u achternaam als die leuk is,
Ik zal een kleine update doen van de huisdieren hier: zoals ik al zei heb ik twee honden en een kat..
De grote hond,brita(nie), mag enkel buiten maar ze slaagt er toch in op stiekem binnen te glippen. 'S morgens moet ik altijd goed opletten met mijn uniform en zeker op maandag als het mijn mooi uniform is, want brita slaagt er altijd in om met haar vuile poten op mijn uniform te springen... Dus 's morgens is het altijd lopen tot op straat en hopen dat er geen vuile honde poten op u rug of zo iets komen te staan.
Dan heb je ook nog Sky. Dat is een klein scharminkel. Hij slaagt er in om alles op te eten. Ik geef enkele voorbeelden: mijn oortje voor muziek te luisteren moesten er aan geloven, een boek van school is mooi versierd met verschillende scheuren en hondetande, ook mijn zus haar oortjes, mijn broer zijn uniform, mijn mama haar boek,alles wat in de vuilbak ligt wordt elke dag mooi versnipperd ... Maar verder is het wel een schatje hoor. Bijna elke dag slaapt hij in mijn bed. Hij wisselt een beetje af met de poes. Wat dus geeft dat ik elke dag een leuk beest in mijn bed mee heb..
Dan hebben we ook nog de kat, negra, omdat ze helemaal zwart ziet. Zij ligt zowat elke moment in mijn bed. We hebben speciaal voor haar een plaats gemaakt omdat ze baby's gaat krijgen. Onder de kinderen konden we het niet laten om er om te wedden. Ik heb gewed dat ze vijf katjes zal krijgen, Lucia denkt zes en Salvator zeven. De winnaar krijgt een ijsje en de verliezers moeten de hele dag de afwas doen..
In dit bericht kan ik aankondigen dat onze dino vis in verdachte omstandigheden is gestorven... Met heel veel pijn in het hart hebben we de dino begraven. Het verdacht overlijden zag er als volgt uit : enkele dagen lang zag het water zwart. Het dinomonstertje was ook verplaatst waardoor niemand het nog zag staan en het waarschijnlijk geen eten meer kreeg... En natuurlijk, ik de grote dieren vriend ( en ja mensen ook voor dinos ) vroeg elke dag hoe het met het beestje zat of het geen nieuw water of eten nodig had maar ze wisten dus blijkbaar niet dat je het water af en toe moest veranderen..
Op 16 augustus moesten we met school, of beter gezegd met de godsdienstles, naar een plaats gaan met allemaal weeskinderen. We hadden de klas in verschillende groepjes verdeeld die voor verschillenden dingen moesten zorgen. Zo had men groepen voor tandenborstels, kleurboekjes, pudding, wc papier, koekjes, en zoveel meer.... Mijn zus hier had mij al gewaarschuwd dat ik dit het leuk zal vinden, en daar had ze gelijk in. Die kindjes hadden echt niks. Zelf geen mama en papa. Stel jullie voor, kindjes van drie tot vijf jaar, een stuk of dertig in een kamer, zonder mama en papa? ! En dat enkel van het kleine Oruro!!!!! Jullie kunnen wel geloven dat mijn hart gewoon in duizend stukjes uiteenviel... En dan nog eens goed platgestampt werd. Ik moest mijn tranen wel inhouden.. Als onze school de klassen niet verplicht te gaan dan hebben die kindjes echt niets... Ze leven daar allemaal met zo een dertig in een klein huisje... (enkele fotos kan men vinden op fb)
Elke zaterdag is het opruimdag. Onze kamer word dan een beetje opgeruimd of we veranderen het een beetj.. maar ook was ik mijn kleren en strijk ik ze.. Dat is eigenlijk wel veel tijd. maar ik vind het nog wel rustgevend. Julie moeten julie dus voorstellen dat ik met een berg kleren buiten op het koertje zit en daar dan met de hand mijn kleren zit te wassen.. Het valt nog goed mee hoor., maar nu snap ik waarom mama altijd zaagde en belgie, als je zo kleren moet wassen van 5 personen, Ik zit aan mijn kleren al een hele middag.. ( Danku Mama! mag ook eens gezegt worden) Het strijkijzer hier is ook niet echt een van de beste. we hebben zelf geen strijkplank. alles gebeurd gewoon op een tafel met super veel doeken over. Het strijken ben ik nog onder de knie proberen te krijgen. Maar mijn plooirok van school dat is toch wel vloeken als die aan de beurt is hoor. Dat kan bij mij echt uren duuren en dan nog is het niet fantatisch. Nog veel werk aan de winkel op dat vlak he..
Oruro heeft 2 goede discotheeks.. The Sounder is er ook een van. XD Enkele mensen van mijn klas hadden mij en lea uitgenodigt om samen naar de sounder te gaan, maar vele hebben uiteindelijk afgezegt waardoor ik en lea overbleven met 6 jongens, wat nog wel redelijk grappig blijk te zijn op de eind van de avond. Ikheb van heel de avond maar20 bolivianos opgedaan (wat gelijk is aan maar 2 euro) en dan nog was het enkel voor mijn inkom van de discotheek... De jongens verdelen de drank en taxti onder hun,,, gentelmans Jongens in Belgie en omstreken kunnen hier iets van leren.. XD Het was een heel leuk. Zeker omdat er een live band was komen spelen.. Ze dansen hier ook vele anders als in Belgie, Ze dansen hier in rijen en niet in hoopjes. Mijn ouders zijn niet zo stikt op het uitgaan wat ik wel heel cool vind, de andere uitwisselingsstudenten hebben wel heel strikte ouders en mogen niet uitgaan, ik denk wel dat Joaquin hier deels voor gezorgt omdat hij echt elke dag uitging. maar ik ben ook niet van plan om elke week uit te gaan. af en toe een filmaavondje kan ook leuk zijn he.
Ze koken hier op een heel andere manier. Het is niet slecht maar toch snak ik soms naar lekker begisch eten.. Zoals appelmoes. Dus wat een oplossing bedenkt Rani hier op..... Laten we zelf appelmoes maken Dus heb ik zelf appelmoes voor de familie gemaakt en ze vonden het echt super lekker, Voor de spaanse lessen is het ook de gewoonte dat er gekookt werd. en aangezien seze week de lessen in mijn huis waren mocht ik iets lekkers maken. dus heb ik Banana Negra gemaakt of ook wel bekent als platina el chocolate. Het is dus een soort ijsje van een banaan ingedompeld in chocolade. Ze vonden het super lekker. Over koken gesproken. Frieten kunnen ze hier toch niet maken hoor. Het deed echt pijn aan mijn ogen toen ze gewoon de frieten in een pan met olie gooiden en dat ze de frieten maar een keer bakken.. Zoo pijnlijk voor de ogen. Volgende keer ga ik denk ik niet meer kijken. !
Elke school bezit verschillende sport groepen. Zo is er een groep voor voetbal, volleybal, basketbal, zaalvoetbal,.. Het is allemaal mogelijk en de groepen oefenen door heen het jaar. De mensen die sporten krijgen zelf betere punten op verschillende vakken. Zelf het maximum... Mijn mama hier vindt dat natuurlijk niet plezant omdat het juist haar vak is. Dus de mensen die sporten, doen natuurlijk niks in de klas omdat ze toch goede punten krijgen maar dat brengt mij dus bij de sportweek.
Zoals ik julie eerder al heb laten weten, weten jullie dat ik hier ook af en toe kook. 
Op 16 augustus moesten we met school, of beter gezegd met de godsdienstles, naar een plaats gaan met allemaal weeskinderen. We hadden de klas in verschillende groepjes verdeeld die voor verschillenden dingen moesten zorgen. Zo had men groepen voor tandenborstels, kleurboekjes, pudding, wc papier, koekjes, en zoveel meer.... 
