In september heb ik enkele dagen decoratie lessen genomen, niet zomaar decoratie maar echte decoratie met ballonnen. In België betalen we ons zot aan mooie ballonnen en zeker in decoratie vormen, wie wil er nu niet graag mooie ballonnen op zijn feest ? Volgens mij bestaan er niet veel mensen die dat mooi kunnen ! En ik kreeg hier de kans om zelf die ballonnen te leren maken, dus dan neem je die kans zeker hè, wie weet wanneer je nog zo iets tegen komt. Op een dag dat je geen tijd meer hebt natuurlijk. Dus heb ik me ingeschreven en vijf dagen lang (3uur per dag) ballonnen leren gebruiken enzo... Ik heb vanalles geleerd van een grote clown tot gewone decoratie. Hopelijk moeten we in België nu geen tonnen geld daaraan verspillen en kan ik het tegen dan nog altijd maken. Ik zal proberen zo vlug mogelijk de foto's op fb te zetten ...
De cinema is hier zo anders, volgens mij zou iedereen zich plat lachen... De ingang is wel maar één euro. Maar jullie moeten zich dus een heel kleine ruimte voorstellen. Zo een tien rijen met telkens maar zes stoelen. Die zaal geraakt dus drie keer in een cinemazaal van België. Het scherm is dus ook vijf keer kleiner. Ze spelen maar twee of drie films per dag. Die dan ook nog eens van slechte kwaliteit zijn. Het toppunt is dat als je film gedaan is, je gewoon kan blijven zitten tot de volgende film en dan begint volgende film. Dus als je het dan bekijkt is het nog wel redelijk goedkoop..
Ik heb de grote eer gehad om de eerste brandoefening van la salle , oruro, mee te mogen regelen. Het was echt te grappig. In belgië doen ze dat al jaren en hier doen ze het voor de eerst keer. De laatste jaars moesten het allemaal voorbereiden. De jongens moesten hun leger uniform aan doen en er waren ook enkele die zich moesten verkleden als verplegers. Tijdens de oefening moesten ze dan verschillende gewonden zoeken en die dan verzorgen. Het was echt wel een grappig zicht want ze waren de mensen op planken en op de rug aan het dragen. De taak van Lea en mij was echt wel leuk. Wij mochten gewoon alles filmen en foto's trekken. Natuurlijk is de film niet zo goed gelukt omdat je ons altijd hoort lachen op de achtergrond. Ook hiervan bestaan dus foto's en ook deze zal ik proberen zo rap mogelijk op fb te zetten..
Zoals ik julie eerder al heb laten weten, weten jullie dat ik hier ook af en toe kook. Ze vinden het echt super leuk als ik kook en nog beter als het lekker is. Deze maand heb ik al heel lekkere ding gemaakt. Macaroni met hesp en kaas vonden ze het lekkerst. Ik ben blij dat ze het lekker vonden. Nu moet ik niet altijd wachten tot papa thuis is. XD We hebben ook pannenkoeken gemaakt en ze vonden het echt super lekker. We hadden genoeg gemaakt om de volgende ochtend ook nog pannenkoeken te maken. Ook heb ik brownings proberen te maken maar deze waren een beetje hard mislukt, spijtig. Maar we gaan het nog eens proberen en ik laat je weten of het dan wel lukt.
Ze hebben hier zoiets als ora Boliviana. Het heeft een voordeel maar ook een groot nadeel... Je hoeft je nooit te haasten waardoor echt niemand gestrest is. In het begin kon ik soms wel een uur wachten maar nu ben ik zelf afgestemd op ora boliviana, het is het beste om gewoon honderd sms'en te sturen zodat je weet wat het echte uur zal zijn. Soms kunnen mensen wel twee uur te laat komen, dus het is hier helemaal geen probleem om te laat te komen, lang leve ora Boliviana, zolang je zelf niet moet wachten, XD
Sorry als er soms zaken niet deftig geschreven zijn, de spelfouten zullen er nu zo goed als uit zijn .. Maar soms duiken er ineens maar woorden op die ik niet in mijn zin wil hebben ... Sorry voor de moeilijkheid!
Aangezien mijn school hier al om half twee gedaan is, zullen de mensen wel denken dat ik mij heel de nammidag zit te vervelen. Maar dat is hier in Bolivia niet het geval. In de namiddagen wordt hier veel afgesproken met vrienden. Dan maken we samen pizza of rijden effe rond, of kijken een film of gewoon simpel iets gaan drinken, ... Ik spreek nu niet elke dag van de week met iemand af maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik heb toch een beetje tijd nodig om op internet te gaan hè. Vroeger moest ik altijd naar een internet café gaan omdat ik hier van het internet niks af weet. En de internetcafe's trekken soms ook op niks, de ene dag kan alles kei goe werken en soms moet je twintig minuten wachten vooraleer iets geladen is, maar ik heb dus nooit het geduld om te wachten, trap het dan af en ga naar een ander internet café in de hoop dat het daar wel werkt. Maar die problemen heb ik nu niet meer met mijn ingenieus kaartje in mijn iPad... XD
VALERIA: een meisje van mijn klas. Is altijd opgewekt en blij, als ik een vraag zou hebben dan kan ik altijd bij haar terecht. Ze zal me ook altijd verstaan, als mijn Spaans niet verstaanbaar zou zijn, kan ik het altijd vertellen in het Engels. Ze is één van de weinige van mijn klas die iets verstaat van de Engelse les.
CAROLA: Echt een kei goeie vriendin. Ze nodigt mij overal mee op uit. Elke middag als het van haar zou afhangen, ze zit ook nog niet zo lang op La Salle. Iedereen vindt haar mooi en een beetje populair maar ze is echt super lief. Het is een persoon die niet let wat andere mensen van haar denken, ze lijdt gewoon haar eigen leven, wat mensen daar van vinden, boeit niet. Zolang ze maar gelukkig is.
DARLINE: Het meisje dat mij altijd uit de nood kan helpen. Ik heb natuurlijk nooit alles bij zoals labello, en dat is hier echt noodzakelijk. Ze heeft mij ook al uit de nood geholpen met handcreme, dat is hier ook een must. En zaterdagen als we uitgaan hebben we altijd veel pret.
CAROLINA: echt super super super persoon. Zij vraagt mij ook overal mee naar toe. Elke speeltijd wacht ze aan de deur van mijn lokaal om samen naar buiten te gaan. Want ze zit in de andere Klas.
OREL: oké dan zijn we nu bij de grappigste van de hoop gekomen, OREL! Echt super grappige jongen. Er gaat geen dag voorbij zonder te lachen met die jonge. Hij heeft ook een autootje (nadruk op tje) een klei fiatje. Maar dat is beter dan niks hè. En soms op avonden of namiddagen dat hij zich verveelt dan kan hij u zomaar opeens komen ophalen om samen met andere effe rond te rijden of om op café iets te gaan drinken of zo iets.
Ik zou wel over al mijn vrienden willen schrijven maar dat is toch een beetje te veel werk.. Maar ik zal nog effe laten weten wie nog allemaal mijn vrienden zijn: Kevin, Lea, Jules, Rosie, Glauke, Jolanda, Massie, Chello, Armik, Daniël, Axel, Zambrana, Segio,... Iedereen van mijn klas heeft zo een bijnaam, of ze noemen u bij u achternaam als die leuk is,
Ik zal een kleine update doen van de huisdieren hier: zoals ik al zei heb ik twee honden en een kat..
De grote hond,brita(nie), mag enkel buiten maar ze slaagt er toch in op stiekem binnen te glippen. 'S morgens moet ik altijd goed opletten met mijn uniform en zeker op maandag als het mijn mooi uniform is, want brita slaagt er altijd in om met haar vuile poten op mijn uniform te springen... Dus 's morgens is het altijd lopen tot op straat en hopen dat er geen vuile honde poten op u rug of zo iets komen te staan.
Dan heb je ook nog Sky. Dat is een klein scharminkel. Hij slaagt er in om alles op te eten. Ik geef enkele voorbeelden: mijn oortje voor muziek te luisteren moesten er aan geloven, een boek van school is mooi versierd met verschillende scheuren en hondetande, ook mijn zus haar oortjes, mijn broer zijn uniform, mijn mama haar boek,alles wat in de vuilbak ligt wordt elke dag mooi versnipperd ... Maar verder is het wel een schatje hoor. Bijna elke dag slaapt hij in mijn bed. Hij wisselt een beetje af met de poes. Wat dus geeft dat ik elke dag een leuk beest in mijn bed mee heb..
Dan hebben we ook nog de kat, negra, omdat ze helemaal zwart ziet. Zij ligt zowat elke moment in mijn bed. We hebben speciaal voor haar een plaats gemaakt omdat ze baby's gaat krijgen. Onder de kinderen konden we het niet laten om er om te wedden. Ik heb gewed dat ze vijf katjes zal krijgen, Lucia denkt zes en Salvator zeven. De winnaar krijgt een ijsje en de verliezers moeten de hele dag de afwas doen..
In dit bericht kan ik aankondigen dat onze dino vis in verdachte omstandigheden is gestorven... Met heel veel pijn in het hart hebben we de dino begraven. Het verdacht overlijden zag er als volgt uit : enkele dagen lang zag het water zwart. Het dinomonstertje was ook verplaatst waardoor niemand het nog zag staan en het waarschijnlijk geen eten meer kreeg... En natuurlijk, ik de grote dieren vriend ( en ja mensen ook voor dinos ) vroeg elke dag hoe het met het beestje zat of het geen nieuw water of eten nodig had maar ze wisten dus blijkbaar niet dat je het water af en toe moest veranderen..
Op 16 augustus moesten we met school, of beter gezegd met de godsdienstles, naar een plaats gaan met allemaal weeskinderen. We hadden de klas in verschillende groepjes verdeeld die voor verschillenden dingen moesten zorgen. Zo had men groepen voor tandenborstels, kleurboekjes, pudding, wc papier, koekjes, en zoveel meer.... Mijn zus hier had mij al gewaarschuwd dat ik dit het leuk zal vinden, en daar had ze gelijk in. Die kindjes hadden echt niks. Zelf geen mama en papa. Stel jullie voor, kindjes van drie tot vijf jaar, een stuk of dertig in een kamer, zonder mama en papa? ! En dat enkel van het kleine Oruro!!!!! Jullie kunnen wel geloven dat mijn hart gewoon in duizend stukjes uiteenviel... En dan nog eens goed platgestampt werd. Ik moest mijn tranen wel inhouden.. Als onze school de klassen niet verplicht te gaan dan hebben die kindjes echt niets... Ze leven daar allemaal met zo een dertig in een klein huisje... (enkele fotos kan men vinden op fb)
Elke zaterdag is het opruimdag. Onze kamer word dan een beetje opgeruimd of we veranderen het een beetj.. maar ook was ik mijn kleren en strijk ik ze.. Dat is eigenlijk wel veel tijd. maar ik vind het nog wel rustgevend. Julie moeten julie dus voorstellen dat ik met een berg kleren buiten op het koertje zit en daar dan met de hand mijn kleren zit te wassen.. Het valt nog goed mee hoor., maar nu snap ik waarom mama altijd zaagde en belgie, als je zo kleren moet wassen van 5 personen, Ik zit aan mijn kleren al een hele middag.. ( Danku Mama! mag ook eens gezegt worden) Het strijkijzer hier is ook niet echt een van de beste. we hebben zelf geen strijkplank. alles gebeurd gewoon op een tafel met super veel doeken over. Het strijken ben ik nog onder de knie proberen te krijgen. Maar mijn plooirok van school dat is toch wel vloeken als die aan de beurt is hoor. Dat kan bij mij echt uren duuren en dan nog is het niet fantatisch. Nog veel werk aan de winkel op dat vlak he..
Oruro heeft 2 goede discotheeks.. The Sounder is er ook een van. XD Enkele mensen van mijn klas hadden mij en lea uitgenodigt om samen naar de sounder te gaan, maar vele hebben uiteindelijk afgezegt waardoor ik en lea overbleven met 6 jongens, wat nog wel redelijk grappig blijk te zijn op de eind van de avond. Ikheb van heel de avond maar20 bolivianos opgedaan (wat gelijk is aan maar 2 euro) en dan nog was het enkel voor mijn inkom van de discotheek... De jongens verdelen de drank en taxti onder hun,,, gentelmans Jongens in Belgie en omstreken kunnen hier iets van leren.. XD Het was een heel leuk. Zeker omdat er een live band was komen spelen.. Ze dansen hier ook vele anders als in Belgie, Ze dansen hier in rijen en niet in hoopjes. Mijn ouders zijn niet zo stikt op het uitgaan wat ik wel heel cool vind, de andere uitwisselingsstudenten hebben wel heel strikte ouders en mogen niet uitgaan, ik denk wel dat Joaquin hier deels voor gezorgt omdat hij echt elke dag uitging. maar ik ben ook niet van plan om elke week uit te gaan. af en toe een filmaavondje kan ook leuk zijn he.
Ze koken hier op een heel andere manier. Het is niet slecht maar toch snak ik soms naar lekker begisch eten.. Zoals appelmoes. Dus wat een oplossing bedenkt Rani hier op..... Laten we zelf appelmoes maken Dus heb ik zelf appelmoes voor de familie gemaakt en ze vonden het echt super lekker, Voor de spaanse lessen is het ook de gewoonte dat er gekookt werd. en aangezien seze week de lessen in mijn huis waren mocht ik iets lekkers maken. dus heb ik Banana Negra gemaakt of ook wel bekent als platina el chocolate. Het is dus een soort ijsje van een banaan ingedompeld in chocolade. Ze vonden het super lekker. Over koken gesproken. Frieten kunnen ze hier toch niet maken hoor. Het deed echt pijn aan mijn ogen toen ze gewoon de frieten in een pan met olie gooiden en dat ze de frieten maar een keer bakken.. Zoo pijnlijk voor de ogen. Volgende keer ga ik denk ik niet meer kijken. !
Vrijdag was er een eetfestijn bij ons op school. tijden de school uren. we hadden dus maar 2 uur les ( zelf deze twee uren kunnen niet gezien worden als les maar bon) en dan hadden de lagere jaren een eetfestijn georganiseerd. met alemaal speciaal eten van Bolivia, ik blijf het nog altijd grappig vinden dat je hier een hele schotel kan eten voor nog geen euro.. Ze hebben me verschillende dingen doen proeven : Er was zelf een wedstijd met een jury maar hier hebben we niet zoveel aandacht aan besteed. Het was allemaal buiten en het was goed weer. Het was een leuke afsluiter van de week.. XD
Ik voel me steeds minder de toerist bij mij op school. waarscheinlijk omdat nu ook Lea ( het meisje van Duitsland) nu ook bij mij in de klas zit. nu ben ik minder speciaan en dat vind ik maar beter ook omdat ik de eerste week nogal gestalkt werd. Een meisje kan niet stoppen mij te stalken en zie ik dan ook elke speeltijd voor mijn neus verschijnen met verschillende stomme vragen. gelukkig slagen mijn vrienden er altijd in om ze weg te jagen.. Ze vinden het allemaal wel super grappig omdat het kleine meisje zelf zo ver gaat dat ze haar eten aanbied enzo.
Mijn klas is zo leuk. Zo veel les hebben we niet omdat er soms leerkrachten in slagen helemaal niet op te dagen dus houden we maar een feestje in de klas. Dat is altijd zo grappig. Ik ben helemaal aanvaard in mijn klas en ze vinden het dan ook geen prbleen mij mee te betrekken.
Jules had op een van de spaanse lessen chocoladepasta voor onsgemaakt samen met pannekoeken. Jammie! Ik mocht de chocolade past meenemen naar huis om het aan mijn familie te laten proeven. Die waren er zo zot van dat de pot op een avond op was en dat ik dus lichtelijk verplicht was om het ook proberen te maken.. HET IS HEEL GOED GELUKT. twee potten en jha we hebben er 2 dagen over gedaan.. Pravo ! Ze kunnen hier wel vechten om e pot. en elke dag valt er wel een nonkel binnen om nog meer chocolde te eten. Ñijn tante die een resttaurand heeft wil dat ik het maak voor haar restorand maar dat aanbod heb ik toch wel afgeslaan..
Het weekend van 4 en 5 augustus werd de netionale feestag gevierd.. Wat veel parades inhield. vele mensen lopen dan door de straten van het stad met fanfares en weet ik wat nog allenaal.. Zaterdag ochte moest ik vroeg op omdat ik ook in de eerste parade liep. met mijn school wel is waar.. (De beste school van heel Oruro XD ) We moesten of de plaats zijn om half acht dus om hoe laat staan de bolivianen dan op bwz laten we half acht nemen.. Dat noemt men dus "Ora Bolivia". ik heb hier helemaal geen probleem mee dus XD We moesten ons mooiuniform aandoen dus met das en hemd en al..met heel onze school moesten we dan een hele toer afleggen. het was op en top met fanfare, vlaggen van school een eigen school lied en dan iedereen die net dezelfde voet most stappen, julie kunnen we begrijpen dat we hier een paar dagen hebben moeten oefenen of school soms wel uren liepen we toeren op onze speelplaats.. gelukkig waren we van heel de parade de 10de groep van de 64 anders waren we heel lang bezig.. nu waren gelukkig al klaar om 1 uur.. tijd om uit te rusten want die avond ga ik uit met vienden van school en dan AFS.. Die avond kwam Jules ( ook een jongen uit belgie) mij halen en gingen we samen de taxti nemen naar de discotheek. Ik had daar afgesproken met mijn vrienden dus we gingen ons zeker niet vervelen.. in het begin was het wel saai omdat onze vrienden er nog niet waren weeral ora Bolivia.. Je moet hier dus altijd een uur bijtellen dan het uur je had afgesproken.. Nu zit is dus vlledig op schema.. XD
De volgende dag was er weer een parade dezekeer moest ik niet meelopen. in deze parade was het vooral de militairen en verenigings en dan de fanfares van de scholen.. dus ook mijn school liep weeral mee.. Dus moest ik wel gaan kijken, het was in de avond dus het was redelijk koud... Gelukkig had ik mijn nicht dat goed voor me zorgde en handschoenen en pullen vroeg aan vrienden die in de buurt wonen. ( Mijn nichten hier zijn echt zaalig echt een van de beste vrienden hier en ze wonen helemaal niet ver zoo een dertig seconden stappen) Ik vond het echt een leuke avondd omdat ik vele neieuwe mensen heb leren kennen en omdat er een heel groot feest werd gehouden wanneer het eidelijk de buurt van La Salle was.. oudleerlingen hadden zelf voor vuurwerk gezorgd.. Het was ook leuk om enkele vrienden van mijn klas in leger uniform te zien. aangezien die verplichte legerdienst hebben voor een jaar , momenteel zitten ze in hun voorbereidingsjaar en dan volgendjaar een jaar echt in het leger. Joaquin wilt dit niet doen dus gaat hij zicht vrijkopen.
Dan de uiteindelijke feestdag maandag 6 augustus geen school. De grootste parades zijn voorbij. Lucia moet wel nog een parade lopen omdat zij in de fanfare van het cschool zit.. maar de rest van de familie heeft gezellig samen gekookt en we zijn samen naar de echte mark gegaan. de markt hier is met niets te vergelijken. totaal anders dan in Belgie. Het is in een grote zaal met verschillende plaaatsen. jeh hebt eeb vlees gedeelte en daar hangt dan gewoon nog hele beesten bijna en zeg je hoeveel je wilt en dan kappen ze da voor je neur eraf. bij de groenten word er getelt met handen. dus je neemt bijvoorbeeld 1 hand sla, 1 hand munt, 2 handen boontjes dan moet je 4 handen betalen. Dus wegen word hier niet rap gedaan, ( voor enkele dingen maar en dan is het met zo een stop handwegertje)
Mijn eerst week in La Salle zit erop.. EN HET WAS ZAALIG! Het is een school helemaal in het zuiden van Oruro niet echt bij de deur maar het is de beste en de duurste school van Oruro; hoewel je het niet zou zeggen als je de lessen bekijkt... Ik moet ok een leuk uniform dragen. niet echt mooi maar ik vind het personlijk het mooist schooluniform van Oruro vergeleken met andere scholen.
Ik heb witten kniekousen, zwarte ballerina s, een grijs plooirokje( normaal komy het tot 10 cm onder de knie maar wij in La Salle verkorten dat tot aan de kmie andere zelf hoger) normaal is het ook een kleedje maar dat is te lelijk dus dragen we er onze polo van het school erover, en dan is er ook nog onze school pul die blauw is mot het teken van de school er vanachter op..
Op maandag moet we dan ook nog iets anders aandoen dan moeten we een hemd met een das van het school aandoen. Ik heb ook een teken van de laatse jaars gekregen waar ik me zeer vereert door voel. zo voelde ik me echt in de klas opgenomen. dus op u blazer is dan het teken van het school gespeld en mijn laatste jaars teken op mijn das.
Elke maandag is er een ceremonie op de speelplaats waar we het lied van het school en het nationaal volkslied zingen. dat duurt zo ongeveer een uur...
de rest van de dagen is er gewoon een beziningsmoment. de eerst uur en dan moeten we bidden wst ik momenteel nog niet mee kan doen aangezien ik dat allemaal niet kan in ht Spaans dus mompelel ik momenteel maar mee..
Mijn klas is echt supper ik zit is sociales. ( Je kunt hier kiezen tussen Sociales en ecaxtas) mijn klas is echt blij met mijn komst waardoor ik me heel welkom voelde.. ze nodigen me overal mee naar uit na school aangezien wij altijd om 13.30 uur klaar zijn met school heben we een hele namiddag om aftestpreken met vrienden. Soms hebben de jongen milaire service wat wl aanpassen was in het begin maar ik zal er wel aan wennen zeker..
ook iets waar ik aan zal moeten wennen is dat mijn gastmama mijn leerkracht engels is. maar ik zit niet lang meer in la salle. binnen enkele maanden word het al universiteit.. XD
Vrienden van La Salle ik hou van Jullie en iedereen mag het weten..
Nog maar juist terug van Cochabamba en ik heb al iets anders te doen. een meisje van la Salle ( mijn school) is 15 jaar gsworden. niet dat ik dat meisje ken maar ws zijn toch met zen allen gegaan. Het was dus echt wel de moeite om te gaan super chique!
Die ouders moeten echt wel extreem rijk zijn om zo een feest aan hun dochter te geven.
Ik zal een klein beeld proberen te schetsen
De ouders hadden dus een zaal van het duurste hotel hiet in Oruro afgehuurd. helemaal versierd met ballonen en tenten en alles was in roos wit. er was een cameraploeg aanwezig die alles filmde. ze hadden ook een choreograaf en dansers ingehuurd om samen met dat meisjes dansjes uit te voeren. elk dansje hadden ze allemaal een andere outfit. Er wa eten en drinken allemaal gratis, dus niemand moest iets te betalen.. wat zot is want er was zo een 200 mensen en voor 200 mensen eten en drinken betalen is volgens mij niet echt goedkoop. Zo hadden speciale taarten laten maken. Zo taarten die gemakkelijk 200 euro kosten oñdat ze zo groot zijn. en als dat mog niet genoeg is een prinsesen kleed.. zo een die ik alleen nog maar in films had gezien. zo een kleed heb ik nu in het echt gezien Waauww... ! Het wa echt de moeite waard om naar toe te gaan moe of niet! zeker omdat heel La Salle aanwezig was en ik dus goed kennis heb kunnen maken met vele van mijn scool en klas... =) zoals al de brothers of my brother Joaquin Die ik nog niet had ontmoet..
Het werd een late avond maar ik heb me dood geamuseerd..
Ik heb hier leren dansen. en ook de regels van het dansen geleerd. Hier dansen te in lijnen en daarom moet ik ook altijd met een evenaantal zijn als je wil dansen omdat er anders iemand alleen moet dansen en dat word hier niet getollereed.. Kort samemgevat was het een leuke en leerrijke avond :)
Zoals ik julie eerder al heb laten weten, weten jullie dat ik hier ook af en toe kook. 
Op 16 augustus moesten we met school, of beter gezegd met de godsdienstles, naar een plaats gaan met allemaal weeskinderen. We hadden de klas in verschillende groepjes verdeeld die voor verschillenden dingen moesten zorgen. Zo had men groepen voor tandenborstels, kleurboekjes, pudding, wc papier, koekjes, en zoveel meer.... 
