In dit bericht zal ik julie een beetje meer vertellen over het leven hier.. Want voor mij is het nu al vanzelfsprekend maar voor julie natuurlijk niet. Dus we hebben ons kleine huisje gelegen op een redelijk drukke straat , alle straten zijn hier eigenlijk allemaal druk, overal hoor je getoeter en mensen roepen of straat honden blaffe.. Ik ben direct bij de winkels die je niet kan vergelijken met de winkels in België zo zal je nooit een h&m of zara vinden. Ook de plaats waar de bussen vertrekken ligt in mijn straat, hiermee bedoel ik de bussen om te nemen naar andere grote steden. Tot zover een kleine verschijning over de ligging van het huis. Je hebt dus de voordeur en als je deze opendoet kom je op een klein koertje waar je de grote schattige hond, Brita, kan vinden. ( in het begin deze hond redelijk verlegen maar nu bespringt ze me ook al elke keer als ik binnen kom.. XD dan heb je terug een voordeur. Dan vind je links de living met redelijk oude tv en een playstation. Ook een combinatie die niet echt werkt. In deze kamer vind je ook een raar beest in een viskom waarvan ik nog altijd niet weet wat het is! Het ziet er gewoon grappig en dinoachtig uit..( sommige vrienden die op bezoek komen houden zicht dan zo bezig dat beestje te porren met een bik enzovoort maar bon) . Rechts van de inkoms heb je dan de kamer van joaquin, een heel klein kamertje waar meer dan de helft is ingenomen met een grote plasma tv! Als men rechtdoor kijkt zie je een trap en dan vanachter nog een kamer deze kamer is de keuken! Deze wordt het meest betreden door de meid die voor ons kookt en kuist elke weekdag. Anders zitten we daar voor onze thee te drinken wat hier heel veel wordt gedronken. Elke dag zo een 3 keer.. Vanuit de kamer kan men ook nog naar een klein studiootje gaan maar die wordt meer gebruikt voor rommelkot.. Omdat er momenteel veel verbouwingen aan de gang zijn. En bijna vergeten tussen de keuken en joaquin zijn kamer vind je nog een klein badkamer. Bovenaan de trap vind je links de kamer van Lucia's en mij.. En rechts de kamer van Juan, Claudia en salvador.. Met een badkamer aan en een wasplaats. Boven in de gang heb je ook een klein plaatsje om te stijken , met dit bedoel ik dus geen moderne strijkplank nee gewoon een tafel met een strijfijzerje.. Momenteel zijn ze zoals ik al zei ook met verbouwingen bezig, eigenlijk zijn ze gewoon aan het bijbouwen omdat de oma zal komen inwonen. Is normaal binnen 3 maanden is het huis een pakje groter want er komt 1 slaapkamer, 2 terrassen ( 1 overdekt waar salvador kan tafeltennissen, met 2 tennistafels en de andere niet overdekt met een zicht over heel oruro) en dan ook nog 1 salon en bergruimte... Zo nu kunnen julie een klein beeld vormen over mijn huisjewaar in de komende maanden zal in leven.. XD
Ik stapte uit de bus en er sprongen direct vijf mensen op mij. Mijn familie en de nichten waren ook mee... Ze lieten me niks dragen ze hadden bloemen en een dekentje voor mij mee . Ze konden niet stoppen met vragen te stellen.de plaats waar de bus is en ons huis is in dezelfde straat dus gingen we te voet.. Daar wachte nog meer familie mij op! Ik kreeg er een optredende van muziek en vele leukjes van de hond.. De nichten enzovoo vroegen ook direct of ik mee wij naar de discotheek dit heb ik spijtig genoeg moeten afzeggen want ik was echt dood moe.... Ik ben echt zot blij met mijn familie ...
Het ontvangst was echt super warm! Dan voel je je direct welkom! We stapten dus met 4 Belgen en 2 duiters van de bus en wisten eigenlijk niet wat er ging gebeuren ( gingen onze families hier zijn of moesten we nog naar ergens Andes ) hel was allemaal een raadsel
Na 24 uur eindelijk toegekomen in La Paz... De vluchten vielen redelijk goed mee.. ! De extreem lange vlucht van Madrid naar Lima was hè moeilijkste,, omdat hij maar liefst 11 uur duurde! En het was dan ook nog eens een heel oud vliegtuig ='( ik dacht dat het wel uiteen kon vallen ( oké dat is misschien een beetje overdreven) en buiten het extreem lang wacht in Lima voor onze vlucht naar la Paz ging alles super goed.. ! Het is hier redelijk goed weer het ziet er heel warm uit omdat er geen wolkje aan de lucht is maar er is veel koude wind. Dus mijn goede windjas zou ik wel moeten mocht ik buiten gaan.. We krijgen hier nog een film van Bolivia te zien en de regels van AFS nog maar eens uitgelegd gekregen vooraleer we naar oruro vertrekken.. Joepie en dan kei lang in de bus zo een vier uur ... Er zijn echt al veel grappige verschillen, zo rijden de mensen maar hoe ze willen en kennen ze hier amper verkeersborden en verkeerslichten.. Super dat dit berichtje zo laat komt maar BETER LAAT DAN NOOIT zullen we zeggen
