Op 12 oktober ben ik heel vroeg moeten vertrekken naar La Paz. In het midden van de nacht eigenlijk. Daar in La Paz hebben we dan onze eerste reunie van AFS gehad. Het ging weeral van ben je gelukkig, wat vind je van Bolivia, wat vind je van de boliviaanse cultuur enzo... Dus die dag was wel redelijk saai. Maar we moesten er nu eenmaal door. Op 13 oktober ging onze reis pas echt beginnen. Maar aangezien ik in La Paz geen familie had, heb ik van AFS een andere familie gekregen! Echt super leuk! Het was ook een super leuke familie. De familie woont in miraflores van La Paz. Met een schat van een mama, een tweeling (een jonge en een meisje van17 jaar) dan had je ook nog een schat van een opa die ook in hetzelfde huis woont. Ik voelde mij op een avond direct al een beetje zijn kleindochter!!! En dat wil wat zeggen! De dag nadien gingen we met AFS dus naar het Lago Titicaca meer. Het hoogst gelegen meer ter wereld. Het was een hele rit naar het meer vanuit La Paz. Eerst 5 uur in de bus, nadien moesten we uit de bus en werden we over een stukje water gezet met de bus. Ik natuurlijk super bang dat onze bus ging zinken aangezien de bus veel weegt en het bootje van hout was! Maar onze bus is er dus veilig geraakt. Dan moesten we terug een uur in de bus zitten om aan te komen in Copacabanna. Een super mooi stadje gelegen aan het water. Vandaar moesten we nog twee uur in een bootje zitten om aan een super mooi eilandje te geraken. Ik moet toegeven een van de mooiste uitzichten die ik tot nu toe in mijn leven heb gezien! Het eilandje noemt Isla del sol omdat de zonsondergang er super mooi is. Ik heb er dan ook meer als een uur van zitten te genieten. Het was adembenemend. Voor de mensen die rust zoeken en even weg willen van de bewoonde wereld! The place to be! Er zijn geen auto's, je kan er enkel verse dingen eten (zoals verse vis uit het meer) en je kan er gewoon genieten van de stilte!!! Ik vind het lang rijden dus echt wel de moeite waard ! De dag nadien zijn we naar een ander eilandje gegaan. Het eiland van de maan. (isla de la luna) ook een super mooi eilandje maar hier valt niet zo veel te beleven. Je kan er wel zwemmen maar het is daar net iets te koud voor. En dan was ons weekendje al gedaan. Natuurlijk moesten we nog een hele reis terug. In Copacabanna kregen we deze keer de tijd om het stadje een beetje te verkennen en eventueel dingen te kopen. Ik heb een mooie ring gekocht en een schattig leren tasje. In La Paz ben ik nadien nog dagje gebleven om het een beetje te bezoeken samen met de opa van het nieuwe gezin. En natuurlijk ook met mijn vrienden van andere steden die ook nog een dagje langer bleven. Voor terug te gaan naar Oruro viel het wel niet zo goed mee. Aangezien er mensen aan het staken waren waardoor onze bus Oruro niet kon binnen rijden . Moesten we nog een dik uur stappen naar het begin van de stad. En dat met onze grote zakken!! Uiteindelijk was ik wel blij terug thuis te komen. .. Lago titicaca is echt een aanrader!
Sorry dat ik al zo lang niets meer heb geschreven.. Maar het is nu vakantie en ik zal er nu geregeld werk van maken, of toch proberen. Ik zal nu veel proberen in te halen want ik heb echt nog zoveel te vertellen!!!!
Op 20 oktober is de papa een jaartje ouder geworden. Dus mocht de papa kiezen wat we gingen eten en ik mocht de kok zijn samen met Lucia. Juan Diego wou graag canellonis eten. Dus heb ik er met mijn prachtige kookkunsten iets lekker van gemaakt.. Canellonis met tomatensaus en spinazie.. SUPER LEKKER!!! We hebben wel heel veel moeten maken hoor. Want heel de familie is komen eten. Al de tantes en nonkels, neven en nichten, oma en opa.. !!! Wat is een verjaardag zonder een lekker dessertje? Dus moesten we ook een lekker dessertje maken wel is waar. Mijn lekkere chocolademouse!!! Het was zeker een leuke dag. Veel gekookt en lekker gegeten!! !
Op 17 oktober was het de verjaardag van Kevin. Dus werd er een groot feest gegeven onder vrienden. Na school mochten we allemaal naar Kevin zijn huis gaan en gingen we daar een beetje feesten. Hier wordt er niet van je verwacht dat je cadeautjes enzo meeneemt. Er is iemand die voor taart zorgt en iemand voor de drank, .. We verdelen alles. 'S avond zijn we dan ook nog met z'n allen naar een cafe gegaan, waar we het feest hebben doorgezet. Wat ik ook heel anders vindt dan België. Als je een feestje geeft bij je thuis helpen ze nadien super hard om alles proper te krijgen. In België moet jë zelf alles nadien opruimen, wat zo hatelijk en vermoeiend is.!!
