Voor VALERIA haar verjaardag hebben we met enkele vrienden een verrassingsfeest georganiseerd. Het was heel klein maar het was echt super leuk. Met zijn allen zijn we zaterdag voor haar verjaardag uitgegaan naar de Sounder. We zijn er in geslaagd om eerst twee home party's vooraf te doen. Van feesten kennen ze hier alles hoor.
Maandag op haar echte verjaardag kwam dan de verrassing. Kevin had gevraagd aan haar ouders of we een klein feestje mochten geven. En dat was geen enkel probleem. Dus hadden zij ervoor gezorgd dat ze even uit huis was zodat we allemaal stiekem binnen konden. Om haar dan te verrassen. Ze was natuurlijk heel hard verschoten . We hadden een klein cadeau en een taart gekocht. We moesten dan allemaal een dankwoord zeggen, iedereen dus stuk voor stuk zeggen hoe een goede vriendin ze wel is. En dat is ook waar.. VALERIA.. We all love you XD
In september heb ik enkele dagen decoratie lessen genomen, niet zomaar decoratie maar echte decoratie met ballonnen. In België betalen we ons zot aan mooie ballonnen en zeker in decoratie vormen, wie wil er nu niet graag mooie ballonnen op zijn feest ? Volgens mij bestaan er niet veel mensen die dat mooi kunnen ! En ik kreeg hier de kans om zelf die ballonnen te leren maken, dus dan neem je die kans zeker hè, wie weet wanneer je nog zo iets tegen komt. Op een dag dat je geen tijd meer hebt natuurlijk. Dus heb ik me ingeschreven en vijf dagen lang (3uur per dag) ballonnen leren gebruiken enzo... Ik heb vanalles geleerd van een grote clown tot gewone decoratie. Hopelijk moeten we in België nu geen tonnen geld daaraan verspillen en kan ik het tegen dan nog altijd maken. Ik zal proberen zo vlug mogelijk de foto's op fb te zetten ...
De cinema is hier zo anders, volgens mij zou iedereen zich plat lachen... De ingang is wel maar één euro. Maar jullie moeten zich dus een heel kleine ruimte voorstellen. Zo een tien rijen met telkens maar zes stoelen. Die zaal geraakt dus drie keer in een cinemazaal van België. Het scherm is dus ook vijf keer kleiner. Ze spelen maar twee of drie films per dag. Die dan ook nog eens van slechte kwaliteit zijn. Het toppunt is dat als je film gedaan is, je gewoon kan blijven zitten tot de volgende film en dan begint volgende film. Dus als je het dan bekijkt is het nog wel redelijk goedkoop..
Ik heb de grote eer gehad om de eerste brandoefening van la salle , oruro, mee te mogen regelen. Het was echt te grappig. In belgië doen ze dat al jaren en hier doen ze het voor de eerst keer. De laatste jaars moesten het allemaal voorbereiden. De jongens moesten hun leger uniform aan doen en er waren ook enkele die zich moesten verkleden als verplegers. Tijdens de oefening moesten ze dan verschillende gewonden zoeken en die dan verzorgen. Het was echt wel een grappig zicht want ze waren de mensen op planken en op de rug aan het dragen. De taak van Lea en mij was echt wel leuk. Wij mochten gewoon alles filmen en foto's trekken. Natuurlijk is de film niet zo goed gelukt omdat je ons altijd hoort lachen op de achtergrond. Ook hiervan bestaan dus foto's en ook deze zal ik proberen zo rap mogelijk op fb te zetten..
Zoals ik julie eerder al heb laten weten, weten jullie dat ik hier ook af en toe kook. Ze vinden het echt super leuk als ik kook en nog beter als het lekker is. Deze maand heb ik al heel lekkere ding gemaakt. Macaroni met hesp en kaas vonden ze het lekkerst. Ik ben blij dat ze het lekker vonden. Nu moet ik niet altijd wachten tot papa thuis is. XD We hebben ook pannenkoeken gemaakt en ze vonden het echt super lekker. We hadden genoeg gemaakt om de volgende ochtend ook nog pannenkoeken te maken. Ook heb ik brownings proberen te maken maar deze waren een beetje hard mislukt, spijtig. Maar we gaan het nog eens proberen en ik laat je weten of het dan wel lukt.
Ze hebben hier zoiets als ora Boliviana. Het heeft een voordeel maar ook een groot nadeel... Je hoeft je nooit te haasten waardoor echt niemand gestrest is. In het begin kon ik soms wel een uur wachten maar nu ben ik zelf afgestemd op ora boliviana, het is het beste om gewoon honderd sms'en te sturen zodat je weet wat het echte uur zal zijn. Soms kunnen mensen wel twee uur te laat komen, dus het is hier helemaal geen probleem om te laat te komen, lang leve ora Boliviana, zolang je zelf niet moet wachten, XD
Sorry als er soms zaken niet deftig geschreven zijn, de spelfouten zullen er nu zo goed als uit zijn .. Maar soms duiken er ineens maar woorden op die ik niet in mijn zin wil hebben ... Sorry voor de moeilijkheid!
Aangezien mijn school hier al om half twee gedaan is, zullen de mensen wel denken dat ik mij heel de nammidag zit te vervelen. Maar dat is hier in Bolivia niet het geval. In de namiddagen wordt hier veel afgesproken met vrienden. Dan maken we samen pizza of rijden effe rond, of kijken een film of gewoon simpel iets gaan drinken, ... Ik spreek nu niet elke dag van de week met iemand af maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik heb toch een beetje tijd nodig om op internet te gaan hè. Vroeger moest ik altijd naar een internet café gaan omdat ik hier van het internet niks af weet. En de internetcafe's trekken soms ook op niks, de ene dag kan alles kei goe werken en soms moet je twintig minuten wachten vooraleer iets geladen is, maar ik heb dus nooit het geduld om te wachten, trap het dan af en ga naar een ander internet café in de hoop dat het daar wel werkt. Maar die problemen heb ik nu niet meer met mijn ingenieus kaartje in mijn iPad... XD
VALERIA: een meisje van mijn klas. Is altijd opgewekt en blij, als ik een vraag zou hebben dan kan ik altijd bij haar terecht. Ze zal me ook altijd verstaan, als mijn Spaans niet verstaanbaar zou zijn, kan ik het altijd vertellen in het Engels. Ze is één van de weinige van mijn klas die iets verstaat van de Engelse les.
CAROLA: Echt een kei goeie vriendin. Ze nodigt mij overal mee op uit. Elke middag als het van haar zou afhangen, ze zit ook nog niet zo lang op La Salle. Iedereen vindt haar mooi en een beetje populair maar ze is echt super lief. Het is een persoon die niet let wat andere mensen van haar denken, ze lijdt gewoon haar eigen leven, wat mensen daar van vinden, boeit niet. Zolang ze maar gelukkig is.
DARLINE: Het meisje dat mij altijd uit de nood kan helpen. Ik heb natuurlijk nooit alles bij zoals labello, en dat is hier echt noodzakelijk. Ze heeft mij ook al uit de nood geholpen met handcreme, dat is hier ook een must. En zaterdagen als we uitgaan hebben we altijd veel pret.
CAROLINA: echt super super super persoon. Zij vraagt mij ook overal mee naar toe. Elke speeltijd wacht ze aan de deur van mijn lokaal om samen naar buiten te gaan. Want ze zit in de andere Klas.
OREL: oké dan zijn we nu bij de grappigste van de hoop gekomen, OREL! Echt super grappige jongen. Er gaat geen dag voorbij zonder te lachen met die jonge. Hij heeft ook een autootje (nadruk op tje) een klei fiatje. Maar dat is beter dan niks hè. En soms op avonden of namiddagen dat hij zich verveelt dan kan hij u zomaar opeens komen ophalen om samen met andere effe rond te rijden of om op café iets te gaan drinken of zo iets.
Ik zou wel over al mijn vrienden willen schrijven maar dat is toch een beetje te veel werk.. Maar ik zal nog effe laten weten wie nog allemaal mijn vrienden zijn: Kevin, Lea, Jules, Rosie, Glauke, Jolanda, Massie, Chello, Armik, Daniël, Axel, Zambrana, Segio,... Iedereen van mijn klas heeft zo een bijnaam, of ze noemen u bij u achternaam als die leuk is,
Ik zal een kleine update doen van de huisdieren hier: zoals ik al zei heb ik twee honden en een kat..
De grote hond,brita(nie), mag enkel buiten maar ze slaagt er toch in op stiekem binnen te glippen. 'S morgens moet ik altijd goed opletten met mijn uniform en zeker op maandag als het mijn mooi uniform is, want brita slaagt er altijd in om met haar vuile poten op mijn uniform te springen... Dus 's morgens is het altijd lopen tot op straat en hopen dat er geen vuile honde poten op u rug of zo iets komen te staan.
Dan heb je ook nog Sky. Dat is een klein scharminkel. Hij slaagt er in om alles op te eten. Ik geef enkele voorbeelden: mijn oortje voor muziek te luisteren moesten er aan geloven, een boek van school is mooi versierd met verschillende scheuren en hondetande, ook mijn zus haar oortjes, mijn broer zijn uniform, mijn mama haar boek,alles wat in de vuilbak ligt wordt elke dag mooi versnipperd ... Maar verder is het wel een schatje hoor. Bijna elke dag slaapt hij in mijn bed. Hij wisselt een beetje af met de poes. Wat dus geeft dat ik elke dag een leuk beest in mijn bed mee heb..
Dan hebben we ook nog de kat, negra, omdat ze helemaal zwart ziet. Zij ligt zowat elke moment in mijn bed. We hebben speciaal voor haar een plaats gemaakt omdat ze baby's gaat krijgen. Onder de kinderen konden we het niet laten om er om te wedden. Ik heb gewed dat ze vijf katjes zal krijgen, Lucia denkt zes en Salvator zeven. De winnaar krijgt een ijsje en de verliezers moeten de hele dag de afwas doen..
In dit bericht kan ik aankondigen dat onze dino vis in verdachte omstandigheden is gestorven... Met heel veel pijn in het hart hebben we de dino begraven. Het verdacht overlijden zag er als volgt uit : enkele dagen lang zag het water zwart. Het dinomonstertje was ook verplaatst waardoor niemand het nog zag staan en het waarschijnlijk geen eten meer kreeg... En natuurlijk, ik de grote dieren vriend ( en ja mensen ook voor dinos ) vroeg elke dag hoe het met het beestje zat of het geen nieuw water of eten nodig had maar ze wisten dus blijkbaar niet dat je het water af en toe moest veranderen..
Op 16 augustus moesten we met school, of beter gezegd met de godsdienstles, naar een plaats gaan met allemaal weeskinderen. We hadden de klas in verschillende groepjes verdeeld die voor verschillenden dingen moesten zorgen. Zo had men groepen voor tandenborstels, kleurboekjes, pudding, wc papier, koekjes, en zoveel meer.... Mijn zus hier had mij al gewaarschuwd dat ik dit het leuk zal vinden, en daar had ze gelijk in. Die kindjes hadden echt niks. Zelf geen mama en papa. Stel jullie voor, kindjes van drie tot vijf jaar, een stuk of dertig in een kamer, zonder mama en papa? ! En dat enkel van het kleine Oruro!!!!! Jullie kunnen wel geloven dat mijn hart gewoon in duizend stukjes uiteenviel... En dan nog eens goed platgestampt werd. Ik moest mijn tranen wel inhouden.. Als onze school de klassen niet verplicht te gaan dan hebben die kindjes echt niets... Ze leven daar allemaal met zo een dertig in een klein huisje... (enkele fotos kan men vinden op fb)
Zoals ik julie eerder al heb laten weten, weten jullie dat ik hier ook af en toe kook. 
Op 16 augustus moesten we met school, of beter gezegd met de godsdienstles, naar een plaats gaan met allemaal weeskinderen. We hadden de klas in verschillende groepjes verdeeld die voor verschillenden dingen moesten zorgen. Zo had men groepen voor tandenborstels, kleurboekjes, pudding, wc papier, koekjes, en zoveel meer.... 
