Ik ben Pollefliet Gianluca, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Jumbo.
Ik ben een man en woon in Hamme (Belgie) en mijn beroep is schoolbankzitter.
Ik ben geboren op 28/01/2002 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: BMX, gamen, skiën en wave-boarden.
Dit weekend waren we aan de slag in het Nederlandse Haaksbergen voor de eindronde in het Europees Kampioenschap. Na het Belgisch Kampioenschap werd ik een beetje verkouden en dit blijft nog steeds aanslepen maar toch wou ik proberen om mijn prestatie van vorig jaar te evenaren. Het parcours voelde goed aan maar toch kon ik door het opeenvolgen van hindernissen nooit mijn topsnelheid echt ontwikkelen. Bij het aanschouwen van de reeksen bleek ik reeds bij de Europese Kampioen van 2010 (Ritins) ingedeeld te zijn hetgeen me toch wat van de wijs bracht. De start van de eerste reeks was een maat voor niks (ik stond duidelijk nog te slapen) en ik verzeilde zowaar in het achterveld. Al wat ik probeerde om terug te komen mislukte en als ik uiteindelijk toch vanaf de 5de stek een aanval inzette op de 4de ging ik nog onderuit ook. Als laatste over de meet en een pijnlijke knie er bovenop. Hoog tijd voor bezinning en wat peptalk van papa. Ik kon me geen fouten meer veroorloven als ik uberhaupt nog door de reeksen wilde geraken en met Ritins erbij was winnen bijna onmogelijk waardoor ik dus met een groot probleem zat. Vanop startplaats 1 had ik een betere lijn en ik kon me op de 2de plaats nestelen. Doordat ook de rest van de rijders serieus van plaats waren gewisseld (bleken sterk aan elkaar gewaagd) kreeg ik iets meer ademruimte voor de 3de reeks en was doorgaan nog steeds mogelijk, mits een goed 3de reeks natuurlijk. in reeks 3 moest ik vanop de 7 starten hetgeen op deze baan toch wel een aanzienlijk nadeel was (meters meer af te leggen). Ik kende een behoorlijke start en kon me op de 3plaats nestelen en deze ook behouden. Voldoende om door te stoten naar de 1/4-finale. In de 1/4 had ik opnieuw zware tegenstand (maar dit zou vanaf nu ook niet meer veranderen natuurlijk) en diende ik vanop de 6 te starten. De start was behoorlijk en opnieuw kon ik de wedstrijd als 3de afsluiten. Op naar de 1/2 finale dus. Na mijn zwakke aanhef van de wedstrijd was dit al een knappe remonte maar ik moest nog 1 hindernis nemen om mijn prestatie van vorig jaar te evenaren. In een erg zware halve met 2 Letten (Ritins en Vecmanis) , 2 Tjechen (Smolik en Pagac) , 2 Fransen (Dufour en Dekreon) en de Nederlander Van den Broek kende ik een goede start en nam de 3de stek in maar sneed vervolgens de bocht veel te ver aan en hier ongenadig afgestraft door 2 van mijn concurrenten. Vanop de 5de plaats moest ik alles in het werk stellen om er nog eentje te remonteren hetgeen me jammer genoeg niet lukte en ik zo dus de grote finale op een haar miste. In de volgende halve finale zaten Thomas Jamar en Siebe Deweirdt en zou Thomas met een prachtige halve finale zijn ticket voor de finale binnen halen. In deze finale werd hij vervolgens knap 4de. Toch ook nog goed nieuws voor ons want mijn zus Ilana kon wel de finale behalen en werd hierin knap 6de waardoor ze voor de 2de opeenvolgende keer een W-nummer krijgt toegewezen, in diezelfde finale werd Yentl Nijs opnieuw nummer 1 net als vorig jaar en werd Julie Bogaerts eveneens knap 8ste.
