Ik ben Pollefliet Gianluca, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Jumbo.
Ik ben een man en woon in Hamme (Belgie) en mijn beroep is schoolbankzitter.
Ik ben geboren op 28/01/2002 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: BMX, gamen, skiën en wave-boarden.
Heykes, gisteren in Aarschot de voorlaatste manche van de topcompetitie gereden. Zoals het in Aarschot past werd ook deze wedstrijd onder een loden zon , excuseer in verzopen omstandigheden verreden. Ondanks dit bleef de baan nog intact. De beentjes waren opnieuw in orde en dus kon het alle kanten op. De reeksen verliepen vlot en ik kon deze winnend afsluiten, in de kwartfinale kon ik opnieuw het laken naar me toe trekken en in de halve finale werd ik netjes tweede. In de finale zou ik dan ook mijn vel zeer duur verkopen want ik geloofde in mijn eigen kansen. Kwam er nog bij dat ik winst nodig had om uitzicht te blijven houden op de eindzege in de topcompetitie. De start verliep tumultueus doordat één van de commisarissen een hoofdrol wou opeisen, hierdoor had ik dan ook een slechte start en werd vervolgens de weg verspert door één van mijn concurrenten. Ik had echter superbenen en kon na een eerste zware inspanning als 2de uit de eerste bocht komen met Siebe in zicht. In de 2de lijn haalde ik het onderste uit de kan om in het zog van hem te geraken. Met 2 knappe liften kon ik mijn snelheid behouden en zag ik mijn kans schoon om onderdoor te duiken hetgeen me de koppositie opleverde. Nog één keer alles uit kast halen en de winst was binnen. Of niet ? Nadat ik mijn eerste verhaal aan papa had gedaan van de tumultueuze start en mijn sterke remonte kon ik niet wachten om een hamburger te verorberen. Het water liep me al uit de mond toen papa me terugriep en vertelde dat de finale opnieuw diende te worden gereden. Oh nee hé. Waarom ?? er werd iemand gehinderd in de start . Ja er riep iemand Sttttoppp!!! maar we waren al weg .Mag ik dan nadien wel een hamburger papa??? natuurlijk jongen OK dan ! Opnieuw de finale rijden, als dit maar goed ging , ik had net al zoveel gegeven. Ik had deze keer een goede start maar de inspanning van 5 minuten voordien, want blijkbaar krijgen enkel de groten 20 minuten rust tussen 2 finales in, hadden zeer veel gevraagd van mijn kleine lichaampje en ik kon dan ook geen 2de opeenvolgende keer vanuit 2de positie terugkeren om te winnen. En dus ging de overwinning naar Robbe Meerts, alhoewel ik mezelf ook een beetje winnaar voelde. Even werd ik bijna gek toen papa zei dat we nog eens moesten overrijden, straks zijn de hamburger op!!! Grapje. Bleek nadien dat er nog veel hamburgers waren, en dus at ik er een paar hé. Volgende wedstrijd in Keerbergen,