Ik ben Pollefliet Gianluca, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Jumbo.
Ik ben een man en woon in Hamme (Belgie) en mijn beroep is schoolbankzitter.
Ik ben geboren op 28/01/2002 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: BMX, gamen, skiën en wave-boarden.
Deze keer was het in Wilrijk eens niet kletsnat zoals in vorige edities maar toch bleef het weer steeds balanceren op een dunne koord. Net als in het bmx-en waar het verschil tussen winst en verlies soms zo dicht bijeen ligt. Dit zou ook deze keer weer blijken. In de reeksen verliep alles vlot en ik kon deze dan ook vrij vlot winnen net als de kwartfinale. In de halve finale had ik een matige start en werd de deur door m'n concurrenten snel gesloten. Op zich nog niet zo'n probleem ware het niet dat ik hierbij tot 2 keer toe van de pedalen afschoot en mij op de dolomiet diende af te zetten om de laatste hindernis van de eerste lijn op te geraken. Gevolg : als voorlaatste de eerste bocht in en ver weg van plaatsing in de finale. En dit in de reeks des doods, je zou voor minder in paniek zijn. Ik paniekeerde echter niet en nam de buitenbocht om mijn remonte in te zetten. Dit ging op zich zo vlot dat ik al snel weer in een respectabele positie kwam te liggen. Ik ging echter vol door en kon ook mijn laatste concurrenten nog remonteren om alsnog de halve finale te winnen. De beentjes waren met andere woorden dik in orde. In de finale een goede start, doch enkele van mijn concurrenten deden het nog iets beter en deden ook nu weer het gordijn toe, toen er nog enkele onder hen gingen remmen zat ik voor de 2de opeenvolgende keer in totaal verslagen positie (ik mis blijkbaar nog de power voor de eerste meters). Nu nam ik echter niet de juiste beslissing om buitenom te gaan en reed mezelf volledig vast in de binnenzijde. Toen ik hieruit los kwam kon ik proberen om de situatie nog recht te zetten maar toen mijn toppsnelheid in de 2de bocht nog eens volledig werd gebroken door de rijders voor me was een 5de plaats uiteindelijk het verdikt. Voor de derde week op rij een matige uitslag ondanks de goede conditie waarover ik nu beschik. Hopelijk ken ik de volgende weken iets meer geluk.
Mijn zus daarentegen liet andermaal haar concurrenten achter zich om opnieuw een editie van de Flanders Cup op haar CV te zetten. Straks gaat ze het nog leuk vinden denk ik. Maar met haar weet je nooit hé.
