Ik ben Pollefliet Gianluca, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Jumbo.
Ik ben een man en woon in Hamme (Belgie) en mijn beroep is schoolbankzitter.
Ik ben geboren op 28/01/2002 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: BMX, gamen, skiën en wave-boarden.
Dit weekend waren we aan de slag in het Nederlandse Haaksbergen voor de eindronde in het Europees Kampioenschap. Na het Belgisch Kampioenschap werd ik een beetje verkouden en dit blijft nog steeds aanslepen maar toch wou ik proberen om mijn prestatie van vorig jaar te evenaren. Het parcours voelde goed aan maar toch kon ik door het opeenvolgen van hindernissen nooit mijn topsnelheid echt ontwikkelen. Bij het aanschouwen van de reeksen bleek ik reeds bij de Europese Kampioen van 2010 (Ritins) ingedeeld te zijn hetgeen me toch wat van de wijs bracht. De start van de eerste reeks was een maat voor niks (ik stond duidelijk nog te slapen) en ik verzeilde zowaar in het achterveld. Al wat ik probeerde om terug te komen mislukte en als ik uiteindelijk toch vanaf de 5de stek een aanval inzette op de 4de ging ik nog onderuit ook. Als laatste over de meet en een pijnlijke knie er bovenop. Hoog tijd voor bezinning en wat peptalk van papa. Ik kon me geen fouten meer veroorloven als ik uberhaupt nog door de reeksen wilde geraken en met Ritins erbij was winnen bijna onmogelijk waardoor ik dus met een groot probleem zat. Vanop startplaats 1 had ik een betere lijn en ik kon me op de 2de plaats nestelen. Doordat ook de rest van de rijders serieus van plaats waren gewisseld (bleken sterk aan elkaar gewaagd) kreeg ik iets meer ademruimte voor de 3de reeks en was doorgaan nog steeds mogelijk, mits een goed 3de reeks natuurlijk. in reeks 3 moest ik vanop de 7 starten hetgeen op deze baan toch wel een aanzienlijk nadeel was (meters meer af te leggen). Ik kende een behoorlijke start en kon me op de 3plaats nestelen en deze ook behouden. Voldoende om door te stoten naar de 1/4-finale. In de 1/4 had ik opnieuw zware tegenstand (maar dit zou vanaf nu ook niet meer veranderen natuurlijk) en diende ik vanop de 6 te starten. De start was behoorlijk en opnieuw kon ik de wedstrijd als 3de afsluiten. Op naar de 1/2 finale dus. Na mijn zwakke aanhef van de wedstrijd was dit al een knappe remonte maar ik moest nog 1 hindernis nemen om mijn prestatie van vorig jaar te evenaren. In een erg zware halve met 2 Letten (Ritins en Vecmanis) , 2 Tjechen (Smolik en Pagac) , 2 Fransen (Dufour en Dekreon) en de Nederlander Van den Broek kende ik een goede start en nam de 3de stek in maar sneed vervolgens de bocht veel te ver aan en hier ongenadig afgestraft door 2 van mijn concurrenten. Vanop de 5de plaats moest ik alles in het werk stellen om er nog eentje te remonteren hetgeen me jammer genoeg niet lukte en ik zo dus de grote finale op een haar miste. In de volgende halve finale zaten Thomas Jamar en Siebe Deweirdt en zou Thomas met een prachtige halve finale zijn ticket voor de finale binnen halen. In deze finale werd hij vervolgens knap 4de. Toch ook nog goed nieuws voor ons want mijn zus Ilana kon wel de finale behalen en werd hierin knap 6de waardoor ze voor de 2de opeenvolgende keer een W-nummer krijgt toegewezen, in diezelfde finale werd Yentl Nijs opnieuw nummer 1 net als vorig jaar en werd Julie Bogaerts eveneens knap 8ste.
Gisteren werd te Massenhoven het BK verreden. Veel volk , veel sfeer en goed weer , kortom de perfecte samenstelling voor een schitterende wedstrijd. De loting viel al stevig uit want reeds in de reeksen kwam ik Thomas Jamar tegen. Ik zocht nog wat naar mijn snelste benen maar kon me toch vlot plaatsen voor de kwartfinale. Dit zou al zwaar worden want nu kwamen andere kleppers als Senne Buysen en Jarne Serneels ons vervoegen en mocht er dus niks verkeerd gaan. In de start liep het bijna verkeerd en ik moest vanuit 5de positie terug keren om uiteindelijk nog 2de te worden in de 1/4-finale. Tijdens mijn inhaalrit liep het nog bijna verkeerd af toen ik in de 2de bocht onderdoor ging en alle grip verloor om met veel moeite overeind te blijven (Arnaud Dubois zou nadien tonen dat ook hij daar in de problemen kon komen). De halve finale was al bijna een finale want met Dorian Geurten en nog andere kandidaten erbij werd een plaats bij de eerste 4 steeds moeilijker. Voor het eerst kende ik een behoorlijke start en kon ik de eerste lijn perfect afwerken om de koppositie in te nemen en niet meer af te staan. Op naar de finale dus. Ik deed er alles aan om mijn zenuwen onder controle te houden, bij mama en papa bleek dit zelfs niet meer mogelijk maar gelukkig moesten zij niet rijden hé, en reed in gedachten de finale keer voor keer . De finale was top want zowat alle favorieten vonden hun startplek uiteindelijk aan de startplank. Ik koos voor de3 en hoopte op een blitsstart zoals ik er slechts zelden één heb. Ook nu had ik die niet maar mijn start was wel behoorlijk en ik kon mijzelf vol geven in de eerste lijn. Vanop de 2de hindernis kon ik nog eens extra aanzetten en kon ik me wat losrukken uit de briesende bende. Vol door de eerste bocht en resoluut aan de leiding in de wetenschap dat achter me aan alles in het werk werd gesteld om me te remonteren. In de eerste plaats door Thomas Jamar die ik al van bij de reeksen bij me had en die ook nu nog mijn dichtste concurrent bleek te zijn. Maar ietsje verderop ook van Robbe Meerts die zich uit het kluwen had losgerukt en op de derde stek reed. Die zelfde Robbe wist zo vorig jaar op hetzelfde parcours in extremis nog de winst van mij af te snoepen en dit wou ik nu niet laten gebeuren natuurlijk. Behoedzaam door de 2de bocht (remember de 1/4) en dan vol naar de laatste bocht. In die laatste bocht zou het worden beslist als ik Kampioen werd of niet want Thomas had mij hier al meerdere keren in de problemen gebracht. Ik had echter genoeg voorsprong waardoor zijn plannetje niet lukte en ik in een rush naar de finishlijn kon vliegen. Want in tegenstelling tot vorig jaar verslikte ik me deze keer niet in de snelle opeenvolging van hindernissen. Zo kon ik me voor de 3de keer op het hoogste schavotje hijsen in het Belgisch Kampioenschap na eerder Blegny 2008 , Aarschot 2009 nu dus Massenhoven 2011. Een aantal minuten voor mijn wedstrijd reed ook mijn zus haar finale waar ze nogmaals toonde ook bij de beteren van haar lichting te behoren door een prachtwedstrijd te rijden en vol door te knallen. Echter het wringwerk in de 2de bocht bracht haar wat uit haar rush naar de top en in een moeilijke laatste bocht verloor ze al haar snelheid waardoor ze in extremis ook de derde plaats nog aan haar neus voorbij zag gaan. Al bij al was dit misschien wel de mooiste race van de dag want in de 2de lijn kwamen niet minder dan 4 rijdsters op dezelfde hoogte te liggen (notabene bij de meisjes) en veerde het publiek recht van emotie. Al bij al toch wel een prachtige dag !!!! Denk dat ik goed zal slapen vannacht.
Afgelopen weekend werden de laatste Europese voorrondes verreden in het Engelse Birmingham. Het aantal rijders was niet zoals het parcours verdiende, want dit was het mooiste dat er te vinden is en de opkomst was minder dan gewoonlijk.De afwezigen hadden dus nog maar eens ongelijk. Op vrijdag kregen we voldoende trainingsfaciliteiten op het geweldige parcours hetgeen de trip meer dan waard maakte. Hoewel het aantal lager was dan anders , was dit met het niveau niet het geval waardoor het een stevige race ging worden. Op zaterdag kon ik me mooi plaatsen voor de halve finale maar werd mijn rush naar de finale gedwarsboomd door een slider in de eerste bocht. Nog maar eens was ik zo ver gekomen en kwam er opnieuw geen kers op de taart. Het enige dat ik nog had, was het goede gevoel en de herinnering aan de eerder geleverde prestaties. Op zondag werd het helemaal leuk, want nu waren ook de weergoden van de partij en kwam de zon tevoorschijn . Het niveau was zo hoog dat het reeds van bij de reeksen keihard ging (het Engelse BMX lijkt wel op hun voetbal, it ain't over till it's over) en dus werd het knokken van bij het begin. Opnieuw kon ik doorstoten tot in de halve finale waar het nu maar eens moest gebeuren. Ik nam een knalstart en kon mij direkt mee aan de leiding nestelen om na een toprace als 3de te eindigen. Yes!! eindelijk een finaleplaats. In deze finale kende ik opnieuw een topstart en kon ik opnieuw strijden om de knikkers tot we in een fractie van een seconde met 3 rijders tegen de vlakte werden gesmakt en de kansen op een podiumplaats volledig verdwenen. Ondanks dit ging ik met een super gevoel naar huis want ik had gevoeld dat ik me ook met rijders als Josh Coppin en Simon Chapelet kan meten. Wie de races wil bekijken kan steeds naar BMX videos kijken bij de boys 9
Net terug uit Winterthur (Zwitserland) waar de Europese Rondes 7 en 8 doorgingen. Dat het zwaar ging worden wist ik reeds op voorhand want de concurrentie was loodzwaar maar er bleek nog een tweede spelbreker in het spel te zijn. Tijdens de training op vrijdag liep een onvoorzichtige medewerker van het medische team met de fiets van een eerder gevallen rijder de verkeerde kant uit en bracht hierbij zowel Dean Wouters als mezelf ten val. Verzorging noodzakelijk en de verwondingen van Dessel vorige week (waar ik in de eerste reeks zwaar ten val kwam) terug opengereten , maar het ergst van al was dat tegen de tijd dat dit was gedaan ook de training was afgelopen. Ik heb me al beter in mijn vel gevoeld dan vrijdagavond. Zaterdagmorgen scheen de zon reeds vroeg en dus was ik helemaal klaar om me volle bak te geven. De reeksen verliepen voorspoedig (4-2-2) na josh Coppin en ik kon dan ook als 2de kiezen voor de 1/4; hier kreeg ik al kleppers tegen me staan maar kon ik toch mooi 2de worden achter een reus van een zwitser. Op naar de halve finale waar ik vol voor een finale plaats ging. Ik had een goede start maar werd op het einde van de eerste lijn iets overpowerd door de rijders net naast me. Ik hield even de benen stil en kwam hierdoor in problemen voor eventuele plaatsing in de finale. In mijn zoektocht naar de juiste plaats vergat ik even het addertje onder de grond van de 4de lijn en lag ik (net als zovele andere voor en na me) opnieuw tegen het dek op dezelfde plaats als vrijdag (gelukkig zonder veel erg hetgeen ook niet voor iedereen was weggelegd). Zondagmorgen begon de wedstrijd als steeds op een verschrikkelijk vroeg tijdstip en met de grote verplaatsing in het lichaam werd ik dit toch gewaar. In de reeksen kon ik mezelf redelijk spaarzaam plaatsen , net als de kwartfinale waarin ik me vooral had gefocussed op het technisch rijden van de lijnen. In de halve finale moest het dit keer gebeuren. Echter mijn droom werd me al na 1m afgenomen door de zwitser (3de op zaterdag) die net naast me stond en die mijn startbaan liever wou dan die van hemzelf. Direct in het defensief en de moed in mijn schoenen om nog terug te kunnen komen, 6de en opnieuw geen finale, maar toch wel weer een van de weinige 9-jarigen die nog overbleef. Op naar Birmingham dan maar waar ik het opnieuw probeer hé. Mijn zus had echter iets meer geluk en kon na plaatsing voor de finale beslag leggen op een knappe 4de plaats , op zondag werd ze 7de.
Kampioenschap van oost-vlaanderen. In Gent werd het kampioenschap van oost-vlaanderen gereden. En daar werd mijn zus ons klet mooi kampioene van oost vlaanderen, ik werd er 2de na Siebe. Kampioenschap van vlaanderen. In Aarschot werd het kampioenschap van Vlaanderen gereden. Daar stonden we allebei op het podium. Allebei op een mooie 2de plaats. Dessel. En in Dessel werd er een TC gereden, en dat was toch wel belangrijk want de éérst 8 konden zich selecteren om naar het WK te gaan. In de 1ste reeks liep het echter een beetje fout voor mij, had de koppositie maar de laatste hindernis kwam ik ten val en dus als 8ste over de meet. Over kop en een buik schuif. Mijn eleboog volledig open en mijne buik idem. In de 2de en 3de reeks heb ik het terug goed gemaakt. Kwart en halve finale was ik ook door. In de finale had ik een zeer moeilijke start en kwam ik als 7de in de éérste bocht, maar kon dan toch nog een versnelling plaatsen en kwam als2de over de finisch, een echte triller met onze Robbe, weeral, haha. In het eindklassement sta ik momenteel op 1 dus mag ik mijn éérste WK rijden, spannend... Mijn zus kon haar 3reeksen winnen, en in de finale knap 3de , ook zij mag meerijden op het WK.
Afgelopen zondag ging de 3de TC door te Peer op een parcours dat ik pas zaterdag voor de eerste keer te zien kreeg. Het bleek niet al te technisch maar had vooral mooie snelle bochten hetgeen me vrolijk stemde. Ik had er al zeer vroeg zin in en even leek het een maat voor niets te worden toen de elektriciteitsrekening van gans Peer niet betaald bleek, (lees : een elektriciteitspanne gans Peer zonder stroom zette). Het moet gezegd, de mensen van de organisatie deden er alles aan om het te verhelpen, hetgeen uiteindelijk ook lukte. En dus konden we met enige vertraging toch aan de wedstrijd beginnen. De reeksen verliepen vlotjes en kon ik alle 3 winnen. In de kwart kwam ik tegen Siebe uit die een knalstart nam en mij op achtervolgen zette, op het einde van de 2de lijn kon ik echter de koppositie overnemen en ook deze winnen. De halve finale verliep vlot maar toch moest ik Thomas en Robbe (die ijzersterk reed) voor me laten. In de finale had Robbe een knalstart en nam resoluut de leiding. In de 2de bocht plaatste ik een eerste aanval maar Robbe bleef op kop , in de laatste bocht probeerde ik het nog eens maar opnieuw bleef hij iets voor me. Toch kon ik met een sterke eindsprint volledig naast Robbe komen en in extremis de winst binnenhalen. Robbe die nog van zijn pedaal schoot op het einde werd 2de en Thomas Jamar 3de.
Mijn zus Ilana reed een zeer goede wedstrijd en werd uiteindelijk 3de achter Yentl en Tessa, nadat ze 3/4 van het parcours op de 2de plek had gereden maar dan werd geremonteerd door Tessa die nog een sterke eindsprint in de benen had.
Vrijdagmorgen de trip naar Compiegne-Clairoix gemaakt voor een nieuwe EK-ronde. In een zonovergoten Frankrijk lag een prachtig parcours op ons te wachten en leek er geen vuiltje aan de lucht tot de pollen me bij de keel grepen en het hoesten kon beginnen. Op vrijdag kregen we enige tijd om het parcours te verkennen, welgeteld 3 rondjes. Goed genoeg om te voelen dat het loodzwaar ging worden, want op het moment dat we hier in eigenland aan de eindmeet zijn waren we daar slechts aan 3/4 van het traject , en vooral deze laatste meters gingen in de kleren kruipen. Zaterdagmorgen , de zon was al vroeg van de partij net als het stof. Net als vrijdag 3 rondjes opwarming en dat was het. In de reeksen diende ik al stevig te knokken maar kon toch 2 keer winnend en 1 keer als 2de afsluiten. Even het toilet opzoeken was het enige dat ik tussen de reeksen en de 1/8 kon doen, want ik werd al in het rennerspark verwacht. De start van deze 1/8-finale zou me achteraf bekeken nog verder parten spelen, ik uit mijn lood geslagen en stond onstabiel waardoor mijn voorwiel om sloeg , ik kon het snel terug recht zetten maar toen viel de startplank reeds. Gevolg , als laatste de eerste bocht in en de achtervolging kon beginnen. Ik deed dit vol overgave en eindigde uiteindelijk nog 4de. Voldoende voor de 1/4-finale maar ik kon niet anders dan tevreden zijn met startplaats 8 , dit resulteerde in een goede start maar aan de buitenzijde van mijn concurrenten kon ik slechts als 4de de eerste bocht aansnijden en terwijl ik vocht voor de 3de plaats werd ikzelf ook steeds aangevallen. Ik eindigde uiteindelijk als 4de en mocht door naar de halve finale. In deze halve finale kende ik opnieuw een zwakke start en bleef enkel Thomas nog achter mij. Ik rekende dan maar op een snelle korte eerste bocht maar dit werd me verhinderd door Thomas die blijkbaar hetzelfde idee had en dit bleek uiteindelijk ook het juiste. Ikzelf diende de bocht aan de bovenzijde te nemen en vervolgens te blijven vechten voor wat ik waard was hetgeen uiteindelijk niet genoeg was voor een finaleplaats, maar wel voor alweer een knappe EK-ronde. Deze week zal ik hopelijk terug van die pollenallergie herstellen en probeer ik in Peer opnieuw te knallen.
Gisteren waren we van de partij in Aarschot , waar de 2de manche van de topcompetitie van start ging. Na de iets mindere uitslag van Ranst werd ik ingedeeld bij Renzy Simsek en Wout Redelé en ging ook vriend Gianni zijn uiterste best doen om het mij moeilijk te maken.Tijdens het inrijden had ik al een goede lijn gevonden maar in de wedstrijd moet het natuurlijk nog steeds gebeuren. De reeksen verliepen goed maar ik kreeg erg veel tegenstand van Renzy waardoor dit al ging wegen om 3x te winnen. In de kwart werd de tegenstand nog serieus aangedikt met onder andere Senne Buysen. Ook deze kon ik winnend afsluiten. In de halve mocht het deze keer niet fout lopen he. Na een goeie start kon ik de kop nemen en ook winnend afsluiten. De finale ging bepalen of dit een topdag ging worden. De start verliep niet vlekkeloos en nog net konden ik en Robbe een valpartij verhinderen op de tripel voor de eerste bocht. Mede hierdoor en de perfecte start van Siebe en Thomas keek ik op enkele meters achterstand aan. Vol overgave zette ik mijn remonte in om net voor de tweede bocht op gelijke hoogte of zelfs iets voor te komen. Ik koos er voor om de deur niet dicht te doen voor de bocht maar de buitenbocht te nemen en met veel snelheid de 3de lijn aan te vatten om dan de koppositie over te nemen en niet meer af te staan. Het werd dus een echte topdag
Mijn zus die wat ziekjes is werd 5de in de A~finale
In Ranst werd de 1ste TC van het jaar gereden, na een lange tijd zonder wedstrijden en een nieuwe fiets zou het uitkijken zijn waar mijn conditie zou doen. De zaterdag werd een een nationale training gegeven en daar had ik een goed gevoel. Mijn zus daarintegen had een slechter gevoel, daar ze overkop was gegaan in de 3de lijn en zich pijn gedaan had. Zondagmorgen vroeg want het uur was verzet gingen we naar de start, in de reeksen kon ik mij meteen meten aan Thomas en voelde dat het goed was De eerste reeks won ik de 2de reeks 2de, en dan de 3de reeks, waar ik toch enkele meters voorsprong had maar spijtig genoeg in de laatse bocht kwam ik ten val. Met gevolg een bezeerde blauwe knie. De kwart finale kon ik mij nog plaatsen met als 2de over de meet te komen. In de halve finale ging het even mis en kwam ik als 5de aan de aankomst. De B-finale heb dan gewonnen. Mijn zus had een off-day en in finale werd ze toch nog 5de. Nu op naar Zolder voor een Europese ronde daar.
Na super lang wachten is mijn nieuwe bmx hier. Dit jaar rij ik op een titanium fiets van het merk Pure, super super cool.... Mjn zus heeft een Answer bmx
Eerste eetfestijn tvv Pollefliet Ilana en Gianluca.
Op 5 feb. geven we een eetfestijn voor mij en mijn zus. Dit gaat door in Syntra Sint Niklaas. Vanaf 18 uur. Je kan er warme beenham met provinciaalse saus en frietjes, vol au vent en curryworst verkrijgen. - beenham 13 - vol au vent 10 - 2 X curryworst 7
Jullie zijn van harte welkom, maar wel reserveren aub op ppbmx@telenet.be
Heykes, gisteren in Aarschot de voorlaatste manche van de topcompetitie gereden. Zoals het in Aarschot past werd ook deze wedstrijd onder een loden zon , excuseer in verzopen omstandigheden verreden. Ondanks dit bleef de baan nog intact. De beentjes waren opnieuw in orde en dus kon het alle kanten op. De reeksen verliepen vlot en ik kon deze winnend afsluiten, in de kwartfinale kon ik opnieuw het laken naar me toe trekken en in de halve finale werd ik netjes tweede. In de finale zou ik dan ook mijn vel zeer duur verkopen want ik geloofde in mijn eigen kansen. Kwam er nog bij dat ik winst nodig had om uitzicht te blijven houden op de eindzege in de topcompetitie. De start verliep tumultueus doordat één van de commisarissen een hoofdrol wou opeisen, hierdoor had ik dan ook een slechte start en werd vervolgens de weg verspert door één van mijn concurrenten. Ik had echter superbenen en kon na een eerste zware inspanning als 2de uit de eerste bocht komen met Siebe in zicht. In de 2de lijn haalde ik het onderste uit de kan om in het zog van hem te geraken. Met 2 knappe liften kon ik mijn snelheid behouden en zag ik mijn kans schoon om onderdoor te duiken hetgeen me de koppositie opleverde. Nog één keer alles uit kast halen en de winst was binnen. Of niet ? Nadat ik mijn eerste verhaal aan papa had gedaan van de tumultueuze start en mijn sterke remonte kon ik niet wachten om een hamburger te verorberen. Het water liep me al uit de mond toen papa me terugriep en vertelde dat de finale opnieuw diende te worden gereden. Oh nee hé. Waarom ?? er werd iemand gehinderd in de start . Ja er riep iemand Sttttoppp!!! maar we waren al weg .Mag ik dan nadien wel een hamburger papa??? natuurlijk jongen OK dan ! Opnieuw de finale rijden, als dit maar goed ging , ik had net al zoveel gegeven. Ik had deze keer een goede start maar de inspanning van 5 minuten voordien, want blijkbaar krijgen enkel de groten 20 minuten rust tussen 2 finales in, hadden zeer veel gevraagd van mijn kleine lichaampje en ik kon dan ook geen 2de opeenvolgende keer vanuit 2de positie terugkeren om te winnen. En dus ging de overwinning naar Robbe Meerts, alhoewel ik mezelf ook een beetje winnaar voelde. Even werd ik bijna gek toen papa zei dat we nog eens moesten overrijden, straks zijn de hamburger op!!! Grapje. Bleek nadien dat er nog veel hamburgers waren, en dus at ik er een paar hé. Volgende wedstrijd in Keerbergen,
Deze keer was het in Wilrijk eens niet kletsnat zoals in vorige edities maar toch bleef het weer steeds balanceren op een dunne koord. Net als in het bmx-en waar het verschil tussen winst en verlies soms zo dicht bijeen ligt. Dit zou ook deze keer weer blijken. In de reeksen verliep alles vlot en ik kon deze dan ook vrij vlot winnen net als de kwartfinale. In de halve finale had ik een matige start en werd de deur door m'n concurrenten snel gesloten. Op zich nog niet zo'n probleem ware het niet dat ik hierbij tot 2 keer toe van de pedalen afschoot en mij op de dolomiet diende af te zetten om de laatste hindernis van de eerste lijn op te geraken. Gevolg : als voorlaatste de eerste bocht in en ver weg van plaatsing in de finale. En dit in de reeks des doods, je zou voor minder in paniek zijn. Ik paniekeerde echter niet en nam de buitenbocht om mijn remonte in te zetten. Dit ging op zich zo vlot dat ik al snel weer in een respectabele positie kwam te liggen. Ik ging echter vol door en kon ook mijn laatste concurrenten nog remonteren om alsnog de halve finale te winnen. De beentjes waren met andere woorden dik in orde. In de finale een goede start, doch enkele van mijn concurrenten deden het nog iets beter en deden ook nu weer het gordijn toe, toen er nog enkele onder hen gingen remmen zat ik voor de 2de opeenvolgende keer in totaal verslagen positie (ik mis blijkbaar nog de power voor de eerste meters). Nu nam ik echter niet de juiste beslissing om buitenom te gaan en reed mezelf volledig vast in de binnenzijde. Toen ik hieruit los kwam kon ik proberen om de situatie nog recht te zetten maar toen mijn toppsnelheid in de 2de bocht nog eens volledig werd gebroken door de rijders voor me was een 5de plaats uiteindelijk het verdikt. Voor de derde week op rij een matige uitslag ondanks de goede conditie waarover ik nu beschik. Hopelijk ken ik de volgende weken iets meer geluk.
Mijn zus daarentegen liet andermaal haar concurrenten achter zich om opnieuw een editie van de Flanders Cup op haar CV te zetten. Straks gaat ze het nog leuk vinden denk ik. Maar met haar weet je nooit hé.
Wat in een zonovergoten dag allemaal kan tegengaan ging afgelopen zondag dan ook allemaal tegen. Reeds tijdens mijn opwarming ging ik zwaar tegen de grond en werd mijn gezicht voorzien van allerlei overbodige zaken. Waar ik aanvankelijk weinig last van bleek te hebben werd gedurende de dag steeds erger, nl. rugpijn. Dit weerhield mij er bij momenten van om vrij te ademen, hetgeen bij dit warme weer geen pretje was. In de reeksen liep het vlot 1-3-1 (of 2 want axel kwam sterk opzetten). De halve finale begon zeer goed en ik nam dan ook de leiding maar op een gegeven moment kon ik nog amper ademen ,(gevolg van de val zou later blijken) en sloeg ik even in paniek. Toch kon enkel Axel mij nog remonteren. De nodige geruststelling diende ik te verkrijgen vooraleer ik aan de finale zou beginnen maar toen deze er eenmaal was, was ik ook van plan om mijn vel duur te verkopen. In de finale kon ik opnieuw de koppositie innemen in de eerste bocht en zette mijn rush richting finish door. Echter toen ik in de laatste bocht nog eens accelereerde om de winst veilig te stellen, schoof mijn voorwiel weg in de met stenen bezaaide bocht en kwam ik voor de 2de keer onzacht in aanraking met de ondergrond van Ranst. Op zich was ik best tevreden van mijn conditie dit weekend maar het vallen hoop ik de volgende keren achterwege te laten. Dit was ook de raad die ik van mijn Osteopate meekreeg na haar noodzakelijke behandeling .
Gisteren streek het BMX-circus neer in Soumagne. Het zou een gelijke strijd worden, want de meesten hadden geen parcourkennis. Toen ik op zaterdag voor de eerste keer het parcours aanschouwde had ik moeite om me het verloop van het parcours in te beelden, er leken zo veel lijnen te liggen. Echter toen ik op zondagmorgen mocht inrijden bleek het parcours reuze mee te vallen. Even wennen aan de speciale startgate, maar toen ook dit begon te lukken begon ook het vertrouwen te komen. Het parcours was ondanks het slechte weer van de afgelopen weken goed berijdbaar en het mag dan ook gezegd dat de inrichters hiervoor bergen werk verzet hebben. Zo stond Arnaud Dubois op zaterdag nog met de schop in de hand de laatste aanpassingen te doen, als je hem dan op zondag ziet vliegen. (respect !!!). In de reeksen liep het vlot en ik kon deze dan ook winnend afsluiten. In de kwartfinale kwam ik Jarne tegen, en na een goede start kon ik de koppositie nemen en deze behouden. In de halve finale met de top 4 van de TC-rangschikking kende ik een blitsstart en nam de leiding om deze niet meer af te staan. Op naar de finale dus waar ik als eerste mocht kiezen. Ik koos voor de 3 en kreeg Axel Dekkers (op 4) en Senne Buysen (op 2) direkt naast me te staan. Ik kon me geen start zoals de finale van vorige zondag in Oostende permitteren want daar liep alles goed fout. Knallen dus !!! Riders ready , ....... we waren weg, de start was goed maar iets minder dan in de halve en kwam ik dan ook als 2de bij de eerste bocht, waar ik echter net onderdoor kon en de koppositie kon innemen. Van dan af was het volhouden tot aan de eindstreep , hetgeen me lukte waardoor ik deze TC-manche winnend kon afsluiten. Mijn zus Ilana deed het wederom zeer goed door op een technisch parcours als Soumagne wederom de 3de plaats in te nemen. Goed hé!!
Afgelopen zondag wedstrijd gereden in Oostende (Flanders Cup). Het was al weer eventjes geleden dat ik nog eens een wedstrijd betwiste want na het EK hebben we even rust genomen. Na mijn domme valpartij eerder vorige week met een ferme verwonding aan mijn linkerbil als gevolg leek het erop dat mijn rustperiode nog wat langer zou worden. Gelukkig hebben de mensen van de spoedafdeling me op een vakkundige manier geholpen waardoor ik toch reeds kon aantreden. Op het parcours van Oostende kon ik door de steilheid en hoogte van de bergen niet optimaal gebruik maken van mijn techniek maar desondanks kon ik de reeksen winnend afsluiten. In de kwartfinale werd ik 2de en de halve finale kon ik opnieuw winnen. In de finale kende ik een zwakke start doordat ik heel even doorslipte op de startplaat. Mijn concurrenten aarzelden natuurlijk niet en deden professioneel de deur toe waardoor ik pas als 5de uit de eerste bocht kwam. De beentjes waren echter in orde en dus begon ik aan een remonte om uiteindelijk als 3de te eindigen. Al moet ik zeggen dat Jarne me het knap moeilijk maakte om deze plaats te veroveren. Verdere remonte was dan ook niet meer mogelijk. Eerder had mijn zus Ilana haar eerste finale gewonnen bij de girls 10, hetgeen na haar vele 2de en 3de plaatsen een ferme opsteker is. Zo laat ze tevens blijken dat haar 5de plaats op het EK in Serre Chevalier haar toch wel een boost heeft gegeven. Misschien gaat ze het nog zelf beginnnen geloven ook.
Europees Kampioenschap BMX te Serre Chevalier (Fra)
Afgelopen weekend werd in het Franse Serre Chevalier het Europees Kampioenschap BMX verreden. Al bij het begin van het seizoen had ik een aantal data met stip aangeduid. Echter de grootste stip had ik op 18/07 staan want op die dag werd het Europees Kampioenschap verreden. Die dag zou het moeten gebeuren want dit was de grootste afspraak van het ganse jaar (het WK in Zuid-Afrika buiten beschouwing gelaten). Alles werd dan ook in het werk gesteld om daar goed voor de dag te komen. Het chauvinisme van de Fransen kent geen grenzen en dus werd het parcours verboden terrein voor iedereen behalve voor de Fransen zelf die 2 dagen voor het EK de Coupe de France organiseerden voor enkel Franse deelnemers. Toch kon mijn vertrouwen niet meer stuk bij het aanschouwen van het parcours. Dit was speciaal voor mij gemaakt , snel en technisch op niveau tot 12jaar. De dagen konden niet snel genoeg voorbij gaan en dus deden ze dat ook, want voor ik het wist was het zaterdag en diende ik naast 2 keer een half uur training ook reeds mijn 3 reeksen af te werken. Tijdens de training groeide mijn vertrouwen nog want de baan voelde perfect aan behalve de bochten die wat glad waren dan toch. Met niet minder dan 137 deelnemers in mijn categorie (op een totaal van çà 800 dlnrs) was de top van Europa vertegenwoordigd en zou het een helse opgave worden om enig resultaat te behalen. Toch was ik vol vertrouwen en vol moed om er iets van te maken en maakte ik me klaar voor de reeksen. Niet minder dan 20 reeksen boys 8 jaar dienden te worden afgewerkt. De 3 reeksen kon ik winnend afsluiten met Thomas Jamar 3 keer als 2de achter me en vooral in de laatste reeks sloeg de turbo al echt aan, waardoor ik het erg jammer vond dat de rest van mijn tornooi pas op zondag doorging. De dagen hier in de bergen liggen dicht bijeen maar kunnen veel verschillen hoor. Zondag 18/07 : de voormiddag duurde ellendig lang want nu werden de reeksen voor blok 2 en 3 afgewerkt zodat ik pas in de namiddag aan de bak moest. Het enige dat ik kon doen was me beschermen voor de zon en supporteren voor de andere belgen waaronder mijn zus Ilana die het super deed en kon doorstoten naar de halve finale. 13h00 : eindelijk was het dan zover : na de opwarming moest ik me opmaken voor de 1/16 finale : Met Mellado (Fra)(die ook zijn reeksen won) en Garcia Marcos (Spain) (2-1-2) bij mij in de 1/16de zou het al knallen worden. Na een prachtige 2de lijn kon ik Mellado remonteren en de 1/16 winnend afsluiten. In de 1/8 finale kwam ik uit tegen Chapelet (Fra) , Smolik (Czech) , en Usevicius (Lit) die later allen door zouden stoten tot in de 1/2 en 2 ervan zelfs tot in de finale. Na een verbeten strijd kon ik de 3de plaats innemen net naast Chapelet. In de 1/4 finale moest er slechts 1 rijder afvallen (80 (10x8)-> 40 (5x8)-> 20 (4x5)-> 16 (2x8) -> 8 (finale) systeem UEC. Maar met kleppers als Ritins (Latvia) ; Lui Hin Tsan (Fra) , Pilorget (Fra) en Erik Peters (Ned kampioen 2010) zou ook dit geen sinecure worden toch kon ik ook hier stand houden door 3de te worden voor Erik . In de halve finale kwam ik weer uit tegen Ritins en kwam Druy (Fra) erbij. Na een goede start kwam ik op de 3de plaats te liggen en net toen ik een aanval op de 2de plaats wou inzetten werd ik aangevallen door Druy. In een verbeten strijd kon ik hem afhouden maar onder de loden zon (33°C) koste dit toch veel krachten. Ook Thomas Jamar kon zich plaatsen voor de finale terwijl Senne Buysen en Jarne Serneels die beiden ook de halve finale haalden dit niet konden. In de finale had ik wat moeite om me te focussen , zo ver komen was als een droom die werkelijkheid werd. Een zwakke start (mijn eerste dit weekend) zorgde ervoor dat ik achtervolgen aangewezen werd. Ik deed dit verbeten en even kon ik weer aanspraak maken op de 4de plaats maar toen ik in de 2de bocht proffesioneel werd vastgezet kon ik ook dat vergeten want de 3de lijn waar ik dikwijls het verschil kon maken kon ik nu niet rijden zoals ik veelal deed (3 keer dubbel springen---> superleuk) en dus moest ik met een ultieme eindsprint oprukken naar de 6de plaats voor Thomas Jamar die 7de werd. Einduitslag : 1 Ritis R (Latvia) ,2 Druy S (Fra) , 3 Chapelet S (Fra), 4 Goubet L (Fra) , 5 Garcin J (Fra) , 6 Pollefliet G (Bel) , 7 Thomas Jamar(Bel) , 8 Smolik A (Czech Rep)
Mijn dag kon al niet meer stuk maar deze werd nog helemaal super toen ook mijn zus Ilana kon doorstoten tot in de finale door onder andere niemand minder dan Joyce Bax (Ned) en Garcia Bayon (Spain) achter zich te houden. Zo kreeg Yentl Nijs nog een landgenote naast zich in de finale. In deze finale kon Yentl de koppositie nemen na een prachtig manouevre in de 2de bocht en werd mijn zus Ilana na een super weekend 5de. Einduitslag : 1 Nijs Y (Bel) , 2 Donzallaz E (Sui) , 3 Way C (Fra) , 4 Jouteau E (Fra) , 5 Pollefliet I (Bel) , 6 Citi L (Fra) , 7 Bouillin V (Fra) en 8 Bernard M (Fra)
Marthe Goossens 1ste bij de Girls 8 en Tessa Zwaenepoel 2de bij de Girls 9 maakten het Belgische succes kompleet.
Afgelopen weekend werd in het Franse Serre Chevalier het Europees Kampioenschap BMX verreden. Al bij het begin van het seizoen had ik een aantal data met stip aangeduid. Echter de grootste stip had ik op 18/07 staan want op die dag werd het Europees Kampioenschap verreden. Die dag zou het moeten gebeuren want dit was de grootste afspraak van het ganse jaar (het WK in Zuid-Afrika buiten beschouwing gelaten). Alles werd dan ook in het werk gesteld om daar goed voor de dag te komen. 
