Dit weekend stonden er 2wedstrijden op het programma. Ik wilde er een stevig weekend van maken met in het vooruitzicht de ETU-cup in Portugal. Ik moest om 11u50 het zwembad inspringen om een 500m maximaal te zwemmen. Alle snelle zwemmers waren reeds voor mij gestart waardoor ik goed kon inschatten waar ik zou staan met mijn tijd. Kjell De hertog en Adam Lambrecht zwommen een strakke 5'28", Nick debusschere en Willem Brems zwommen allebei een mooie 5'31" dus ik wist wat me te doen stond. In 2009 had ik de snelste tijd in 5'35" dus als ik mee wilde zijn moest ik toch ook rond de 5'30 zwemmen. Ik startte redelijk optimistisch ( 1'01") en kwam door op 400 in 4'23" ( 1sec trager als op de zwemwedstrijd in kapelle op den Bos) maar in de laatste 100m heb ik nog veel verloren en kwam "pas" aan de kant in 5'32" wat goed was voor een 5de plaats. Ik was best wel tevreden omdat ik, weeral hetzelfde verhaal als in het lopen, met nog geen 20km zwemmen in de week 3sec sneller ben als 2jaar geleden( zwom toen 25 à 30km). Ik kon dus met een gerust gemoed beginnen aan het fietsen en lopen. Het was pas starten om 3u dus ik maakte van de gelegenheid gebruik om eens langs de zee te passeren. Een uurtje voor de start heb ik wat intensiever gefietst als anders zodat ik het snelle tempo beter aan zou kunnen in het begin ( althans dat dacht ik toch). Om 3u werd de start gegeven, ik kwam als 3de uit de wissel en fietste onmiddellijk naar de kop. Dit had ik achteraf beter niet gedaan want de 3smo'ers waren in het voordeel. Op de stukken windop zette ze iedereen op de kant en versnelde Willem Brems. Ik moest op dat moment passen want ik kwam juist van de kop waardoor Nick Debusschere, Pieter Heemereyck en Willem Brems alleen konden wegrijden. In de achtergrond kreeg ik niet veel steun en moest zelf 1toer alleen op kop fietsen. Ik hoopte nog dat het zou stilvallen bij de 3 koplopers maar na 1 toer besefte ik dat dit niet het geval was. Na 1.5ronde kwam Geert Janssens bij ons aansluiten waarna we iets beter konden ronddraaien. Maar ons tempo was niet hard genoeg om het 3de peleton voor te blijven met daarin goede lopers zoals Lander Dircken, Pieter Helin, ... . Maar ik liet de moed niet zakken en had vertrouwen in mijn lopen. Na een goede wissel kon ik als 1ste van de groep beginnen lopen. Ik vertrok zo snel ik kon maar omdat ik nog geen koppeltraining had gedaan liep het niet zo vlotjes als anders. Maar ik kon toch weglopen van de rest van de groep. Enkel Pieter Helin ( die mij in 2009, samen met nog andere atleten, er vlotjes af liep) kon nog 1 ronde aanpikken. Na 1ronde kon ik ook al de 3de in koers inhalen wat me wat meer moed gaf. In de 2de ronde begonnen de beentjes wat beter aan te voelen en begon ik te versnellen. In de verte zag ik ook nog Willem Brems wat mijn doel werd tijdens de koers. Ik zette alles op alles om de kloof op Willem te dichten. Ik passeerde veel gedubbelde atleten en ook Willem werd altijd maar groter en groter. Zelfs tot in de laatste rechte lijn was het nog altijd mogelijk geweest om hem in te halen maar 500m voor de meet kijkt hij achterom en begint te versnellen. Ik versnelde ook maar dit was niet snel genoeg om hem nog van een 2de plaats te weerhouden. Ik vond het zeer jammer dat ik heb moeten lossen tijdens het fietsen ( wat normaal nooooooiiit mag gebeuren) maar met de 1ste looptijd in 29'09 ( zo'n 33'40 op 10km en exact nagemeten met de fiets) kan ik niet anders dan tevreden zijn. Nadien nog wat losfietsen en hopelijk zou dit niet teveel effect hebben op de duatlon in Geluwe morgen
2 zondagen geleden stond ik aan de start van de 10miles van BTT. Ik deed de 8km om eens te zien of ik hierop een mooi temp kon lopen. De dag na de stage hadden we een verplichte rustdag waardoor de spieren de dagen erna de stage begonnen te voelen. Vanaf maandag begon ik een zwaar gevoel te krijgen en ik zag het niet zo goed zitten om zondag een zware loopwedstrijd te doen. Maar vanaf vrijdag ( na de 1ste zwaardere training) begon het gevoel wat te beteren. Zaterdag deed ik eeen zware fietstraining en zondagmorgen voelde ik dat er al terug wat meer kracht in de benen zat. Om 14u werd de start van de wedstrijd gegeven. Ik wilde zo snel als ik kon vertrekken om te zien hoelang ik de inspanning kon volhouden en/of ik door de mand zou vallen in de laatste kilometers. IK vertrok goed en kan redelijk snel van de rest van de deelnemers weglopen. In het begin was het moeilijk om echt door te gaan aangezien de atleten van de 10miles zo'n 500m voor ons gestart waren. Daardoor moest ik de 1ste 3km alle deelnemers passeren wat me toch ietsje vertraagde. Na de 3km kon ik eindelijk alleen lopen en begon ik me te focussen op de kopgroep van de 10miles. Vooraf wist ik dat er enkele goede atletene meeliepen en ik had voor mezelf het doel om deze nog voor de finish in te halen. Na de 1ste ronde had ik al een groot deel van die achterstand ingehaald maar moest toch nog zo'n 2-300m inhalen. Ik kwam onder de 12'30" door op 4km wat me vertrouwen gaf. In de 2de ronde kreeg ik wel een klopje van de snelle start en tussen km 5 en 6.5 haalde ik de 1ste niet veel meer in. Ik wilde kost wat kost de 1ste atleet inhalen en de laatste 1.5km kon ik me nog herpakken. op 1km van de finish kon ik de 2de in koers inhalen en op zo'n 150m van de streep haalde ik nipt de 1ste atleet in. Ik was blij omdat ik enerzijds de 1ste atleet ingehaald heb en anderzijds omdat ik een mooie eindtijd had neergezet. Ik had 26'05 waarmee ik in de 3edities van de stratenloop de snelste was en wat ik eigelijk niet kon geloven. Met veel minder training als de vorige jaren loop ik nu zo'n 3 à 4minuten sneller. Ook vergelijken met de 10km in hofstaden voor de stage, loop ik nu 1.5min sneller wat toch wil zeggen dat ik een super stage achter de rug heb.
Ook Jolien heeft tot nu toe haar beste loopwedstrijd gelopen. Met een eindtijd van 15'05 liep ze ongeveer 3'45" per kilometer wat haar beste resultaat is. Eindelijk zit er een beetje progressie op ons lopen en kunnen we beginnen uitzien naar de triatlons.
Ikzelf heb volgende week 2 wedstrijden ( De haan en Geluwe) waar ik hopelijk deze loopvorm kan behouden en een mooie plaats behaal. Daarna nog 2weken vooraleer ik vertrek naar de ETU-cup in Portugal waar ik vooral ervaring zal opdoen om op de ETU in Brasschaat te kunnen knallen voor een selectie voor het EK belofte.
De voorbije week trokken we met team 185 naar het sportcomplex in club La Santa. Het was de 1ste maal voor mij dat ik naar Lanzarote ging. Door de verhalen die ik hierover hoorde ( veel wind en een Sahara zon) beloofde het allesinds een zware stage te worden en we werden uiteraard niet gespaard. Op de 1ste dag stonden er al 3 trainingen op het programma met een lactaattest in het lopen ( 3 x 2km opbouwen tot max),
Een zwemtraining van om en bij de 5.5km in het openluchtzwembad.
En een rustige fietstraining van 2u in het prachtige landschap van lanzarote.
Tijdens het verdere verloop van de stage konden we 's morgens altijd rekenen op een stevige piste of fartlektraining met daarna een zalige zwemtraining in openlucht. In de namiddag stond er soms een fietstraining of stabilisatietraining op het programma. Ik heb heel de week zonder problemen kunnen trainen en heb ( denk ik) de beste en zwaarste stage afgewerkt als triatleet en hopelijk levert dit enkele goede resultaten op. Ook de fietsomgeving was super mooi en het was dus altijd genieten op de fiets.
Op 1 April vertrek ik waarschijnlijk naar de ETU-cup in Antalya en een weekje later naar de ETU-cup in Quarteira waar ik (hopelijk) op één van deze 2 wedstrijden eens punten kan pakken zodat ik later eens in een wereldbekerwedstrijd kan starten. Tijdens de paasvakantie vertrekken we dan opnieuw met 185 naar mallorca voor een 2 weke lange stage om me voor te bereiden op een bundesliga wedstrijd, ETU Brasschaat en de niet stayer triatlon in Brugge! Goede vooruitzichten allemaal en hopelijk kan ik een paar mooie resultaten neerzetten op één van deze wedstrijden!
Groetjes, Peter
( Sprintje op de Timanfaya/ vuurberg = is een berg midden in de lavavelden)
Nu de examenperiode achter ons ligt kan ik me terug beginnen te focussen op het komende wedstrijdseizoen. Alle transfers zijn afgerond en ben nu officieel lid van SP-TC ( sterke peer + team 185) en Tus Griesheim in Duitsland. Tijdens de examenperiode heb ik me beperkt tot 1 training per dag waardoor de conditie wat minder was, na de examens kreeg ik ook een weerbots van de mentaal en fysiek uitputtende examens. Ik had ongeveer 2 weken nodig om helemaal terug in orde te zijn maar sindsdien is alles terug zoals het was.
Dit weekend stonden er enkele testen en een kennismaking met het duitse team op het programma. Vrijdagmiddag vertrok ik samen met Jolien naar Duitsland. In de avond konden we een uurtje gaan lopen en daarna nog een uurtje loszwemmen om hopelijk een goed te krijgen voor de 400m zwemtest en de looptest van morgen. Daarna gingen we nog iets eten en wat bijpraten met sommige teamleden. De volgende dag stond er dus een 400m test op het programma. Ik had een redelijk goed gevoel tijdens de opwarming dus ik kon redelijk ontspannen aan de zwemtest beginnen. We moesten met 2 naast elkaar staan en ik had misschien wel de pech om met een tragere zwemmer te moeten starten. Ik zwom ( na de weinig te zwemmen de voorbije weken, 3x/week) een 4'19 ( 3sec. boven mijn besttijd) maar had vooraf iets meer gehoopt waardoor ik wat teleurgesteld was. Na de zwemtest bleek toch dat ik de beste zwemtijd had waardoor ik me toch wat beter voelde.
In der namiddag stond er dan een looptest op het programma. In de club hadden ze reeds 15jaar de gewoonte om alle atleten te testen op een 2km parcours ( met 2 klimmetjes erin) in het bos. Er waren al vele goede atleten gepasseerd met als grootste naam Frodeno. Hierdoor konden ze mijn tijd goed vergelijken met alle atleten van de voorbije 15 jaar. De eigenlijke test bestond uit 4x 2km opbouw tot maximaal, mijn tijden waren 8'30 -7'44 - 6'38 en 6'14. Ik vond de tijd zelf niet zo schitterend maar de atleet die 5'44 ( en record over de 15jaar had) liep dit weekend vertelde me dat hijzelf tussen de 6'15 en 6'20 liep op mijn leeftijd. Na de test vertrokken we terug naar huis want ik had de volgende dag een 10km wedstrijd in blosodomein te hofstade ( mijn vaste loopplek) en wilde dit heel graag meelopen.
De volgende morgen stond ik nog met een redelijk fris gevoel op en had wel zin om eens een 10km te lopen. Om 3u gingen ongeveer 150 lopers van start voor een 5 en 10km. Ik had een goede start en kon als 3de het bos indraaien. Maar na ongeveer 2km kreeg ik een klopje ( had niet opgewarmd) waardoor ik ongeveer 100m verloor op de 1ste. Ik liep op dat moment in 2de stelling en hoopte dat er iemand in da achtergrond kwam om het gat dicht te lopen. Dit was ook zo maar hij liep met te snel voorbije waardoor ik niet kon aanpikken. Na een goede kilometer kon ik mezelf terug hertstellen en had het gevoel dat ik terug korter kwam. Na 4.5km kon ik terug aansluiten bij het kopgroep van 2. Een van de 2 lopers liep de 5km waardoor we na 5km met 2 overbleven. Ik kon spijtig genoeg het tempo van de 1ste niet volhouden ( die later ook 1ste werd in 32'56", het zal waarschijnlijk wat te kort geweest zijn vrees ik) en moest 1 minuutje prijsgeven. In het bos zelf verloor ik het meeste tijd omdat ik niet meer de kracht had, door de test van gisteren, om een hoog tempo te ontwikkelen in de zwaardere stukken. Daardoor kon er nog een andere atleet me voorbijlopen die uiteindelijk ongeveer 20-25" voorsprong had. Ik was zeer tevreden over de tijd ( 33'50, maar het was wel wat te kort) die ik gelopen had in het bos en hopelijk kan ik deze lijn doortrekken naar het wedstrijdseizoen.
Mijn 1ste wedstrijd begint in De Haan of Wachtebeke om daarna te kunnen starten in de ETU cups in Antalya en Quarteira waar ik hopelijk eens punten kan pakken om makkelijker te kunnen starten in de Europese wedstrijden . We vertrekken ook op 5maart naar Club La Santa in Lanzarote met team 185 om een zwaar weekje af te werken in het goede weer. Daarna staan er de eerder genoemde wedstrijden op het programma om daarna terug te vertrekken naar Mallorace voor 2 weken. Met andere woorden: zalige vooruitzichten en hopelijk kunne we de stages goed afwerken om te kunnen knallen in de wedstrijden.
Vorig weekend moesten we in, waarschijnlijk, de slechtste omstandigheden starten waarin ik ooit heb deelgenomen. Zaterdagavond was het nog aan het sneeuwen en zondagvoormiddag was de temperatuur boven het vriespunt geklommen waardoor het is beginnen te regenen. Daardoor lag er op het parcour een dikke ijslaag en diepe plassen met ijswater. Het parcour verkennen zat er dus niet echt in waardoor ik niet goed wist hoe het allemaal precies in zijn werk ging. Om 13u45 werd dan uiteindelijk de start geven. Het was 1st een kleine aanloopstrook op het asfalt waarna we met een scherpe bocht het bos ( veld) moesten indraaien. Ik kon als 1ste de bocht in lopen waardoor ik de verschillende valpartijen kon missen. Het 1ste stuk klein stukje van het loopparcours was in het veld waarin diepe plassen water stonden. Hierdoor werden de voeten klets nat en was het niet echt aangenaam om te lopen. Op het 2de stuk ( grootste deel) lag er een dikke ijslaag afgewisseld met diepe plassen ijswater. In de 1ste ronde kon ik de plassen nog min of meer ontwijken maar het koste me meer moeite om ze te ontwijken dan er gewoon door te lopen. Ik wist dat Paul Embrechts een zeer goede fietser was en wilde een zo groot mogelijke kloof uitbouwen. In de 1ste ronde lukte dit aardig en had zon 10sec. voor op dichtste achtervoliger Stijn Noens. Ik wist dat hij aan de duo meedeed wat in mijn voordeel kon zijn als ik met zijn fietser kon meerijden. In de 2de ronde kon ik de kloof uitbouwen naar zo'n 15sec maar ik zag dat Embrechts was opgeschoven tot bij Stijn. Ik had een redelijk trage wissel omdat ik wat extra kleren had aangedaan voor het fietsen waardoor ik kostbare seconde verloor. Vanaf de 1ste moment voelde ik dat het fietsen niet zo goed zat. Ik kon weinig kracht zetten en ik verloor vrijwel onmiddelijk enkele plaatsen. Na een halve ronde begon ik ook wat last te krijgen van mijn onderrug die naarmate de wedstrijd vorderde erger zou worden. Ik kon hierdoor niet veel kracht zetten op de pedalen en al snel verloor ik veel plaatsen. Omdat ik het niet echt kou had , Marc ( en mijn familie) speciaal komen kijken waren en 185 voor doorzetting en nog vele andere dingen staat ben ik ( met pijn) blijven fietsen en heb ik me vooral gefocusd op het 2de lopen. Ook had ik de dag ervoor 3trainingen gedaan met een stevige cranktraining waardoor ik me al niet zo fris voelde.Tot mijn grote verbazing ging het 2de lopen nog goed en had ik niet veel last van de rug. Tot nu toe is er nog geen uitslag verschenen en kan ik niet zeggen of ik nu echt nog snel heb gelopen op niet maar het gevoel zat allesinds goed.
Ondanks het mindere resultaat kan ik toch tevreden zijn met de goede loopconditie. Met weinig te lopen ( 2x/week) heb ik het gevoel dat ik fel verbeterd ben t.o.v. vorig jaar. Ook hebben we vorige zaterdag nog een 400m broken ( 400m opgesplist in 100den met wat rust tussen) gezwommen waar ik een mooie 3'56" zwom. Hopelijk kan ik dit doortrekken naar een volledige 400m en tegen het seizoen aan een goede tijd halen op de 800 of 1500m.
GELUWE - Peter Denteneer schreef zaterdag in Geluwe de winterduatlon op zijn naam. De 19-jarige triatleet uit Duffel was ook het snelst weg. Tom Vander Hoogerstraete, die als tweede wisselde, zou wat later de strijd staken. Daarna volgden Bart Verkaemer, Jurgen Boterberge, Jeroen Snick en Glen Vermander. Wim De Waele fietste vervolgens vanuit elfde stelling naar de leiding, maar hij kon slechts een kloof van een halve minuut slaan op Denteneer, die in de slotloop opnieuw orde op zaken stelde. Verkaemer werd afgescheiden derde voor Rinus Holvoet en Niki Devoldere. Bij de vrouwen zegevierde Stefanie Adam met drie minuten voorsprong op Martine Van Hoolandt. (GOW)
Dit weekend stond ik aan de start van mijn allereerste winterduatlon.Ik wilde vooraf graag een goed 2de loopnummer neerzetten waar ik het voorbije seizoen in de triatlons toch wat moeite mee had om na het fietsen nog goed te lopen. Ik kwam na lang zoeken een beetje laat in Geluwe aan waardoor ik enkel een stukje van het moutainbike parcours heb kunnen doen. Het was een afwisselend parcours met de helende stroken op asfalt of op kasseien en enkele zware stukken in het veld. Het was een ideale temperatuur en gelukkig had het vorige week wat minder geregend waardoor alles wat minder zwaar lag. Zonder goed opgewarmd te zijn kon de wedstrijd om 14u van start gaan. Ik kende maar weinig van de atleten maar ik wist dat Tom Vanderhoogerstraete en Wim De Waele de atleten waren die ik moest volgen. Er moesten 3 toeren worden afgelegd van zo'n 1,2km :met een afdaling op het harde en de helling oplopen op het onverharde. Tom ging er als 1ste vandoor en liep ( spurtte) de 1ste 500m geweldig hard. Ik probeerde aan te klampen en voelde dat ik niet opgewarmd had tijdens het lopen. Tijdens de 1ste helling kon ik wat plaatsen goedmaken en ben resoluut naar de kop gelopen. Ik wist dat het lopen redelijk goed zat ( werd 3 weken geleden tijdens een cross nog 2de na 3 weken trainen) en wilde graag al het verschil maken met het peleton in de 1ste run. Tot mijn grote verbazing kon ik in et begin van de 2de ronde een kloofje slagen en ben dan beginnen te versnellen waardoor de andere atleten moesten passen. In de 3de ronde moest ik wat gast terugnemen maar ik kon toch met zo'n 12sec voorsprong de wisselzonde binnenlopen. In de 1st 2 ronde ( van de 4) kon ik profiteren van een atleet van een duo-team. Deze reed zeer goed en we konden onze voorsprong behouden op een sterk fietsende Wim De Waele. Maar ik voelde dat ik toch de minder van ons 2 was en op het einde van de 3de ronde maakte ik een stuurfout en belandde tegen de grond. Weg was de voorsprong op de belangrijkste concurent. Ik kon nog gelukkig het gaatje dichtrijden met Wim en kon zo 1,5 toer volgen in het wiel. Maar op het einde van de 3de ronde viel ik weeral tegen de grond waardoor Wim zo'n 35sec voorsprong had na het fietsen. Ik voelde me al niet meer zo sterk na de 3de ronde en vreesde al voor het lopen. Ik wist niet of Wim een goede loper was maar ik putte nog vertrouwen uit het feit dat ik in de 1ste run een kleine voorsprong had in het lopen. Na enkele 100den meters kon ik zien dat ik al een beetje korter kwam en wilde mijn krachten niet dirct verspelen om naar Wim te lopen. Op het einde van de 1ste loopronde kwam ik bij Wim aan en ik voelde dat ik nog wat over had en liep stilletjes van hem weg. Na de 3 loopronde had ik zo'n 25" voor en kon de wedstrijd op een 1ste plaats beeindigen. Dit was buiten alle verwachtingen en met een 1ste looptijd in de 1ste run, een 4de fietstijd ( met vallen en opstaan ) en een 2de looptijd ( van duo's en solo's) in de laatste run hoop ik dat ik deze goede looptijden ook zal kunnen halen in de triatlons.
Na de wedstrijd moest ik me dan snel haasten naar de teamvoorstelling en galaparty van 185 in het Casino van Knokke. Ik vond het een unieke ervaring om voor zo veel mensen je doelstelling en andere zaken te bespreken met op het einde nog een verassing dat Kim Clijsters en Joel Smets de " meter en peter" van het team zullen worden. Hopelijk kunnen ze eens wat tijd maken om een wedstrijd van het team bij te wonen.
Na een rustperiode van ongeveer 2 weken heb ik er nu de 1ste cyclus van 3 weken trainen opzitten. De komende maanden zal dit het vaste stramien worden waarin we gaan werken. De 1ste trainingsweek viel zwaar tegen. Ik had een slecht gevoel in het water, ook het fietsen viel tegen en het lopen was weer wat wennen. Dit kwam voornamelijk omdat ik nu met Marc bij een andere looptrainer zit. Deze leert ons een hele andere techniek aan dan dat ik reeds 3 jaar moeten leren heb op topsportschool en het 1ste jaar bij de beloftewerking. In die 3 jaar moesten we van de trainers op onze voorvoet landen, maar aangezien dit de techniek is voor mensen die boven de 20 km/u lopen of voor 400,800 en 1500m loper was dit natuurlijk volledig fout. Dus de voorbije 3 weken is de techniek helemaal verandert en probeer ik in elke duurloop hieraan te werken. Met deze techniek zou ik in staat moeten zijn om toch 1min (of meer) sneller te lopen op een 10km. De volgende weken, maanden zullen we blijven doorwerken op het lopen en zullen de kilometers serieus de hoogte in gaan. Het zwemmen gaat gewoon rond de 4 - 5 trainingen zijn waardoor er tegenover vorig jaar toch wat meer tijd is om te lopen. Deze 4-5 trainingen zullen wel iets intensiever zijn dan wat ik gewoon ben waardoor ik zonder 40 -50km te zwemmen( zoals sommige vorig jaar) ook aan een goed zwemniveau kan geraken. Op het einde van de 2de week ging het zwemmen al een stuk beter en zwom 3x1000m opbouw tot 1'11" of ( 9'27") zonder me te forceren ( wel met paddels ). Ook in het fietsen ga ik, in tegenstelling tot vorig jaar, minder kilometers moeten maken in de winter. Maar de trainingen gaan wel veel specifieker zijn, 1x in de week ga ik met het team, veldrijders, triatleten, motocrosser, ... gaan trainen in de Molenbergen ( trainingsplaats van Kevin Pauwels) waar er gaat gewerkt worden op kracht en snelheid ( startjes, trappenlopen, ... ). De 2de trainingen gaat dan op de spinningfiets worden waar er vooral blokkentrainingen worden gedaan. Ook heb ik vorige week al een fietstest gedaan waar ik redelijk tevreden mee was. Ik trapte 273watt op 4mmol en wat ongeveer een 4watt/kg is . Voor de mensen die niet goed weten wat een lactaattest juist is, hierover een klein beetje uitleg
Zuurstof is nodig voor de volledige, aerobe stofwisseling van glucose. Glucose wordt dan met behulp van zuurstof omgezet in energie, water en kooldioxide. Bij anaerobe stofwisseling wordt glucose in zonder zuurstof omgezet in energie, kooldioxide en melkzuur. Dit melkzuur wordt vervolgens uit de spieren getransporteerd en gaat via het bloed naar de lever voor verdere afbraak of omzetting terug naar glucose.
De hoeveelheid lactaat in het bloed kan dus iets zeggen over de intensiteit van de inspanning.
Lage lactaatwaarden (kleiner dan 2 millimol per liter) in het bloed duiden op een lage inspannings-intensiteit; het lichaam maakt nog in overwegende mate gebruik van de aerobe stofwisselingssystemen.
Bij toenemende intensiteit van de inspanning zullen de spieren meer gebruik gaan maken van anaerobe systemen, en zal door het toenemende uitstoten van lactaat in het bloed de concentratie toenemen. Lactaatafvoer via het bloed is dan nog in evenwicht met de opname in de lever en vervolgens de verwerking ervan.
Bij verder toenemende intensiteit is op een bepaald moment de lever niet meer voldoende in staat om het door de spiieren gevormde en in het bloed uitgestoten lactaat op te nemen voor verdere verwerking. Het lactaat hoopt zich op in het bloed. Dit wordt geassocieerd met het gevoel van 'verzuring'. Het punt waarop de lactaat-curve fors begint te stijgen, noemt men het omslagpunt en wordt geassocieerd met de anaerobe drempel.
Je kan op de 3 disciplines lactaattesten doen.
1. Fietstest op de rollen met verhoging van wattage. Deze test gebeurt met eigen fiets en geeft perfect weer in welke zones er zou moeten getraind worden.
2. Looptest is in eerste instantie een veldtest waar 3 of 4 keer een 2000 meter moet worden gelopen in oplopende snelheid tot de 4 mmol waarde kan berekend worden.
3. Zwemtest. Bij het zwemmen kan je 2x400 zwemmen waarvan 1 ste tempo vlot zwemmen is en de 2 de volluit. Of je kan ook 1x 400m zwemmen aan het 4mmol tempo en 1x 100m max.
Lactaattesten geven perfect weer in welke zones er moet worden getraind om progressie te maken richting je doel. Maar ik weet uit ervaring dat bv een atleet die een pak meer wattage kan trappen dan een ander atleet daarom niet zeker een beter wielrenner is. Sommige atleten stijgen tijdens een wedstrijd zo ver boven zichzelf uit en kunnen zo diep gaan dat zij met een mindere test toch betere resultaten halen.
Ik ben er van overtuigd dat deze nieuwe aanpak me een serieuze stap voorwaarts zal helpen en ook de positieve sfeer binnen het 185 team en het professionalisme zal niets anders dan positieve effecten op al de atleten hebben. Hiervoor nog eens ontelbare keren bedankt aan Marc Herremans die dit op zijn eentje voor elkaar heeft gekregen.
Na een degelijk seizoenseinde met een belgische titel op het ploegenkampioenschap en een 5de plaats op de triatlon in Mechelen waar ik een super gevoel had op de fiets ( en op het einde nog kon wegrijden) en voor het 1ste dit seizoen een 35' kon lopen. Maar globaal gezien moet ik toch durven zeggen dat dit niet mijn beste seizoen was. Ik was super goed begonnen met een paar zeer mooie plaatsen in de Bundesliga wedstrijden maar door examens in Juni en Augustus heb ik er voor gekozen deze te laten voorgaan op de triatlonwedstrijden. Zo moest ik de ETU-cup in Geneve en het EK beloften links laten liggen, ook kosten de examens me meer energie dan gedacht en waren de wedstrijden niet zo'n succes dit seizoen. Omdat het nieuwe er nu wat vanaf is kan ik mijn jaar en het seizoen voor 2011 beter plannen wat me hopelijk betere resultaten gaat opleveren. Ook ga ik nu definitief bij Marc Herremans trainen waar de begeleiding en omkadering SUPER professioneel is waardoor ik er zeker van ben dat seizoen 2011 een stuk beter gaat zijn! Ik heb gisteren ook tehoren gekregen dat ik als 6de atleet in het 185 team kan beginnen waardoor de begeleiding nog een stapje hoger wordt!
Ik wil nog Argon 18 bedanken voor het topmateriaal dat ze me dit jaar hebben gegeven, ook kon ik voor het 2de seizoen op rij op FFWD rekenen die me voorzien van topwielen en natuurlijk als trouwste sponsor TRIATLONSHOP die me al 3 jaar op rij aan materiaal ondersteunen! Bedankt hiervoor en hopelijk kunnen we volgend seizoen blijven samenwerken!
Ik ga deze winter ook proberen om meermaals een berichtje te posten zodat jullie weten waar ik zoal mee bezig ben!
Na een lange tijd niets meer van me te laten horen hebben, heb ik toch eindelijk tijd gevonden om nog eens een berichtje te plaatsen. De voorbije 5 weken stonden voornamelijk in het teken van de herexamens. Hiervoor heb ik zelfs ( met enorm veel spijt in het hart) het EK -23 en de ETU-cup in Geneve laten vallen. In de plaats daarvan heb ik gekozen om in Wuustwezel ( de wedstrijd van trainer Marc) en de dag erna in Izegem te starten om zo weinig mogelijk tijd te verliezen voor het studeren. Omdat het toch altijd zeer veel energie vraagt om het studeren en te leren had ik niet veel van deze 2 wedstrijden verwacht.
In Wuustwezel zat de kans er in om voor het 1st dit seizoen een overwinning te pakken. Maar dit was echter buiten de talentvolle Maren Van Riel gerekend die tijdens het zwemonderdeel " rustig" in mijn voeten kon blijven liggen, op de fiets niet moest onderdoen en waar we met z'n tweeen konden wegblijven en me ter plekke achterliet tijdens het looponderdeel. Ik werd toch nog 2de met een zwak looponderdeel.
De volgende dag kon ik dankzij Bart Colpaert en de organisatie van ITC nog starten op de mooie triatlon in Izegem. Voor de wedstrijd wilde Bart en ik graag de handen in elkaar slaan en hopelijk zo onze voorsprong, die we konden opbouwen tijdens het zwemmen, behouden in het fietsen. De dag er voor was er de afterparty in Wuustwezel waardoor ik die nacht niet veel heb kunnen slapen. Met een moe, maar toch redelijk goed gevoel vertrok ik naar Izegem. Het zwemmen voelde soepeler aan als gisteren en gedurende de 1ste 500m kon ik relatief rustig in Bart zijn voeten liggen. Maar ik zag dat er nog een paar atleten konden volgen en wilde die graag achter me laten; Met een tempoversnelling zwom ik naar de kop en kwam samen met Bart ongeveer 35" voor Joris Byl uit het water ( die de strijd moest staken na een ongelukkige val met de fiets) en ongeveer 1'30" achter de grote favoriet Lander Dircken en Yeray Luxem. Omdat we niet wisten hoeveel voorsprong we hadden en omdar Bart zich niet 100% voelde waren we de 1ste 5km aan het discussieren of we gingen wachten of niet. Ik zat met goede benen maar omdat ik het alleen niet kon halen tegen een peleton besloten we te " wachten" . Omdat wachten het de achtervolgers iets te gemakkelijk zou maken probeerden we nog deftig te fietsen en zo 1 ronde te volmaken. Na 1 ronde kwam het peleton met alle favorieten bij ons maar de samenwerking viel volledig stil. Op het einde kon David De Groof een kloofje slagen en kwamen we zo'n 20" na David in de wissel; Ik had een goede wissel en kon net achter David ( die een probleempje had tijden de wissel) beginnen te lopen. Ondanks de wedstrijd van gisteren had ik een goed gevoel in het lopen en kon de 1ste ronde een 3de plaats vasthouden na Lander en Yeray die niet super ver wegliepen. Maar in de 2de ronde moest ik toch wat gas terugnemen waardoor Tom Mets en Pieter Heemeryck me voorbij liepen; In de 3de ronde ging het terug ietsje beter waardoor het kloofje op Tom en Pieter ietje kleiner werd maar ook Bart had blijkbaar zijn goede loopbenen terug gevonden en kwam me nog voorbij in de laatste 2km. Ik wilde nog spurten voor de 5 plaats maar de talrijke supporters hadden Bart gewaarschuwd waardoor hij ook begon te spurten en de kloof te groot was om de 5de plaats te bemachtigen. Een hele toffe wedstrijd en met een 6de plaat overal en een 3de plaats bij de beloften kon ik toch tevreden zijn over het weekend.
Op de nationale feestdag was er mijn 2de ND wedstrijd van het seizoen. Na mijn mindere wedstrijd in Retie ( waar ik 7de werd en veel tijd verloot in het fietsen) wilde ik het dit keer beslist beter doen. Aangezien ik sinds vorige week bij Marc Herremans train is het nog wat zoeken wat training betreft maar ik ben zeer benieuwd welk effect deze andere methode van training gaat hebben op mijn conditie. Dankzij hem ( en ook de winkel Oostvogels die ik zeer dankbaar ben) kon ik dit keer ook met een vol wiel van start gaan. Hij had me al gezegd dat dit me een extra boost zou geven waardoor ik op de fiets in staat zou moeten zijn om sneller te rijden dan in Retie. De dag zelf kwam ik ontspannen aan en had rustig de tijd om alle zaken in orde te brengen voor de wedstrijd. Om 17u10 werd het signaal gegeven voor de zwemstart. Vooraf had ik gedacht dat Stijn Goris en Victor Campenaert na 1500m in mijn voeten gingen liggen maar dit was tot mijn grote verbazing niet het geval. Ik had ongeveer 20 voorsprong op dit duo, 110 op Marc Geerts en Lander Dircken en zon 220 op Bruno Clerbout wat toch de grote namen waren op de wedstrijd. Ik wisselde zo snel ik kon en kon al snel mijn ritme vinden op de fiets. Natuurlijk kon ik de 2 hardrijders achter mij niet afhouden en nog voor ik 5km had kwamen ze al over mij. Mijn 1ste doel was om deze 2 ongeveer 1 toer te volgen maar tot mijn grote verbazing ging het iets beter als verwacht ( misschien ook wel omdat ik af en toe iets dichter zat als 10m maar er zullen zonder twijfel nog ook wel andere atleten zijn die te dicht reden). De 2de ronde was voor mij de lastigsteomdat campenaerts enkele stevige versnellingen plaatste om mij eraf te krijgen. In de 3de ronde kwam er dan toch die verdomde gele kaart waardoor ik tijden het lopen een lusje op de piste extra moest lopen. Maar misschien was ik wel meer tijd verloren als ik was moeten lossen bij deze 2. Na de gele kaart moest ik dan ook even inhouden waardoor Goris en Campenaerts enkele metersnamen die ik niet meer dicht kreeg. Na 3 rondes had ik een gemiddelde van 42km/u wat toch niet slecht is. Maar 500m voor de meet had ik voor het 1st sinds lange tijd nog eens een platte band. Ik twijfelde nog om op de velg door te rijden maar besloot dan toch om het vol wiel niet kapot te rijden en ben dan beginnen lopen waardoor ik toch een kleine minuut verloot op de 2 koplopers. Onder applaus ( dank u daarvoor) kwam ik al lopend de wisselzone binnen en kan ik beginnen aan de afsluitende 10km. De 1ste ronde had ik een slecht gevoel en stond dan ook geparkeerd tijdens het lopen, dan kwam er nog die extra loopronde bij waardoor de moraal tot een dieptepunt zakte en ik ook geen gevoel meer had waar ik me ergens bevond in de wedstrijd. De 2de ronde kwam ik er toch stilletjes aan door en de 3 de vond ik dan toch mijn ritme terug en kon dan toch met een goed gevoel de wedstrijd op een 9de plaats beëindigen. Hopelijk blijft mijn loopvorm verbeteren en kan ik nog enkele mooie resultaten behalen. Met mijn nieuwe trainer ben ik dan ook super gemotiveerd om hieraan hard te werken!
Op 31 Juli staat er weer een Bundesliga wedstrijd op hetprogramma en hopelijk geeft de Duiste bodem, zoals in het begin van het seizoen, weer goede zwem, fiets en loopbenen!
Zondag 11 Juli stond er de recreatieve kwarttriatlon van Vilvoorde op het programma. Na de tegenvallende prestaties van Retie en Brasschaat ( in het lopen vooral) wilde ik me nu echt focussen op het lopen. Het was weer super warm zoals de voorbije weken wat niet echt in mijn voordeel speelde. De focus lag dus vooral op het looponderdeel. Met heel wat geknoei vooraf om mijn tubes opgepompt te krijgen kwam ik uiteindelijk enkele minuten voor de start aan op de 1ste wisselzone. Schoenen plaatsen en direct naar de zwemstart. Het water hadeen zalige temperatuur ( al bijna te warm) van ongeveer 25 graden en het was dus ook zonder pak te doen. Ik had me voorgenomen om de 1ste 200m goed te starten en me daarna in de voeten van de 1ste zwemmer te leggen. Aangezien Joris Buyl ( een goede zwemmer)mee deed hoopte ik toch dat we met een select groepje konden wegblijven. De laatste 200m had ik ook besloten om een beetje weg te zwemmen zodat ik genoeg tijd had om te wisselen en zonder kleerscheuren aan het fietsen kon beginnen. Samen met Pieter Heemeryck en Joris Buyl besloten we nog te wachten op Lander Dircken die toch een goede fietser is zodat we met zn 4en konden wegblijven. Op de fiets kon ik enkel een paar keer overnemen maar daar bleef het ook bij. Met de warmte had ik ook heel de tijd een droge mond waardoor ik na het fietsen 1,5l water/sportdrank binnen had wat me later zuur is opgebroken.Met zn drieën ( Pieter was ondertussen plat gevallen) kwamen we de wisselzone binnen. Ik deed een super goede wissel en had zon 100m voor op Lander. De 1ste 2,5km verliepen vlotjes en het leek alsof een podiumplaats binnen bereik was. Maar na 3km kwam het onvermijdelijke, 2x moeten overgeven en de wedstrijd moeten stoppen. Achteraf gezien leek het podium wel haalbaar maar dit kan je natuurlijk nooit met zekerheid zeggen. Ik vond het jammer dat ik heb moeten opgeven maar ik heb een goede les geleerd over het drinken tijdens de wedstrijd waardoor hopelijk mijn steken in de volgende wedstrijden verdwijnen.
Dit weekend stond er de 2de Bundesliga wedstrijd op het programma. Omdat de wedstrijd zaterdag was hadden we vrijdag afgesproken met het team. Ik moest vrijdag nog naar de les tot 4u waardoor ik pas laat kon vertrekken. Normaal was het maar 2uurtjes rijden maar door de lange files deed ik er ietsje langer over en kwam ik pas om 21u30 aan in het hotel. Dit was niet echt ideaal en was moe van de lange reis. 1st even de spullen wegzetten en dan het parcours ( te voet ) gaan verkennen. Dit was ten stelligste aangeraden omdat, tot mijn verbazing, de afstanden maar 200m zwemmen, 3,6km fietsen en 1,5km lopen waren. Hierdoor waren de wissels super belangrijk en kon je maar beter goed voorbereid zijn. Ook moesten we niet in een gewoon buitenzwembad zwemmen maar de organisatie had die week speciaal een zwembad opgezet! Hierdoor kon het water niet echt opwarmen en was ongeveer een 16tal graden. Na de verkenningen was het tijd om te gaan slapen zodat we uitgerust aan de start kwamen. Ook kreeg ik die avond nog een startlijst te zien die was nog indrukwekkender was als vorige week ( Vasiliev, Kahlefeld, Unger, Zipf, Rank, ) dus een top 25 zou al een hele mooie prestatie zijn. Zaterdag rond 13u40 ( alles was een beetje uitgelopen) kon de wedstrijd eindelijk beginnen.Het was een team relay waardoor je pas kon vertrekken wanneer je door jou collega van hetzelfde werd aangetikt na zijn individuele wedstrijd. Ik mocht van de coach als 1ste vertrekken zodat de 2de atleet van het team ( hopelijk) niet te veel achterstand zou hebben en ik met goede zwemmers in de reeks zou kunnen straten. In deze reeks lagen ook Vasiliev, Unger, Prochnow wat toch zeer sterke atleten zijn. Ik wilde dus zo hard mogelijk zwemmen zodat ik met Vasiliev uit de wissel kon komen. Dit gebeurde ook en met de 1ste zwemtijd van iedereen ( in het ijskoude water zonder wetsuit) kon ik super tevreden zijn. Direct na de wissel waren er een paar zeer verraderlijke bochten en een helling waardoor Vasiliev enkele meters kon nemen. Hij zou deze voorsprong behouden tot het lopen. Ik had wel een goed gevoel op de fiets en heb 2 v/d 3 ronden op kop achter Vasiliev gereden ( die totaal niet ver weg reed). In de laatste ronde wilde Unger dan toch een keertje overnemen en kwamen we op zon 5@10seconde van Vasiliev de wisselzone binnen. Na een redelijk goede wissel was het zon 1,5km spurten tot aan de finish. Unger was direct weg en kwam als 1ste aan, ik kwamvan die reeks 4de aan en kon zo de volgende atleet van mijn team laten starten.Ik wist niet of ik het goed gedaan had en hoeveelste ik uiteindelijk geworden was. Na de wedstrijd kregen we dan een uitslag en tot mijn grote verbazing zag ik dat ik een 5de plaats uit de brand had kunnen slepen en was ik zo voor mensen als Kahlefeldt, Zipf, Rank , !!! Ik mocht zelfs mee op het podium en dit was tot nu toe het beste resultaat dat ik ooit behaald had!!! Wat een gevoel!
In de avond was er dan nog de team triatlon waar we 5de zijn geworden waar het hele team zeer tevreden mee was! Het was een zeer geslaagd weekend en hopelijk kan ik deze goede conditie behouden tot de ETU-cup in Brasschaat.
Na vorige week de niet-stayer in Duitsland stond er dit weekend de allereerste Bundesliga wedstrijd (1ste klasse) van mijn carrière op het programma. Zaterdagnamiddag, na ongeveer 2u met de auto te rijden, ging ik samen met het team het fietsparcours verkennen. Het parcours was niet echt optimaal met veel putten in de weg en er stond een stevig windje. Na ongeveer 1 uurtje losrijden deden we nog een kort loopje met enkele versnellingen. Het gevoel tijdens het lopen en het fietsen was niet echt denderend maar dit kwam gedeeltelijk ook door de trainingsweek die ik nog moest afwerken (hoop ik ).Met een redelijk moe gevoel kroop ik in bed en keek ik vol spanning uit naar de wedstrijd.
Zondagmiddag rond 11u30 stond er de supersprint op het programma ( 250m zwemmen, 5,5km fietsen, 2,5km lopen). Deze wedstrijd werd in 5 verschillende reeksen gehouden met in elke reeks 1 atleet van elk team. Ik zat in het team met wereldkampioen junioren Mola. En dacht dat dit een goede reeks was maar na 250m had ik 5sec voor op de 2de en ongeveer 15sec voor op de grotere groep ( 7de zwemtijd overall) en na een redelijk goede wissel kon ik als 1ste op de fiets kruipen. Omdat ik met 2 andere atleten een kloofje had wilde ik zo snel mogelijk wegrijden en fietste een lange tijd met de voeten op de schoenen. Wanneer ikdan toch probeerde mijn schoenen aan te doen schoot ik met mijn linker voet uit mijn klikpedaal waardoor ik enkele kostbare seconde verloor. Omdat het peleton nog op zon 5sec hing en het toch maar 7km was ben ik terug naar de 2 koplopers kunnen fietsen ( wat toch wel pijn deed). Maar net toen ik bij de koplopers kwam vond het peleton ook zijn aansluiting en viel het tempo wat uit de groep. Omdat het zon korte wedstrijd is verloor ik hierbij vele dierbare seconde ( zon 25 op de snelste fietser in een andere reeks en 40ste fietstijd). Na wat geduw in de 2de wisselzone kon ik beginnen aan de 2,5km sprint J . Ik had redelijk zware benen van het fietsenen moest al snel de snelste lopers laten gaan. Na ongeveer 1,5km kreeg ik wat last aan de mild maar probeerde toch nog zo hard ik kon naar de finish te lopen( 25ste looptijd). In een totaaltijd van 2104 en maar op 50 seconde van de winnaar ( Brad Kahlefeldt) en als 2de van het team kon ik best tevreden zijn van de individuele wedstrijd.
In de namiddag stond er dan een 1/8ste team triatlon op het programma. We konden als 6de team vertrekken ( tijden van de voormiddag worden opgeteld en moesten dan na X-aantal tijd van de 1ste ploeg vertrekken) en stonden 1sec achter op het 5de team en 45 voor op het 7de team. Ik startte in 2de positie in het zwemmen en kon 500m gemakkelijk in de voeten volgen. Op de fiets had ik weeral niet de beste benen en had het zelfs op sommige momenten moeilijk om te volgen. Na 22km konden we eindelijk van de fiets springen en konden we aan de 5km run beginnen. Met zo hard( voor mij dan ) te moeten fietsen dacht ik dat ik in het lopen totaal niet mee ging kunnen. Maar ik bleef gelukkig gespaard van dit gevoel en kon mijn teamgenoten bijhouden. Met een degelijke run konden we onze 6de plaats veilig stellen wat een goed resultaat was voor de 1ste bundesliga wedstrijd van het seizoen. Ik was vooral blij dat mijn lopen niet erg hard moest leiden onder het harde fietsen en dat het zwemmen zeer degelijk is , een 7de zwemtijd met mannen zoals Vasiliev en co achter mij geeft toch een goed gevoel. Zokan ik de wedstrijd altijd starten met mijn beste onderdeel wat me een rustig gevoel geeft en kan ik de komende weken wat meer focussen op het lopen.
Dit weekend is er de 2de Bundesliga wedstrijd in Witten en vanaf volgende week begint de blokperiode. De komende weken staan in teken van de studies maar ik hoop toch nog een goede wedstrijd te doen op de ETU-cup in Brasschaat. Daarna bouwen we een blok volume in en gevolgd door de lang verwachte vermogensblokken waardoor ik op het einde van de grote vakantie mijn beste vorm moet te pakken hebben ( hopelijk voor het EK-23 waarvoor ik hard zal moeten werken om geselecteerd te worden).
Maar ondanks de weinige vermogenstrainingen in het lopen zit dit toch al op een redelijk niveau en kan mijn conditie nog sterk verbeteren naar het einde van Augustus toe.
Vorige week stond er de selectiewedstrijd voor de Duitse 1ste klasse ploeg ( TV Lemgo) op het programma. Tevens was dit mijn allereerste Niet-Stayer triatlon waardoor ik niet met het volste vertrouwen aan de start stond. We moesten 500m in een 50m zwembad zwemmen en we zaten met de ploeg in de laatste wave. Ik had een goed gevoel tijdens het zwemmen en kon als 1ste uit het water kruipen na 540 met ongeveer 10 sec voor ploegmaat Stefan Reiz en 45 seconde op nog 2 ander ploegmaats die reeds geselecteerd waren voor het 1ste team. Op de fiets kon ik in de 1ste ronde afstand nemen van mijn dichtste achtervolger en moest ik me focussen op het peleton van ongeveer 6man die op mij aan het jagen waren. Tijdens de 1ste ronde had ik een niet al te best gevoel en het leek alsof ik niet echt hard aan het fietsen was. Pas na 10km zag ik het peleton op ongeveer dezelfde afstand wat me meer vertrouwen gaf en ik nog eens extra op de trappers ging staan. 1 iemand kon nog wel de kloof dichten waardoor ik in de 2de ronde samen met hem de kloof op het peleton nog iets kon vergroten. Ik had niet gedacht dat wanneer je in een niet stayer wedstrijd op 7m moet blijven dit nog steeds gemakkelijker aanvoelt dan wanneer je helemaal allen moet fietsen. Na de 20km tijdrit had ik een redelijk zwaar gevoel in de benen waardoor ik een beetje schrik had voor het lopen. Maar in de 1ste 2km kon ik een goed tempo ontwikkelen en kwamen de andere atleten niet echt dichter. Pas na 3km kwam ik mezelf een beetje tegen van het harde fietsen en moest ik sterk vertragen omdat ik met steken te kampen had. 1 iemand kon nog terugkeren ( en winnen ) en had aan de finish zon 5sec achter en kon ik tevreden een 2de plaats bemachtigen. Achteraf kwam de coach me zeggen dat ik kon starten in de Bundesliga waardoor ik super tevreden terug naar huis kan gaan.
Paasmaandag stond er het Vlaams Zwemloopkampioenschap op het programma als 1ste wedstrijd van het seizoen. Omdat ik net 2 weken op stage ben geweest stond ik met weinig verwachtingen aan de start. Het zwemmen was in het 50m bad van zwevegem waardoor het toch wel wat zwaarder was. Het zwemmen voelde van in het begin goed aan en na 400m had ik een tussentijd van 4'30" waar ik echt wel heel gelukkig over was. Ik kwam ongeveer 45seconde voor Pieter Heemeryck uit het water die toch wel de sterkste concurrent was samen met Tom Mets. Ik dacht dat het niet snel ging duren vooraleer hij erbij ging zijn maar na 400m op de piste kon ik net voor hem lopen zodat ik kon zien welk tempo hij liep en hopelijk kon aanpikken. Maar na een paar rondes voelde ik dat ik 200m voor hem had en dat gaf me wel vertrouwen. Na 5km kon ik als 1ste binnen komen en had ik ongeveer 1min30 voorsprong op de 2de. Het lopen ging nog niet echt schitterend maar het zwemmen voelde goed aan waardoor ik met vertrouwen het seizoen kan beginnen in het zwemmen.
Nu is het uitzien naar 1 mei waar we testen moeten doen om ons te evalueren. Ook ben ik dit jaar aangesloten bij een duitse bundesliga ploeg ( TV lemgo) waar ik in mei al wedstrijden kan doen waar ik heel wat ervaring kan opdoen want dit zijn toch wel wedstrijden van heel hoog niveau met mensen zoals Belaubre, Unger, Petzold, ... .
De voorbije 2 weken gingen we met de beloften en elite op stage naar St-Raphaelwaar we onze conditie nog wat konden verbeteren. Met heel wat zwem,fiets en loopkilometers moet dit jaar de kloof naar de kwart toch wat gemakkelijker gaan. In de 1ste week moesten we 66km lopen waarin een weerstandstraining en een 3 km AO in zat. De 3km ging niet echt zoals ik gewild had en had een tijd van 916 wat 1seconde trager was dan de 3km die we gedaan hadden in de winter. Maar een stevige mistral en de weerstandstraining van 2 dagen tevoren waren niet echt bevorderlijk voor een top tijd. Ook konden we nog een 400m max zwemmen in het 50m bad maar hiervoor heb ik toch wijselijk gepast zodat ik de rest van de stage nog goed kon afwerken. Ook moesten we in de 1ste week een rustige koppeltraining afwerken wat toch weer eens een ander gevoel was.De zwemkilometerswerden naar 35km gebracht met trainingen zoals 6,6km wat toch wel veel was. Het gevoelin het zwemmen was redelijk goed de 1ste week en zwom goede tijden op de weerstand en UC trainingen ( 27 in een 50m bad). Omdat we voor het goede weer naar daar zijn gegaan mochten we toch zon 270km fietsen met een duurrit van 120km bergop.Op deze bergachtige ritten voelde ik dat de heuveltrainingen van de winter hun vruchten hebben afgeworpen en kon iedereen toch goed volgen.
In het begin van de week stond er een stevige koppeltraining op het programma met 4x( 12km intensief fietsen en 4km wedstrijdtempo met daarachter 600m wedstrijdtempo en 4km loslopen). Tijdens deze rit kon ik zelfs demarreren bergop wat ik vorig seizoen zeker niet gekund had maar tijdens het lopen was het gevoel dan net ietsje minder, hopelijk komt dit doordat we nog bijna niets van snelheid gedaan hebben deze winter in het lopen. Ook heb ik 410km gefietst in de 2de week met de ronde van Vlaanderen ( 130km) en een bergrit van 110km in wat zeer plezant was in het goede weer. Het zwemmen is zowat hetzelfde met een 32-tal kilometers met zelfs een aflossing in van 8x 50m die ik , samen met Simon, Matthias en Maarten gewonnen heb :p . Het lopen was ook hetzelfde gebleven met een 70 tal kilometers met 2 intensieve trainingen met de koppeltraining en 3x 1500m met opbouw per 500m van fartlek naar Intensief Interval.
De stage was heel plezant en hopelijk zal de conditie nu helemaal top zijn en kunnen we aan onze snelheid beginnen te werken. Na de stage staat er nog een zwemloop te wachten om eens te zien of de stage niet te zwaar is geweest en of al die vele trainingen me goed hebben gedaan.
Het is ondertussen weer even geleden dat ik nog eens een berichtje heb gepost. Na de examens ben ik richting het goede weer getrokken zodat ik nog eens een volumeboost had voor het seizoen. In de 1ste week was het vooral zwemmen met enkele stevige zwemtrainingen zoals 15x100m hoogst mogelijk gemiddelde, maar ook het fietsen ( 290km ) was niet min en het lopen ( 55km). De 2de week werd vooral de fietskilometers omhoog getrokken tot 390km en het lopen tot 65km. Maar op 1 week gezien ( van zaterdag tot zaterdag) heb ik 97km gelopen wat echt wel veel was. Alles ging echt uitstekend en heb niets van pech of blessure gekend. Maar de vermoeidheid kwam duidelijk pas in de rustweek erna, met echt een rotgevoel moest ik 2 weken nadien een lactaattest doen. Het werd duidelijk dat ik nog wat meer rust nodig had want met een 140 op 600m lopen was dit het slechtste dat ik op lactaattesten heb gelopen. Ook mijn V4 was niet echt schitterend op zowel het zwemmen en het lopen. Na 1 weekje rust is alles terug in orde en voel ik me nu echt super op training. 22 maart vertrekken we met de Belgische ploeg naar St-Raphael om daar de conditie en snelheid op peil te brengen voor de ETU-cup in Portugal. Mijn 1ste wedstrijd is de zwemloop in Zwevegem ter voorbereiding van de ETU-cup in Portugal. Daarna is alles gefocusd naar de ETU-cup in Brasschaat.
Ook zit ik dit jaar in een de Duitse Bundesliga waar ik hopelijk ook enkele mooie wedstrijden kan doen op internationaal topniveau met mensen zoals Unger,Vasiliev, Petzold, en waardoor ik weer iets meer ervaring krijg op deze wedstrijden van hoog niveau.
Ook kan ik dit jaar terug rekenen op de sponsoring van Triatlonshop, Fast Forward, stad Antwerpen en kan ik dankzij de steun van Argon 18 dit jaar rekenen op topmateriaal.
Het is weeral een tijdje dat ik nog eens iets gepost heb op mijn blog. Omdat ik het de laatste weken zeer druk had ( examenperiode en veel trainen) heb ik nog niet de tijd gehad om een berichtje te posten. Maar het is niet omdat ik niets van mij laat horen dat het op fysiek gebied ook stilletjes is.
Even opsommen wat ik vanaf het laatste berichtje tot nu allemaal heb gedaan:
Enkele weken na de wedstrijd in Alanaya stond er een lactaattest op het programma. Omdat de we toen nog bijna niets van snelheid of uithouding hadden getraind had ik niet veel van de testen verwacht. Maar dit was niet echt nodig want met dezelfde waarden als dit jaar in mei ( in het seizoen) voelde ik dat de conditie door het vele lopen stevig is gestegen. Maar de snelheid was er nog niet echt in het zwemmen en de 100max was dan ook niet echt schitterend ( 567).
Na de lactaattesten volgde er een rustweek maar daarna werd het loopvolume weer hoog gehouden met 65km in de week lopen met ook lange fietstrainingen van 120km. Enkele weken later volgde een 400m zwemmen en 3000m max waar ik toch wel een beetje naar uit keek want het volume het lopen was de voorbije weken erg hoog en de zwemtrainingen waren in verhouding redelijk laag ( 20km). s Morgens om 7u mochten we in het zwembad duiken voor onze 400m ( wat niet echt mijn sterkste kant is om om 7u maximaal te gaan), met een redelijk slecht gevoel toch nog 416 kunnen zwemmen maar ik was niet echt tevreden omdat ik het gevoel had op trainingen dat het beter ging (bijvoorbeeld 8x100m tegen 102 gemiddeld met 25 rust). Daarna mochten we in de vrieskou onze 3000m lopen, dit voelde wel goed aan en liep een tijd van 915 wat een besttijd was voor mij.
Na deze testen werd het loopvolume wat minder maar de zwemkilometers en de intensiteit begonnen te stijgen waarin zelfs 2 weken van 54km met trainingen zoals 6km aan 1stuk en 8x1000m opbouwen en 40x100m intensief. Na de 1ste week 54km zwemmen stond ook nog eens de kerstcorrida van Leuven op het programma.
Zondag 27 december stond er voor mij de 1ste loopwedstrijd ooit op het programma, de 8km in Leuven waar zon 4000m aan de start stond. Ikzelf had gekozen om helemaal op de 1ste rij te starten zodat ik goed kon vertrekken maar wilde me ook niet vergalopperen en liep daarom de 1ste kilometer wat rustigere als zon 40tal andere mensen. Na de 1ste kilometer liep ik dus ongeveer op een 30 of 40ste plaats maar stelselmatig kon ik toch opschuiven en had een super goed gevoel. Na ongeveer 5km liep ik als enigste achter een groepje van 4atleten die zon 100m voor mij liepen, man deed dat zeer om het gat dicht te lopen! Na ongeveer zon 2km kon ik eindelijk bij het groepje aansluiten en in de laatste kilometer kon ik nog beslag leggen op de 9de plaats. Ik eindigde 2min van de winnaar (Simon Decuyper) en maar 50s van Marc Geerts wat me toch een goed gevoel was dat de kloof met de andere niet onoverbrugbaar meer is. Ikzelf had een tijd van 2655 waar ik tevreden over kan zijn met het weinige lopen van de laatste 3weken.
Na de corrida en de zware trainingsblok is het nu focus op de examen en na de examen ga ik 2 weken op stage naar Zuid-Frankrijk waar het fietsen bijgeschaafd gaat worden want met dit slechte weer is het moeilijk om deftig te kunnen fietsen.
Zo, verder wil ik iedereen nog een gelukkig 2010 toewensen!