Dit weekend stond er de 2de Bundesliga wedstrijd op het programma. Omdat de wedstrijd zaterdag was hadden we vrijdag afgesproken met het team. Ik moest vrijdag nog naar de les tot 4u waardoor ik pas laat kon vertrekken. Normaal was het maar 2uurtjes rijden maar door de lange files deed ik er ietsje langer over en kwam ik pas om 21u30 aan in het hotel. Dit was niet echt ideaal en was moe van de lange reis. 1st even de spullen wegzetten en dan het parcours ( te voet ) gaan verkennen. Dit was ten stelligste aangeraden omdat, tot mijn verbazing, de afstanden maar 200m zwemmen, 3,6km fietsen en 1,5km lopen waren. Hierdoor waren de wissels super belangrijk en kon je maar beter goed voorbereid zijn. Ook moesten we niet in een gewoon buitenzwembad zwemmen maar de organisatie had die week speciaal een zwembad opgezet! Hierdoor kon het water niet echt opwarmen en was ongeveer een 16tal graden. Na de verkenningen was het tijd om te gaan slapen zodat we uitgerust aan de start kwamen. Ook kreeg ik die avond nog een startlijst te zien die was nog indrukwekkender was als vorige week ( Vasiliev, Kahlefeld, Unger, Zipf, Rank, ) dus een top 25 zou al een hele mooie prestatie zijn. Zaterdag rond 13u40 ( alles was een beetje uitgelopen) kon de wedstrijd eindelijk beginnen.Het was een team relay waardoor je pas kon vertrekken wanneer je door jou collega van hetzelfde werd aangetikt na zijn individuele wedstrijd. Ik mocht van de coach als 1ste vertrekken zodat de 2de atleet van het team ( hopelijk) niet te veel achterstand zou hebben en ik met goede zwemmers in de reeks zou kunnen straten. In deze reeks lagen ook Vasiliev, Unger, Prochnow wat toch zeer sterke atleten zijn. Ik wilde dus zo hard mogelijk zwemmen zodat ik met Vasiliev uit de wissel kon komen. Dit gebeurde ook en met de 1ste zwemtijd van iedereen ( in het ijskoude water zonder wetsuit) kon ik super tevreden zijn. Direct na de wissel waren er een paar zeer verraderlijke bochten en een helling waardoor Vasiliev enkele meters kon nemen. Hij zou deze voorsprong behouden tot het lopen. Ik had wel een goed gevoel op de fiets en heb 2 v/d 3 ronden op kop achter Vasiliev gereden ( die totaal niet ver weg reed). In de laatste ronde wilde Unger dan toch een keertje overnemen en kwamen we op zon 5@10seconde van Vasiliev de wisselzone binnen. Na een redelijk goede wissel was het zon 1,5km spurten tot aan de finish. Unger was direct weg en kwam als 1ste aan, ik kwamvan die reeks 4de aan en kon zo de volgende atleet van mijn team laten starten.Ik wist niet of ik het goed gedaan had en hoeveelste ik uiteindelijk geworden was. Na de wedstrijd kregen we dan een uitslag en tot mijn grote verbazing zag ik dat ik een 5de plaats uit de brand had kunnen slepen en was ik zo voor mensen als Kahlefeldt, Zipf, Rank , !!! Ik mocht zelfs mee op het podium en dit was tot nu toe het beste resultaat dat ik ooit behaald had!!! Wat een gevoel!
In de avond was er dan nog de team triatlon waar we 5de zijn geworden waar het hele team zeer tevreden mee was! Het was een zeer geslaagd weekend en hopelijk kan ik deze goede conditie behouden tot de ETU-cup in Brasschaat.
Na vorige week de niet-stayer in Duitsland stond er dit weekend de allereerste Bundesliga wedstrijd (1ste klasse) van mijn carrière op het programma. Zaterdagnamiddag, na ongeveer 2u met de auto te rijden, ging ik samen met het team het fietsparcours verkennen. Het parcours was niet echt optimaal met veel putten in de weg en er stond een stevig windje. Na ongeveer 1 uurtje losrijden deden we nog een kort loopje met enkele versnellingen. Het gevoel tijdens het lopen en het fietsen was niet echt denderend maar dit kwam gedeeltelijk ook door de trainingsweek die ik nog moest afwerken (hoop ik ).Met een redelijk moe gevoel kroop ik in bed en keek ik vol spanning uit naar de wedstrijd.
Zondagmiddag rond 11u30 stond er de supersprint op het programma ( 250m zwemmen, 5,5km fietsen, 2,5km lopen). Deze wedstrijd werd in 5 verschillende reeksen gehouden met in elke reeks 1 atleet van elk team. Ik zat in het team met wereldkampioen junioren Mola. En dacht dat dit een goede reeks was maar na 250m had ik 5sec voor op de 2de en ongeveer 15sec voor op de grotere groep ( 7de zwemtijd overall) en na een redelijk goede wissel kon ik als 1ste op de fiets kruipen. Omdat ik met 2 andere atleten een kloofje had wilde ik zo snel mogelijk wegrijden en fietste een lange tijd met de voeten op de schoenen. Wanneer ikdan toch probeerde mijn schoenen aan te doen schoot ik met mijn linker voet uit mijn klikpedaal waardoor ik enkele kostbare seconde verloor. Omdat het peleton nog op zon 5sec hing en het toch maar 7km was ben ik terug naar de 2 koplopers kunnen fietsen ( wat toch wel pijn deed). Maar net toen ik bij de koplopers kwam vond het peleton ook zijn aansluiting en viel het tempo wat uit de groep. Omdat het zon korte wedstrijd is verloor ik hierbij vele dierbare seconde ( zon 25 op de snelste fietser in een andere reeks en 40ste fietstijd). Na wat geduw in de 2de wisselzone kon ik beginnen aan de 2,5km sprint J . Ik had redelijk zware benen van het fietsenen moest al snel de snelste lopers laten gaan. Na ongeveer 1,5km kreeg ik wat last aan de mild maar probeerde toch nog zo hard ik kon naar de finish te lopen( 25ste looptijd). In een totaaltijd van 2104 en maar op 50 seconde van de winnaar ( Brad Kahlefeldt) en als 2de van het team kon ik best tevreden zijn van de individuele wedstrijd.
In de namiddag stond er dan een 1/8ste team triatlon op het programma. We konden als 6de team vertrekken ( tijden van de voormiddag worden opgeteld en moesten dan na X-aantal tijd van de 1ste ploeg vertrekken) en stonden 1sec achter op het 5de team en 45 voor op het 7de team. Ik startte in 2de positie in het zwemmen en kon 500m gemakkelijk in de voeten volgen. Op de fiets had ik weeral niet de beste benen en had het zelfs op sommige momenten moeilijk om te volgen. Na 22km konden we eindelijk van de fiets springen en konden we aan de 5km run beginnen. Met zo hard( voor mij dan ) te moeten fietsen dacht ik dat ik in het lopen totaal niet mee ging kunnen. Maar ik bleef gelukkig gespaard van dit gevoel en kon mijn teamgenoten bijhouden. Met een degelijke run konden we onze 6de plaats veilig stellen wat een goed resultaat was voor de 1ste bundesliga wedstrijd van het seizoen. Ik was vooral blij dat mijn lopen niet erg hard moest leiden onder het harde fietsen en dat het zwemmen zeer degelijk is , een 7de zwemtijd met mannen zoals Vasiliev en co achter mij geeft toch een goed gevoel. Zokan ik de wedstrijd altijd starten met mijn beste onderdeel wat me een rustig gevoel geeft en kan ik de komende weken wat meer focussen op het lopen.
Dit weekend is er de 2de Bundesliga wedstrijd in Witten en vanaf volgende week begint de blokperiode. De komende weken staan in teken van de studies maar ik hoop toch nog een goede wedstrijd te doen op de ETU-cup in Brasschaat. Daarna bouwen we een blok volume in en gevolgd door de lang verwachte vermogensblokken waardoor ik op het einde van de grote vakantie mijn beste vorm moet te pakken hebben ( hopelijk voor het EK-23 waarvoor ik hard zal moeten werken om geselecteerd te worden).
Maar ondanks de weinige vermogenstrainingen in het lopen zit dit toch al op een redelijk niveau en kan mijn conditie nog sterk verbeteren naar het einde van Augustus toe.
Vorige week stond er de selectiewedstrijd voor de Duitse 1ste klasse ploeg ( TV Lemgo) op het programma. Tevens was dit mijn allereerste Niet-Stayer triatlon waardoor ik niet met het volste vertrouwen aan de start stond. We moesten 500m in een 50m zwembad zwemmen en we zaten met de ploeg in de laatste wave. Ik had een goed gevoel tijdens het zwemmen en kon als 1ste uit het water kruipen na 540 met ongeveer 10 sec voor ploegmaat Stefan Reiz en 45 seconde op nog 2 ander ploegmaats die reeds geselecteerd waren voor het 1ste team. Op de fiets kon ik in de 1ste ronde afstand nemen van mijn dichtste achtervolger en moest ik me focussen op het peleton van ongeveer 6man die op mij aan het jagen waren. Tijdens de 1ste ronde had ik een niet al te best gevoel en het leek alsof ik niet echt hard aan het fietsen was. Pas na 10km zag ik het peleton op ongeveer dezelfde afstand wat me meer vertrouwen gaf en ik nog eens extra op de trappers ging staan. 1 iemand kon nog wel de kloof dichten waardoor ik in de 2de ronde samen met hem de kloof op het peleton nog iets kon vergroten. Ik had niet gedacht dat wanneer je in een niet stayer wedstrijd op 7m moet blijven dit nog steeds gemakkelijker aanvoelt dan wanneer je helemaal allen moet fietsen. Na de 20km tijdrit had ik een redelijk zwaar gevoel in de benen waardoor ik een beetje schrik had voor het lopen. Maar in de 1ste 2km kon ik een goed tempo ontwikkelen en kwamen de andere atleten niet echt dichter. Pas na 3km kwam ik mezelf een beetje tegen van het harde fietsen en moest ik sterk vertragen omdat ik met steken te kampen had. 1 iemand kon nog terugkeren ( en winnen ) en had aan de finish zon 5sec achter en kon ik tevreden een 2de plaats bemachtigen. Achteraf kwam de coach me zeggen dat ik kon starten in de Bundesliga waardoor ik super tevreden terug naar huis kan gaan.
