Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglijst.
Onderweg zijn is belangrijker dan aankomen.
21-04-2013
Heb je de nieuwsbrief ontvangen?
Wekelijks verstuur ik een korte nieuwsbrief. Bij sommige mensen wordt deze door de spamfilter tegengehouden. Om dit op te lossen kan je het mailadres apache@dropbox.seniorennet.be toevoegen als 'vertrouwd mailadres' of in de map 'spam' of 'quarantaine' of 'ongewenst' de nieuwsbrief aanvinken als wel gewenst. Dat is in elke mailbox wat anders geregeld.
Inschrijven op de nieuwsbrief kan via 'mailinglijst' en de knop 'inschrijven' links onderaan deze pagina.
Zondag 21 april van Limoges tot Flavignac over een afstand van 28,9 km. De wekker staat op 6.30 uur en goed geslapen in een kamer alleen voor mij. De non van dienst heeft het ontbijt tegen 7.30 klaargezet en om 8.15 ben ik weer op weg. In Limoges waren overal schelpen in de grond om de weg te markeren en eens in de fleurige buitenwijken de blauw-witte pijlen. Nu mijn nieuwe gids deze pijlen volgt heb ik vandaag zonder een wegbeschrijving in de hand gestapt, hetgeen een stuk leuker is. Ik moet wel goed opletten dat ik geen afslag mis. Om 11 .30 sta ik aan de kerk van Aixe. Er staat volk voor de kerk, op zijn zondags gekleed. In de kerk is een doopsel bezig. Bij het buitengaan komt een man breed glimlachend af. Die wil zeker een praatje doen. Blijkt dat na de zondagmis vandaag er 4 doopsels achter elkaar op het programma staan. Ze moeten er van profiteren als de pastoor 1 keer om de 4 weken langskomt. Bij het buitengaan van Aixe wordt het te warm en gaat de regenvest in de rugzak en de fleece er uit. De zon schijnt door de wolken en geeft goed warmte. Te meer dat het windstil is. Alain en Suzanne komen daar dan voorbij en samen trekken we verder. Rond 12.15 stoppen we aan de rand van het bos om te picknicken. Zij blijven een uur daar om een kleine sieste te doen. Na een 1/2 uur ga ik verder. Om 15.50 ben ik in Flavignac. Eventjes de kerk bezocht en dan naar de overkant voor de gite pelerin. We slapen met 4 op 1 kamer. Het Canadees koppel en iemand die we nog niet kennen. Ik ben nu halfweg het Franse traject. In Flavignac is 1 bar open waar ze Stella van het vat tappen. Ik ben alleen en de waard begint te vertellen hoe moeilijk het overleven is met de bar en een pompstation. Daar het restaurant gesloten is is er geen menu pelerin en zullen we zelf koken.
Zaterdag 20 april van Saint-Leonard-de-Noblat tot Limoges. Van 8.45 tot 15.30 uur over 26,5 km. Ik heb de voorbije nacht gedroomd van Tom Cruise die Nederlands sprak en over vliegende dorpen. Vanwaar dat allemaal komt, geen idee. Onze gastvrouw Evelyne was vanmorgen om 7.30 present voor een lekker ontbijt. Alain is toch van gedacht veranderd en is vertrokken en zoals verder blijkt ook aangekomen. Onmiddellijk na het vertrek wordt de rivier la Vienne overgestoken over een mooie middeleeuwse brug. Wat verder staan er ook nog middeleeuwse gebouwtjes waar het water onder doorloopt. Voor de rest een dag waar weinig over valt vertellen. Meestal over asfaltwegen waar de voeten niet blij mee zijn. Limoges heeft een prachtige kathedraal en vlak ernaast wonen de Soeurs de saint Francois d'Assise waar ik overnacht samen met het Canadees koppel en Alain. Ik ben in de stad op zoek geweest naar de gids die de blauw-gele pijlen volgt, maar spijtig genoeg niet gevonden. Ik heb wel een andere gids gevonden die de pijlen ook volgt maar minder overzichtelijk is. Om 18.30 is de mis in de eglise Sainte-Marie samen met de zusters. Daarna samen iets gaan eten in de stad, dacht ik. Maar toen ik terugkwam waren ze weg. Voor die ene keer dat ik weer eens in een grote stad ben toch maar op restaurant gaan eten. Echte boeuf du Limousin van Blason Prestige.
Vrijdag 19 april. Van Le Pont du Donjon tot Saint-Leonard de Noblat. Maar 17,7 km. zodat ik na de middag naar een osteopaat kan gaan. Vanmorgen om 6 uur opgestaan en om 7.15 uur op weg. In de bungalow is geen water, geen afloop, geen dweil. Afwasplaats en toiletten liggen op 50 m. van de bungalow. Maar hoe de bungalowvloer proper maken met alleen maar een borstel is niet zo evident. In de bungalow naast mij ligt het Canadees koppel. Op weg naar St. Leonard was er ergens midden in het bos een opbouw en bank voor pelgrims met leuzen en vlaggetjes. De 3 Vlamingen, 6 ogen zien meer dan 2, hebben gezien dat er een koffer was met 2 mooie stempels. Spijtig genoeg gemist. Ik ben onderweg ook nog in Lourdes geweest maar er was geen grot te bespeuren. Om 11.30 ben ik aangekomen en heb ik onmiddellijk een afspraak gemaakt om mijn rug nog eens in orde te brengen, meer uit voorzorg dan uit nood. Op de middag zijn onze 3 Vlamingen en de Canadezen gepasseerd. Ze gaan allemaal nog een 11 km. verder. Terwijl ik een pasta verorber, pasta is goed bij lange inspanningen, kwamen Djamel en Danielle ook langs. St. Leonard is een mooi stadje met heel veel pleintjes. Centraal staat La Collegiale, een kerk, gebouwd in de XIe en XIIe eeuw. Ik heb ook wat fruit gekocht voor de nodige vitamines C. In de gite van Evelyne wordt vanavond niet gekookt want ze heeft met vriendinnen afgesproken. Ze stuurt me wel naar hetzelfde restaurant omdat het er erg goedkoop is. De osteopate heeft me goed verzorgd, hoop ik. Ze heeft me gezegd om Arnica te nemen, een homeopathisch product: baat het niet, het schaadt zeker niet. Alain slaapt hier ook, maar wel in de kamer hiernaast. Zijn fysieke conditie is zo slecht dat hij wijselijk besloten heeft om te stoppen. Hij neemt morgen de bus naar Limoges en dan de trein naar huis. We zijn samen naar het restaurant geweest: 12,50⬠voor een hoofdgerecht en daarnaast een voorgerechten- en dessertbuffet a volonte. Dat alles overgoten met wat wijn. Meer moet dat niet zijn. Voor alle zekerheid toch maar de oorstopjes klaar gelegd. Het is bijna 22 uur en de lichten gaan uit. Opstaan is voorzien om 6.30 uur.
Donderdag 18 april van Benevent-l'Abbaye tot de Pont du Dognon. Het zou een lange dag worden en dus stond de wekker op 6 uur. Uiteindelijk ben ik om 7.45 uur vertrokken. Het weer was mistig met een miezerige regen. In de Carrefour nog een brood gekocht. Van de hele dag ben ik niemand tegengekomen. Maar ook nergens een cafe om iets te drinken bij de picknick. Ook vanavond op de camping is de winkel nog niet open. Het zal een sobere avond worden. Ik heb over de 32,3 km 585 m. gestegen en 724 m. gedaald. Het menu vanavond bestaat uit 3 kommen "Soupe de Poisson a la Bretonne" uit een zakje samen met een stuk baguette. Als dessert koffie en een stuk pure chocolade. Om 21 uur gaat het licht uit.
Woensdag 17 april. Van La Souterraine tot Benevent-l'Abbaye over een afstand van 24,4 km. De wekker stond op 7 uur maar door de Quies oorstopjes hoorde ik amper iets. Om 8 uur kregen we een lekker en uitgebreid ontbijt. We zijn met 7: onze 3 Vlamingen, Alain en Suzanne een Frans-Canadees koppel en de andere Alain. Om 8.45 vertrokken en onmiddellijk gestopt bij 1 van de 3 apothekers, alle 3 binnen de 100 m. van elkaar, voor aftersun. Het was deze morgen al zo warm dat ik ben vertrokken met blote armen. In Saint-Priest-la-Feuille heb ik voor de eerste keer ook mijn benen ontbloot. Iets later was ik terug bij het Vlaams 3-tal. Op de middag waren we in Chamborand onze picknick op het kerkplein aan het eten toen daarna ook het Canadees koppel, Djamel en Martine en tenslotte Alain aankwamen. Daarna gingen de wegen uit elkaar. Niet iedereen gaat naar of slaapt in Benevent-l'Abbaye. Onderweg prachtige vergezichten en vijvers. Om 14.30 aangekomen en de temperatuur in de schaduw is 25 gr. Gelukkig wordt het morgen wat minder want dan heb ik een lange tocht voor de boeg. Ik slaap in La Chouette B&B uitgebaat door Engelsen. Het avondmaal bestaat uit een cassoulet a l'anglaise en een kaasschotel. Morgenvroeg om 6 uur uit de veren en ontbijt om 7.
Van Crozant tot La Souterraine. Vertrokken 8.45 uur en na 30 km. aangekomen om 15.40 uur. Bij het vertrek was er onmiddellijk een afdaling van een 100 m. op een smal pad met stenen om daarna de oevers van de Sedelle te volgen. Ik had ineens een fantastisch gevoel van vrijheid: vrijheid om te stappen en te stoppen wanneer ik wil, vrijheid om ten volle te kunnen genieten van de herlevende natuur, vrijheid om te praten met onbekenden. Het is nog altijd heel warm boven de 20 gr. Morgen nog 23 gr., daarna wat frisser, maar nog altijd droog. Vanavond slaap ik in een chambre d'hote/gite van de Rowneys, op de weg beter gekend als Maison Neuf. Er zijn 2 soorten kamers, met en zonder beddengoed oftewel zonder of met slaapzak. De pelgrims krijgen de goedkopere oplossing. Ondertussen zijn de 3 Belgen van een paar dagen geleden via een andere weg hier ook aangekomen. We worden hier heel goed ontvangen. Zowel het avondeten als het ontbijt waren heel uitgebreid. Door de felle zon gisteren ben ik wat verbrand aan de linkerkant. Van Kor wat aftersun mogen gebruiken. Ik zal me morgen goed insmeren en aftersun kopen. De nacht was minder goed. Alain snurkt lijk een os en rochelt tijdens zijn slaap. Gelukkig had ik Quies oorstopjes.
Maandag 15 maart - van Gargilesse tot Crozant is het 20,7 km maar ik heb er 24 van gemaakt omdat mijn gids ergens een 2-sprong niet had gemeld. In totaal 475 m gestegen en 410 m gedaald. De gids sprak zelfs op zeker ogenblik over afdalen in een ravijn. Een lichte Franse overdrijving. Terug naar vanmorgen waar ik een lekker ontbijt heb gekregen om daarna, nadat ze nog wat foto's van mij hadden gemaakt om 8.45 op weg te gaan. Eerst nog uitgebreid de basiliek bezocht en de crypte met heel mooie muurschilderingen. Om 10 uur echt vertrokken. Daar de zon meestal van links komt heb ik mijn camelbag rechts gehangen waardoor het water langer koel blijft. Onderweg Djamel en Danielle terug tegengekomen en samen gepicknickt in Eguzon. Daarna alleen verder. In Crozant slaap ik weer in een gite. Nadat ik mij gedoucht had kom ik buiten en daar zitten ze te wachten op een vriendin die hen komt ophalen. Danielle heeft een grote blaar op de hiel die helemaal bloot is. Dat wordt een probleem. In de bar-brasserie "L'eclat de Soleil" drink ik een Grimbergen de printemps. Ik heb ondertussen ook bijgeleerd en nu al een bed voor morgenavond gereserveerd. Vanavond nog 3 andere pelgrims(?) tegengekomen. 2 leken me eerder zwervers. Ze zeiden dat ze naar Compostela op weg waren, maar als ze de weg te eentonig vonden of te moe waren deden ze autostop. 1 van hen vertelde dat hij met 10⬠per dag moest rondkomen. Ik ben vandaag ook de eerste kastanjeboom tegengekomen waar de blaadjes juist waren ontbot. Toen ik 7 was heb ik in de tuin ooit een wilde kastanje geplant. Het klinkt misschien sentimenteel maar elk jaar bij het ontbotten voelde dat toen als een feest aan. En dat gevoel is er nog altijd.
