Donderdag 18 april van Benevent-l'Abbaye tot de Pont du Dognon. Het zou een lange dag worden en dus stond de wekker op 6 uur. Uiteindelijk ben ik om 7.45 uur vertrokken. Het weer was mistig met een miezerige regen. In de Carrefour nog een brood gekocht. Van de hele dag ben ik niemand tegengekomen. Maar ook nergens een cafe om iets te drinken bij de picknick. Ook vanavond op de camping is de winkel nog niet open. Het zal een sobere avond worden. Ik heb over de 32,3 km 585 m. gestegen en 724 m. gedaald. Het menu vanavond bestaat uit 3 kommen "Soupe de Poisson a la Bretonne" uit een zakje samen met een stuk baguette. Als dessert koffie en een stuk pure chocolade. Om 21 uur gaat het licht uit.
Woensdag 17 april. Van La Souterraine tot Benevent-l'Abbaye over een afstand van 24,4 km. De wekker stond op 7 uur maar door de Quies oorstopjes hoorde ik amper iets. Om 8 uur kregen we een lekker en uitgebreid ontbijt. We zijn met 7: onze 3 Vlamingen, Alain en Suzanne een Frans-Canadees koppel en de andere Alain. Om 8.45 vertrokken en onmiddellijk gestopt bij 1 van de 3 apothekers, alle 3 binnen de 100 m. van elkaar, voor aftersun. Het was deze morgen al zo warm dat ik ben vertrokken met blote armen. In Saint-Priest-la-Feuille heb ik voor de eerste keer ook mijn benen ontbloot. Iets later was ik terug bij het Vlaams 3-tal. Op de middag waren we in Chamborand onze picknick op het kerkplein aan het eten toen daarna ook het Canadees koppel, Djamel en Martine en tenslotte Alain aankwamen. Daarna gingen de wegen uit elkaar. Niet iedereen gaat naar of slaapt in Benevent-l'Abbaye. Onderweg prachtige vergezichten en vijvers. Om 14.30 aangekomen en de temperatuur in de schaduw is 25 gr. Gelukkig wordt het morgen wat minder want dan heb ik een lange tocht voor de boeg. Ik slaap in La Chouette B&B uitgebaat door Engelsen. Het avondmaal bestaat uit een cassoulet a l'anglaise en een kaasschotel. Morgenvroeg om 6 uur uit de veren en ontbijt om 7.
Van Crozant tot La Souterraine. Vertrokken 8.45 uur en na 30 km. aangekomen om 15.40 uur. Bij het vertrek was er onmiddellijk een afdaling van een 100 m. op een smal pad met stenen om daarna de oevers van de Sedelle te volgen. Ik had ineens een fantastisch gevoel van vrijheid: vrijheid om te stappen en te stoppen wanneer ik wil, vrijheid om ten volle te kunnen genieten van de herlevende natuur, vrijheid om te praten met onbekenden. Het is nog altijd heel warm boven de 20 gr. Morgen nog 23 gr., daarna wat frisser, maar nog altijd droog. Vanavond slaap ik in een chambre d'hote/gite van de Rowneys, op de weg beter gekend als Maison Neuf. Er zijn 2 soorten kamers, met en zonder beddengoed oftewel zonder of met slaapzak. De pelgrims krijgen de goedkopere oplossing. Ondertussen zijn de 3 Belgen van een paar dagen geleden via een andere weg hier ook aangekomen. We worden hier heel goed ontvangen. Zowel het avondeten als het ontbijt waren heel uitgebreid. Door de felle zon gisteren ben ik wat verbrand aan de linkerkant. Van Kor wat aftersun mogen gebruiken. Ik zal me morgen goed insmeren en aftersun kopen. De nacht was minder goed. Alain snurkt lijk een os en rochelt tijdens zijn slaap. Gelukkig had ik Quies oorstopjes.
Maandag 15 maart - van Gargilesse tot Crozant is het 20,7 km maar ik heb er 24 van gemaakt omdat mijn gids ergens een 2-sprong niet had gemeld. In totaal 475 m gestegen en 410 m gedaald. De gids sprak zelfs op zeker ogenblik over afdalen in een ravijn. Een lichte Franse overdrijving. Terug naar vanmorgen waar ik een lekker ontbijt heb gekregen om daarna, nadat ze nog wat foto's van mij hadden gemaakt om 8.45 op weg te gaan. Eerst nog uitgebreid de basiliek bezocht en de crypte met heel mooie muurschilderingen. Om 10 uur echt vertrokken. Daar de zon meestal van links komt heb ik mijn camelbag rechts gehangen waardoor het water langer koel blijft. Onderweg Djamel en Danielle terug tegengekomen en samen gepicknickt in Eguzon. Daarna alleen verder. In Crozant slaap ik weer in een gite. Nadat ik mij gedoucht had kom ik buiten en daar zitten ze te wachten op een vriendin die hen komt ophalen. Danielle heeft een grote blaar op de hiel die helemaal bloot is. Dat wordt een probleem. In de bar-brasserie "L'eclat de Soleil" drink ik een Grimbergen de printemps. Ik heb ondertussen ook bijgeleerd en nu al een bed voor morgenavond gereserveerd. Vanavond nog 3 andere pelgrims(?) tegengekomen. 2 leken me eerder zwervers. Ze zeiden dat ze naar Compostela op weg waren, maar als ze de weg te eentonig vonden of te moe waren deden ze autostop. 1 van hen vertelde dat hij met 10⬠per dag moest rondkomen. Ik ben vandaag ook de eerste kastanjeboom tegengekomen waar de blaadjes juist waren ontbot. Toen ik 7 was heb ik in de tuin ooit een wilde kastanje geplant. Het klinkt misschien sentimenteel maar elk jaar bij het ontbotten voelde dat toen als een feest aan. En dat gevoel is er nog altijd.
De lente is in het land. Dat dacht ik. De velden kleuren en de bomen ontbotten. Vanmorgen om 6.15 opgestaan en op weg om 7.30 uur. De zon is vanaf het begin van de partij en de lucht is hemels blauw. Vanaf 8.30 ging de fleece al uit en de rest van de dag in een hemd en onderhemd met korte mouwen gestapt. Vanaf de middag was het al volop zomer. Zeker meer dan 24 gr. in de schaduw. Ik kwam vlak voor Cluis Djamel en Martine tegen. Zij waren vandaag vertrokken op hun Compostela. Zij hadden een bungalow op een camping in Gargilesse. Ik had gisteren en vandaag al een aantal keren gebeld maar nog altijd geen bed. Dus Ik bellen naar de camping, maar daar werd doorverbonden naar het gemeentehuis dat natuurlijk op zondag gesloten is. Dus op goed geluk vraag ik of ik met hen nog 14 km. mag meestappen en hopen dat op de camping nog een plaatsje is. Maar wonder boven wonder terwijl we ons Frans brood eten krijg ik een telefoon van een chambre d'hote dat ik daar terecht kan en tegelijkertijd wordt gevraagd of ik daar ook wil avondeten. Slaapplaatsprobleem opgelost. De plotselinge hitte maakte wel dat 5 km. voor aankomst ik zonder water zat. In Gargilesse opgelost met een grote pint 1664. Ik overnacht in Le Haut Verger, een chambre d'hote bij Angela en Willem op 1 km. Ze spreken Nederlands. Angela brengt me onmiddellijk naar een grote kamer en aan de overkant van de gang een reuze badkamer met heerlijk warm water. Ik krijg ook onmiddellijk een zak voor de vuile was. Na de douche krijg in een welkomstdrank. Om 19.30 uur wordt het eten opgediend. Buiten mij, de familie ende kok zijn ook aanwezig een vader (95 j. ) en zijn zoon, beiden van Schilde aanwezig en Anna ex-violiste. Dank zij vader en zoon is de kok aanwezig en krijgen we een uitgebreid diner: lekkere escargots, een piepkuiken met fijne groenten, een kaasschotel en dessert, dit alles overgoten met wijn en water en een koffie om te eindigen. Het is bijna 11 uur om naar bed te gaan. Laat voor een pelgrim maar morgen is een lichte wandeldag.
Zaterdag 13 april. Vertrek in Neuvy-Pailloux om 8.40 uur en aankomst in Ardentes rond 13 uur. Dat was de planning. Ik heb echter op de middag nog geen overnachting gevonden. Om 14 uur ging het gemeentehuis terug open en via via wordt een gite gevonden in een klein dorpje Jeu-les-Bois. Een 9 km. verder hetgeen het totaal vandaag brengt op 29,7 km. De voorbije nacht in Neuvy-Pailloux goed geslapen in een opgedekt bed. Vanmorgen om 7.30 uur stond onze champetter al klaar met veel brood en verschillende confituren. Om 8.40 waren we terug op stap, eerst op een pad naast en ook op de spoorweg en daarna een landweg. Rond 11 uur scheidden onze wegen. Johan, Jos en Cor hebben een andere gids en die gaat een aantal dagen meer westwaarts. Hun gids volgt stipt de blauw-gele pijlen. De mijne neemt dus een andere weg. Het weer is totaal veranderd. Gisteren zware regen, vandaag licht bewolkt in de voormiddag en daarna warm tot 18 gr. Overal veel velden met koolzaad waarschijnlijk bestemd voor biobrandstof. Ik was om 16 uur in de gite en moest een heus contract van Gites de France tekenen. De gite is 22 bedden groot en ik ben er alleen. Dat is niet erg, maar in het dorp is er niets, zelfs niet eens een bar- tabac om een pintje te drinken. Dus wordt het vanavond terug een broodmaaltijd met oploskoffie. Ik zal bij de eerst volgende gelegenheid moeten zorgen voor soep in zakjes, pasta en nog wat saus. Vanavond zal ik vroeg in bed liggen, zelfs de TV werkt niet.
Dit korte verslag werd me doorgebeld door de wandelaar. Het lukt voorlopig niet om het zoals gebruikelijk
via zn telefoon rechtstreeks naar de blog door te sturen.
Er zat wel wat ruis op de lijn Maar ik heb
precies begrepen dat hij de afgelopen 2 dagen in totaal en zonder problemen 58
km stapte. Hij ontmoette onderweg 3 andere Vlamingen, tevens ware zeebonken. Het gaat er intussen erg
gemoedelijk aan toe en tijdens het drinken van bier in het lokale
politiecommissariaat zingen ze liedjes van het Groot Blokzijls Piratenkoor.
Een uitgebreider verslag volgt als de telefoon en/of internet
weer mee willen.
Bourges - Charost 29,4 km. Van 8.15 tot 15.30 uur. Vanmorgen vertrokken met een klein hartje. Gisteren ben ik nog naar een osteopaat geweest. Ik had het advies om dit maandag al te doen moeten volgen. Maar goed, ik ben terug op weg en dat is het voornaamste. Het heeft de hele dag geregend en wind tegen. Leuk is anders maar het hoort bij de tocht. Vanmiddag 3 Vlamingen bij de middagkoffie tegengekomen: Johan, Jos en Kor. Ik zit vanavond met die 3 in de gite communal. Gezellig om eens niet alleen te zijn. Johan gaat koken, tagliatelli met cassoulet. Voor morgenvroeg wordt het spek met eieren.
Ik had het slechter kunnen treffen dan in Bourges vast te zitten. Het oude centrum van Bourges is nog middeleeuws, de gotische kathedraal (zie foto) met de prachtige glasramen en de crypte zijn echt de moeite waard en het paleis van Jacques Coeur is een architecturale parel.
Ik heb via de Post mijn rugzak 3,5 kilo lichter gemaakt. Een chiropracter heeft de blokkering in de rug behandeld. Morgen terug op stap en nu hopelijk zonder zorgen.
Zondag 7 april. Van Chateauneuf sur Loire tot Sancergues 10 km. te voet. Vandaag verjaart mijn jongste zus maar een man van stand weet dat je een gezegende leeftijd niet mag prijsgeven ;-). Hoe dan ook, 40 jaar geleden (zie gisteren) heeft ze al dansend gevierd dat ze de stemgerechtigde leeftijd had bereikt . Maar daarom is dit geen zwarte zondag. Wel omdat ik vandaag na 10 km. geen stap meer kon zetten. Mijn rug was volledig geblokkeerd en elke stap verder werd het pijnlijker. Ik heb me naar de eerste hulp in Bourges een 50 km. verder laten brengen. Na de medicamenten ter plaatse ging het al iets beter. Wel volstrekte rust voorgeschreven gekregen voor minstens 2 dagen. En daar boven op pijnstillers en ontstekingswerende pillen. Ik bespaar jullie de details. Het gevolg is dat er op de blog drie dagen windstilte zal zijn. Tot donderdag. En dan hopelijk recht naar Compostela. Maar "Elk nadeel heeft zijn voordeel". Voor mij betekent dit dat ik naast veel rust de mooie stad Bourges beter zal leren kennen. Tegelijkertijd ga ik ook eens goed kijken hoe ik mijn rugzak kan lichter maken.
Zaterdag 6 april. Van Chateauneuf-Val-de-Bargis tot La Charite sur Loire. Gestart om 8.45 en aangekomen om 15.15 uur. Enkel een waterzonnetje gezien en veel koude wind. Maar waarom D-day? Niet omdat ik onderweg ergens op mijn buik ben "geland". Wel omdat ik vandaag meer dan 20 km. op D-wegen (departementaal) en C-wegen (communaal). Allemaal geasfalteerd. De voeten houden daar niet van. Gelukkig is er heel weinig verkeer op deze wegen. Maar het was 40 jaar geleden ook D-day met als gevolg 1 dochter, 3 zonen, 1 kleindochter en 5 kleinzonen. Lang geleden maar niet vergeten. Het stappen gaat ook automatischer en dan is er ook tijd voor wat anders. Lopend door de velden bedacht ik volgende haiku. "Elke bloem wilt kleur - De zon is nog te waterig - T'is bijna lente". Twee maal lezen want dat hoort zo. Moest bij de lezers iemand Herman zeggen tegen de Europese president, dan wil ik wel een evaluatie. Vandaag slaap ik weer in "gite communal". Mooi ingericht en deel van de oude kerk. Voor morgen zondag heeft het Office de Tourisme voor een slaapplaats gezorgd. Want op een zondag is dat niet evident.
Vrijdag 5 april. Varzy - Chateauneuf-Val-de-Bargis. Vertrokken om 9.10 en aangekomen om 14.50 na 24,3 km. stappen. Stijgen 367m. en dalen 317 m. Het was vandaag koud en de wind voelde ijzig aan. Maar waarom Plooidag? Omdat vandaag alles in de plooi is gevallen: de rugzak was in evenwicht, het lichaam wilde mee (bijna 5 km./uur) en tussen de oren zat het ook goed. In de blog van gisteren heb ik niet vermeld hoe geradbraakt ik eigenlijk was aangekomen: lage rugpijn door een foute beweging, krampen tussen de schouders, ... Maar die dag is toch mooi geeindigd. Ik ging nog op zoek naar een plaats met wifi. Aan de kerk vroeg een man of ik "un pelerin" ben. De man stelde me onmiddellijk voor, voor ik iets kon vragen, of hij mij wat over Varcy mocht vertellen. We gingen langs de kerk, de grootste lavoir van de streek en het kasteel van de vroegere bisschoppen. Als ik over wifi begon vroeg hij hoeveel geld ik bij had. Dat maakte me wel wat achterdochtig, helemaal onterecht! Hij bracht me naar een cafe met gratis wifi. Het enigste wat hij vroeg was een glas rose. Blijkt dat Alonso "le fou du village" wordt genoemd omdat hij al 20 jaren psychiatrisch wordt opgevolgd. Ik vond hem normaal en intelligent. De cafebaas bevestigde dat maar zei dat hij soms wat speciaal was. Hoe dan ook een eerste ontmoeting die ik niet snel zal vergeten. Maar dat was gisteren. Vanavond slaap ik in een goed uitgerustte slaapplaats van de gemeente (gite) voor maar 10â¬. Het wordt de eerste nacht met een slaapzak. Ik ben vandaag geen enkele pelgrim tegengekomen. Een boomhakker onderweg vertelde dat er per dag maximum 2 of 3 passeren. In het "Livre d'or" van de gite staan voor dit jaar nog maar 5 pelgrims,waarvan 1 man eergisteren en 1 dame gisteren. Het is vanavond beginnen te regenen maar het zou tegen morgen beter zijn. PS Kijk ook eens in het gastenboek met een nieuw bericht van Plan Belgie.
Van Tannay tot Varzy. 22,2 km van 8.15 tot 15.45 uur. De rugzak geraakt maar niet in orde. De onderste riem verschuift constant en de rugzak zakt naar links. Ik denk en hoop een oplossing te hebben. We zullen morgen zien of het helpt. Vandaag weer veel geklommen. De dag begon met een klim van 200 m. In totaal 452 m. omhoog en 381 m. naar beneden. In kleine stille dorpjes al 2x een in onbruik geraakte " lavoir" tegengekomen. Les 3: als de papieren gids A zegt en de pijlen B, volg dan de pijlen. Anders moet je geluk hebben en een boer tegenkomen.
Van Vezelay tot Tannay Port. Van Vezelay tot Tannay Port. 25,8 km van 8.15 tot 15.30 uur. De rugzak zat niet al te best. Een paar keer onderweg wat bijgesteld en het lijkt nu beter. Vandaag een mooie tocht eerst door "Domaniale" bossen en daarna tussen de velden. Weer heel wat stijgen en dalen: respectievelijk 303 en 411 meters. Waar het gisteren nog bitter koud was, is vandaag hier blijkbaar de lente begonnen. Ik ben vandaag 1 pelgrim tegengekomen. Hij kwam voorbij terwijl ik een stuk brood met Ardense worst at. De smaak bracht me ineens helemaal terug naar 40 jaar geleden als ik met vrouw en kinderen in de Oostenrijkse bergen ging picknicken. Dit verslag wordt op het terras opgeschreven en ik ben blij dat er een parasol is. Ik weet nu al dat ik vannacht heel goed ga slapen. Een verkwikkende slaap kan wonderen doen met de wat pijnlijke spieren. Voor ik het vergeet les 2: maak geen foto boven een kanaal terwijl je de routepapieren nog vast hebt. De wandelstokken hebben alles nog opgevist. 25,8 km van 8.15 tot 15.30 uur. De rugzak zat niet al te best. Een paar keer onderweg wat bijgesteld en het lijkt nu beter. Vandaag een mooie tocht eerst door "Domaniale" bossen en daarna tussen de velden. Weer heel wat stijgen en dalen: respectievelijk 303 en 411 meters. Waar het gisteren nog bitter koud was, is vandaag hier blijkbaar de lente begonnen. Ik ben vandaag 1 pelgrim tegengekomen. Hij kwam voorbij terwijl ik een stuk brood met Ardense worst at. De smaak bracht me ineens helemaal terug naar 40 jaar geleden als ik met vrouw en kinderen in de Oostenrijkse bergen ging picknicken. Dit verslag wordt op het terras opgeschreven en ik ben blij dat er een parasol is. Ik weet nu al dat ik vannacht heel goed ga slapen. Een verkwikkende slaap kan wonderen doen met de wat pijnlijke spieren. Voor ik het vergeet les 2: maak geen foto boven een kanaal terwijl je de routepapieren nog vast hebt. De wandelstokken hebben alles nog opgevist.
. Maar daarom is dit geen zwarte zondag. Wel omdat ik vandaag na 10 km. geen stap meer kon zetten. Mijn rug was volledig geblokkeerd en elke stap verder werd het pijnlijker. Ik heb me naar de eerste hulp in Bourges een 50 km. verder laten brengen. Na de medicamenten ter plaatse ging het al iets beter. Wel volstrekte rust voorgeschreven gekregen voor minstens 2 dagen. En daar boven op pijnstillers en ontstekingswerende pillen. Ik bespaar jullie de details. Het gevolg is dat er op de blog drie dagen windstilte zal zijn. Tot donderdag. En dan hopelijk recht naar Compostela. Maar "Elk nadeel heeft zijn voordeel". Voor mij betekent dit dat ik naast veel rust de mooie stad Bourges beter zal leren kennen. Tegelijkertijd ga ik ook eens goed kijken hoe ik mijn rugzak kan lichter maken.
