Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglijst.
Onderweg zijn is belangrijker dan aankomen.
11-05-2013
Dag 38 - Saint-Jean-Pied-de-Port
Een vrije dag in een mooi dorpje, vooral dan de enkele middeleeuwse straatjes. Eerst een osteopaat zoeken. De eerste 2 staan op antwoordapparaat, waarschijnlijk een lang weekend genomen. Via het Bureau de Tourisme is een afspraak geregeld. Daar mijn rugzak niet meer correct kan worden gedragen omdat een aantal essentiele riempjes niet op hun plaats blijven, heb ik een nieuwe gekocht. De vorige was 65+10 liter, de nieuwe 50+10+5. Die laatste 5 ben ik nog aan het zoeken. Gisteren nog eens de poncho gedragen maar vond dit helemaal niet leuk. Daarom een regenbroek gekocht die bovendien veel minder weegt dan de poncho, dus 2 X gewonnen. Op de middag ben ik op zoek naar iets om te eten als ik Christian zie zitten. Die is vandaag hier aangekomen. Ik eet een "Salade Berger" met een glas cider. Na de middag naar de osteopate geweest en daarna op Martine en Djamel gebotst die hier vandaag zijn aangekomen en morgen de trein nemen om daarna de Camino del Norte te starten. Misschien zien we elkaar nog in Santiago. J&B hebben vandaag nog een stukje op en af gelopen van hetgeen ik morgen ga doen. We zijn daarna nog samen iets gaan drinken. Tegen 19.30 begon het avondmaal in de gite. Tijdens de aperitief werd gevraagd dat iedereen iets over zichzelf wou zeggen. De reden om de Camino te doen zijn soms erg emotioneel. Het vegetarisch eten was heerlijk klaargemaakt samen met wat wijn. Na het eten zat ik met Bart nog een glaasje wijn te drinken toen de Hospitaleros een fles Paxaran bovenhaalde. We hebben ook nog een glaasje gekregen. Het was een merk dat ik nog niet kende. Eerder aan de zoete kant. Om 22.00 is het weer slapenstijd.
9 mei is Hemelvaartsdag. We stappen van Ostabat naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Nu dat alle wegen naar Compostela zijn samengekomen is het al veel drukker op de weg. We zijn nu met tientallen onderweg. Ik heb ondertussen terug rugpijn door een verkeerde beweging te maken toen mijn broek, die aan de rugzak hing te drogen, in een doornstruik bleef hangen. In het begin van de dag was het bewolkt. Om 11 uur in het bos staat een caravan met stoeltjes en een tent. J&B en ik drinken er een koffie. Zelfs voetmassage was mogelijk. Toen begon het te zeveren. In Saint-Jean-le-Vieux zitten we op een terras en begint het hard te gieten. Toch maar de poncho terug bovengehaald. Nog 1 uur in de pletsende regen gestapt. Saint-Jean-Pied-de-Port kom je binnen via de Pelgrimspoort. Voor Beatrice en Jocelyne is het hun laatste dag en door de poort te gaan is dan ook emotioneel. De eerste keer voor hun was 5 jaar geleden. Ik slaap in de gite pour pelerin L'Esprit du Chemin. De Hospitaleros zijn Nederlanders. Vanavond ga ik samen met J&B uit eten om de voorbije 12 dagen af te sluiten. Daar ik o.a. naar La Poste moet neem ik morgen een vrije dag.
Woensdag 8 mei is weer een feestdag (Armistice). Onze gastdame gaat om 7 uur vers brood halen. We hebben appelsiensap en naast de gesneden baguette ook een brood met chocoladekruimels. Om 8 uur zijn we op weg naar Ostabat. We doen 29,9 km. Eerst in de warmte maar vanaf de middag in de regen. We naderen de Pyreneeen en wandelen in het voorgebergte. Vandaag vertaalde zich dat in 650 m stijgen en 550 m dalen. We komen aan in het oude Navarra. We zijn onderweg ook 2 jonge vossen tegengekomen maar ze waren te snel om te worden gefilmd. Spijtig maar mooi. De meeste huizen hebben nu rode luiken. De Basken hebben vroeger blijkbaar hun luiken met bloed beschilderd. Drie Compostelawegen komen iets voor Ostabat samen. Vanavond slapen we met 11 in een Baskische slaapplaats gekend omdat de eigenaar liedjes zingt: de Ferme-Auberge Gaineko Etxea. Een echte aanrader. We hebben weer eens lekker gegeten: een aperitiefwijntje, soep met pasta, een omelet, een ovenschotel, kaas en gebak en dat alles incl. water en wijn.
Vandaag gaat de tocht van Orthez naar Sauveterre-de-Bearn. Om 6.15 opgestaan om om 7.00 te ontbijten. De zusters hebben voor brood gezorgd en al de rest confituur en koffie is ter beschikking. Om 7.45 zijn we op weg. Onmiddellijk na Orthez kunnen we kiezen tussen de oude en de nieuwe wegwijzering. Beatrice kiest voor de oude wegwijzers omdat dit korter zou zijn, maar het blijkt een omweg van 1,5 km. In totaal hebben we vandaag uiteindelijk 27,1 km afgelegd. Het is vandaag de hele dag op en af. Het is bewolkt en laf. We zijn de Bearn binnengestapt. Vandaag ben in ook halfweg tussen Vezelay en Compostela: 850 gestapt en nog evenveel te stappen. In de late namiddag komt de zon erdoor. We hebben een chambre d'hote gereserveerd. We zijn met 4, J&B, Fred en ik. Na de dagelijkse deugddoende douche zitten we op een terras met een panoramisch zicht op de Gave vanaf 33 m hoogte (zie foto). Tegen 19 uur krijgen we eten. Onze gastvrouw is van Peruaanse afkomst. Het eten is lekker en er wordt heel wat afgelachen.
De wekker staat op 6.45 en het ontbijt is voorzien om 7.30. Het klassieke ontbijt maar met vers geperst appelsiensap. Brigitte maakt voor ieder van ons ook een lunchpakket. En voor dat alles wilde ze niet dat we ook maar iets betaalde. In een enveloppe in het Livre d'Or hebben we een bijdrage gestoken. Vooraleer te vertrekken wilde ze nog foto's trekken. We waren amper een uur op weg en Michel komt ons achterna om een afdruk van de foto's te brengen en te zeggen dat ze onze bijdrage naar een goed werk zouden sturen. Bij het vertrek is het al 12 gr en de zon brandt al. Bijna onmiddellijk daarna hebben we een eerste zicht op de Pyreneeen. De hele dag zien we ze, weliswaar ver en praktisch niet te fotograferen. Er ligt nog veel sneeuw. Het is tot nu toe de warmste dag. In totaal hebben we, ik ben de hele dag met J&B opgetrokken, 26,6 km afgelegd. Vanavond slapen we in het "Monastere Sainte. Claire" bij de zusters Clarissen. We gaan op restaurant want Beatrice wilt Confit de Canard eten.
Zondag 5 mei. Van Saint-Sever tot Momuy over een afstand van 23,9 km. De 5 Fransen beginnen al rond 6 uur op te staan. Ikzelf blijf nog liggen tot 7 uur. Na het ontbijt lijkt het wel een ziekenboeg: plakkers hier, zalfjes daar. Uiteindelijk zijn we allemaal rond 8 uur op stap. De zon schijnt zachtjes. Als ik de Fransen en J&B achter mij heb gelaten, ze stappen allemaal wat trager, is het weer genieten van de stilte. In Audignon, een klein dorpje dat nog heel middeleeuws aanvoelt, zijn we weer eventjes allemaal samen. Daarna ga ik bijna in 1 trek tot Hagetmau. Dit is een etappeplaats maar als ik hier stop heb ik maar 19 km afgelegd. Ik ben er dan ook al op de middag aangekomen. Op een plaatselijk terras mijn baguette gegeten met droge worst, Appenzellerkaas en chocolade. Ik wacht op J&B omdat we een chambre d'hote hebben afgesproken. De gite in Hagetmau zou vol liggen met de Fransen. Terwijl zij hun lunch verorberen op een bank heb ik een kleine sieste genomen. Tegen 14 uur terug op stap. Op de macadam is het heel warm. Onderweg Christian nog gezien met zijn vrouw. Op 1 km van de bestemming staat de gastvrouw ons al op te wachten zodat we zeker niet zouden verloren lopen. Michel en Brigitte Lartigue zien weinig pelgrims omdat ze buiten het normale traject liggen. Heel weinig want het was nu al enkele jaren geleden. Ze wonen in een heel groot huis en zijn blij om volk te zien. Zelf hebben ze 4 kinderen, 20 kleinkinderen en enkele achterkleinkinderen. Brigitte laat ons de grote tuin zien met o.a. een een afgerasterd stuk voor fruit en groenten. Afgerasterd omdat de herten anders alle jonge scheuten komen opeten. 19 uur etenstijd: vissoep, kip met gembersaus worteltjes en labbonen, daarna nog sla, kaas en appeltaart. Bij een tas thee wordt nog wat gepraat. Om 21.30 gaan we naar boven en om 22.00 gaat het licht uit.
Zaterdag 4 mei. In Mont-de-Marsan is het vandaag "Grande Foire de Printemps". Fred wilt vandaag alleen op stap. Ik vertrek samen met J&B om 8 uur terwijl overal kraampjes worden geplaatst. Bij een bakker drinken we een koffie terwijl de dames kaartjes schrijven. Het is 50 jaar geleden dat ik hier nog eens ben geweest. Via het college waren we met een 30-tal elk gelogeerd bij een familie in Pau. Voor de middag Franse les, na de middag vrij en soms een uitstap. O.a. naar hier voor een stierengevecht met de beroemde El Cordebes. We verlaten de stad via een uitvalsweg met vele grote winkels en veel lawaai. Eens de ringweg voorbij ga ik alleen verder en geniet ik enorm van de stilte. Ik gebruik zelfs de wandelstok niet om de stilte niet te verstoren. In het begin is het bewolkt en wat klammig maar daarna komt de zon erdoor. Vandaag voelt aan als een snipperdag met maar 23,2 km. Niettegenstaande het vele stoppen om te fotograferen en filmen ben ik om 14 uur al in Saint-Sever. We zijn uiteindelijk met 11 in de "Hebergement des Pelerins au Cloitre des Jacobins". Na een bezoek aan het klooster van de Jacobijnen daarna nog de Benedictijnen kerk en abdij bezocht. Op de Place du Tour de Sol ook nog wat gedronken. Vanavond maken we pasta met champignons en een omelet klaar en als dessert verse aardbeien.
Vrijdag 3 mei. Van Roquefort tot Mont de Marsan. Ik ben met Fred om 7.30 vertrekken. Zoals al gezegd zijn we in de Landes. Rond 10 uur zijn we gestopt in Bostens om een tussendoortje te nemen. De kerk intrigeerde ons maar was gesloten. Toen we wilden verder gaan kwam een dame om de kerk te openen en ons een thee aan te bieden in de "Repos Pelerins", wat we niet konden weigeren. Bleek dat er vroeger boven de kerk monniken hadden gewoond. In Bougue zaten we terug op een oude spoorlijn. Deze was geasfalteerd ook voor fietsers. Er was een picknickplaats die we dan ook hebben gebruikt.Uiteindelijk toch weer boven de 30 km uitgekomen, namelijk 31,9. In de Refuge Pelerins in Mont-de-Marsan zijn we plots met 11 pelgrims. Het wordt drukker en drukker op de weg. Samen met de Beatrice en Jocelyne eten klaargemaakt en samen gegeten: mousse de canard en daarna hamburger met groene bonen, een yoghurtje en wat wijn.
Woensdag 1 mei. Ik ben vandaag 1 maand op weg. Een prachtige maand met mooie ontmoetingen. Ik denk aan Johan, Jos en Kor, aan Djamel en Martine, aan de Canadezen Alain en Suzanne en aan de dames van de post Jocelyne en Beatrice. Herinneringen om te koesteren. Terug naar vandaag. De voorbije nacht heeft het zwaar geregend met donderslagen. De meteo voorspelt voor vandaag lichte neerslag, eerder wat gezever. We zien wel. Fred vroeg gisteren om met hem af te spreken voor vandaag. We vertrekken om 8.30 uur aan de kathedraal van Bazas en nemen de trein door de Landes. Halfweg de etappe verandert het bos van een loofbos in een dennenbos. De trein want we zijn de hele tijd over een oud treinspoor gelopen, bijna in 1 rechte lijn. Weer eens wat anders dan macadam. Op een 3-tal plaatsen is een brug ingestort en moeten we naar beneden en terug naar boven. Onderweg ook jagers tegengekomen. Ze stonden op 1 rij te wachten op een vos. Een drijfjacht. Voor de eerste keer heb ik minder kilometers gelopen dan de gids meldt, 19,2 km. Om 12.30 zijn we al aangekomen. Een jogger had ons verwittigd dat er nog 2 jonge dames achter ons stapten. Beatrice en Jocelyne waren er toch in geslaagd om op de enigste plaats waar het kon, fout te lopen. In Captieux hebben we op de dames gewacht en we hebben daarna in onze gite de lunch genomen. Zij gaan daarna nog 7 km verder. Na de lunch nog samen een koffie gedronken in de plaatselijke bar. Om 14.30 wordt gemeld dat ze sluiten: het is immers "le premier mai". In het dorp is nu alles gesloten. We slapen met 3, Fred, Christian en ik, in een nieuwe gite die pas sinds gisteren open is. De 5 champagneglazen van de inhuldiging staan nog op het aanrecht. Alles is er behalve gerief om eten klaar te maken en ook geen borden of glazen. Dat komt pas volgende week. Om 19 uur wordt wel in het plaatselijk restaurant een pelgrimsmaaltijd klaargemaakt. Zo had de waard ons gezegd. Maar om 19.30 nog altijd dicht. Gelukkig is een groentewinkel open. We kopen o.a. meloen, ham, iets met pasta en yoghurt. In ieder geval beter dan niets. We staan morgen om 6 uur op want het wordt een lange dag.
Dinsdag 30 april. Van La Reole tot Bazas. Na het gebruikelijke ontbijt met veel zelfgemaakte confituur worden met 4 in een camionette afgezet aan de brug over de Garonne. Het regent en de regencapes worden bovengehaald. Tot Savignac loop ik samen met Fred maar in Savignac bij het bezoek aan een kerk en abdij ben ik hem plots verloren. Ik volg de wegwijzers maar dit blijkt een grote omweg. Als ik bijna terug op de D-weg ben zien Jocelyne en Beatrice me en ze wachten want ze zijn verwonderd dat ik nu plots achter hen aan kom. De rest van de dag tot Bazas heb ik samen met hun gewandeld, gebabbeld en de weg gezocht. Na mijn grote omweg deed dat deugd. In Auros zochten we een plaats om te picknicken en vlak bij de kerk stelt een man voor om onder zijn afdak te eten. Wat we niet hebben afgeslagen. Tegen dan had de regen al een tijdje opgehouden en was de zon er doorgekomen. Â We zijn ondertussen uit de wijngaarden en de Landes wenken. Uiteindelijk staan we rond 17 uur voor de kathedraal van Bazas met een indrukwekkend timpaan en mooie glasramen. Vandaar gaan zij naar een gite. Ik had behoefte aan een lekker bad en heb me een hotelletje besteld. De wandeling van vandaag was theoretisch 24 km maar ik heb er uiteindelijk 32,5 afgelegd. De regenbache heb ik vanmorgen voor de eerste en waarschijnlijk voor laatste keer gebruikt: ik vind het heel ongemakkelijk. Â Ik zie wel of ik eventueel ergens een regenbroek koop.
Maandag 29 april.  Van Sainte-Ferme tot la Reole heb ik 21 km afgelegd. Niettegenstaande ik ben opgestaan om 6.50 en het ontbijt om 7.30 was, zijn we pas om 9.10 vertrokken. Marie-Odille was niet te stoppen. We zijn nu in de wijngaarden van "Les Grandes Vins de Bordeaux". Gisteren was het nog Bergerac.  Het is maar een korte dag, om 13.15 ben ik al aan de kerk in Reole. Na bezoek aan de kerk ga ik op zoek naar een cafe/bar waar ik iets kan eten en ook wifi heb. Vermits de kruideniers dicht zijn een klein hapje eten en daarna naar een bar waar er wel wifi is. Om 17 uur worden we, Beatrice, Jocelyne en ik, aan de kerk opgehaald van uit de gite en morgenvroeg worden we aan de kerk terug afgezet. Kwestie van niet te frauderen op onze weg. Door verloren te lopen en door omleidingen heb ik ondertussen de verloren kilometers van voor Bourges al ingehaald: 664,2 km afgelegd tegenover 661,9 berekend volgens de gids. Ik slaap in een gite die ook chambre d'hote is bij Bernadette en Serge in Saint Hilaire de la Noailles. Een andere pelgrim Fred uit Sittard is hier al 2 dagen want zijn bottines waren stuk en er lagen nieuwe klaar in Saint-Jean-Pied-de-Port die hij vandaag met de trein is gaan ophalen. Hij vertelde dat door de hevige sneeuwval het pad naar Roncevalles was afgesloten. Het avondeten wordt om 19.15 uur opgediend. Eerst vermicellisoep en daarna een (vettige) cuisse de canard met brood en als dessert een verse fruitsalade. De gite heeft vele kamers. Ik slaap in een kamer alleen. Licht uit om 22 uur. Wekker op 6.30 uur.Â
Vanmorgen is de dag slecht begonnen. Bij het opstaan zegt Marc tegen mij dat hij stopt. Zijn problemen met zijn schoenen hebben zijn moreel helemaal neergehaald. Hij pakt de trein terug naar huis. We, de Canadezen en ik, steken de Dordogne over. Op de brug staat een pijl van nog 1.100 km naar Compostela. De signalisatie van de weg is nu volledig anders en ik beslis met hen tot Saint-Ferme te gaan. Niettegenstaande dat maken we toch nog een vergissing waardoor de etappe toch nog 30,5 km lang is geworden. De kathedraal van Sainte-Foy-la-Grande is gesloten. Het wordt een zonnige dag met sluierbewolking. Soms de vest uit, soms weer aan. De Canadezen gaan vandaag wat verder. De kans bestaat dat ik ze niet meer zie. Bij de lunch 2 dames tegengekomen die vanavond ook in de Refuge Pelerin slapen. In Saint-Ferme is een mooie oude abdij. In de gite is een koppel dat hier 2 weken hospitalero is en voor het eten zorgt. Op het menu wortelsla met half ei, daarna een kippenbout met rijst en champignonsaus en om te eindigen kaas, alles overgoten met wat wijn. Heel vriendelijke Hospitaleros: Marie-Odille is een spraakwater, Hubert is wat stiller. Beatrice en Jocelyne zijn van Lyon en hebben al 3 stukken van de weg gedaan. Ze zijn sinds vanmorgen terug op weg tot Saint-Jean-Pied-de-Port.
Vandaag is een lange dag en door slechte bewegwijzering nog wat langer, niet alleen voor mij maar ook voor de Canadezen. In totaal 36 km afgelegd en dat is te voelen aan mijn voeten. Ik ben op zoek wanneer ik best een rustdag invoeg.Maar het lijkt er op dat ik misschien best tot vrijdag wacht in Mont-de-Marsan. Ik ben om 6.45 opgestaan en was op weg om 7.45 om rond 17 uur aan te komen. De dag begon goed met terug op een bosweg maar al snel was het terug wandelen op macadam, allemaal door kleine dorpjes zonder wat dan ook. Maar op de middag in Monfaucon stond de campingcar van de Kempenaars en kreeg ik onmiddellijk een pintje en een banaan. Terwijl ik buiten aan het eten was is het beginnen te hagelen en later overgaand naar regen. We zitten nu tussen de wijngaarden. Alain en Suzanne hebben voor eten gezorgd: soep, sla en pasta met kaas en hesp. En natuurlijk een lekkere fles wijn. Marc heeft het moeilijk. Zijn bottinen van het vertrek waren na 2 weken stuk aan de naden. Van de nieuwe die hij gekocht heeft is nu 1 zool gebroken. Hopelijk is het moreel morgenvroeg weer wat beter na een lekkere nacht slapen. We zijn nu nog in de Perigord. Maar als we morgenvroeg de rivier Dordogne oversteken zijn we in de regio Dordogne.
Van Saint-Astier tot Mussidan over 28 km. Ik ben opgestaan om 6.45 en op weg om 8.15 uur. Vertrokken bij warm weer, onmiddellijk zonder vest. Maar op de middag werd het frisser en daarna is het zacht maar continu beginnen te regen. Om 15.30 uur was ik in Mussidan. Onderweg ben ik een rupsenprocessie tegengekomen. Een 50-tal rupsen kop-staart achter elkaar. Van het scherm van de FZ200 heb ik met de iPhone een foto genomen. De foto wordt nagestuurd. Voor de rest vandaag heel veel door bossen gewandeld en +/- 500 m gestegen en gedaald. Vanavond zitten we in de Relais St. Jacques met zessen: Alain, Suzanne, Djamel, Martine en Marc uit Brasschaat. Samen gegeten en een heel gezellige avond gehad. Om 21 uur gaan we naar boven en bereiden we de nacht voor.
Vandaag, donderdag 25 april, ben ik om 7 uur opgestaan in Perigueux en na ontbijt en een wifi-sessie om 9 uur op stap. Het wordt een lange dag van 33,6 km, een record, en op de warmste dag tot nu toe. Ik heb onderweg, na een maal bijtanken, 3,5 l water gedronken. Na een bezoek aan de Abbaye de Chancelade en een gesprekje met een pater Franciscaan neem ik de verkeerde richting en maak een hele tour rond de abdij. Tegen het einde mis ik een tweesprong waardoor ik bij het Chateau de Puyferrat terechtkomt en daarna nog 3 km moet afzakken naar de kerk van Saint-Astier. Daar aangekomen was het ondertussen al 18 uur. Onderweg wel door een mooie streek gewandeld o.a. langs een kanaal dat aan de Canal du Midi deed denken (zie foto). In de kerk kom ik Johan tegen, die al wist dat ik in de geburen was. De tamtam werkt voortreffelijk. De drie mannen hebben al enkele dagen het gezelschap van familie in een motorhome. Bij aankomst in de B&B krijg ik van Alain een blikje bier. Dat deed deugd. Naast onze 3 Vlamingen zitten ook Djamel en Danielle in de camping. Om 19 uur is het nog 26 gr en zak ik af naar de camping om iedereen nog eens te zien. Bij de motorhome aangekomen zijn ze aan het eten. Onmiddellijk wordt gevraagd of ik iets mee blijf eten. Nog voor ik iets kon zeggen was al plaats gemaakt en een bord ingeschept. Van Kempense gastvrijheid gesproken. Het was heel gezellig en een mooie afsluiter van een lange dag. Het is nu 22 uur, tijd om het verslag af te sluiten en te gaan slapen.
