Terwijl alles hier op kruissnelheid draait om een bedrijfje op te starten, werkt de natuur ook op volle toeren. Wanneer de zon schijnt, geeft ze een zalige warmte en loopt de temperatuur op tot in de 20 graden. Alles groeit en bloeit, helaas ook het onkruid. Dat is dus werken geblazen. In de tuincentra is het nooit zo druk als nu. Iedereen plant nieuwe planten en bloemen. Ook wij ontsnappen niet aan de lentekriebels en hebben wat nieuwe planten gekocht. Verouderde geraniums verdwijnen naar de composthoop en maken plaats voor frissere en mooiere exemplaren. Een oude klimplant wordt vervangen door eentje die nu volop bloeit. Na het werk installeer ik me met tafel en stoel in het zonnetje. Dit wordt mijn nieuwe studieplekje. Het rendeert, want vandaag gaf mijn lerares me toch een dikke pluim. Ze vindt dat ik veel taalgevoel heb en dat we snel vooruitgaan. Zelf vind ik dat het allemaal te traag gaat, maar zij is dus een hele andere mening toegedaan. Wel fijn om te horen en zeker ook motiverend om deze week de werkwoorden en hun verschillende tijden en nog meer onregelmatigheden te memoriseren. Hopelijk blijft de zon van de partij, dat is fijner dan binnen studeren.

Omdat we hier hele dagen met ons tweetjes zitten en ik mijn vele contacten uit België soms wat mis, ga ik samen met Melanie naar de yogales in een dorpje wat verder. Het bevalt me eigenlijk uitstekend en we worden er alleen maar leniger van. Yogamatjes zijn overal te koop, van heel duur tot betaalbaar. Tot de lerares ons vertelde dat we in één van de vele Chinese winkels moesten gaan kijken. Daar verkopen ze matjes op de rol. Absoluut niet bedoeld om yoga te doen, maar anti-slip en van de juiste dikte. Toen we in Vélez naar de bank gingen kwamen we langs zo een winkel. Dus nu heb ik een matje van 2m voor 7 euro. Het zal dienst doen maandagavond.

Onderweg in de stad hoor ik een haan kraaien. Veel Spanjaarden hebben vogelkooitjes staan op hun terras , maar een haan? Het bleek een dierenwinkel te zijn. GAIA is in Spanje duidelijk nog niet gepasseerd. In hele kleine kooitjes proppen ze zoveel mogelijk dieren van allerlei pluimage. De geur was verre van aangenaam en we troffen er hanen, kippen en kippetjes, een papegaai, agaporni’s, grasparkieten, kanaries, exotische vogels, duiven, kwartels, hamsters, konijnen, cavia’s, waterschildpadden met 3 grote exemplaren op elkaar, vissen (sommige meer dood dan levend)…. Enfin moest je gezien hebben in welk een klein plaatsje dit alles bijeen gestouwd stond, je zou het niet geloven. 

Diervriendelijk kan je niet alle Spanjaarden noemen. Vandaag verscheen er een artikel dat de Guardia Civil op zoek is naar dierenbeulen die een filmpje geplaatst hebben op sociale media waarin te zien is hoe ze een wild zwijn in een irrigatiekanaaltje drijven, het dier daar mishandelen om het tenslotte te verdrinken. Gelukkig is niet iedereen van dat allooi!

Wie deze blog volgt weet dat ik zelf ingebroken heb in ons huis. Patrick had de gesneuvelde venster voorlopig gedicht met hout. Ik pluis allerlei magazines uit en las de reclame van een firma die PVC ramen en deuren van Duitse makelij vervaardigt in Vélez. Wij daar eergisteren naartoe. Ja, ze kunnen ons raam herstellen, maar is het mogelijk om dat raam naar hen te brengen? Dus gisterenochtend besloot Patrick de ramen uit de  hengsels te halen en ermee naar beneden te rijden. Het was ons al lang een doorn in het oog dat de onderkant van de deurvensters volle panelen waren in plaats van glas. Dus vroegen we om dat ook te veranderen. ’s Avonds om half 7 stonden onze deurvensters voorzien van glas al op ons te wachten. Zo snel kan het in Spanje ook gaan! Nu hebben we heel wat meer licht binnen en is het uitzicht er ook danig op verbeterd. Volgende week gaan we de andere deurvenster ook brengen. Dan is ook de lichtinval in de salon optimaal.

Hier verblijven is meestal prettig en ook warm. Soms wil je nochtans graag in België zijn. Dinsdag belde mijn moeder dat een goede vriend die ziek was, ’s ochtends plots overleden was. Graag had ik mee afscheid genomen, nu moet condoleren via de website van de begrafenisondernemer volstaan. We zijn in gedachten bij de familie.