Het water zit weer in het zwembad. Gedurende twee dagen heeft een vrachtwagen uit Velez-Málaga op en af gereden om ons water te leveren. Je kan uiteraard ook gewoon je tuinslang het bad laten vullen. Dat duurt veel langer, wat niet erg is, want het water is nu toch te koud om te zwemmen. Het zou alleen veel meer geld kosten. Nu hebben we gevuld met niet drinkbaar, maar zeer helder bronwater.

Terwijl dat allemaal bezig was, werd besloten om onze waterdeposits te legen in het zwembad en die aan een grondige poetsbeurt te onderwerpen. Iedereen hier heeft één of meerdere waterdeposits om de warme maanden te overbruggen. Tijdens die periode besluit elk dorp voor zich om de watervoorziening van de woningen stop te zetten. Niet voor een uurtje, voor enkele dagen, een goeie week… en dat random. Best waar het water binnenkomt regelmatig gaan controleren of je van je voorraad aan het verbruiken bent, of dat je voorraad weer aangevuld wordt door het waternet. Wij hebben het geluk voorzien te zijn van 2 grote deposits en we vallen nooit zonder water. Patrick leegde de deposits met onze dompelpomp in het zwembad en we sloten het waternet even, zodat de deposits niet onmiddellijk terug gevuld zouden worden. Inderdaad, het water in de deposits was glashelder, maar onderaan lag na 13 jaar wat zand en ander bezinksel. Toen het meeste water eruit was, moest de rest eruit gehaald worden, geen vuil water in het zwembad! Het toegangsgat was 60 cm diameter, dus bleef er niet zoveel keuze. Katelijne zou zich erin begeven en alles netjes reinigen. Erin geraken is niet zo moeilijk, eruit geraken is een ander verhaal. Uiteindelijk bedacht mijn handige Harry een goed systeem. Hij maakte voor mij een zitje door een beitel aan een singel te bevestigen, die singel werd aan een katrol gehangen en de katrol werd bovenop de ladder bevestigd. Naar beneden ging ik. Daar schuurde ik elke deposit met een schuursponsje volledig proper, schepte ik de bodem leeg, kuiste die, waarna manlief me weer netjes naar boven draaide. Dit gebeurde twee maal en klaar was kees. De deposits werden weer met drinkwater gevuld. We kunnen er weer tegen. Laat de zon maar schijnen!

De dag nadien kwam een vriendelijke Spanjaard de afmetingen nemen voor een zomer- en winterdek voor het zwembad. Op die manier moet de filterinstallatie geen hele winter draaien en moeten wij die periode ook geen zwembad onderhouden. Een zwembad is hier absoluut zalig, maar alle voordelen hebben ook nadelen en het onderhoud is een behoorlijk werkje.

 We hebben besloten om onze terrassen te renoveren. Het oude riet verwijderden we en al het donkere hout zijn we wit aan het verven. Het achterste terras is ondertussen in orde. Nu zijn we het terras aan het witten, waaronder de auto staat. Daarna wordt er bamboe gelegd. Dat is veel steviger dan riet. Tegen water moet je niets beschermen, wel tegen de zon. Hier zie je met de regelmaat van de klok auto’s rijden waarvan de lak volkomen afgebladderd is door de zon. Ook alle bekabeling, elektriciteitsdraden die niet wit zijn, moet je zelf wit verven om ze te beschermen tegen de zonnestralen.

Kinderen in Spanje zijn ware goden. Kleine meisjes worden geboren, gewogen en volgens mij al dadelijk gaatjes in hun oortjes geschoten alvorens de mama’s ze in hun armen krijgen. Wanneer je gelijk waar komt en er is een kinderkoets in de buurt, hoor je veel lawaai, bewonderende kreten. Volgens mij duurt het uren voor ze met hun kind weer thuis geraken.

Vandaag is het 28 februari, día de Andalucía. Het is hier een officiële feestdag. Er is veel te doen. In parken worden hapjes aangeboden, onder andere de typische toast met olijfolie en suiker. Je leest het goed: met suiker. Het zou erg lekker zijn. Op veel plaatsen zijn flamenco-optredens. In Málaga is de ingang van het Picassomuseum vrij, je hoeft er dus niet te betalen. Fantastisch allemaal, ware het niet dat het vanmiddag begon te regenen dat het giet. Niet alleen bij ons, in heel Andalucía. De festiviteiten vallen letterlijk in het water. Normaal gezien zou iedereen blij zijn met het extra water, maar net vandaag was dat niet nodig. De man die de maten kwam nemen voor de zwembadbedekking vertelde nog: “Alles hier in de Axarquia is geweldig: de mensen, het eten, het weer, de natuur…, alleen het gebrek aan water wordt een probleem.” Hij heeft het precies wat te luid gezegd. Het is hier rotweer!

28-02-2018 om 16:01 geschreven door Katelijne63