Het weer is blijkbaar weer aan het kantelen. De zon komt erdoor en de warmte laat de eerste amandelbomen in bloesem komen. De bomen op zich stellen niet veel voor, de poederroze bloesem daarentegen, is allercharmantst.

Helaas brengt januari niet alleen mooie bloemen met zich mee. De processierupsen nestelen zich in dikke witte pluizige bollen in de naaldbomen. Vorig jaar hebben ze in onze tuin een aantal bollen moeten verbranden. De dieren hun haren zijn erg irriterend en giftig. Wanneer je dus zulke bollen ziet, haal je ze uit de boom en verbrand je ze onmiddellijk. Wanneer je de rupsen vindt, zowel dood als levend, is de boodschap ze niet aan te raken. Ook van dode exemplaren laten de haren snel los en ze blijven giftig. Wanneer honden eraan snuffelen kunnen ze ervan sterven. De naaldbomen waarin ze zich nestelen, gaan dood en ze verhuizen dan naar een volgend exemplaar in een lange rij, neus tegen staart. Vandaar hun naam. Gisteren heb ik de eerste witte bollen zien hangen in bomen langs de weg naar het dorp. Het terrein is geen privé-eigendom en ik heb geen idee of er iets gaat gebeuren. Eind april is deze plaag achter de rug, tot dan doe ik mijn dagelijkse inspectieronde op ons terrein.