Gelukkig heeft Patrick 2 rechterhanden! Onze nieuw geïnstalleerde douche heeft nog geen enkele dag zonder problemen gefunctioneerd. Ik weet het, nogmaals “We zitten in Spanje”, maar de mensen zijn hier heel proper, dus die kunnen zich precies toch wassen. Het begon al in augustus. We hebben een regendouche, maar het was precies motregen. Om je te wassen zou het nog lukken, maar probeer je haar maar eens te wassen en af te spoelen. Dus een stielman geroepen. Na wat gepruts aan de boiler, was het iets beter. Helaas was ons geluk van zeer korte duur. Weer weinig druk en koud water. ’s Anderendaags was ons werkvolk dus weer hier. Er zit hier vreselijk veel kalk in het water, waardoor alle leidingen werkelijk vol kalk zaten. Toegeslibd. Zoals de meeste huizen, hebben wij ook warmtepanelen en een zonneboiler. Wanneer die voldoende warmte gegenereerd heeft, moet onze boiler op gas niet aanslaan. Omdat alle leidingen vol kalk zitten deed niets zijn werk nog naar behoren. Grote actie, mannen op het dak, mannen aan de gewone boiler en alle leidingen werden gespoeld met een ontkalkend product. Hoera, we konden weer douchen! De dag nadien vertrokken we voor de laatste maand naar België. Terwijl we daar waren, besloten we een ontkalker te bestellen. Die zouden ze in november komen installeren. Op die manier zouden we komaf maken met het probleem. Toen we in oktober arriveerden, waren we blij met een goed functionerende regendouche. Helaas, het was weer van korte duur. We merkten al snel op dat het water niet wegliep. Het probleem werd zo erg dat je je niet met 2 na elkaar kon wassen, want dan liep het water door de hele badkamer. En of dat niet voldoende was, werd de temperatuur van het water weer koud. In België zou je gewoon het putje even reinigen, hier dus ook. Neen, toch niet. Ik weet het: Spanje hé…. Toen we het roostertje van de afvoer wilden openen bleek dat vastgevoegd was in de tegels van de vloer. De installateur erbij gehaald. Dat is toch geen probleem. Gewoon de voeg uitkrabben en open vijzen. Inderdaad, een heleboel haar in het opvangbakje. Hoe lossen ze dat hier op? Het vuil verwijderen en het bakje niet meer terug plaatsen. Ze denken hier op korte termijn. Alles loopt heel goed weg nu, maar binnenkort zitten we met een verstopping verder op in de afvoer en daar kunnen we niet aan. Dat zullen ze dan wel oplossen. Patrick gaat het bakje wat doorboren zodat het water er makkelijker door kan, maar zodat het vuil toch opgevangen wordt. Gelukkig is hij iets vooruitziender. Daarmee hadden we nog steeds koel en weinig water. Allez hup, weer de stielman doen komen. Die prutst wat, foefelt wat en ja, we hebben weer warm water dat iets beter loopt. Gisteren, weer van hetzelfde. Meneer de stielman arriveert weer, maar kan het euvel niet verhelpen. Hij heeft niet de nodige spullen bij en zijn vrouw is al vertrokken naar het winkelcentrum en wacht op hem. Na wat zoeken en uitproberen, kleedt hij zich om en vertrekt richting vrouwlief. Hij belooft volgende week een aantal dingen te veranderen zodat het weer werkt. En dan schiet mijn veel verder denkende wederhelft in actie. De helft van onze verhuis (of meer) bestond uit zijn gerief. Hij vindt de nodige koppelstukken en gisterennamiddag heeft hij ervoor gezorgd dat er en warm en veel water uit de douchekop stroomt, nu is het een heerlijke lentebui in plaats van wat motregen. Volgende week vertrekt hij richting België en kan ik me wassen! Nadien wil hij alle leidingen laten vervangen. Dan pas kan de ontkalker zijn werk goed doen. Met dank aan de twee rechter handen en de vooruitziendheid van Patrick!

Wat kreeg ik gisteren een heel fijn bericht. Mijn jongste telg, Kasper, stuurde een berichtje of ik Whatsapp kon installeren op mijn GSM. Dat staat er bij mij al heel lang op en hij heeft het er eindelijk zelf sinds 2 dagen opgezet, na een voorstel van mijn kant lang geleden. En ja, daar belde hij me op. Ik hoorde hem voor het eerst sinds 3 maanden en dat was echt heel leuk! Wat mis ik dat gastje.

Ondertussen is het straks kerstavond en morgen Kerstmis. Zo gek. Was het niet dat ik daarnet gefacetimed heb met mijn schoonzus en dat ik het kookwerk van mijn broer in ogenschouw nam, ik zou het bijna niet geloven. Kerst in warm weer, het blijft raar. Hier is ook geen wild te kopen, nergens. Vis, vis en nog eens vis, jamon, pollo… maar het malse hertenkalf dat onze Stijn zo heerlijk kan klaarmaken zal ik toch missen. En het meest van al zal ik morgen de drukke Donné-ambiance missen. Want toegegeven, Kerstdag was steeds druk en luid, maar zo gezellig. Ook de nonkel is er elk jaar traditiegetrouw bij. Gelukkig hebben Toon en Patti de organisatie nu op zich genomen en gaat alles gewoon door als vanouds. Dank jullie wel! In gedachten ben ik erbij, maar missen doe ik het zeker! Dat de middag nadien zeer welkome gasten arriveren, maakt veel goed.