 |
|
|
| Paikea's dromendagboek |
| Ik hou van dromen. Niet zozeer om ze te kunnen ontcijferen of analyseren, want voor mij is het al voldoende om mijn dromen gewoon te kunnen 'zien'. Ik ben ervan overtuigd dat mijn onderbewuste precies weet wat er
moet gebeuren en wat het moet doen voor mij om in evenwicht te blijven. Het enige wat ik moet doen, is voelen wat er binnenin mij omgaat... en dat is nu net wat soms zo moeilijk is. Dromen brengen me dichter bij mezelf.
Laten datgene los wat me in de echte wereld vasthoudt en laten me voelen wat het is om vrij te zijn in mijn eigen hoofd...
|
|
| 30-01-2021 |
 Droom 288: wandelen naar Amerika |
Ik was aan het wandelen langs een zee en kom een berg tegen. Ik volg het zanderig pad op de berg en wandel door tot helemaal boven. Eens ik daar aankom, heb ik het gevoel dat ik in Amerika zit. Bovenop de top staat een groot chique hotel. Ik ga binnen en neem daar ergens een broodje van een plateau. De wand van de eetzaal bestaat volledig uit glas en kijkt uit over de kliffen en oceaan. Het is een prachtig zicht. De oceaan ziet er heel levendig uit, met sterke, maar geen overweldigende golven. Ik verblijf één nacht in het hotel, samen met nog iemand, maar ik weet niet precies niet. Het is niet echt één persoon, maar meerdere personen in één, dus ik kan niet echt thuisbrengen wie het was. 's Ochtends besluiten we om nog een nachtje bij te reserveren, maar de Amerikaanse hoteluitbaatster lijkt niet zo happig op mijn vraag. Alsof ik de plaats moet afstaan aan andere bezoekers die langer zouden blijven en voor haar meer zouden opbrengen. De verlichting in de eetzaal is een soort ketting-verlichting, met een reeks buislampen tegen mekaar op rij. Eentje ervan is kapot, of losgekomen, waardoor de hele ketting uitvalt. Ik probeer het samen met die andere persoon op te lossen en we krijgen de verlichting terug aan.
Ik sta op een bepaald moment ook bij een pompbak met een maatkolf in mijn handen. Er zit iets in de maatkolf wat begint te bevriezen, waardoor het glas van de kolf barsten begint te vertonen. Ik waarschuw iemand die naast me staat, voor moest het glas uiteen spatten. Het glas breekt, maar het spat niet op. Het valt geleidelijk aan in de pompbak. Ik raap de glasscherven voorzichtig bijeen en doe ze in een doosje.Bijlagen:
berg.jpg (180.9 KB)
|
|
|
|
|
| 29-01-2021 |
| Droom 287: maandag ga ik dood |
Ik had bericht gekregen van de dokter dat ik kanker had en maandag ga sterven. Ik vroeg nog waarom ik geen chemo kon krijgen, maar hij zei dat dat geen zin heeft omdat die chemo bij mij gewoon zou verdwijnen. Later vertelde ik het aan iemand en plots, tijdens het vertellen, drong het tot me door wat de dokter gezegd had. Ik werd stil en begon te huilen.
|
|
|
|
|
| 28-01-2021 |
| Droom 286: gevallen attractie |
|
Ik ben in een soort pretpark en sta in rij van een attractie. De rij is afgemaakt met een lint. Ik zie een deel van de attractie op de grond liggen. Het lijkt alsof het met een zodanig snelle vaart is neergestort, dat het bij inslag een enorme schade aan de 'grond' heeft veroorzaakt. Er lijkt wel een soort afgrond te liggen onder de attractie. Ondertussen wordt de rij gewoon aangemaand om door te lopen en over 'het gat' heen te stappen om aan de overkant te geraken. De andere mensen lijken echter niet die 'afgrond' te zien. Ik probeer iemand bij mij te verwittigen. Probeer de ernst te laten inzien van de situatie, maar ik word niet echt serieus genomen. Als ik die persoon dan meeneem om korter te gaan kijken, lijkt de afgrond verdwenen. Verdoezelt door de eigenares van de attractie. Ze staat daar maar lichtzinnig te lachen en ik erger mij aan haar. Ze demonstreert zelf dat het ongevaarlijk is om er overheen te gaan, maar ik vertrouw haar niet.
|
|
|
|
|
| 22-11-2020 |
| Droom 285: shaduwwezen |
In mijn droom lig ik in mijn bed, in dezelfde houding zoals ik in het waakbestaan lig te slapen. Op mijn linkerzij met mijn gezicht naar de open deur van mijn slaapkamer gericht die uitkijkt op de verduisterde gang. Mijn ogen moeten open zijn geweest, want ik zie plots op de gang een donker schaduwwezen met rode ogen en dikke, gewrichtloze spaghettipoten plots snel de hoek om komen, richting mijn slaapkamer. Het wezen springt in een snelle zucht op mijn bed, over mijn rechterzij heen en blijft achter mij staan. Ik voel zijn lichaamswarmte tegen mijn rug en zijn warme adem in de rechterkant van mijn nek. Ik wil mijn linkerarm optillen om hem van mij weg te duwen, maar mijn lichaam is zo verlamd dat ik er amper beweging in krijg. Ik doe heel hard mijn best om toch mijn arm omhoog te krijgen en het lukt een beetje, want ik voel al met mijn vingertoppen dat ik er bijna ben, maar niet helemaal. Ik ben bang omdat ik machteloos en verstijfd moet liggen afwachten wat dat wezen van plan is en ik sla luid een noodkreet uit: "Hey!". Ik schiet wakker van mijn eigen kreet.
|
|
|
|
|
| 16-09-2020 |
| Droom 284: dochter ontvoerd |
|
Ik droom dat ik een dochtertje heb van ongeveer een jaar oud. Het is een blond meisje met lichte oogjes. Ik ben met haar in een kleine winkel die kinderspullen verkoopt. Plots neemt er iemand in de winkel mijn dochter mee. Ik sla in paniek en begin overal te zoeken naar haar. Als ik haar nergens vind, loop ik terug de winkel in en ga naar de winkelier om te vragen wat zij gezien heeft. Ik omschrijf mijn kind en ze zegt dat een agent haar heeft meegenomen. Ik begin mijn stem te verheffen dat er helemaal geen agent was en iemand anders haar mee nam. De winkelier reageert vrij onverschillig en jaagt me enorm op. Ik leen van iemand een gsm en bel naar de politie om de ontvoering te melden. Ik zoek buiten naar een straatnaambord, iets wat eindigt op Leopold en geef de naam van de winkel door. Ik ga terug de winkel in, waar ik de winkelier iets hoor zeggen op haar onverschillige toon en roep naar haar dat ik geen woord meer wil horen van haar. Dan hoor ik plots buiten een motor. Ik loop naar buiten en zie dat de persoon een klein blond meisje voor de trap van de winkel heeft afgezet. Ik loop naar haar toe, maar merk dat het niet mijn kind is. Ze hebben haar omgeruild met een ander meisje. Ik roep naar de persoon op de motor, waar is mijn dochter! Maar ik zie vanonder de helm een gemene glimlach verschijnen en hij/zij rijdt weg. Gebroken val ik neer op de grond. Huilend en schuddend van verdriet. Zo word ik wakker.
|
|
|
|
|
| 18-09-2019 |
| Droom 283: een nieuwe vinger uit het topje van mijn ringvinger |
|
Er groeit een nieuwe vinger uit het topje van mijn ringvinger. Ik probeer ze 'terug te duwen', maar dat lukt niet en de bloedtoevoer naar mijn vinger wordt afgekneld waardoor mijn originele vinger plots erg paars wordt en opzwelt. Ik ben in paniek en vrees dat mijn vinger eraf gaat vallen. Er komt etter uit en de vinger barst plots open waardoor de 'nieuwe' vinger eraf zweert en de oude er weer als normaal onder tevoorschijn komt. Oef!
|
|
|
|
|
| 05-06-2019 |
| Droom 282: onzichtbaar meisje op mijn bed |
Ik droomde dat ik 's nachts in mijn bed lag en voelde dat er iemand op mijn bed zat. Het was een klein meisje van ik schat een jaar of 7/8. Ik hoorde haar babbelen en voelde/zag haar gewicht op mijn lakens, maar ik zag haar niet. Ik wou haar weg en probeerde haar met mijn voeten en handen van mijn bed af te duwen, maar dat lukte niet. Ik herinner me niet meer wat ze allemaal zei.
|
|
|
|
|
| 22-05-2019 |
| Droom 281: vliegtuigcrash |
Ik wil mijn auto parkeren in het centrum van de stad om van daaruit de tram te nemen naar mijn werk. Ik heb echter een verkeerde straat genomen en kom in een onbekend gedeelte van de stad uit. Ik parkeer mijn auto en zoek naar een tramhalte, maar ik kan ze niet vinden. Ik wil dan terug naar mijn auto wandelen om toch maar met de auto te gaan ipv de tram, maar omdat ik dit gedeelte van de stad niet ken, weet ik totaal niet meer waar mijn auto staat. Ik probeer herkenningspunten te vinden langs waar ik gewandeld ben, maar het lukt me niet. Ik passeer dan een tramhalte waar nog een deel mensen staan, maar het is de foute tramhalte. Ik vraag aan iemand de weg naar de andere tramhalte. Terwijl we aan het praten zijn merken we plots een vliegtuigje op boven ons. Het vliegtuigje vliegt heel raar. Het heeft problemen. We volgen het vliegtuigje en ik voel aan dat het gaat neerstorten. Even later crasht het vliegtuig met een harde knal tegen een hoog gebouw tegenover ons. Ik draai me om om weg te rennen, maar ik voel reeds glasscherven tegen mij aan vliegen, voornamelijk tegen mijn benen. Het lijkt voor mij niet zo erg, maar iemand wijst me dan op de kleine bloedvlekjes die door mijn jeans verschijnen op de plaatsen waar de glasscherven mij geraakt hebben. Mijn broek is ook een beetje gescheurd. Ik probeer een bericht te schrijven naar het werk dat ik er niet ga zijn vandaag. Het lijkt me wijs om naar de dokter te gaan want sommige 'gaatjes' in mijn benen lijken best diep.
|
|
|
|
|
| 21-05-2019 |
| Droom 280: postkaartje buurman |
Mijn buurman stond bij mij aan de deur. De buurman en mijn appartement zagen er anders uit dan in rl. Ik liet hem binnen en hij merkt een postkaartje op, op een schapje aan mijn muur. Er staat een hart op getekend en er staat iets in geschreven, maar ik weet niet meer wat. Hij kijkt een beetje beschuldigend en ik snap eerst niet goed waarom, maar ik neem dan het kaartje op en lees de tekst aan de binnenkant. Het begint met 'Hey pa,...' en ik realiseer me dus dat dat kaartje van zijn zoon aan hem geschreven is en per ongeluk in mijn brievenbus moet zijn beland en dat ik helemaal vergeten was dat het kaartje bij mij lag.
Hij lijkt het niet zó heel erg te vinden want hij zet zich dan in mijn zetel neer en begint een babbeltje te slaan.
|
|
|
|
|
| 29-04-2019 |
| Droom 279: helikopter in zee |
Ik ben op vakantie ergens in een natuurgebied aan't wandelen. Er zijn meerdere biotopen zoals bos en zandheuvels. Als ik op een strand aankom stap ik in een helikopter, maar de vloed is zo snel dat het water al tot halverwege de helikopter komt zodat we niet kunnen opstijgen. De kracht van het water houdt het toestel beneden. Ik blijf de helikopter besturen zodat de motor en wieken blijven draaien en we niet meegesleurd worden. We hebben geen andere optie dan te wachten tot de stroming ons terug verder naar vaste grond heeft meegevoerd.
|
|
|
|
|
| 12-04-2019 |
| Drooom 278: fast forward clown / mens samenstellen |
Eerste droom:
Ik ben samen met een vrouw in een donkere kamer. Het lijkt wel een scene uit een of andere 80's cult film. Ik zie in een deuropening een kist staan met een lijk in. Redelijk wazig allemaal. Het lijk staat op en ziet er plots uit als een lange smalle clown. Hij beweegt zich door de kamer alsof hij in fast forward modus staat. Ik klamp me vast aan de mevrouw bij mij omdat ik bang ben om alleen te zijn. Zij maakt zich echter los van mij en gaat rondkijken in de kamer. De clown komt met zijn snelle fast forward stapjes op mij af en stopt recht voor mij. Het perspectief klopt niet. Hij lijkt veraf, maar als hij zijn arm uitstrekt en me een hand toereikt, is die hand wel héél kort bij. Hij is eng, maar ik neem de hand met de dikke witte vingers vast om hem te groeten en zeg 'hallo'. Net op dat moment schiet ik wakker uit mijn slaap en het lijkt alsof ik die 'hallo' luidop heb gezegd en ervan wakker geschoten ben.
Tweede droom:
Ik sta in een donkere kamer aan een tafel waar allemaal stukken van een mens op liggen. De stukken zien er bebloed uit en zijn ingepakt in een dunne doorschijnende plastic folie zodat ze niet beschadigd kunnen worden. Ik wil proberen de mens in mekaar te steken, maar het is een ingewikkeld mechanisme. De aders moeten juist verbonden zijn en er is een potje met 'bloed' om erin te doen. Ik krijg per ongeluk wat op mijn vingers en proef ervan. Het smaakt naar zoete kersenconfituur. Ik verbind een ader van een deel naar een ander en doe de sappige inhoud van het potje er in. Dan zet ik een machine aan die het erdoor zou moeten laten stromen, maar het sap wordt er gewoon uitgeblazen. Dan merk ik plots een ander buisje op en bedenk me dat ik daarmee een soort van terugpomp-systeem moet zien te fixen zodat het 'bloed' kan rondstromen.
|
|
|
|
|
| 08-01-2019 |
| Droom 277: kittens door luchtgat |
Ik woon in mijn droom in een appartement waar een soort van verluchtingsgat in het plafond zit. Er woont ook een hond(en) bij mij denk ik. Plots hoor ik het fragiele miauw van een kitten. Ik doorzoek mijn appartement en zie het beestje zitten. Even later zie ik er nog een, en nog een,... Ik merk dat iemand boven voor mijn huis kittens aan het dumpen is door dat luchtgat en de beestjes zo in mijn appartement terecht komen.
Ik ga naar buiten op zoek naar de dumper om hem aan te spreken. Hij/zij probeert snel weg te rijden in de auto, maar ik neem mijn telefoon en probeer een foto te nemen van de nummerplaat. De persoon probeert de nummerplaat te blocken met haar arm zodat het er niet op staat. Ik blijf proberen, maar krijg de nummerplaat er niet volledig zichtbaar op.
Even later herinner ik me dat ik best spoedverlof aanvraag op het werk voor de volgende dag om een oplossing te zoeken voor die beestjes.
|
|
|
|
|
| 06-01-2019 |
| Droom 276: bootreis |
Ik ben aan een soort station. Er is veel volk. Winkeltjes. Ik zoek de man waarbij ik mijn ticket moet kopen om de boot te kunnen pakken. Ik ben wel een beetje belemmerd want ik heb een hond bij. Er gelden andere regels voor mensen die met een hond willen reizen. We moeten eerder inchecken om de hond eerst 'vertrekkensklaar' te kunnen maken. Ik zie de man aan het eind van de inkomhal. Hij valt op door zijn vest. Ik ga naar hem toe en koop een ticket. Ik vermeld er bij dat ik vergezeld word door een hond. Hij geeft me mijn ticket en ik lees het na om te zien of hij begrepen heeft dat de hond meegaat. Ik zie de bevestiging staan op mijn ticket.
Ik wandel terug langs de inkom naar buiten want ik bedenk me plots dat ik een deftige leiband ga nodig hebben voor mijn hond. Ik heb hem nu gewoon vast aan een touw. Iets verderop stap ik een dierenzaak binnen. De winkeldame toont me enkele leibanden, maar ik zeg tegen haar dat ik ze veel te duur vind en eerder op zoek ben naar een goedkopere leiband die ik nu voorlopig even kan gebruiken. De hond wordt te onrustig in de winkel en ik neem hem op mijn arm. Hij kalmeert en legt zijn kopje neer op mijn arm. Ik geef hem een kusje op zijn kop. Ik weet niet of het wel mijn hond is. Volgens mij was hij van iemand anders en heb ik hem opgevangen omdat ze hem niet meer wouden ofzo. Als ik wil afrekenen aan de kassa begint de winkeldame iets te vertellen, maar ik ben wat geïrriteerd want ik heb niet veel tijd. Ik moet mijn boot halen en ik moet eerder daar zijn want ik heb een hond bij. Ik heb wat stress want ik weet niet meer goed hoeveel tijd ik nog heb en bedenk me plots dat ik nu waarschijnlijk te laat ga zijn.
|
|
|
|
|
| 17-06-2018 |
| Droom 275: otter |
Ik ben ergens aan het wandelen en zie een otter samen met een dolfijn in een plas water. Ik wil onopgemerkt een foto maken, maar kom daarbij iets te dicht in de buurt en de otter heeft mij gespot en kijkt mijn richting uit. Ze hebben beiden geen al te vriendelijke blik in hun ogen. Ik voel dat ik daar niet te lang meer mag blijven staan, maar ik probeer toch nog mijn foto vast te krijgen. Ik zoom in op de otter en terwijl ik 'klik' voor de foto springt de otter uit het water en komt me achterna. De foto geeft een wazig beeld. Ik begin te rennen, maar tot mijn verbazing blijft de otter me achterna rennen. Hij is erg kwaad en hapt in mijn jeansbroek. Ik voel zijn scherpe tanden rakelings langs mijn been. Ik blijf verder rennen met de otter aan mijn broekspijp in de hoop dat hij gaat lossen.
Later zit ik op de trein en zie ik vanuit het raam plots een giraf. Hij zit vast in een gesloten omheining naast een groot magazijn. Ik zie dan aan de andere kant van het magazijn nog meer dieren opgesloten zitten. Velen. Ik weet niet meer precies welke, maar ik denk onder andere nog olifanten en varkens. Er merk dat er activisten zijn geweest want er hangen spandoeken aan de buitenwand van het magazijn voor de bevrijding van de dieren. Ik krijg plots in mijn hoofd een beeld te zien van de binnenkant van een grote container vol plastic afval waar levende dieren gewoon bovenop mee worden weggeworpen.
|
|
|
|
|
| 14-05-2018 |
| Droom 274: The Joker |
Ik had mijn deur op slot gedaan om goed te kunnen slapen zonder gestoord te worden, maar een oudere man met een geverfd 'Joker' gezicht was mijn slaapkamer (van ouderlijk huis waar ik sliep als kind) binnengedrongen. Hij stond face to face heel kort voor mij. Ik probeerde te ontsnappen, maar dat ging niet zo vlot omdat ik eerst het slot van mijn deur terug moest zien open te krijgen terwijl die freak naast mij stond.
Uiteindelijk kreeg ik hem open en vluchtte de living in waar ik aan mijn familie vertelde wat er gebeurd was. Zonder iets te zeggen stond mijn broer op uit de zetel en liep naar mijn slaapkamer met een uitdrukking op zijn gezicht dat hij die man eens op zijn plaats zou gaan zetten.
Even later liep ik hem achterna de gang op om te gaan kijken wat er aan't gebeuren was, maar ik zag mijn broer niet meer en plots stond die 'Joker' in onze keuken.
|
|
|
|
|
| 06-05-2018 |
| Droom 273: einde van de wereld |
Het is nacht. Wetenschappers hebben onderzocht dat de wereld op dit moment zal stoppen met bestaan. Ik ben samen met een nicht en vriendin die ik beiden al heel lang niet meer heb gezien. We zitten in een auto. Ik draai het dak open en ga recht staan. Met mijn rug leun ik achterover, leg mijn hoofd op het dak neer en geniet van de heldere sterrenhemel. Er lijkt plots vuurwerk te zijn heel ver boven ons, maar zonder geluid. Ik ben bewonderd door de schoonheid van de lucht. Ik vraag aan mijn nicht of zij erin gelooft dat de wereld zal stoppen. We zijn er beiden van overtuigd.
Even later ben ik met mijn moeder en mijn neef op een marktje. Het is nu licht buiten, maar het lijkt nog steeds dezelfde laatste dag. Ik vraag aan hun allebei als er één ding zou zijn dat zij anders zouden hebben gedaan in hun leven, wat dat zou zijn. Mijn neef zijn antwoord is dat hij de was-regeling met zijn lief anders zou hebben gedaan. Zij in het weekend en hij door de week, omdat hij dan meer personen kent in het wassalon. Mijn moeder stuurt een berichtje dat ze naar de maan zou gaan. Ikzelf bedenk me dat ik spijt heb dat ik niet meer tijd heb doorgebracht met een aantal mensen en geen ruzie met hun zou hebben gehad. Niemand stelt me de vraag terug, dus ik hou het antwoord voor mezelf.
|
|
|
|
|
| 25-04-2018 |
| Droom 272: campervan |
Ik woon (tijdelijk?) in een soort van oude campervan, maar heel klein. Er staat enkel een kleine vierkante opblaas matras in. 's Avonds ben ik in het donker te voet onderweg naar mijn van en een paar mannen die ik kruis op straat roepen mij vuile woorden na. Ik begin sneller te wandelen tot ik aankom aan mijn van. Ik moet via de 'koffer' erin kruipen, maar de van kan deels enkel afgesloten worden met gordijntjes en gaas. Ik voel me een beetje onveilig.
De volgende ochtend passeer ik toevallig mijn oude werkplek. Die is nu overgenomen door nieuwe eigenaars. Ik besluit om binnen een kijkje te gaan nemen, maar het voelt heel raar aan omdat alles er anders uit ziet. Ik voel wat heimwee naar mijn oude vertrouwde plek.
|
|
|
|
|
| 18-02-2018 |
| Droom 271: een net van kwallen |
Mijn vader en ik vliegen mee in een klein vliegtuigje/helikopter. We vliegen boven de oceaan en zien hoe kwallen jagen in groep. Vanuit de lucht zien we ze vlak onder het wateroppervlak samenspannen en één heel groot oppervlak van kwallen vormen. Ik zie de cirkel van de rand van het kwallenoppervlak enorm snel groeien in diameter. Vanuit de lucht kan ik goed zien hoe groot het is. Ze vormen een soort net van kwallen, en als ze klaar zijn klapt het kwallennet naar onderen dicht en zitten alle vissen die erin zitten gevangen.
We vliegen erna verder, ik weet niet in welk land we zijn, maar er zijn veel hoge bomen. We vliegen kort boven/door de bomen en als we bijna aan de rand zijn van het bomengebied, zien we plots en gigantische klif waar heel diep onder ons een ander groot bomengebied begint. We vliegen onzeker langs de klif af naar beneden en ik merk plots het huis op tussen de bomen waar we moeten zijn.
|
|
|
|
|
| 31-10-2017 |
| Droom 270: walvis in volle vaart richting stenen muur |
Ik sta aan de rand van de zee en zie een groep walvissen kortbij. Er lijken ook orka's tussen te zitten. Ik zie er eentje zijn snuit boven het water uit omhoog steken. Plots komt er een walvis in volle vaart richting een stenen muur gezwommen die het zeewater scheidt van het vasteland. Hij zwemt vol tegen de muur op en die begint te barsten waardoor het zeewater erdoor kan. Ik ren snel een betonnen gebouw in achter mij op zoek naar een uitweg. Het plafond op het gelijkvloers waar ik ben begint af te brokkelen door de slag van het water. Ik ren de betonnen trap op naar een verdiep hoger. Ook daar is geen uitweg en ik ren nog een verdiep hoger.
|
|
|
|
|
| 27-09-2017 |
| Droom 269: gezonken wagen |
|
Ik met de auto aan het rijden. Twee vriendinnen zitten bij me in de auto. Het is avond en dus donker op de baan. Ik heb het straatje waar ik links af moest draaien te laat gezien en rij er voorbij. Als ik verderop ergens wil draaien, merk ik plots een grote plas water op in het midden van de baan. Ik probeer de auto nog te doen uitzwenken naar rechts om op tijd gedraaid te krijgen, maar het is te laat en we rijden los het water in. De plas water is zo diep dat mijn auto naar de bodem zinkt. Ik kan me met 1 hand aan de rand van de plas vastgrijpen en probeer met mijn andere hand de auto tegen te houden, maar dat lukt natuurlijk niet. Een agent heeft het ongeluk zien gebeuren vanuit een raam bij mensen thuis. Hij komt naar buiten en spreekt in een dialect tegen me dat ik moeilijk kan verstaan. Ik leg hem uit wat er gebeurd is, maar hij gelooft me precies niet echt en verdenkt me ervan met opzet in het water te zijn gereden. Ik maak me kwaad tegen hem omdat hij geïrriteerd reageert omdat ik hem moeilijk versta en ik zeg dat hij iets tactvoller mag zijn aangezien ik net uit een auto in het water ben moeten klimmen. Ik merk aan zijn ogen dat hij vindt dat ik gelijk heb.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
