Wat zeggen ze ook weer in Ledeberg, kus mijn kl ., dit komt uit de film Aanrijding in Moscow. Geloof het of niet, opapat was nog nooit in Ledeberg geweest, een goede reden om daar ook eens naartoe te tuffen. De weersvoorspellingen waren ronduit desastreus, regen en felle wind, en toch kwam opapat rond 16u het Ledebergplein opgetuft.
Even dacht opapat, gezien de klassieke houding, dat er nog een paar Stadsarbeiders een karweitje aan het uitvoeren waren aan een voor hen typische schildpaddentempo, maar bij nader inzien waren het kramers die zich al wat amuseerden, want een beetje gekscheren kunnen ze ook goed.
Onze man van Candy shop in een verliefde bui, of was hij terug aan het gekscheren? Met hem weet men nooit.
Ook niet als hij met de Gentse marktleider stond te praten, opapat vermoed dat dit zijn meest ernstig moment van de avond is geweest.
Niettegenstaande er een grote tent was neergepoot op het plein waar enkele Vlaamse vedetten kwamen jodelen, viel het op dat er eigenlijk veel te weinig volk naar die Ledebergse feesten kwamen, nu begrijpt opapat waarom ze daar kus mijn kl ., zeggen, dus niet enkel in de film.
Tot overmaat van ramp begon het nog te regenen ook, de kramers die het risico namen om zonder paraplus te werken konden in allerijl opkramen nog voor het allemaal moest beginnen.
2009 was dus verre van een boerenjaar in Ledeberg, maar dat kan volgend jaar bij gustiger omstandigheden net het omgekeerde zijn.
Spijtig genoeg zat de sfeer er ditmaal niet in zoals het hoort, toen opapat nog een van die Vlaamse vedetten hoorde kwelen, waarschijnlijk voor een niet halfvolle tent, was zijn opgewektheid ook aan het tanen en besloot hij om richting E17 te tuffen, stil mompelend Ledeberg, je kunt mijn kl .. kussen.
Zeer zonnig, warm en weinig wind, opapat die wat verlof heeft genomen de laatste weken moest toch eens terug een avondmarkt bezoeken. Ver moest hij ditmaal niet tuffen, Waregem ligt net naast Deerlijk, dus hij erheen. Een parkingplaats vinden was er niet evident gezien de enorme opkomst, in de Stationstraat was het werkelijk zo vol als een ei, men stond er meestal STIL!
Opapat stak de armen in de lucht om bovenstaande foto te kunnen nemen van het stilstaand mensenverkeer.
Gezien opapat geen enkele kustmarkt heeft bezocht dit jaar was het dus een weerzien van bekende gezichten in Waregem, een beetje de afsluiter van het seizoen 2009.
Verrassend was wel deze Pasta kok met een splinternieuwe wagen, tot voor kort was hij te vinden met massas BHs en slipje op de markt, van een omwenteling in artikel gesproken .
Opapat een beetje vooruit geduwd tussen de massa kon hier en daar wel een foto nemen van voor hem bekende kramers.
Chis Truffel zoals hij bekent staat was er ook, maar niet met zijn bekende truffels en ander lekkers, daarvoor was het TE warm, maar met een andere lekkernij, soft ijs, en dat hij zaken deed was te merken, hij had slechts even de tijd om op de foto te komen o daarna terug het enen na het andere ijsje te bestellen.
Ook al een tijdje geleden dat opapat deze kranige vrouw tegenkwam met haar stokvis en escargots, en ook terug gespot, de lieve jonge vrouw met haar prachtige ijskar getrokken door het witte paard, het paard was niet mee, moest misschien meedoen aan Waregem Koerse op 1 september, en moest trainen???
Guy, specialist in o.a. polards was ook van de partij, hij is de man met een winkel aan de kust, en mocht ook eens het binnenland inkomen, de omgekeerde wereld dus.
Onze vriend uit Oudenaarde kon ook niet ontbreken in Waregem.
Nog een kustman, de man van het droogvisje in Lombardsijde, eveneens met een splinternieuwe mooie wagen, en hij boerde verder, of moet men zeggen hij sokviste verder?
Poetsgerei, niet de favoriete werktuigen van opapat, eerder voor zijn vrouw omamat. Zal die kortelings nog eens opzoeken op de wekelijkse markt in Zwevegem.
En dat een seizoen héél vermoeiend kan zijn bewijst deze kramer, het is soms noodzakelijk om tussendoor eens een uiltje te vangen.
Op de markt in Waregem zelf is opapat niet gekomen, of liever niet kunnen komen, vanaf het station naar de markt was het al voetje bij voetje vooruit, maar net vóór de markt was er geen doorkomen meer aan. Opapat besloot dan maar om terug te tuffen naar Deerlijk en er thuis eentje te drinken op zijn terras, ver van die massa.
15 augustus, opapat tuft traditiegetrouw richting domein De Gavers in Geraardsbergen alwaar de laatste avondmarkt van het seizoen doorging. Zéér warm weer, garant voor een massale opkomst op het domein met zijn zwembad, visvijvers sportpleinen, wandelmogelijkheden, mountainbike parcours enz.
Buiten de terrassen aan het zwembad was er gelukkig ook drankgelegenheid tussen de kramen op de avondmarkt waarvoor bovenstaande mensen garant stonden dat de droge kelen op tijd en stond gesmeerd werden.
Soms moet een mens wat opportunistisch kunnen zijn, op 21 juli waren er een paar fikse buien in Geraardsbergen, (Giesbergen in de plaatselijke volksmond) en om op alle eventualiteiten voorzien te zijn, waren hier genoeg regenschermen te koop, ze moesten helaas, of gelukkig, gebruikt worden als zonneschermen.
Niettegenstaande de zon nogal gas gaf en zorgde voor hoge temperaturen was er ook een briesje die het allemaal dragelijker maakte, dus er liep permanent volk rond op de markt.
Veel tijd om een praatje te slaan kon er niet af ditmaal, wel om even wat kramers op de gevoelige plaat vast te leggen, al dan niet voor het nageslacht.
Een verfrissend ijsje was geen overbodige luxe, men mocht echter wel niet te lang wachten tussen twee likbeurten door wegens het smeltgevaar.
Voor de mensen in het hot-dog kraam zal een ijsje wel niet voldoende geweest zijn, ik vermoed dat zij ettelijke liters vocht (al dan niet alcoholisch) naar binnen gewerkt hebben.
Gezien er nog vuurwerk voorzien was op het domein omstreeks 22u, vond opapat het geraadzaam om weg te tuffen vóór het einde van het vuurwerk om niet in de files terecht te komen, het was een warme maar zeer aangename avondmarkt geweest.
Opapat was een beetje aan vakantie toe, hij blijft dus een tijdje van de avondmarkten weg.
Men zou soms vergeten dat de wekelijkse markten ook tijdens de verlofperiode gewoon blijven doorgaan, zo stopte opapat nog maar eens op de Vrijdagmarkt in Gent op 8 augustus.
Niettegenstaande het er na de Gentse feesten traditioneel wat kalmer is qua volk blijven de meeste marktkramers trouw op post, er is wel wat meer tijd om het wat rustiger aan te doen en af en toe even te gaan zitten.
Of wat te gaan drinken aan deze terras van laethitias mobiele bar, midden die prachtige architectorale omgeving van de Gentse Vrijdagmarkt.
Tijd zat dus om even te babbelen aan het snoepkraam, het kaaskraam en bij Marnix, deze laatste trotseert alle weersomstandigheden, hittegolf, onweer of storm, hij staat steevast op de vrijdagmarkt op zaterdagnamiddag.
Na wat verder rondgetoerd te hebben in de omgeving is opapat rond 18u30 de E17 opgetuft richting Deerlijk.
Kort bezoek aan "De Waterfeesten" in Berlare op 2 augustus 2009.
Vroeg opstaan is nu niet bepaald de beste eigenschap van opapat, als avondmens was het dan voor hem niet evident om zéér vroeg op te staan om naar het Donkmeer in Berlare te tuffen, neem daarbij nog de weersomstandigheden met véél regen in acht en je kan je inbeelden hoe de gemoedstoestand geweest is, de ironie wil dan nog dat aan het Donkmeer de waterfeesten doorgingen, een betere naam konden ze op 2 augustus niet vinden. Het was pas 8u30 toen opapat reeds ter plaatse was, en wat zag hij? Veel water maar nog weinig feesten.
De markt staat opgesteld vanaf het meer tot zowat anderhalve kilometer verder een 200-tal kramen waren voorzien. Prettig was het in elk geval niet in de voormiddag, zelfs de grote stoere treurwilg stond erbij te wenen.
Er was veel twijfel onder de kramers, sommigen stelden hun kramen op, anderen verkozen om nog wat te wachten, want volk komt er eigenlijk pas in de namiddag, en opapat was op gebied van kledij helemaal niet voorzien op een zondvloed, na het nemen van deze foto was hij al nat tot tussen de bilspleet.
Wie er duidelijk geen last van had was onze publi man, was één van de eerste klaar met het opstellen van zijn accommodatie, met de glimlach zoals opapat hem kent, hoe hij het klaarspeelde om zijn kledij droog te houden is nog steeds een onopgelost raadsel.
Voor wie er even aan zou twijfelen, dit zijn niet de drie ontsnapte gevangenen die werden aangehouden, maar kletsnatte kramers die nog hun plaats moesten krijgen van een al even afgespoelde medewerker van de markt.
Toch nog een bijkomend probleem voor de kramers, de paaltjes die het voetpad scheiden van het fietspad, probeer daar maar een voertuig tussen te krijgen, een groot aantal waren in de grond vast gemetst, andere konden losgemaakt worden, een vervelende vaststelling bij het opstellen van een markt.
Half slaapwandelend trok opapat nog even de markt door, maar lang zou hij dit niet volhouden, zelfs met de wetenschap dat het in de namiddag prachtig weer zou worden, was de bobijn er toch af, uiteindelijk besloot hij om toch nog zijn tufke in te springen en onder nog steeds gietende regen Deerlijk waars te keren, en ja, hij was nog geen half uur thuis of de zon kwam erdoor, tedju toch, was hij toch maar gebleven, want met de herinnering uit vroegere jaren zal men daar aan het Donkmeer terug over de koppen hebben kunnen lopen, maar opapat .. hij moest een beetje slapen.
Het was al jaren geleden dat opapat eens op het klein strand van Jabbeke strandde, gezien er vandaag een avondmarkt doorging tufte hij daar heen. Klein strand, grote camping, grote plas water waar men zelfs aan waterskiën doet
De markt was opgesteld vanaf de ingang van het domein, dan langs het water tot aan taverne De Zaaier, een beetje het zenuwcentrum van de watersporten, met een ruim terras vanwaar men de natte activiteiten kan gadeslaan, het volk moest dus voorbij al de kramen voorbijkomen.
Deze gezworene hield alles nauwlettend in de gaten of alles naar wens verliep, of was hij toevallig naar een mooie vrouw aan het lonken toen de foto genomen werd?
Het is al een paar jaar geleden dat opapat deze marktkramer was tegengekomen, dus ook nog een tijdje moeten bijpraten.
Met een zak vol popcorn in de hand, kom je zeker naar het klein strand leek deze gast uit te beelden voor de foto.
Verder ontmoette opapat bekende en minder bekende gezichten op zijn ronde.
Er was ook heel wat randanimatie tijdens deze avondmarkt, zoals een clown die met ballonnetjes gekke figuurtjes in elkaar knutselde, een gek vervoermiddel met daarin een al even gekke man, en een steltloper die er genoegen in schiep om de mensen aan het schrikken te brengen.
Er was ook een optreden met overwegend Vlaamse schlagers die de ambiance er goed wisten in te krijgen. Het was dan ook al vrij laat toen opapat eraan dacht om terug naar huis te tuffen, hij heeft ervan genoten, hoe klein dat strand ook moge zijn, het kwam er groots uit.
Avondmarkt Geraardsbergen "De Gavers" op 21 juli 2009.
Na een relatief lange onderbreking, vooral door opgedrongen rustperiode, vond opapat het welletjes en haalde zijn tuf tuf terug van stal. In de loop van de jaren heeft opapat een beetje zijn voorkeuren om bepaalde markten te bezoeken, niet meer zozeer de kust om reden van te druk, maar wel plaatsen zoals De Gavers in Geraardsbergen wegens net druk genoegmaarveel meer ontspannende sfeer, ook de baan, opapat houd niet meer van processierijdend verkeer, het moet vlot bereikbaar zijn.
Ter plaatse aangekomen was het nogal warm en drukkend weer op het domein De Gavers, maar in de groene omgeving, met de vijvers, een terras en de marktkramers zag opapat het wel zitten.
Het was een blij weerzien met de gekende ballonverkoper uit Bavikhove die er altijd even gelukkig bijloopt, niettegenstaande hij niet zó jeugdig meer is, leeftijd is eigenlijk een relatief begrip als je die mens kent.
Nog iemand die opapat al een tijd niet meer gezien had, deze lieve dame met een speciale ijskar, normaal getrokken door een wit paard, het paard was met verlof of mocht het domein niet op misschien? Vergeten te vragen.
Verder nog wat gaan bijpraten met de kramers, de man hierboven verkocht zonnebrillen tijdens de lange zonnige perioden, maar als er dreigende wolken aan de hemel verschenen wist je ook hoe laat het was, en zoniet kon je bij hem een uurwerk kopen.
Ondertussen kwam er heel wat volk op en af gelopen, de markt staat dan ook opgesteld op de hoofdweg tussen de enorme parking en de toegang tot het domein, volk gegarandeerd.
Opapat nam nog hier en daar een foto van de werkende mensen op de nationale feestdag, de feestdag zal er niets mee te maken hebben dat er lichtflitsen aan de hemel te zien waren, het was een voorbijschietend onweer rakelings naast Geraardsbergen, een klein stukje zorgde rond 17u wel voor een korte maar krachtige plensbui.
Omstreeks 19u30 merkte opapat achter de kramen een tweede onheilspellend wolkendek waar niet meer aan te ontsnappen viel, het regende heel hard en duurde ook veel langer dan de eerste bui. De mensen liepen niet meer vóór de kramen, maar stonden allemaal in de kramen onder de regenschermen van de marktkramers.
Toen ze de waterkranen in het luchtruim terug dichtdraaiden besloot opapat ook maar om naar huis te tuffen, zowat een half uur eerder dan voorzien, maar bij het zien van het late nieuws op TV besefte opapat dat ze op de markt aan heel veel ontsnapt waren, en gelukkig maar.
Niet naar de koekoekstraat , maar wel naar Melle is opapat getuft op 6 juli, wel een beetje met gemengde gevoelens, want in Deerlijk regende het pijpenstelen. Een blik op de site weer online via internet was ook onheilspellend, een grote regenzone die ook richting Melle trok deed opapat wat twijfelen, maar starte toch zijn tuf, en met de ruitenwissers op volle snelheid tufte hij zelfs de spelbreker van een regenbui voorbij. In Melle was men reeds volop bezig met de kramen en koopwaar in stelling te brengen.
Toen opapat gewag maakte over de naderende grote regenbui kreeg hij het bijna letterlijk aan de stok die Victor toevallig in zijn handen had. Opapat begon wijselijk te zwijgen over regen, iets waaraan alle marktkramers zwaar allergisch zijn.
Opvallend voor opapat was dit voor hem nogal recent Vietnamees kraam, verzorgd met een vriendelijke (niet meeneem) Vietnamees, de bereidingen konden wel meegenomen worden.
Zoals gebruikelijk begon opapat zijn ronde op de markt met links en rechts een praatje, want ondertussen kent opapat zowat de meeste marktkramers op die avondmarkten.
Nog net de tijd om een foto te nemen van de placeur met dienst Eddy, net voor de voorspelde regenbui zijn balast begon te lossen, vlug drogere oorden opgezocht in een café, maar na één twee . en een derde koffie begon opapat het op de zenuwen te krijgen (van die koffie waarschijnlijk), sprong in zijn stalen ros, en tufte dwars door de bui terug huiswaarts. Onterecht bleek achteraf, want het water verdween en het bleef verder de hele avond droog, gezien deze markt nogal lang duurt viel er waarschijnlijk nog wat te rapen voor de kramers. Opapat ziet de bui snel hangen, maar moet toch eens leren dat na regen , en wat langer blijven.
Het zal niemand nog verwonderen dat opapat nogmaals richting Gent is getuft, voor de laatste maal ging de markt door op het St. Baafsplein, volgend jaar terug naar de Korenmarkt, en dat zal voor veel marktkramers een opluchting zijn.
Het bleek al snel dat het geen markthoogdag zou worden, het was te warm, dreigende donkere wolken dicht bij Gent, onheilspellende berichten uit andere regionen over plensbuien, een stresserend gevoel, ook duidelijk te zien bij de voorbijkomende mensen, naar boven kijkend, en even slenterend even op het plein om even snel terug te verdwijnen.
Opapat nam slechts een paar fotos (platte batterijen), zoals hierboven te zien, gsm-ende kramers, zelf enkele die gedeeltelijk hun kraam leegmaakten om snel aan eventuele buien te kunnen ontsnappen in geval van nood.
Opapat hield het dan maar voor bekeken en vermoed dat de marktkramers het ook niet heel laat zullen gemaakt hebben.
Opapat hoopt volgend jaar terug op bezoek te kunnen komen, maar dan op de Korenmarkt, die wél topmarkten zijn gezien ze doorgaan tussen de voornaamste winkelstraten van Gent.
