Donder en bliksem en sloten water zouden ons landje teisteren, althans volgens alle weerberichten. Met gemengde gevoelens bestuurde opapat zijn tuf tuf doorheen een stuk van de Vlaamse Ardennen richting Geraardsbergen.
Gezien de braderie in de lange winkelstraat was het nog niet zo eenvoudig om die markt te bereiken, het tuf tufke heeft zijnen peren gezien op al die hellingen, want het is niet enkel op de muur dat het er stevig bergop gaat in en rond het centrum. Ter plaatse nam opapat eerst en vooral een foto van de oudste burger van de stad, en ja, hij is ouder dan zijn tegenhanger in Brussel, wat ze wel gemeen hebben? Ze staan allebei de omgeving vol te plassen.
Typisch voor een vrijdagavond, volk komt maar geleidelijk naar buiten, de meeste mensen moeten nog werken, wat verfrissen vooraleer ze een stapje in de Geraardbergse wereld zetten.
De grote massa was er toch niet te zien, maar wat belangrijker was voor de kramers, het bleef warm maar ook droog!!
Opapat begon zijn toertje op de markt en markte terug dat enorm kraam op, trouwens je kan er niet naast kijken, 25m lang overwegend met videos, cd s, opapat zou niet graag in de plaats van die kramer zijn wanneer het begint te stormen, hij ziet al die vliegende cds in het rond vliegen, muziek in the air.
Ook niet weg te denken op een markt zijn de hamburgerkramen, en aan het volume van die mevrouw te zien is het niet haar eerste maal dat ze halt houdt vóór zo een kraam.
Verder nog wat fotos genomen van enkele kramers, groot respect voor mensen die in de vroege morgen een weekmarkt doen, dan afbreken, zich kilometers ver verplaatsen om nog op een avondmarkt terug aan de slag te gaan tot laat in de avond, en de dag erop terug hetzelfde, tijdens het seizoen veelal 7 dagen op 7, en zeggen dat er mensen zijn die al klagen dat ze 8 uur per dag moeten werken in een 5 dagenstelsel.
Nog een gevolg van tijdsgebrek tijdens de zomermaanden, eten moet meestal vlug tussendoor, een spaghetti eten tussendoor, gezond zal het wel niet zijn, maar voor een uitgebreid menu op een terras is er zeker geen tijd.
Nog een van de mogelijkheden is aan een kraam wat smakelijks te bestellen, zoals hier scampis en andere Aziatische lekkernijen, en wat zag opapat, een Aziaat die erop afkwam, ik denk dat die dat ruiken van hier tot in Tokio.
Deze sympathieke gast wou ook eens op internet, opapat nam maar een van hem en zei dat die andere gast ook op de foto mocht, maar dat bleek een meisje te zijn ..vervelend zo een situatie, maar wat wil je, de hedendaagse jeugdkledij maakt het soms moeilijk, en wie draagt er nu een jas met kap bij temperaturen rond de 25°, ze moest zich zelfs niet verkleden om naar Siberië te trekken. Rond 21u45 vond opapat dat het mooi geweest was en tufte rustig door die Vlaamse Ardennen naar huis toe.
Baasevelde, eigenlijk dicht bij de Nederlandse grens, opapat maakte toch even gebruik van een gps in zijn tuf tuf. Na enkele kilometer vanaf de grote baan Zelzate richting Brugge in een vlak landelijke omgeving rijdt men een aardig ogend dorp binnen met een mooi kerkje, Bassevelde Dorp.
Net na aankomst rond 16u merkte opapat een zonovergoten terras aan met bijna allemaal dorstige marktkramers, en volgde uiteraard hun voorbeeld.
Vanaf dit terras en langs een prachtige soort laan werden wat later de kramen opgesteld.
Het moet daar ook een echt vruchtbare streek zijn, want het krioelde van koppels met kinderwagens, en veel zonder kinderwagen maar met dikke buik, was dit toeval?
Zoals altijd ging opapat wat keuvelen met de kramers, waarvan enkele op foto kwamen te staan.
Hier dacht opapat even dat het een garagestand betrof, de tekst kwam nogal dubbelzinnig over, gratis plaatsen van batterijen en banden?? Dan de Q & Q uit Japan met waarborg, men zou aan een nieuw automerk kunnen denken ware het niet van die prijs, 16 . Het betrof een merk van uurwerken natuurlijk en er moest armbanden geschreven staan uiteraard.
Ook deze kramer had last van de hitte, of zou hij teveel de te renoveren trap op en afgelopen hebben??
Het feestcomité zorgde ook voor randanimatie, zoals een optreden van deze groep, opapat is spijtig genoeg de naam vergeten (beginnende alsheimer?).
Een stand met opvallend actieve dames die er alles aan deden om publiciteit te maken voor hun feesten later op het jaar.
Ook een fanfare zorgde voor de nodige sfeer door regelmatig de markt op en af te lopen, daartussen pauze nemend om de dorstige keel te lessen, een vast ritueel bij alle fanfares.
Het bijzonder goede weer zorgde ervoor dat veel mensen naar de markt kwamen, maar ook sowieso halt hielden aan de grote tent met ruime bijhorende terras.
Het was al na 22u toen opapat zijn tuf tuf opzocht om de nogal lange weg huiswaarts aan te vatten.
Opapat is er een week tussenuit geweest, dus een tijdje van de markten weggebleven.
Vandaag begon ook niet bijster goed, zijn tuf tuf had de puf, een spoedoperatie in de garage was dus onafwendbaar. Om 16u30 kreeg opapat een mail van de garagedokter dat den tuf hersteld was, in het vervangtuftufke gesprongen, overgestapt in zijn genezen stalen ros en naar Gavere getuft.
Het eerste kraam waar opapat voorbijkwam was er al eentje voor lekkerbekken, poffertjes, verdomd lekker, nog niet zó bekend in Belgë, het zijn eigenlijk een soort kleine ronde pannenkoekjes met bloemsuiker, gemaakt op een speciaal daarvoor ontworpen plaat met allemaal kleine bolvormige inkepingen.
Opapat was vandaag sterk aangetrokken tot smulkramen, zijn knorrende maag zal daar zeker niet vreemd aan geweest zijn, snoep, ham, hamburgers, alles leek als een magneet zijn maag aan te trekken, en voor iemand die op zijn voeding moet letten is dit geen sinecure.
Toevallig of niet, een klein kraam trok plots de aandacht, deze mevrouw verkocht een drank gemaakt van de mangostan, een tropische vrucht, een brouwsel dat blijkbaar enorm veel voordelen heeft, zoals meer energie, stimuleren van het immuumsysteem, goed voor de bloeddruk, verlaging van de cholesterol, goed voor de darmflora, soepele gewrichten, en zo gaat dat nog een tijdje door, opapat vraagt zich af of men nog wel ziek kan worden na zo een kuur, en mag men dan aan alle smulkramen zijn goesting eten? Het zal wel heilzame werkingen hebben, anders mogen ze het niet verkopen.
Niet enkel marktkramers maar ook een deel kermisattracties en een kinderrommelmarkt maakten het plaatje compleet daar in Gavere. Met de maag vol poffertjes en ander eetbaars vond opapat het geraadzaam om niet op die Lambada te springen.
En nee dit koppel was niet van plan om de lambada te staan dansen in hun kraam, het was enkel een pose voor de foto.
Door omstandigheden kon opapat niet zo lang blijven, maar wel lang genoeg om te zien dat het goed was, hij was hier vroeger al geweest en wist dat met goede weersomstandigheden zoals vandaag er nog heel wat volk op de markt zou neerstrijken, zijn genezen tuf tuf ingesprongen en weg was hij richting Deerlijk.
Vorig weekend tufte opapat nog maar eens naar een avondmarkt, ditmaal op het Vanbeverplein in Gent.
Alhoewel het zonnig was, voelde het eerder langs de frisse kant aan. Rond 16u werden de plaatsen toegewezen, en zoals het wel meer gebeurt stonden er nog geparkeerde autos niettegenstaande zij daar al uren weg moesten, die mensen beseffen waarschijnlijk niet hoeveel de wegsleepkosten bedragen + een bijkomende boete.
Al jaren een vertrouwde figuur in het Gentse, marktkramer Abdoel, of hij zo noemt weet opapat niet, maar iedereen spreekt hem zo aan, een rustige man, zelfs soms te rustig, hij laat af en toe zijn kraam onbeheerd achter, en dat is iets wat je zeker op dát plein niet moet doen, als je begrijpt wat opapat bedoelt.
Er waren tamelijk veel kramers gekomen, het plein stond behoorlijk vol. En jawel, opapat moest terug voorbij de lekkernijen zoals o.a. het nougat en nootjes kraam, zeer slecht voor zijn gebit, wat steeds meer op een tandenkerkhof begint te lijken, maar ze zijn zooooo lekker.
Niettegenstaande het met het uur kouder werd kwam er toch nogal wat volk buiten, ook redelijk veel van vreemde origine langs die kant van Gent, hun van kop tot teen kledij liegt er niet om.
Niet alleen onze Abdoel neemt het rustig op, ook zoals hier een duidelijk voorbeeld van vrouwenemancipatie, mevrouw op haar gemak in de stoel, en meneer zwoegend aan het werk.
Daar het steeds kouder aan het worden was besloot opapat uiteindelijk in zijn tuf tuf te springen en met de verwarming lichtjes aan terug naar Deerlijk te snorren, of was het tuffen?
Toch een eigenaardig klimaat in België, de ene dag met de airco op, de andere dag de verwarming aan.
Op Pinkstermaandag even naar Gent St Baafspein getuft. Opapat was benieuwd hoe deze markt ditmaal zou verlopen.
Het was warm die dag, een beetje zwoel eigenlijk, dit was ook te zien aan de terrassen, lang kon men het er niet volhouden in de zon. Het verloop van de markt was dan ook eerder kalm te noemen.
Opvallende stand was de oesterbar waar men bij een glaasje wwitte wijn de heerlijke oesters kan proeven, en nee, het meisje op de foto was niet aan het slapen, ze kneep toevallig de ogen toe bij het nemen van de foto.
Terug even wat fotos genomen van enkele kramen voor ze aan het zweten gingen om hun koopwaren terug in te pakken. Het was nog vroeg in de vooravond toen opapat zich naar huis tufte, en ditmaal met de airco aan!!
Prachtige dag, dus opapat kon het niet laten om ergens naartoe te tuffen, het is Geraardsbergen geworden op het Provinciaal Domein De Gavers. Reeds vanaf 14u konden de marktkramers uitpakken, met zweet, zonder bloed en tranen. Opapat komt reeds jaren naar dit prachtdomein, en hij is niet alleen, want daar kan je altijd op een massa volk rekenen, zelfs bij regenweer.
Gelukkig staat er altijd een drankkraam nogal strategisch opgesteld, zodat men niet de kans loopt om met uitdrogingsverschijnselen geconfronteerd te worden.
Plots betrapte opapat de man van Telenet die zich de luxe permitteerde om een pinkring aan te passen, later bleek het een grap enkel voor de foto.
Tijdens zijn rondgang nam opapat zoals altijd enkele fotos van zwoegende kramers.
Opapat is zeker ook niet blind voor vrouwelijk schoon, hoe zou je zelf zijn??
Zoals het meer gebeurt de laatste jaren vind men doorgaans een stand van de een of andere gsm operator, hier een stand van Mobistar, opapat luisterde even mee met de uitleg van dat meisje (ook een mooie), en was verbaasd over haar verbale capaciteiten, die kon zeker advocate geworden zijn.
Geen paniek, er was geen invasie van het Russiche leger, dit zijn verkopers van sokken afkomstig van het Russisch leger, niet slecht bekeken, want die soldaten kunnen daar warme en sterke sokken best gebruiken met hun vele sneeuwgebieden.
Na nog een groet met onze Rus, stapte opapat terug in zijn tuf tufke, na kilometers gezwooten te hebben in zijn vehikel dacht opapat er plots terug aan dat zijn tuf uitgerust is met airco! Al dat gezweet was dus niet nodig geweest, ook omamat(zijn vrouw) had er niet aan gedacht, oud worden zeker??
Opapat koos ditmaal dicht bij huis te blijven, hij hoefde slecht een kleine 20 minuten te tuffen om Nazareth te bereiken. Modern als hij is maakte hij eens gebruik van zijn GPS, niet dat hij dit toestel veel kan gebruiken want hij kent de meeste wegen van buiten. Maar af en toe test hij dat ding eens uit, en warempel, opapat weet soms beter de baan dan het toestel met die taterende madam. Op een bepaald ogenblik liet ze opapat een straat rechts indraaien, terwijl hij wist dat het best een straat verder moest, om die zagemadam in de gps haar zin te geven volgde opapat slaafs de aanwijzingen, hij kwam ook in Nazareth terecht, maar via een heel smal baantje, met een vrachtwagen zou men er zeker vast rijden.
De markt was opgesteld naast de kerk, rond de kerk is ook nog het kerkhof gevestigd, iets wat men niet zoveel meer ziet, enkel nog in die kleinere dorpen.
Zoals altijd op een vrijdagavond moest men er niet te vroeg volk verwachten, vooral op zo een zomerse dag.
Bij Mario kon men uitleg krijgen over verschillende soorten kachels, er stonden zelfs kachels te branden, uiteraard niet om de bezoekers te verwarmen bij zomerse temperaturen, het zou wel handig zijn om dit kraam ook op kerstmarkten te hebben.
Plaatsmeester van dienst, Peter, was stipt op tijd om de markt te plaatsen, zelfs zéér vroeg stipt.
En dat de verkiezingen naderen zullen we geweten hebben, politiekers die op de lijst staan begeven zich, nu meer dan ooit, tussen het volk, o.a. ook Alexander De Croo (zoon van .) die zich gewillig liet fotograferen.
Het bleef de hele avond aangenaam warm, en toch kreeg men er volk over de vloer, niet de grote massa, tiperend voor een dorp zoals Nazareth.
Iets na 22u stapte opapat in zijn tuf tuf, en zonder gps heeft hij zijn huis ook teruggevonden.
Een avondmarkt in Gent? Dan tuft opapat gewoonlijk in die richting, zo ook op 21 mei waar de jaarlijkse Stroppenmarkt doorging. Gezien de Korenmarkt momenteel een werf is streek de markt terug op het St. Baafsplein neer. Het was nog geen 13u toen opapat zijn tuf tuf tot stilstand bracht net vóór de statische St. Baafs kathedraal.
Ter gelegenheid van de Stroppenmarktdroegen alle marktkramers een strop om de hals zoals op de foto geshowd door Victor. (onderaan een korte uitleg daarover)
Een niet alledaags beeld op de markt, met opengesperde ogen zag opapat plots eenmoto, achter een tafel met textiel, het was warempel een marktkramer, duidelijk het kleinste kraam op de markt. Luc, zo noemt hij, had zijn bestelwagen thuisgelaten en zijn moto met zijspan van stal gehaald, eigenlijk een prachtig idee om op zomerdagen aandacht te trekken naar klanten toe.
Zoals gewoonlijk nam opapat de tijd om hier en daar een babbel te slaan aan de kramen en enkele fotos te nemen.
Niettegenstaande de winkels gesloten waren liep er permanent volk op en af, waaronder toch heel veel toeristen, het was gelukkig een prachtige lentedag, ook de jaarlijkse stratenloop lokte mensen naar Gent.
En dat het zonnig was kon men ook zien aan de marktkramers die geen gelegenheid lieten voorbijgaan om even te verpozen op een (geleende) bank, de blonde leffe was in bestelling Met een voldaan gevoel stapte opapat in de vroege avond in zijn tuf tuf om puffend naar huis te tuffen.
PS: Uitleg over de stroppendragers ofte Gentse stropkes.
Het was in het jaar 1540 toen Keizer Karel gepeperde belastingen oplegde aan de stad Gent om zijn oorlogen te kunnen financieren. De Gentenaars kwamen in opstand daartegen wat uiteraard niet naar de zin was van de Keizer. Op zijn eigen manier stelde Karel orde op zaken door enkele opstandelingen terecht te stellen, de notabelen moesten op hun blote voeten en getooid in een wit hemd hem om vergiffenis vragen, een vijftigtal onder hen moesten ook met een strop om de hals door de Gentse straten paraderen als teken dat ze eigenlijk de galg verdienden. Vandaar dat men de Gentenaars de stroppendragers (stropkes) zijn gaan noemen. Jaarlijks is er in juli nog altijd een stoet te zien met een 300 figuranten om deze memorabele periode te herdenken.
Met argusogen bekeek opapat het weer, wind en af en toe regen hielden hem bijna thuis.
Uiteindelijk dan toch de gok gewaagd en naar Opwijk getuft. Rond 16u30 was hij ter plaatse, en warempel er waren al veel kramers uitgepakt of aan het uitpakken, het had er al geregend wat duidelijk te zien was op het asfalt.
Regelmatig naar boven kijkend om het luchtruim af te sporen begon opapat serieus zijn wenkbrauwen te fronsen, op de foto zijn de donkere onheilspellende wolken te zien.
Gezien het vrijdag was moest men ook niet te vroeg volk verwachten, zeker niet bij regen.
Het voelde nogal frisjes aan ook, dat voelde de mevrouw van het Brouwershuis ook, en buiten een paar doorwinterde marktkramers was er ook niemand geneigd om op een terras te gaan zitten.
Wie het niet aan hun hart lieten komen waren de mannen van de plaatselijke carnavalgroep Wild en Gevogelte, je ziet dat feesten in hun bloed zit, weer of geen weer.
Aan het weer kan men bijzonder weinig doen, spijtig voor de organisatoren maar het bleef afwisselend regen en opklaren, niet stimulerend om een avondmarkt te bezoeken, hopelijk gaan we niet hetzelfde meemaken als verleden jaar. Opapat was ondertussen nat en besloot vroegtijdig huiswaarts te tuffen.
Een nogal sterke wind deed opapat toch even twijfelen om op stap te gaan naar een avondmarkt, eigenlijk een beetje tegen beter weten in, maar met de wetenschap dat de wind kan vallen, tufte hij toch maar richting Baasrode. Ter plaatse zag het er in eerste instantie niet zo goed uit, wind en bewolking deden toch de kramers een tijd twijfelen alvorens de waren uit te stallen. Tot de wolkendek verdween en plaats maakte voor een stralende zon met blauwe hemel.
Gezien de wind nog bleef aanhouden beslisten sommige om zonder paraplus te werken, andere hadden geluk beschut voor de wind een plaats aangewezen te krijgen. Op een vrijdagavond starten de markten ook een stuk later, en kreeg iedereen ruimschoots de tijd om rustig te de kramen klaar te maken. Opapat die een hekel heeft aan overdreven windweer besloot iets te gaan drinken, het plaatselijk café zat zelfs al behoorlijk vol.
Na enkele drankjes besloot opapat om een rondgang te maken vóór het volk begon toe te komen, en kon daardoor links en rechts een praatje slaan met de kramers.
De nogal grote foor die ook opgesteld stond was zelfs nog niet open toen opapat het op de heupen kreeg van die aanhoudende wind. Hij tufte maar terug, later bleek alles nog te hebben meegevallen later op de avond.
In mei leggen alle vogels een ei zegt het spreekwoord. Gezien zijn achternaam moest opapat ergens zijn ei kwijt op een avondmarkt, en het ei is door omstandigheden in Lokeren gelegd. Een beetje vóór 14u tufte opapat de markt van Lokeren op.
Niettegenstaande het de eerste maal is dat avondmarkt doorgaat in Lokeren op 1 mei, liep er al snel wat volk rond op de markt.
Lekker
Ook lekker
Het blijft kwijlen voor opapat.
Zowat alle producten waren op de markt te vinden, textiel, juwelen, wenskaarten, lederwaren enz , en uiteraard ook de kramen om de hongerige en snoepers te spijzen zoals wafels en hamburgers en andere. Het koppel op de onderste foto speelde een thuiswedstrijd, ze zijn van Lokeren. De drie kramen in foto zijn trouwens een marteling voor opapat, hij moet er (tijdelijk) met tegenzin voorbijlopen.
Het weer was wel wat bewolkt maar met aangename warme temperaturen, er kwam dan ook tamelijk veel volk de markt opgelopen, de sfeer was goed te noemen, de verkoop was voor de ene goed, voor de andere minder, maar dat zal wel altijd het geval zijn denkt opapat. Men voelt ook dat het een markt is met groeipotentieel als men er op 1 mei de markt blijft organiseren de volgende jaren.
En dat we toffe jongens zijn .., nu er nog een pintje bij en de sfeer is compleet.
Onze goochelaar ( da kan nie) kon het terug niet laten om zijn kunsten te demonstreren, tot verwondering van de plaatsmeester van dienst.
Na deze gezellige namiddag starte opapat zijn tuf tuf voor een lange terugweg richting Deerlijk, hij was zijn eerste marktei kwijt in mei.
