Ik ben Wendy
Ik ben een vrouw en woon in Riemst (België ) en mijn beroep is Zaakvoerder kinderopvang.
Ik ben geboren op 18/07/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Volg ons verhaal over ons lief klein zorgenkindje...
Vandaag was een zalige dag in Leuven! We hebben ons meisje voor het eerst mogen vastnemen! Wat hebben we ervan genoten ! En Annelou ook! Ze was nogal van streek na de verzorging en van het moment dat ze op mijn borst gelegd werd, was ze stil ! Hetzelfde toen ze in de namiddag bij Maarten werd gelegd ! Oef, ze kent ons nog!!
Na een telefoontje naar de dienst ben ik ook weer wat wijzer geworden ! Ze hebben de optiflow (zuurstof door haar neusbrilletje) wat kunnen afbouwen, voorlopig gaat dat goed! Ze gaan het deze nacht eens bekijken! Sinds vandaag krijgt ze ook 8x 5ml melk per dag! Ze heeft het heel goed verteerd ! Meestal bouwen ze dit ook beetje bij beetje op, ik ben benieuwd !
Gisteren heb ik het gewicht van de hele week opgevraagd. Als ik de verpleegsters moet geloven woog ze gisteren 1924 gram! Dat was al bijna 2kg... Amai ! Deze morgen hebben ze haar helemaal gewassen, haar couveuse opnieuw ingedekt en haar nog eens gewogen, de teller van de Weegschaal bleef staan op 1600 grammetjes en nog iets, de verpleegster kon het niet geloven en woog haar opnieuw.. Opnieuw hetzelfde gewicht... ze hebben dus een vermoeden dat de weging van gisteren niet klopt .. Laten we hopen dat ons juf snel wat bijkomt door de melk die ze krijgt ! Woehoewww, MamaMelk ! Ik voel mij ineens zo nuttig !!!
Vandaag is ons Annelou al 1 week oud! Zoals ze zeggen, de tijd vliegt! Het is een cliché, maar het klopt helemaal!
Ze doet het nog steeds voortreffelijk! Sinds gisteren hebben ze de beademing weggenomen! Dat is al een hele stap vooruit ! Ze doet het dus helemaal alleen, met alleen nog een klein neusbrilletje. Dat neusbrilletje zorgt ervoor dat de longen gemakkelijker open gaan zodat zij niet teveel moeite moet doen. Eergisteren heeft ze ook nog eventjes onder de 'zonnebank' gelegen, ze zag een beetje geel ! Maar dat was met een paar uurtjes al opgelost!
De chirurgen komen regelmatig eens kijken naar de wonde, dat geneest ook heel goed.. Alweer een kus van de juf en een bank vooruit ;-)! De chirurgen die we al gezien hebben zijn trouwens echte toppers, niet alleen op het vlak van hun werk, ze zijn ook nog eens superlief! EN Dankzij deze mensen heeft Annelou het schattigste kontje ter wereld !! We zullen hun eeuwig dankbaar zijn!
Ondertussen doe ik mijn best met kolven , zo hebben we toch het gevoel dat we iets kunnen bijdragen in haar verzorging.. Wij zorgen voor het ETEN !! Ze krijgt al elke dag 6 keer 2ml borstvoeding per dag, weliswaar via een neussonde. De eerste paar dagen verteerde ze het niet zo goed, sinds vandaag gaat het wel supergoed! Ze ligt graag op haar buikje na het eten, dat zorgt blijkbaar -volgens de verpleging- voor een betere vertering! Het is alleszins te merken aan haar pampertjes ;-)! Eigenlijk hoeft ze nog niet echt te 'drinken', ze krijgt het meer om haar darmen in gang te laten schieten, want deze hebben een tijdje stilgelegen. Maar omdat het vandaag zo goed ging, zouden ze het morgen al willen opdrijven naar 8 keer 5ml per dag ;-)!
Vandaag hebben we ook al kennis kunnen maken met haar longcapaciteiten ! Ze kan er wat van hoor, amai! Telkens als ze haar komen verzorgen begint ze te huilen, ze verdraagt namelijk niet veel... Bij de minste aanraking maakt ze haar boos. Het ziet er wel eng uit, de hartslag schiet dan de hoogte in en haar saturatie (zuurstof) daalt snel waardoor er veel alarmen afgaan, gelukkig herpakt ze zich snel! Ik moet mij dan zo inhouden om haar niet uit de couveuse te nemen en te troosten .. Nu kunnen we alleen maar onze handen op haar leggen om haar wat te sussen ! Onze tijd komt nog wel zeker?!
Ik kom nog eens een update schrijven over ons Annelou!
De eerste nacht na haar geboorte is ze goed doorgekomen, ze deed het nog perfect zonder beademing, wat toch wel al een hele prestatie was! Wij zijn trots !
De operatie stond gepland voor donderdag 11/9! Volgens onze neonatoloog was ze er klaar voor... Toch wel extreem spannend! Ze stond als eerste op de lijst om 8 uur. Maarten was er al om 7 uur zodat we nog naar haar toe konden gaan vooraleer ze met haar vertrokken. Toen we aankwamen op de neo, hoorden we dat de operatie een beetje opgeschoven zou worden naar de voormiddag. We hadden dus nog rustig de tijd om bij ons mie op bezoek te gaan. We hebben er twee bezoekjes van gemaakt ! Om 12 uur hadden ze nog steeds niets gehoord.. Ik begon er een beetje zenuwachtig van te worden, alweer die eeuwige onwetendheid... Verschrikkelijk! We besloten even op de kamer te blijven zodat ik wat kon rusten, ik begon de pijn namelijk te voelen! Toen we om half drie nog altijd niks gehoord hadden besloot ik nog eens te bellen. Ik kreeg te horen dat ze haar net waren komen halen. Het was zover, nu konden we alleen maar afwachten...
Maar liefst 4 chirurgen moesten tezamen aanwezig zijn bij de operatie. Een oncoloog, een plastisch chirurg, een neuroloog en eentje van de abdominale heelkunde. Dit was de 'oorzaak' van het verplaatsen van de operatie, het was een opdracht om ze allemaal tegelijk daar te krijgen!
We we hebben ons goed kunnen inhouden om niet te bellen tijdens de operatie. Ondertussen kregen we ook bezoek, waar we heel blij mee waren! Afleiding !! S'avonds was er bezoek van mijn mama, stiefpapa, papa en stiefmama.. Ondertussen was het al 19uur, nog steeds hadden we geen nieuws... Om 19u30 had ik het gehad, ik moest bellen! Aan de andere kant van de lijn konden ze mij niet veel vertellen, alleen dat ze gingen bellen naar het OK om eens te horen hoe ze ervoor stond! Ze zouden mij terugbellen! Het was muisstil in de ziekenhuiskamer.. En dan ineens om 20uur rinkelde er iets! Ik nam de telefoon van de kamer al op, bleek het het alarm te zijn dat aangaf dat het bezoekuur afgelopen was ! We sprongen allemaal tegen het plafond! Vals alarm dus !
Net vooraleer de oma's en opa's opstonden rinkelde dan toch de telefoon! Het enige wat ze mij konden vertellen was dat de plastisch chirurg net ging beginnen aan de reconstructie. Het zou nog tot middernacht kunnen duren. Nog wat geduld uitoefenen dus! Maarten was doodop van de hele dag op een stoel te hangen naast het bed, maar hij bleef toch.. We wouden haar natuurlijk zien als ze terug uit het OK kwam. Om half tien ging de telefoon! Ze waren onderweg met haar! Na een 6 uur durende operatie waren ze eindelijk onderweg naar haar kamertje! Ze zouden bellen als ze helemaal geïnstalleerd was in haar kamertje, dan mochten we gaan kijken!
We waren zo blij haar terug te zien! Hoewel het eigenlijk moeilijk was haar aan te kijken, je kon de pijn van haar gezichtje aflezen ! Verschrikkelijk om te zien! Vanaf nu kon ze beginnen aan haar herstel. De eerste 48uur waren toch wel heel belangrijk. Tegen middernacht is Maarten naar huis vertrokken en ik gaan slapen. Het was een ontzettend lange en vermoeiende dag!
Toen ik s'nachts belde, konden ze mij vertellen dat Annelou nog stabiel was. Meer moesten we niet verwachten!
Vrijdag konden we niet snel genoeg bij haar zijn! Ze was haar eerste nacht goed doorgekomen, oef! Een echt vechterijen is het !
(morgen kom ik weer verder vertellen, mama moet ook nog goed rusten !).
We willen iedereen ook even via hier bedanken voor alle steun en toeverlaat die we de laatste weken hebben gekregen vanuit de meest verre hoeken! Ook aan iedereen bedankt voor de massale berichtjes en telefoontjes die er binnenkomen. Jammer genoeg vergeten we soms eens terug te sturen/te bellen.. Neem ons dit niet kwalijk, we zullen jullie niet moeten vertellen dat het erg druk is voor het moment, met het gependel van en naar Annelou.. Toch enorm bedankt!!!
! En Annelou ook! Ze was nogal van streek na de verzorging en van het moment dat ze op mijn borst gelegd werd, was ze stil 
! Onze tijd komt nog wel zeker?!
