Ik ben Wendy
Ik ben een vrouw en woon in Riemst (België ) en mijn beroep is Zaakvoerder kinderopvang.
Ik ben geboren op 18/07/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Volg ons verhaal over ons lief klein zorgenkindje...
Ons Zorgenkindje
Sacrococcygeaal teratoom
12-08-2014
Leuven part 6
Afspraak nummer 6 in Leuven is weer achter de rug! Weer was het gezwel gegroeid.. Ondertussen maar liefst 13 cm x 15 cm groot... Dit is de grootste diameter die ze hebben gemeten. Dat is wel de afmeting van het hele gezwel, de cyste met vocht en het vast weefsel dus.
Het vast weefsel is nog steeds 4cm op 5cm. Dat is dus behoorlijk klein! En dat is ook nog steeds niet gegroeid, dus dat is positief !!
Voorlopig is er nog geen reden tot paniek volgens Prof. de Catte! Dus wij panikeren ook niet ! Ondertussen zijn we alweer 26 weken ver! Het gaat toch snel precies !
Afgelopen en vrijdag was er bij mij toch een beetje paniek.. Ons mie is een heel hevig kindje in de buik, maar vrijdag had ik haar al een hele dag niet gevoeld... Zaterdag nog steeds heel weinig. Af en toe een klein schopje! Ik nam mezelf voor dat als ik zondagochtend nog steeds niet meer beweging voelde, ik naar Leuven zou bellen... Ik heb de hele nacht van zaterdag op zondag liggen draaien en woelen.. Nog steeds had ik helemaal niks gevoeld! Zondagochtend heb ik dan uiteindelijk even naar Leuven gebeld, de gyn van wacht stelde voor om langs te komen. Ik zei dat we maandag moesten komen en vroeg of het ook oké was als ik naar Tongeren zou gaan.. Dat was geen enkel probleem! Om half elf kwam we in Tongeren aan, even de uitleg gedaan aan de vroedvrouw en dan kregen we een kamer. Daar lag ik dan, in een kamer waar ik zo graag wou bevallen en waarvan ik wist dat ik het -deze keer althans- niet zou kunnen... En dan kwamen de traantjes... Het moest even uit mijn systeem!
Even en later kwam de vroedvrouw binnen om mij aan de monitor te leggen, we hoorden haar hartslag meteen, maar ons madam liet haar niet graag 'vangen' om het fatsoenlijk te kunnen registreren via de monitor .. Elke keer als we dachten dat we het konden vastleggen, was ze weer verdwenen ! Ze bewoog dus wel, maar ik voelde het niet meer! Ze lag helemaal gekanteld, waardoor ik de bewegingen minder goed kon voelen. Na een halfuurtje uitleg te hebben gedaan over haar aandoening mochten we weer naar huis! Alles was oké ! En ik was gerustgesteld! de vroedvrouw keek wel 'vol bewondering' naar mijn buik , voor een 26 weken zwangerschap is hij nogal, euhm, redelijk uitgezet vond ze ! Dat komt natuurlijk door het gezwel.. Zoals ik al zei is dat groot en dat neemt ook veel plaats in !
Vorige week is het ook nog even moeilijk geweest ivm de opvang hier.. Er werd mij aangeraden om te stoppen, wou ik natuurlijk niet. Dat zijn zomaar 11 kindjes die ineens zonder opvang zouden vallen... En dat kreeg ik echt niet over mijn hart. Na een paar slapeloze nachten en evenveel huilbuien -gelukkig heeft Maarten een brede rug ;-)- zijn we dan toch met een oplossing over de brug gekomen. Yvonne (mama van Maarten) en mijn mama springen in! En dan is er natuurlijk Mieke (zie post vorige week ) nog die elke woensdag paraat staat! Zo kan ik ook beneden blijven voor m'n pateekes, maar kunnen we het werk wel verdelen! Er gaan wel al geruchten rond in het dorp dat de opvang al dicht zou zijn.. Jammer natuurlijk, dat de mensen zo snel roddels rond vertellen! Kunnen we nu niet gebruiken ! Maar goed, het is toch volzet tot en met april, dus ik heb geen klagen ;-)! Moest iemand ook horen dat het dicht is, ontkracht het maar ;-)!
!!
