Ik ben Wendy
Ik ben een vrouw en woon in Riemst (België ) en mijn beroep is Zaakvoerder kinderopvang.
Ik ben geboren op 18/07/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Volg ons verhaal over ons lief klein zorgenkindje...
Ons Zorgenkindje
Sacrococcygeaal teratoom
29-06-2014
Ons verhaal
10 maart 2014.. Om 18uur s'avonds hadden wij onze positieve test in onze handen! We hebben gedanst, gesprongen en geschreeuwd van blijdschap.. Ik toch, Maarten kon alleen maar lachen ! Het was gelukt, wij zouden binnen 36 weken mama en papa worden!!
Op 3 april kregen we dan onze langverwachte eerste echo! Wat waren we blij met dat kloppend hartje! Ons geluk kon niet op!
Bij 14 weken zwangerschap lieten we een pretecho doen, ik was ZO nieuwsgierig naar het geslacht en kon absoluut niet langer wachten ! Het zag ernaar uit dat we een goedgevulde ROZE kleerkast zouden krijgen, we zouden een meisje krijgen!! De echo zelf was zalig! We zagen haar friemelen en dansen in de buik.. Het zou een hevige zijn, zo vertelden ze ons! Volgens Maarten was dat al karaktertrek nummer 1 van mij.. Hoezo, ik hevig ;-)???
De 16-weken echo was ook prima in orde! Ons Mieke was niet zo fotogeniek... We kregen nooit meer te zien dan een rug en de achterkant van haar hoofd... Heeft ze vast van de mama, ik sta ook absoluut niet graag op foto !
Zo kabbelden we rustig verder, vol plannen voor de kamer, de naam en de geboortekaartjes! Het behangpapier werd besteld en geleverd, de voorbeeldjes van de geboortekaartjes werden opgestuurd zodat we konden kiezen en de naam stond ook al -zo goed als - vast! Ik kom nogal eens met weer een nieuw ideetje, maar Maarten blijft bij onze eerste keuze !
Op 20 juni belde ik naar Dokter Bex.. Ik had een vreemd gevoel, precies alsof er iets niet goed was! Ookal luisterden we elke dag naar het hartje met de angelsound, toch had ik het gevoel dat er iets niet klopte... Onder het excuus 'ik heb al een paar weekjes last van buikpijn' liet hij ons langskomen voor een extra echo, zo zouden we vast en zeker gerustgesteld zijn. Op naar het Ziekenhuis in Tongeren, met een klein hartje, maar toch een beetje blij om ons Mieke nog een keer te kunnen zien!
Op het eerste zicht leek alles in orde! Alles was aanwezig, ze groeide goed en bewoog veel! En dan zag Maarten ineens een cirkeltje op het scherm.. Natuurlijk vroeg hij direct wat het was. Na een lange stilte van Dokter Bex en veel gefrunnik en geduw met het apparaat had hij een vermoeden dat het een cyste van 2,5cm groot was. Hij kon niet met zekerheid zeggen of het op het kindje zat of in mijn vruchtwater... Natuurlijk vroeg ik direct of het ook een gezwel kon zijn, hij vermoedde van niet. Het zat gevuld met water en geen vast weefsel. Het was vast niks om ons zorgen over te maken, we moesten er ook onze slaap niet voor laten. Hij stelde wel voor om onze echo met Dokter Witters te vervroegen van 17/7 * naar zo snel mogelijk. Zij is gespecialiseerd in echografie en kon ons vast en zeker meer uitleg gaan geven.
Zo gezegd, zo gedaan! Op 27/6 hadden we een afspraak om half vier in het ZOL in Genk. -*iedereen die dit jaar zwanger is en bevalt kreeg een extra echo bij Dr.Witters-
Op 26/6 hadden we nog een echo bij Dokter Bex gepland. Ik had gedacht dat die niet meer zou doorgaan, want hij had alles uitvoerig bekeken op 20/6, maar hij wou ons wel nog graag terugzien. Natuurlijk ging hij direct kijken naar de cyste, er was nog eentje bijgekomen. Deze was 4,5cm groot. Dat was even schrikken natuurlijk! Dokter Bex had het nog nooit gezien, het komt vaker voor in de hersenen of aan de rug, dan zouden we verder van huis staan volgens hem. Het zou dan de groei van belangrijke organen kunnen belemmeren. Dit was duidelijk niet het geval! Hij twijfelde nu zelfs enorm aan het feit dat het aan het kindje vastzat. Het zag ernaar uit dat het echt in het vruchtwater zat, zelfs buiten de placenta! Weer een beetje hoop extra!! We moesten maar gewoon de echo bij Dokter Witters afwachten!
27 juni, onze langverwachte echo bij Dokter Witters... Hoewel we nog hebben gelachen in de auto -Ik zong wat uitbundig mee met 'mamasé' van K3 (foute top zoveel van Q ) en onze buurman in de auto vond het wel komisch, hij deed vrolijk mee - had ik buikpijn. Ik had geen goed voorgevoel!
We kwamen binnen bij Dr. Witters en haar hele lieve vroedvrouw! Ze begon er snel aan. Alles werd weer nagekeken, elk botje en vezeltje in haar ieniemienie lijfje werd gemeten, de vroedvrouw typte alles netjes in op de computer. Voor ons was het werkelijk Chinees, maar wat was ik blij met zo een uitgebreide echografie! Eindelijk zagen we alles eens helemaal, tot het kleinste teentje en vingertje toe! Er werd ook 3D gekeken, zo konden we al eens kijken op wie ze zou lijken ! Maar dat was buiten ons mie gerekend, telkens wanneer Dr. Witters richting het gezichtje ging sloeg ze haar handjes voor haar snoet ! Grappig om te zien! Ondertussen is ze 24cm groot en weegt ze 300 grammetjes!
Dan werden de cysten gemeten en nagekeken. De grootte was nog steeds hetzelfde als de week ervoor. Nadat ze uitvoerig werden nagekeken mochten Maarten en ik plaatsnemen in de stoeltjes. De minuten die ze aan het schrijven was leken wel uren te duren!
En dan viel ze met de deur in huis. Onze dochter heeft een sacrococcygeaal teratoom! Een wàt?? Lap, alweer Chinees! Gelukkig kwam er direct erna een uitleg in klare taal! Blijkbaar bestaat een eicel uit 3 kiembladen, elk kiemblad heeft zijn functie. Op 1 kiemblad van ons celletje zat een tumor. Dat is wat ervoor zorgt dat zij nu cysten heeft. Ze heeft 2 cysten op haar stuit. Samen 7cm groot. Het grote risico hieraan is dat de cysten niet groter mogen worden. Als dit wel het geval is wil het zeggen dat er bloed naartoe stroomt. Bloed dat zij moet afstaan aan de cysten. Daar kan ze last van gaan krijgen, de grootste last die er aan vasthangt is het falen van het hart... Dan moet ze vroeger geboren worden.
Het goede nieuws is dat ze -tot nu toe- volledig uitwendig zijn, wat makkelijker te verwijderen is. Dat kan ook nog veranderen. Het andere goede nieuws is dat er -voorlopig- maar in 1 van de 2 cysten vast weefsel zit. Bloedvaten.. Daar zou dus bloed naartoe kunnen gaan. In de cyste van 4,5cm zit, ook weer tot nu toe, alleen maar vocht.
Vanaf nu worden we elke week opgevolgd, een echo in Genk bij Dr.Witters en dan weer een echo in Leuven. We moeten ook universitair bevallen.. Ook in Leuven dus. maandag 30/6 zouden we telefoon krijgen van Leuven zodat we een eerste afspraak kunnen vastleggen. Daar krijgen we een andere gynaecoloog, een kinderarts en de professor die haar gaat opereren te zien.
Ik vroeg direct aan Dr.Witters of ik iets niet goed gedaan had, misschien had ik mijn vitaminen niet goed ingenomen, misschien was ik in de opvang besmet geraakt? Zoveel vragen... Had ik dit moeten doen, had ik dat moeten doen... Ze stelde ons direct gerust, dit is gewoon brute pech... Het komt voor bij 1/35000 kindjes...
Daar zit je dan.. Voor de rest -leek ze- een perfect gezonde baby.. Alleen heeft ze pech gehad...
! Het was gelukt, wij zouden binnen 36 weken mama en papa worden!!
