Ik ben Wendy
Ik ben een vrouw en woon in Riemst (België ) en mijn beroep is Zaakvoerder kinderopvang.
Ik ben geboren op 18/07/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Volg ons verhaal over ons lief klein zorgenkindje...
Ons Zorgenkindje
Sacrococcygeaal teratoom
04-08-2014
Leuven..
Hallo allemaal!
Vanmorgen hebben we weer een afspraak gehad in Leuven... Deze keer was het bij Prof. Luc De Catte. Prof Van Mieghem is namelijk met verlof. Nu moet ik zeggen dat ik er wel eens naar uitkeek om een andere dokter te zien... Vooral om eens te horen hoe hij erover denkt.
De dokter was weer supervriendelijk! Nog steeds geen klagen over 'een niet menselijke behandeling vanuit Leuven' dus! Ze zijn er allemaal even lief !
De cyste was weer gegroeid.. Momenteel is de cyste 12,5 x 12,5 x 10 cm groot.. Dat begint al proporties aan te nemen natuurlijk. Voorlopig was de baby wel nog steeds stabiel.. Het hartje doet het nog goed, er was nog niet teveel vruchtwater in de buik te zien, Ze beweegt ook heel erg goed dus dat is wel positief.
Prof. De Catte was wel wat 'harder' in zijn woorden.. Of noem ik het misschien beter realistischer? Ik vertelde hem dat we uitkeken naar de 28 weken die we bijna gehaald hebben.. En dat we toch een beetje konden uitblazen als we aan die 28 weken zaten... Hij sprak ons hierin toch een beetje tegen! Voor andere 'gezonde' kindjes is die 28 weken inderdaad een 'vrij positieve' grens. Voor ons kindje zou het toch nog wel eens verkeerd kunnen aflopen dan. Hij vond dat we als streefdoel minstens 32 weken voor ogen moesten houden. Er zouden teveel bijkomende problemen zijn bij ons kindje waardoor ze op 28 weken bijna onmogelijk kunnen opereren.. En die operatie zou toch niet te lang op zich mogen laten wachten als ze geboren is... Laat die duimen dus nog maar wat werken, zodat ze nog minstens 7 weken veilig bij mij mag blijven!
De laatste tijd heb ik het wel wat moeilijker om positief te blijven denken.. De rampscenario's schieten regelmatig door mijn hoofd... En de schrik om afscheid van haar te moeten nemen is toch wel groot! Wat ook meespeelt is dat ik er in de verste verte geen controle over heb... En laat ik nu net een enorme controlefreak zijn. De mensen die mij goed kennen, zullen dat met plezier beamen ;-)!
Gelukkig is er Maarten! Hij ziet het nog steeds positief in! Samen komen we er wel doorheen, wat ons ook nog te wachten staat...
Vandaag is de opvang terug opengegaan, na 3 weken verlof! Stiekem ben ik toch blij om de kleine pateekes terug te zien hoor ! Al hebben ze mij vandaag in Leuven wel aangeraden om het wat rustiger aan te doen.. Geen idee hoe we dat gaan aanpakken met 7 bengels in huis! Gelukkig Zijn er helpende handen, ik heb al van zoveel mensen te horen gekregen dat als ze moeten inspringen, ze dat met alle plezier komen doen ! Op woensdag krijg ik al vaste hulp van de oma van een kindje -trouwens ook een hele goede vriendin van de familie !- Op vrijdag zijn mama en Edmond er, en Yvonne springt ook in waar ze kan! Dat moet wel goedkomen dan!
Volgende week maandag mogen we weer naar Leuven! Opnieuw bij Prof. de Catte.. Geduld hebben.. En duimen dus!
! 
