Gedichten, verhalen, teksten, al dan niet zelf geschreven.. maar boordevol gevoel Graag onthul ik rakende teksten, beschrijf ik mijn visie op boeken, deel ik een zelfgeschreven gedicht of plaats een pakkende liedjestekt.
Over het leven , over onszelf als persoon, over relaties, over positief denken, over goede en minder goede gevoelens.. over wat ons bezig houdt!
05-09-2009
Welkom
Hallo, ik ben een 50 jarige Limburgse mama die die houdt van het leven en veel bedenkingen daarover graag met jou wil delen. Ik hoop dat jullie ervan genieten. Wees welkom!!!
Ik wil hier eerst een woordje uitleg plaatsen. Ik heb jaren in op en neer dalende depressies gezeten, heel veel meegemaakt, zoals meerder mensen onder ons. Ik wilde niet echt geholpen worden denk ik, ik wilde niet terug in het verleden graven alleszins. Maar plots vond ik een therapie die echt bij me paste en was ik er ook echt klaar voor om geholpen te worden. Ik maakte een verslag van mijn therapie-sessies en wil die graag delen omdat ik denk dat veel mensen hier iets kunnen uithalen.
Heel
veel moed, omdat ik in je geloof!
woensdag 19 december 2007
Dat zijn de woorden van een vriend die me steunt op een manier die ik niet had verwacht.. en waarvoor ik hem zeer dankbaar
ben, bedankt Paul,. En ook mijn dank
aan familie en andere dierbare mensen in mijn leven. Dank
omdat ze achter me staan, dank omdat
ze me steunen, dank omdat ze echt
willen dat ik beter word..
Na jaren ups en downs, heb ik dan
eindelijk hulp gezocht. Ik wilde dit eerst niet, ikkon het wel allemaal alleen, niemand
kon me helpen.. Daar heb ik me eindelijk
over gezet. Ook over de schaamte
naar de buitenwereld toe...
Twee weken geleden mijn intakegesprek
en eerste educatieve sessie gehad. Vandaag zijn we dan echt begonnen. Om half
10 had ik een afspraak met de gedragsconsulente, waarna ze me heeft
meegenomen naar Maastricht (ze is vandaar afkomstig)
en waar we in een taverne in ontspannen sfeer het werk
hebben aangevat (en geloof me, er is wel degelijk
werk aan mij). Ik doe cognitieve gedragstherapie, wat vooral betekent je oude (negatieve) denkpatroon te
leren veranderen. Aan het verleden wordt er niet gewerkt,
wat voor mij positief is, heb geen zin om dat telkens
opnieuw op te rakelen. Het zal ook geen therapie zijn van jaren aan een stuk een uurtje per week.
Nee, er wordt wel degelijk gewerkt, dat betekende
vandaag dus 5 uur aan een stuk
zweten. Maar hier thuis begint het pas allemaal echt: ik
heb een waslijst "to do" dingen meegekregen,
een stappenplan, een geheugensteuntje van de reden waarom ik het allemaal doe. Er zal ook
gewerkt worden aan iets wat voor
ieder mens een fundering zou moeten zijn, namelijk
weten dat je gelijkwaardig
bent! Je kan je misschien wel
eens minder waard VOELEN, dat betekent
niet dat je het BENT. Er zijn me een aantal dingen opgelegd, waarvan verwacht wordt
dat ik er aan werk, zoals een uur sporten per week (binnen twee weken
terug therapie en dan moet ik een
sport effectief aangevat hebben), gezonder eten, een vaste babysitdag inschakelen zodat ik
tijd voor mezelf heb (wat ik
ondertussen al heb geregeld, dank u
mama) en een schrift bijhouden waarin alle gedachten en gebeurtenissen worden
genoteerd. Ik moet ook tussendoor contact houden, mag mailen en
bellen op elk moment dat het even
niet gaat, maar moet een keer per
week mailen om opgevolgd te worden. Dus
op mijn luie krent zitten wil en kan ik me
niet permitteren, het kost bovendien
genoeg geld om het te verwaarlozen.
Eerst
geloven en dan zien!
(Dus niet eerst zien en dan geloven)
woensdag 09 januari 2008
Vorige week had ik mijn tweede therapie- sessie. Het centrum werkt niet op de gewone manier, dus we trokken naar
een gezellige taverne waar we nog een Nieuwjaarsattentie aangeboden kregen (een lekker jenevertje). Ik
bestelde een warme chocolademelk en
we namen plaats in een zetel. Nu, het klikt wel tussen haar en mij, we praten voluit. Ze
heeft zelfs tips (zie tips om je goed en gelukkig te voelen) van
mij aangenomen, die ik vond op het
net, omdat ze die zo goed vond.
We overliepen de voorgaande weken
en de vorderingen die ik maakte, ook
de dingen waar ik niet uitraakte, ik
had alles genoteerd in een schrift. Ik
moet vooral nog aan mijn eigenwaarde werken,
mezelf goed proberen te voelen, zonder de goedkeuring
of bevestiging van anderen. Makkelijk is
dat niet, want meestal voel je je goed, als je weet dat je andere mensen een
goed gevoel geeft of als anderen je zeggen dat ze fier op je zijn, je bedanken enz... Volgende keer
komt ze naar mij, en gaat ze een kwaliteitenspel meebrengen, om me de kwaliteiten van mezelf doen te ontdekken.
Voor de rest vind ik van mezelf
dat ik heel wat vorderingen heb
gemaakt sinds ik ben begonnen. Door een planning te maken, elke
dag opnieuw, krijg ik de dingen gedaan die ik
wil doen, met de nodige inspanning uiteraard.
Ik laat me niet meer zo hangen
als ik me eens wat minder voel, en
dat komt vooral omdat ik heel hard bezig ben om mijn gedachten te sturen.
Want je denken bepaalt je gevoel. Makkelijk is dat niet. Als ik
's avonds in mijn bed lig en begin te piekeren,
dan neem ik die negatieve gedachte,
schuif ze opzij en denk een
positieve gedachte in de plaats. Ikkan je verzekeren
dat dat echt vechten is, maar ons denken
is nu eenmaal niet gewoon van het goede op de voorgrond te zetten. Toch lukt dat met veel oefenen ( ik
schrijf ook vaak gedachten op en dat maakt
het makkelijker om te zoeken
hoe je die gedachte kan omdraaien)
en er op te vertrouwen dat alles goed komt.
Als je gelooft dat je het niet verdient om gelukkig te zijn, dan wordt je nooit gelukkig. Als
je denkt: "dat is toch niet
voor mij weggelegd" dan krijg
je dat ook niet. Als je denkt: "Ik
word altijd maar opnieuw gekwetst",
dan word je gekwetst.
En wat zeggen we dan? "Zie je wel!".
Tja, het universum luistert naar jou en trekt
aan wat je vraagt, dus denk eens:
"Ik verdien het om gelukkig te
zijn, ik ga een job krijgen die bij me past of een lief tegenkomen waar ik
me goed bij voel (maar zeg niet: : een lief dat me niet kwetst,
want dan neem je weer dat negatieve woord in de mond)....
Ik ben er alvast heel hard mee
bezig om me te trainen in die gedachten en ik
vertrouw er op.
Want wat je gelooft, dat krijg
je!
Je eigenwaarde bepaal je zelf !
maandag 21 januari 2008
Ze is net vertrokken: de dame die me helpt terug mijn leven op de
rails te krijgen.
Dit keer was de therapie aan
huis. De twee vorige keren spaken we af aan het CC in Lanaken
(waar ook mijn eerste educatieve
sessie in groep doorging) en reden we door naar een taverne. Ditmaal was het de
bedoeling een kaartenspel te doen en
dat kan je moeilijk op café. Dat kaartenspel
hield in dat ze mijn hele keukentafel bezaaide met positieve kwaliteiten en eigenschappen en dat ik er 10 moest uitkiezen,
die ik voor mezelf waar vond. Voor
mezelf, dus niet omdat anderen dat van me vinden.
En net dat was de bedoeling van die hele bedoening. Eens kijken
waar je zelf waardevol in bent en je daar goed bij voelen, zonder dat je
bevestiging nodig hebt van de buitenwereld. Het is iets waar ik het nogal eens moeilijk
mee heb: met eigenwaarde.
Nu, iedereen heeft graag bevestiging van anderen
maar dat moet een meerwaarde zijn, niet je levenskwaliteit
bepalen.
We hebben samen alle eigenschappen geanalyseerd en besproken.
Ik ben bv behulpzaam, maar als je
iemand helpt, dan krijg je daar dankbaarheid van en dat geeft je een goed gevoel.
Dus in welke eigenschappen voel ik me echt mezelf goed, zonder anderen..
Ik heb ze ontdekt!
En ik ga ze voor mezelf houden,
want het maakt me niet uit of
anderen ze leuk vinden, nè!
Mijn huistaak is nu: elke dag iets noteren wat mezelf een goed gevoel heeft
gegeven.
Binnen een maand komt ze terug.
De sessie worden korter, de tijd
ertussen langer... Ik ben goed bezig!
Zelfvertrouwen is geloven dat je een kracht
bezit
sterker dan je
angst !
woensdag 05 maart 2008
Vorige week maandag had ik weer therapie. Het was de week voordien al gepland, maar toen voelde ik me echt slecht.
Het gekke is dat de dagen dat het me totaal niet gaat, ik niet aan mezelf wil werken,
me gewoon laat hangen, maar het is dán net dat ik
het nodig heb..
Ze heeft me geleerd dat je nét in die momenten moet
doorbijten en verder strijden. Maar soms heb ik
het gevoel dat ik al mijn hele leven
aan het strijden ben. Wel, zei ze , dan is dat nu het moment om door te zetten,
want als je telkens opgeeft, dan
moet je uiteraard iedere keer weer
opnieuw beginnen te strijden.
Dus niet opgeven, ook
niet in de moeilijke
momenten en dan komt het einde
wel in
zicht!
Wat ze me ook
leerde is ongezonde emoties om te zetten naar gezonde emoties. Gezonde
emoties, daar kan je beter mee
omgaan.
Kwaadheid bv omzetten in irritatie, ze zijn beiden
niet positief, maar vanuit irritatie ga je anders handelen dan uit kwaadheid.
Ook is er een
verschil tussen feiten en gedachten! Als je denkt
dat mensen je niet lief vinden, is dat een feit of een gedachte? Heb je
er een bewijs voor dat dat niet zo is? Dan is het een feit. Maar het moeten wel
échte bewijzen zijn.
Dikwijls denken we dingen, maar blijkt
dat helemaal niet waar te zijn.
Iedere mens heeft negatieve gedachten. Oefen eens om
die laten voorbij te trekken, als een wolkje.
Meng je niet in die gedachte, oordeel er niet over en probeer niet op
vragen te antwoorden. Accepteer dat ze bestaan en laat ze weggaan.
Probeer je aandacht te richten op andere dingen, dat is echt
iets wat je kan leren.
Aan de slag blijven, activiteiten plannen (ook al heb je er geen zin voor), buiten komen, zijn allemaal dingen die het
"malen" in je hoofd minder maken.
Ook lichaamsbeweging
geeft de negatieve denkprocessen
minder kans.
Als er problemen zijn in je leven, op welk vlak
dan ook, noteer dit probleem eens op
een blaadje. Probeer er dan eens alle mogelijke
oplossingen voor te bedenken ( Hoe
ging je in het verleden met soortgelijke
problemen om, hoe denk je dat je het
probleem zou oplossen als je je minder depri zou voelen, hoe lossen andere
mensen dit op of zou iemand anders dit aanpakken. Welke
bronnen of mensen kun je inschakelen om je eventueel te helpen met dit
probleem..?).
Kijk dan je
lijstje met oplossingen eens kritisch
door en selecteer een paar oplossingen die je het reëelste lijken, noteer bij elke
oplossing de voor- en nadelen.
Dan kan je op
grond van jouw evaluatie een oplossing uitproberen.
Als deze oplossing je teveel lijkt,
splits hem dan op in kleinere
stappen.
Na een oplossing te hebben geprobeerd, bekijk je
in hoeverre deze je geholpen heeft de omgang van je probleem kleiner te maken.
Dan kan je nagaan of je nog verder
stappen moet ondernemen of verder kan
gaan met het aanpakken van een ander probleem.
Niet eindeloos denken
(piekeren), maar DOEN
dus!
Na een oplossing te hebben geprobeerd, bekijk je
in hoeverre deze je geholpen heeft de omgang van je probleem kleiner te maken.
Dan kan je nagaan of je nog verder
stappen moet ondernemen of verder kan
gaan met het aanpakken van een ander probleem.
Niet eindeloos denken
(piekeren), maar DOEN
dus!
Zo, dat was een hele boterham en meteen ook mijn laatste keer
therapie, ze vond het niet nodig een nieuwe afspraak
vast te leggen, omdat ik goed
vorderingen heb gemaakt en voldoende
middelen heb om verder te kunnen. We
hebben nog een paar specifieke
dingen waar ik mee zat uitgebreid
besproken en aangepakt en ikkan altijd bij haar terecht, als ik het gevoel heb niet vooruit te kunnen.
Ik heb inderdaad
héél veel bijgeleerd
!!!
Hierbij nog eens een speciaal dankwoord aan mensen die me hebben gesteund, geholpen
en bijgestaan en vooral... aan degenen die écht in me geloven en me niet lieten
vallen in de moeilijke
periodes van mijn leven!
We lachen niet omdat we gelukkig zijn,
we zijn gelukkig omdat we lachen!
Een tijd geleden ging
ik met mijn vriendin naar een avond over lachyoga. We zaten er met
een ganse groep vrouwen, uitgezonderd één man, die zich dat
ogenschijnlijk niet aantrok, zelfs al zou hij worden uitgelachen
door iedereen, want om te lachen zaten we daar toch?
Er werd ons verteld dat lachen gezond is, dat is cliché, dat wisten
we al hé.
Maar hoe gezond? De invloed van zoveel effect op evenveel
lichaamsonderdelen, dat verstomden velen. Toch waren we opgelucht
dat de hele theorie geregeld werd afgewisseld met wat
oefeningetjes. We zouden gaan lachen, want of je
gestimuleerd, geforceerd of spontaan begint te lachen: je
hersenen maken het onderscheid niet en je bekomt hetzelfde gunstige
effect.
Lachen is ook het kind in je
naar boven laten komen. Hoe dikwijls lacht een kind, hoe dikwijls
lacht een volwassene? Ook die cijfers kregen we opgeplakt, maar die
ga ik jullie besparen, omdat ik ze eerlijk gezegd zelf niet meer
weet. ;-) Feit is dat we als grote mensen geremd zijn. Als je met
een kind wandelt en het huppelt en springt, dan zeggen we vaak:
vooruit, kom nu door. In plaats daarvan kunnen we eens proberen mee
te huppelen, mee dat trapje op en af te springen.. Wedden dat het
kindje nog méér lacht en wij ook?
Doe af ene toe eens gek, sta
's morgens op en zeg tegen je spiegelbeeld: halli hallo, vandaag
wordt het een superdag, terwijl je jezelf de mooiste glimlach
schenkt.
Of als je gaat slapen, maar het wil maar niet lukken.. zing dan een
liedje in jezelf: Ik kan niet slaaaaaaaaaaaapen , holé, holé, ik
kan niet slaaaaaaaaaaaapen, tralililei (of zoiets). Het heeft geen
zin negatieve gedachten te onderdrukken, maar je kan ze wel op een
positieve manier overschrijven zoals je een wit blad op een stapel
zwarte bladen bovenaan zou leggen..
We gingen naar een lach-yoga,
dus we deden ook rek- strek- en ademhalingsoefeningen. We kregen
muziek voorgeschoteld waarbij we ons gewoon mochten uitleven
zoals een kind. Lachyoga is een Oosterse therapie waarbij men in
groep lacht, zonder echte reden, maar met een helende
werking.
Men kan in een krant
op zoek gaan naar het goede nieuws, men kan lachen om bepaalde
schrijffouten of zinspelingen zoals een kapper die op zijn deur een
opschrift hing met de volgende woorden: "wegens verbouwingswerken
scheren we voorlopig de mannen langs achter"..
Men kan bewust eens een mop gaan lezen of een lachprogramma op tv
bekijken..
Men kan klagen over een grijze regendag of een wandeling gaan maken in de
gietende regen en een liedje zingen..
Iedereen heeft de
kracht in zich om geregeld te lachen. Ga er op zoek naar, al is dat
niet makkelijk. Het maakt je levenslustiger, je kan de dingen
makkelijker aan, je voelt je prettiger, alles lijkt mooier
en vooral.. het is goed voor je !!!
Daarstraks las ik een artikel van een collegablogster. Ze vroeg zich af of ze een goede mama is. Want vaak loopt het niet zoals je wil, de opvoeding.. Vaak worden je kinderen niet wat of wie je voor ogen had, toen ze nog superlief en klein in de wieg lagen. Ze krijgen leermoeilijkheden of gedragsproblemen, ze bezorgen je een angstaanjagende puberteit, geraken aan ongezonde middelen, vinden hun weg niet.. Nog moeilijker word het als je er als moeder alleen voor staat!
Ik denk dat als je je gaat afvragen of je een goede moeder bent, als je schuldgevoelens hebt over: "doe ik het wel goed?", je wel kan stellen dat je een goede moeder bent.
Want een moeder die zich dit niet afvraagt, lijkt me ook onverschillig tegenover haar kinderen.
Als je doet wat jou het beste lijkt met de middelen die jij hebt, als je gewoon jezelf bent, dan moet je jezelf zeker geen verwijten maken. Kinderen worden trouwens niet alleen gevormd door het moederschap (en vaderschap), maar ook door hun omgeving, hun karakter en nog zoveel factoren..
Soms breekt er dan ook wel eens een moment aan, dat je je kind moet loslaten, willen of niet.. Een kind dat zijn eigen weg verkiest zonder jou of dat zijn/haar ouder zoveel verdriet en pijn doet, dat je dat gewoon niet meer kan dragen. En ook dan ben je een goede ouder, want als je je geeft en geeft zonder iets terug te krijgen ben je gewoon opgeleefd, uitgeblust.. Vaak is het zo, dat als je je kind op een bepaald moment loslaat, na een hele tijd van zwoegen en echt niet meer kunnen, dat je kind op een dag gewoon zelf terug voor je deur staat en dat de band veel hechter, intenser en beter wordt.
't Leven is zo eenvoudig als wij 't maar niet zo ingewikkeld hadden gemaakt !
Het leven is simpel, mooi en het is zo eenvoudig om blij te zijn, om te genieten, om elkaar te verdragen. Toch willen we zoveel, het zo ver gaan zoeken. Alles moet steeds maar mooier en groter, en vooral mooier en groter dan iemand anders! Het geluk ligt in onszelf! Maar velen willen het niet zien, het gaat vaak om status en rijkdom. Jammer is dat. Als we eens nadenken waar geluk ligt, écht geluk, en dat kunnen achterhalen... Zouden we dan niet méér kunnen genieten van het leven? In plaats van altijd maar te streven naar méér en beter.. Het
zou depressies heel wat minder maken als we ons niet verplicht voelden
om mee te drijven op de stroom van "moeten" en niet kunnen. Wat is echt eenvoudig en simpel geluk voor jou? Sta je daar bij stil?
Ik maakte ze eind
vorig jaar, ik schreef ze zelfs op papier, mijn goede
voornemens..
Twee weken geleden heb ik dat blad nog eens bovengehaald en
bovenaan staat in vetgedrukte letters:
2008 wordt mijn topjaar!
Dat had ik mezelf dus
voorgenomen. Ik
zou aan mezelf werken, dát vooral!
Als anderen me niet gelukkig wilden maken, zou ik dat zelf eens ne
keer gaan doen!
Jaren hebben depressies en ellende me achtervolgd, het was nu eens
tijd om dat beekje van tranen een beetje te laten opdrogen, want
het overstroomde zo hard, dat ik dreigde te verdrinken..
Het was tijd dat ik inzag dat het niet aan anderen maar vooral aan
mezelf lag, dat ik me niet goed voelde.
Het was er op of eronder.
Het was alles of niks, ik was het kotsbeu, 2008 zou MIJN jaar
worden.
2008 loopt op zijn einde..
Ik werkte aan mezelf, zowel innerlijk als uiterlijk.
Het lukte, het lukte heel goed, het lukte prima!
Ik ben rustiger geworden, ik ben 'wijzer' geworden, ik relativeer
meer, ik ben sterker geworden en tranen komen soms nog.. maar dan van blijdschap of uit ontroering.
Ik kan alleen maar
zeggen, geloof in jezelf, werk aan jezelf, wees verantwoordelijk
voor jezelf, wees lief voor jezelf, dan straal je dat uit naar
anderen en zal je geluk aantrekken.
Waar komt die vrede en dat licht vandaan? Van anderen? Van de
kerstboomlichtjes of de sfeermuziek?
Als we ons nou allemaal eens zouden toeleggen op vrede vinden in
onszelf, ondanks de omstandigheden, ondanks de anderen om ons heen .Het
zou een stuk makkelijker zijn vrede te creëren rondom ons als we zelf
eerst vrede vinden in onszelf en die dan gewoon uitstralen!
Mijn wens voor jullie Kerst is dan ook dat jullie je eigen Licht vinden
vanbinnen in jullie eigen schitterende Zelf. Zoek dit licht vanbinnen. Voel het.
Straal het uit.
En zo wordt Kerst allicht een echt Lichtfeest. Niet alleen
dankzij de lichtjes in de Kerstboom, maar vooral dankzij jullie stralend
schitterend innerlijk Licht.
Dit licht verdrijft alle duisternis. En blijft ook nog nà kerstmis stralen,
want het is blijvend. Niet seizoensgebonden maar permanent.
Misschien moet je wat zoeken om vrede te vinden in je eigen hart, als de
omstandigheden niet zo schitterend zijn.
Maar laat voor één keer jouw licht niet afhangen van anderen. Je BENT zelf
een stralend wezen. Straal dan ook, vooral vandaag en de komende dagen, je eigen
Ware Natuur uit!
Wanneer alles tegenzit en het lijkt of je het geen minuut langer
volhoudt geef dan vooral niet op want dat is precies het moment dat het tij
zal keren.
Harriet Beecher Stowe
Of zoals een vrouw die een kind baart, net als ze denkt, ik heb zoveel pijn, ik kan echt niet meer, net dan komt de verlossing. Als je zoveel problemen hebt, dan kan het op zeker moment alleen maar beter gaan. Niets blijft duren voor altijd. Na het donkerste deel van de nacht komt altijd de zon weer op, altijd!
Durf je probleem vrij te laten en het keert terug met een
oplossing. (Olaf Hoenson)
Uit eigen ervaring heb ik geleerd dat een probleem aan het universum toevertrouwen, rust en uiteindelijk een oplossing brengt. Uiteraard pieker je op problemen, zoek je naar oplossingen, tot het aan je vreet en je helemaal opslorpt. Dan is mijn ervaring: laat het even los, vertrouw het toe aan "hierboven", wat dat ook betekent voor jou.. Of je nu piekert of niet, als je er niets kan aan doen, dan zal er toch niks veranderen, enkel dat je jezelf helemaal uitput. De oplossing die zich aanbiedt zal misschien niet altijd de oplossing zijn die je voor ogen had, maar uiteindelijk een goede oplossing, vertrouw er maar op.
Maak
jij je vaak zorgen? Loop je constant
te piekeren, en anticipeer je vaak op gebeurtenissen, waarbij je je voorbereidt op
het slechtste? Dan ben jij wellicht een echte piekeraar
... maar beheersen zorgen niet te veel je leven?
Genetica
én opvoeding
Waarom staat de ene persoon bij alles stil, en leeft de andere er zorgeloos op
los? Piekeren heeft een genetische
factor, maar wordt ook deels door de
opvoeding en gebeurtenissen in de kindertijd
bepaald. Zo hebben kinderen uit een
echtscheiding 70 procent meer kans
op angstaandoeningen. Beschermende of zorgbehoevende ouders brengen ook meer zorgelijke
kinderen voort.
Verantwoordelijkheid
Mensen maken zich zorgen over alles
dat mis kan gaan, waardoor ze
maatregelen gaan nemen om te voorkomen
dat er iets mis gaat. Voor piekeraars
is het een verantwoordelijkheid om
je voor te bereiden op wat er zou kunnen
misgaan. Als ze zich geen zorgen zouden maken,
zou alles uit de hand kunnen lopen.
Lichaam & geest
Klinkt logisch, maar je lichaam en
je geest reageren niet al te goed op constant piekeren.
Piekeraars gaan sneller naar de dokter. Niet altijd zonder reden, wat ze hebben ook meer kans
op het prikkelbare
darmsyndroom, misselijkheid,
vermoeidheid en andere pijntjes en kwaaltjes.
Bovendien hebben ze een verhoogde kans
op depressies. Invloed
Piekeren of je zorgen maken is niet altijd slecht. Soms zijn je zorgen
terecht, en is het tijd om ernaar te handelen. Wanneer zijn ze dan wel slecht?
Als het je leven beïnvloedt, je eronder gaat lijden of het je tegenhoudt om te
leven. Het goede nieuws is dat overmatige piekeraars
hun zorgen onder controle kunnen
leren houden, in slechts 9 stappen. 1) Maak
een lijst van je zorgen
2) Analyseer de lijst
Welke zorg is productief en welke onproductief? Aan productieve zorgen kan je iets doen? Stel actie niet uit, en pak de zorgen aan die je kan
aanpakken.
Over onproductieve zorgen ('wat als' je kanker zou krijgen,
overreden zou worden, slachtoffer zou worden van verkrachting)
heb je geen controle.
3) Leer leven met onzekerheid
Iedereen moet leren leven met een zekere
mate van onzekerheid, en zijn of haar
eigen limieten. Besef dat je inderdaad misschien kanker zal krijgen,
maar dat niemand weet wat de toekomst
brengt. Veel piekeraars stellen onzekerheid gelijk
aan een slecht resultaat, maar eigenlijk
is het neutraal: het kan zowel goed
als slecht uitpakken. Onzekerheid
toelaten, maakt dat je ookkan
genieten van de andere dingen.
4) Confronteer jezelf met je angst
Kijk in de spiegel en spreek je grootste angst uit tegen jezelf, zo vaak tot het zijn kracht
heeft verloren. 5) Leer leven met discomfort
Piekeraars hebben de neiging alles
wat hen oncomfortabel maakt, te
vermijden. Foute strategie: als je leert leven met discomfort, kan je veel meer bereiken
en veel meer leven.
6) Het hoeft niet nu
Veel mensen die zich zorgen maken,
hebben het gevoel dat alles dringend is en dat er veel van hen verwacht wordt
op een gegeven moment. Beter is te focussen op het moment, en je tijd te nemen. 7) Het is nooit zo erg als je denkt
Angst en zorgen gaan altijd over verwachtingen. Maar de vraag 'wat als...' is
dikwijls veel negatiever en slechter
dan de werkelijke gebeurtenissen.
8 ) Wees emotioneel
Wie zich zorgen maakt, onderdrukt emoties, die later tot uiting komen in darmproblemen, verhoogde hartslag of
ademhalingsproblemen. Leer daarom je emoties uiten: schreeuw en huil als je dat
zo aanvoelt. Extra voordeel: als je emoties uit, kan
je je geen zorgen maken. 9) Praat erover
Met vrienden, je partner of een psycholoog: leer je zorgen onder ogen zien, en
leer ze ook naar waarde schatten.
Als je naar de oorzaak van het probleem
zoekt en deze aanpakt, kunnen
je zorgen ook verdwijnen.
Vaak is het niet zo fijn wat we
denken, ook
wel piekeren genoemd.
Je wordt er mee wakker: soms met een droom die je een slecht gevoel
heeft bezorgd en die zet zich nog even door of gewoon met dingen die niet zo
goed lopen.
Maar soms ook met een blij gevoel, om wat je meemaakte of om wat je die dag te wachten staat.
Van nature is ons brein gewoon om
aandacht te besteden aan dingen die ons dwars liggen, en als er geen
noemenswaardige dingen zijn, dan vinden we ze wel uit!
Want er is altijd wel iets om ons druk
over te maken. Zou er dan ook niet altijd iets zijn
om ons gelukkig om te voelen?
Soms betrap ik er me op dat ik pieker
op een klein dingetje en door daar
negatief te gaan op doordenken ga ik me nog slechter voelen.
Omdat ik dan zelf een verhaaltje aan
het creëeren ben wat dat klein
dingetje 100 keer uitvergroot en
erger maakt, terwijl er in feite
totaal niets aan de hand is!
Ons denken
bepaalt hoe we ons voelen, dus we beslissen zelf hoe we ons voelen.
Waarom dan
vaak de keuze
maken om ons slecht te voelen als er
geen reden is?
Als je dagelijks samenleeft
met een ander persoon, stoot je vroeg of laat op onhebbelijkheden in het
karakter van de ander. Ook al heb je die persoon heel erg lief, er zal een
moment komen waarop je je begint te ergeren in zijn of haar manier van doen.
Wat gebeurt hier eigenlijk en hoe kan je daar mee omgaan?
Eerst en vooral moet je het verschil zien te maken tussen grote en kleine
ergernissen. Bekijk jouw relatie als een schilderij. Om een schilderij in zijn
geheel te kunnen aanschouwen moet je een zekere afstand bewaren. Anders kan je
de schoonheid ervan niet appreciëren.
Zo is dat ook met een relatie. Als je er met de neus op zit, zie je niets. Als
je met een vergrootglas tegen het schilderij geplakt staat, zie je helemaal
niet meer waar het om gaat. Je kan zelfs niet zeggen wat de hoofdkleur is van
het kunstwerk. Je moet de juiste afstand respecteren om het werk te kunnen
waarderen.
Stel dat het gaat om een prachtig kleurrijk schilderij. Als je te dicht bij het
kunstwerk staat en je kijkt dan nog door een vergrootglas dan zie je alle
kleine onsierlijke details. Je kan zelfs vlekken ontwaren die voor het blote
oog onzichtbaar zijn, maar die, uitvergroot, het gehele gezichtsveld in beslag
nemen. Wat een onooglijk klein detail is kan enorme proporties aannemen bekeken
vanuit een verwrongen perspectief.
Dus vraag je bij elke wrijving altijd eerst af : gaat het om een detail in het
grote geheel, of gaat het om iets dat mij echt tegen de borst stuit?
Als het om een detail gaat, staat je maar één ding te doen : het negeren. Een
detail is als een kiezelsteentje op jouw levenspad. Je gaat ook niet telkens je
hele leven stilleggen om elke kiezelsteen te analyseren, honderden keren om te
draaien, en te besluiten dat je zo niet verder kan. Als jij op de grond gaat
liggen voor de kiezelsteen om die door jouw beruchte vergrootglas te
bestuderen, dan ziet die eruit als een enorme rotsblok. En daar kan je
natuurlijk niet omheen! Maar vooraleer je besluit dat het om een rotsblok gaat,
verzeker je er eerst van dat je het juiste perspectief ingenomen hebt.
Zoals je over kiezelstenen op je weg niet struikelt, noch ervoor stilstaat, zo
laat je details in je relatie met rust. Het is onmogelijk om alles uit te
praten. Het is dodelijk om elk klein gebaar van je partner met de vinger te
wijzen. Voortdurend vitten op kleinigheden haalt alle leven weg uit je relatie.
Zoals je een plant met rust laat om ze te laten groeien, zo moet je ook je
relatie de ruimte geven om te groeien en te bloeien. Als jij een plant elke dag
uit de grond trekt om er zeker van te zijn of de wortels goed groeien, dan maak
jij ze kapot. Zo is dat ook met je relatie. Laat ze in haar eigen ritme gedijen
en aanschouw haar schoonheid vanop de juiste afstand. Dit is van cruciaal
belang!
Zoals je een plant met zorg en aandacht omringt, en regelmatig water geeft, uit
de felle zon haalt als die te verschroeiend is en af en toe nieuwe potgrond en
meststoffen toedient om haar te helpen groeien, zo ga je ook om met je relatie.
Hou je relatie met liefde (niet met angst!) in het oog, geef ze regelmatig
water door samen iets nieuws en verfrissend te doen, blijf uit de buurt van
verschroeiende onderwerpen, en blaas af en toe eens nieuw leven in je relatie
door samen op reis te gaan of een nieuw project aan te pakken.
Als er bladluizen of ander ongedierte op je plant verschijnen, gooi je dan je
plant weg? Ga je elke bladluis apart bekijken, analyseren, uitvergroten onder
de microscoop en dan besluiten dat je jouw plant maar beter kan begraven? Je
zal een oplossing zoeken om van die vervelende insekten af te geraken, het
liefst met ecologische zachte efficiënte middelen die de andere planten
eromheen geen schade berokkenen.
Als jij je dus ergert aan kleinigheden in jouw relatie, wees er dan eerst van
bewust dat het om details gaat en doe er dan iets aan om die te verwijderen,
zonder daarom de hele relatie op het spel te zetten. Gooi het kind niet weg met
het badwater. Net zoals je de bladluizen verwijdert, moet je hier die
ergernissen verwijderen. Hoe doe je dit? Door er de spons over te wrijven!
Zuiver je relatie van kleine ergernissen en richt je blik op het geheel van de
plant, op het geheel van de relatie.
Het is een ware kunst het kleine van het grote te onderscheiden. Vraag je af
hoeveel procent van de relatie door die kleine ergernis wordt in beslag
genomen. Let er voor op om een kleinigheid niet op te blazen tot iets
onoverkomelijks. Als een kleine onhebbelijkheid van de ander zoveel aandacht
van jou krijgt dat ze uitgroeit tot een onoverkomenlijke hindernis, heb jij ervoor
gezorgd dat de relatie door dit minieme probleem wordt overschaduwd!
Je kan een probleem altijd tot zijn juiste verhouding terugbrengen door je deze
vraag te stellen : als hij/zij over 20 jaar nog steeds dit gedrag, dat mij nu
zo ergert zou vertonen, zou ik dan nog van hem/haar kunnen houden? Als het
antwoord ja is, stop dan meteen je moe te maken in die kleinigheden. Is het
antwoord neen, dan doe je er misschien goed aan er nu al mee te stoppen!
Wees altijd gericht op het grote geheel en verlies je niet in de details. Er
zal altijd wel een wolkje aan de blauwe hemel zijn. Let er voor op je niet met
je vergrootglas te focaliseren op de wolk en dan te denken, als die jouw gehele
gezichtsveld in beslag neemt, dat de hele hemel bewolkt is. Wat hier aan de
orde is, is dat jij op dat moment moet leren juist waarnemen zodat je kan zien
dat de hemel helemaal blauw is en jij alleen maar in de onjuiste gedachte
verkeerde dat die bewolkt was.
Leer onderscheid te maken tussen wat de moeite waard is om aan te pakken en dat
wat alleen muggezifterij is. Dit laatste kan zodanig op de zenuwen werken dat
elke relatie vroeg of laat bezwijkt onder de last van voortdurende opmerkingen.
Je hoeft niet op alles commentaar te geven. Je moet niet alles uitpraten. Laat
details voor wat ze zijn : kleinigheden die de moeite niet waard zijn. Spaar
jouw energie voor echt belangrijke problemen, want die zullen ook komen
opdagen.
Je moet niet alleen details links leren laten liggen, maar soms ook een grote
brok waar je niet omheen kunt. De beste koppels zijn diegene die hebben geleerd
om te gaan met het onoplosbare. Een relatie bestaat altijd uit twee
verschillende personen en het is een utopie te verwachten dat de ander jou
volledig kan begrijpen en dezelfde interesses en verlangens heeft als jij, en
dan nog liefst op hetzelfde moment! Dit is absurd. De kunst is hier mee te
leren omgaan.
Houdt jouw partner van rust en jij van aktie? Wil hij in t weekend lekker lui
in de zetel hangen en jij daarentegen genieten van uitstapjes en nieuwe
ontdekkingen? In plaats van je weekends te vergallen door verwoede pogingen te
ondernemen hem uit zijn luie zetel te trekken, ga er op uit met vrienden en
respecteer zijn behoefte aan rust. Zorg dat jij voldoet aan je eigen behoefte
aan aktie. Hij is daar niet verantwoordelijk voor. Als je dan s avonds
tevreden thuiskomt zal je moe genoeg zijn om naast hem in de zetel te ploffen
en kunnen jullie nog samen een gezellig moment beleven. Jij hebt zowel de
behoefte van je partner als die van jezelf gerespecteerd.
Moeten jullie alles samen doen? Oh God neen! Doe jouw ding, laat hem zijn ding
doen en zorg ervoor dat de tijd die jullie samen doorbrengen gezellig is. Praat
over wat jullie samen bindt en niet over wat jullie scheidt.
Andere onoverkomelijke twistpunten zijn : de schoonfamilie, de opvoeding van de
kinderen, het gezinsbudget, zin of geen zin in seks, de tijdsbesteding en de
verdeling tussen werk en gezin .
Zovele onderwerpen van ruzie, maar even zovele onderwerpen waarbij je kan leren
het andere gezichtspunt van je partner te respecteren. Je kan hier niets aan
veranderen. Hij wil elke zondag bij zijn ma op de koffie, jij niet? Aanvaard
het verschil, stop met er uren over te zagen en laat hem zijn ding doen.
Terwijl hij zijn koffie slurpt bij je schoonmoeder kan jij een leuke wandeling
of een prachtig schilderij maken. Doe jezelf plezier. Daarna zie je mekaar
terug, elk opgeladen met energie door jullie eigen aktiviteiten.
Moet je dit allemaal uitpraten? Neen! Je moet het wel zien, aanvaarden en respecteren.
Deze verschillen behoeven geen betoog, maar aanvaarding. Ok schat, ik weet dat
het voor jou nodig is om s avonds een half uur alleen te zijn als je thuiskomt
van je drukke werk, ik weet dat het belangrijk voor je is je moeder elke zondag
te bezoeken, met je vrienden uit te gaan op vrijdagavond en de
voetbalwedstrijden te volgen op de televisie . Ik weet dat het voor mij
belangrijk is mijn vriendinnen eens per week op te zoeken, s avonds rustig een
boek te kunnen lezen, dagelijks een wandeling te maken en er voor de kinderen
te zijn als ze thuiskomen van school . Jij bent verantwoordelijk voor jouw
geluk, ik voor het mijne, en we schenken ons geluk aan elkaar op de momenten
dat we samen zijn. Op die momenten maken we er dan ook iets heerlijks van. We
verprutsen die momenten niet met verwijten naar de ander of met ellenlange
litanieën over hoe verschillend we wel zijn. We bekijken hoe we mekaar plezier
kunnen doen met de positieve energie die we zelf gedurende de dag hebben
opgebouwd via onze eigen aktiviteiten.
Praten over pietluttigheden is zinloos. Praten over onveranderbare toestanden
is even zinloos. Sommige twistpunten blijven bestaan. Als het niet gaat over
het punt tot hier en niet verder, leer er dan gewoon mee leven. Het punt 'tot
hier en niet verder' gaat over voor jou totaal onaanvaardbare toestanden. Dit
mag je niet negeren en hier moet je een halt toeroepen! Je kan meer hierover
lezen in het boek "En, zal je altijd van me houden?".
Het is net als een huis : in jouw huis staat jou ook niet alles aan. Jouw huis
stemt allicht niet 100 % overeen met jouw wensen. En toch leef je erin.
Misschien al tientallen jaren lang. Je hebt er iets gezelligs van gemaakt. Je
leert leven met de dingen die niet perfect zijn zoals je wil. Het is net hetzelfde
in je relatie : niet alles zal jou aanstaan, maar als het grootste deel jou
voldoening en plezier geeft en als jij je beschut voelt, dan is het in orde. De
rest, daar leer je mee omgaan. Je kan de verschilpunten tussen jullie beide
gewoon laten bestaan. Je hoeft niet alles op te lossen.
*********************************************************************************************************
Je kan het boek "En, zal je altijd van me houden?" bestellen via een
mail naar ineke@enthousiasme.info.
Dit is uit eigen ervaring geschreven, is niet de inhoud van het boek, maar wel mijn visie op bepaalde thema's er uit.
Relaties gaan vanzelf als ze goed zitten. Relaties zijn al ten dode opgeschreven, als er aan gewerkt moet worden. Dat wordt wel eens beweerd.
Is dat zo?
Ik denk dat er aan een relatie gerust mag bijgeschroefd worden, want geen enkel mens is net hetzelfde, er zal altijd een frustratie zijn, klein of groot. Het perfecte koppel heeft ook wel eens problemen of onenigheden. Trouwens, wat is perfect?
Als je respect voor elkaar kan opbrengen, elkaar in eigen waarde laten, de ander zichzelf kan laten zijn, dat is al een stevige basis. Er zullen altijd dingen zijn die je op een bepaald moment gaan tegenzitten. Kwestie is van dat niet laten op te hopen, op tijd aan de alarmbel trekken, je partner kunnen en durven zeggen waar je je niet meer goed bij voelt. Want als de bom ontploft, dan loopt het emotioneel vaak uit de hand en gaan er kwetsende dingen gezegd en verkeerde beslissingen genomen worden.
Als de éne niet weet waar de andere zich aan stoort, dan is het moeilijk om dat proberen te veranderen. Moet je jezelf dan gaan veranderen? Dat denk ik niet, want dan ben je niet meer jezelf, maar je kan wel bepaalde gewoontes aanpassen, zolang je je er zelf niet slecht bij voelt.
In een relatie maak je tijd voor elkaar, maar probeer je elkaar ook een beetje vrijheid te gunnen. Iedereen heeft het recht zichzelf te ontplooien, ook al heb je een partner. Als je bent uitgepraat na een tijdje, kan je samen dingen gaan ontdekken, die brengen je weer korter bij elkaar. Nieuwe uitdagingen brengen een gezonde spanning in je relatie.
Dit kan je helpen in moeilijke momenten of het kan een aanzet zijn om meer overvloed en geluk aan te trekken.
We houden vaak vast aan negatieve emoties omdat we denken dat het ons nog iets oplevert. Het enige wat het ons nog geeft is meer negativiteit. Negativiteit trekt negativiteit aan. Alles wat er in ons leeft aan overtuigingen vindt zijn weerklank in de buitenwereld. Kijk om je heen, het huis waarin je woont en de mensen waarmee je je omringt. Dat is een reflectie van jouw gedachtes en gevoelens.
Als je verantwoording voor jouw leven neemt, dan laat je het slachtofferschap los en kan je ook bewust je leven vormgeven in plaats dat je een slachtoffer van het leven bent.
1. Zeg JA
tegen jezelf, hoe je nu bent, ook al
is het in jouw ogen niet perfect. Laat het
denken met alle afkeuren maar los. Je bent al perfect.
2. Richt je aandacht op dat wat goed is en wees daar dankbaar
voor.
Als er veel niet goed is in je leven, verleg dan je focus en ga op zoek naar wat wél
goed is. Misschien ben je dankbaar
voor je ogen, dat je dit kan lezen.
Dat je een bed
hebt om in te slapen. Dat er iemand is die van je houdt, ook al is het misschien een
dier.
Je denken zal tegensputteren, maar
weet dat jij bepaalt. Waar je je op focust wordt
groter!
3. Neem verantwoording voor je leven. Voor alles wat je meemaakt, ook
al lijkt het alsof
je er niets aan kunt doen. Bewust of
onbewust heb je dit, wat je hebt meegemaakt
en
hoe je leven er nu uitziet, gecreëerd. Als iets je aan jouw leven niet bevalt, kan je het
pas veranderen als je er verantwoording voor neemt.
4. Spreek tegen jezelf op een
positieve manier. We hebben allemaal van die innerlijke
stemmen die zeggen wat we niet goed hebben gedaan. Zodra je dat bemerkt, laat het
los en kies doelbewust voor een
andere stem
5. Kijk regelmatig in de spiegel, in
je eigen ogen. Praat dan met jezelf. Keur jezelf goed.
Je bent het waard!
6. Beloon jezelf als je iets hebt bereikt.
Ook een kleine
beloning telt.
7. Geef je partner of kind of
collega eens een compliment. Kijk
naar wat hij of zij wél
goed doet in plaats van je te richten op wat níet klopt.
8. Ruim je huis op. Je huis is ook
een symbool voor jezelf. Een opgeruimd huis van
buiten geeft ook een opgeruimd huis
van binnen.
9. Wees trouw aan jezelf. Voel wat klopt
voor jou en spreek en handel naar
jouw
waarheid.
10. Zeg wat je nog tegen iemand te zeggen hebt. Onuitgesproken gevoelens kosten
energie.
11. Vermijd, indien mogelijk, mensen
waar je je niet prettig bij voelt.
12. Ontspan en doe iets leuks wat je
eigenlijk al heel lang wilde doen.
13. Lach zoveel als je kunt. Geef
jezelf daar toestemming voor. Het is helend voor je geest
en lichaam.
14. Eet gezond en eet met rust en aandacht.
15. Beoefen een sport die bij jou past.
16. Geniet van de natuur. Als je verdrietig bent: ga naar buiten. De natuur kan je weer
opladen. Als je het gevoel hebt dat je alles kwijt
bent geraakt, ga dan naar buiten. De
schoonheid van de natuur kan je
nooit verliezen. Je moet het alleen willen zien.
17. Als iemand je ooit gekwetst
heeft, vergeef die persoon. Jij bent degene die rondloopt
met die oude pijn. Jij bent degene die er last van heeft. Jij bent degene die
het ook los kan laten.
18. Bepaal waar je naar toe wilt. Wat is jouw doel in dit leven, waar word jij
gelukkig
van?
Neem dan dat doel voor ogen en visualiseer het alsof het er al is.
Misschien zegt je denken dat het een
leugen is, maar als je lang genoeg iets denkt
wordt het vanzelf waarheid. De meeste waarheden die wij over onszelf hebben
aangenomen zijn trouwens leugens. Verder bepaal jij wat je als waarheid wil
zien. Je
bent niet je denken.
19. Neem een doel voor ogen en maak
daar een stappenplan voor. Zo ga je stap voor stap
op weg naar de realisatie van je doel.
20. Richt elke dag zeven minuten van
je aandacht op je doel zoals het er uit zal zien als
het gerealiseerd is, zie hoe het eruitziet. Voel hoe het voelt en zie in
gedachten hoe blij
je ermee bent. Je hoeft niet te weten hoe je dat doel moet realiseren, je hoeft
alleen
maar te weten dat het zal gebeuren. Het universum zal de rest invullen.
21. Open je om te ontvangen. Dat kan
ook al in kleine
dingen zijn. Ontvang je iets, wees
er dankbaar voor.
22. Kijk naar de pijn die in jou
leeft en ga onderzoeken, wat je
ervan mag leren. In die pijn
liggen parels opgeslagen. In die pijn vind je Jezelf.
23. Als je je stoort aan een ander, richt dan de focus op jezelf. Zie waar de
ander doet wat
jij eigenlijk ook zou willen doen of zie waar jij ergens hetzelfde
doet als de ander.
24. Voel je een tekort in je leven,
ga geven. Verleg je aandacht van een tekort
naar dat wat
jij te bieden hebt.
25. Wees blij met hetgeen je wél hebt en maak je niet onnodig ongelukkig met telkens voor ogen te halen wat je (nog) niet hebt. (tip gekregen van Inge)
Lees deze tips regelmatig over, handel ernaar en let op kleine
veranderingen in jezelf en in je leven.Veel geluk!
