E-government, e-governance et al.
Over
e-government is de laatste jaren al heel wat literatuur verschenen, maar dat
zorgt er ook voor dat het soms moeilijk is om door de bomen het bos nog te
zien. Niettemin deden Palvia & Sharma (2007) een poging om duidelijkheid te
scheppen. In dit blogbericht worden hun ideeën en conclusies kort samengevat.
Een
eerste probleem is definitie van e-government. Heel wat organisaties deden al
een poging om e-government te definiëren, bijvoorbeeld de Wereldbank en de
Verenigde Naties. Tussen die definities onderling is er uiteraard heel wat
overlap, maar er zijn ook subtiele verschillen. Uit de verschillende definities
destilleerden Palvia & Sharma een nieuwe definitie: E-government involves
using information technology, and especially the Internet, to improve the
delivery of government services to citizens, businesses, and other government
agencies. E-government enables citizens to interact and receive services from
the federal, state or local governments twenty four hours a day, seven days a
week. (Palvia & Sharma 2007: 2)
Daarnaast
onderscheiden zij ook nog m-government (mobile government). Die term slaat op
het gebruik van draadloze technologieën bij het aanbieden van
overheidsdiensten. Volgens de auteurs werken e-government en m-government
complementair.
Een
belangrijk ander onderscheid is dat tussen e-government en e-governance.
E-governance is niet beperkt tot de openbare sector. It implies managing and
administering policies and procedures in the private sector as well. (Palvia & Sharma 2007: 2) Of zoals volledig
gedefinieerd: e-governance means utilizing IT to guide and restrain collective
activities of groups that manage formally and informally processes and
institutions in private as well as public enterprises.
(Palvia
& Sharma 2007: 7)
Taxonomie
E-government bestaat uit verschillende aspecten.
Daarom bieden Palvia & Sharma ook een soort van taxonomie aan:
G2C
= government to citizen
Onder
deze categorie vallen heel wat zaken die in het Nederlands onder de term e-loket
zouden vallen. Bijvoorbeeld: aanvraag van documenten, wijziging van gegevens en
informatie-uitwisseling.
G2B / B2G = government to business / business to
government
Hieronder
vallen alle contacten tussen de overheid en ondernemingen.
G2G
= government to government
Dit
is de samenwerking tussen verschillende overheidsdiensten. Diensten kunnen
onderling bijvoorbeeld informatie uitwisselen om efficiënter te kunnen werken.
E-democracy
Hieronder
verstaan de auteurs online contacten tussen politieke partijen, hun mandatarissen
en het kiespubliek. Een ander aspect is e-voting. Elektronisch stemmen zou veel
betrouwbaarder zijn en minder vatbaar voor manipulatie of fraude. Sinds 2007 is
echter ook al aangetoond dat e-voting verre van onfeilbaar is.
Zo
waren er bijvoorbeeld problemen bij de gemeenteraadsverkiezingen in België op
14 oktober 2012. Bepaalde kandidaten kregen door een technisch probleem meer
stemmen.
En
ook bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen kreeg een stemcomputer kuren: een
stem voor Obama werd geregistreerd als een stem voor Mitt Romney.
E-government development index
Tweejaarlijks publiceren de Verenigde Naties een rapport over de vooruitgang van landen op het gebied van e-government. In 2012 is Zuid-Korea koploper in deze ranking. Nederland volgt op de tweede plaats en Groot-Brittannië is derde. België is terug te vinden op de 24ste plaats, en dat is 8 plaatsen lager dan in 2010. Op de drie laatste plaatsen staan Niger, Tsjaad en Somalië.
Het volledige rapport kan je hier nalezen: http://unpan1.un.org/intradoc/groups/public/documents/un/unpan048065.pdf
Bronnen:
Palvia, S.C.J., and Sharma, S.S. (2007). E-Government and E-Governance:
Definitions/Domain Framework and Status around the World. [Online] http://www.iceg.net/2007/books/1/1_369.pdf
22-11-2012 om 00:00
geschreven door Carmino D'haene 
Tags: e-government, e-governance, e-democracy, taxonomie
|
Kuifje in "Nieuwe Media Land"
