Ik ben Nico Goddé, en gebruik soms ook wel de schuilnaam nicman.
Ik ben een man en woon in Holsbeek (België) en mijn beroep is leerkracht technologie / eductief medewerker rvo-society.
Ik ben geboren op 22/04/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen, lopen en zwemmen. In de zomer (en soms winter) kan je me ook wel eens in de bergen terugvinden..
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Nico Goddé
Techniek & Sport
01-05-2011
Opendeurdag 2011
Zaterdag hadden we onze jaarlijkse opendeurdag, gelukkig waren de weergoden ons weer goed gezind, de belangstelling was enorm en de inschrijvingen liepen vlot.
In alle klassen waren er leuke activiteiten en onze leerlingen gidsten de bezoekers door onze ganse campus, het was zwaar maar iedereen (leerlingen, leerkrachten, ouders, ...) had een leuke dag
Mijn leerlingen stelden hun bloemen op zonne-energie op het grasveld ten toon, de zon liet ze de ganse dag draaien maar de wind zorgde ervoor dat de verantwoordelijke leerlingen ze regelmatig terug moesten rechtzetten
De leerlingen eerste jaar demonstreerden hun papieren brug onder leiding van mijn stagiaire Tine en alles verliep vlot, alhoewel de rijkunsten van sommige leerlingen wel grappig waren.
Nog een extra woordje van dank aan Jonas die de ganse dag demonstraties gaf met de IR13 trein, op het einde van de dag was zijn stem helemaal weg. Waar hij zijn energie blijft halen is me nog altijd een raadsel
De laatste les voor de opendeur moeten de leerlingen hun papieren brug realiseren, dit is het resultaat van het experimenteren thuis met papieren constructies. De bijhorende powerpoint moest vorige week reeds binnen zijn, en ik ben er nog wel een weekendje zoet mee om deze allemaal te bekijken.
Om deze constructie te maken krijgen ze maar 100min en 20 printpapieren, de groepjes die thuis niet oefenden en bijstuurden vallen hier onmiddelijk door de mand.
Iets totaal nieuw bedenken en uitvoeren in 100min zonder constructiefouten lukt nooit.
Het voorstellen tijdens de opendeur met publiek is natuurlijk ook iets anders dan in klasverband en zenuwen spelen daar dan ook een grote rol, maar het komt wel goed.
Vandaag gingen mijn klassen aan de slag met de IR13 trein. De logische poorten zagen mijn leerlingen reeds tijdens het werken met het "IT's alive" materiaal, ze moesten dus enkel een aantal nieuwe sensoren leren kennen. De les werd gegeven door mijn stagiaire Tine met mij als assistent, eenmaal het praktisch manipuleren van het materiaal onder de knie ging het werken met de trein zeer vlug. De leerlingen hadden geen enkel probleem en vonden het leuk, ze zijn klaar voor een demonstratie tijdens de opendeur dit weekend.
Zaterdag zijn we met een aantal clubleden de Brabantse pijl gaan rijden, dit is een peletonstocht onder politiebegeleiding dus: de ganse voormiddag "vollen bak" zonder te stoppen (buiten de bevoorrading )
De rit ging van Leuven richting Huldenberg, Overijse, Pecrot, ... en dan weet je het wel dit wordt serieus klimmen. Indien je je laat wegdrummen en achteraan in het peleton terecht komt heb je een echte intervaltraining want vooraan wacht er niemand. In een peleton van 300 man heb je geen zicht op ploegmakkers, en als Steven met pech af te rekenen kreeg hadden we dat dan ook niet door, wij waren al terug in Leuven als hij nog aan de beklimming in pecrot moest beginnen. De technische bijstand van de organisatie liet toch wel te wensen over want anders had hij zeker nog terug kunnen aansluiten. De laatste km's naar leuven gingen zelfs zo hard dat ik over de 50km per uur moest rijden om bij een groepje voor mij te kunnen aansluiten maar helemaal vooraan raakten we niet meer, het peleton brak dan ook volledig in stukken. Ik ben er zeker van dat de organisatie van onze eigen peletonstocht op 4 juni beter zal zijn.
De woensdag erna gingen de profs van start en Philip Gilbert won, proficiat een terechte winnaar.
Met de zon en de opendeur in aantocht maakten mijn leerlingen werk van hun bloem op zonne-energie, en of het leuk was? Bekijk volgende foto's maar eens. Als je de links gebruikt kan je de bloemen zelfs zien draaien op youtube.
Zoals jaarlijks zijn we met enkele ploegmaats de Ronde Van Vlaanderen gaan rijden, dit is gewoon om de wielersfeer op te snuiven want om echt plezant te kunnen fietsen zijn er teveel deelnemers. (20 000 ) Het weer was goed en de benen perfect (zou dat rode bietensap dan toch effect hebben ), de hellingen waren leuk en de bevoorrading ok. Na de bosberg stond de wind in het nadeel en moesten we met twee hard trappen om het tempo erin te houden, wie het bij de profs na de Bosberg alleen wil proberen zal eraan zijn voor de moeite . Het ging zo vlot dat we zo vroeg binnen waren en dus niet anders konden dan gezellig in de zon nog iets te drinken, "recupereren" en een nabespreking te doen
De dag erna de wedstrijd gevolgd op tv en ja hoor: Gilbert alleen na de Bosberg, je kan het al raden ... waarom luisteren die mannen nu nooit eens naar ons
Op weg naar de start
Jonathan had honger en ik... had gewoon veel fun
Op de kapelmuur en nog even tijd om te lachen naar de fotograaf
Begin van de afdaling na de kapelmuur
Top van de Bosberg, vanaf hier moeten "Taaie Flandriens" op de grote plateau naar de aankomst
Op weg naar de aankomst Beklimming van "de muur", waar is da bergske? ...... hier is da bergske!!!
Yes, daar is de zon, nu kan het wielerseizoen pas echt beginnen.
Vandaag zijn Johan en ik de omloop passage fitness in Gent gaan rijden. In deze tocht zitten een aantal "bergen" die we volgende week ook in de Ronde van Vlaanderen zullen terugvinden. Het weer was veel beter dan de weerman voorspelde en zodoende waren er veel deelnemer. De start was aan de wielerbaan "het kuipke" en niet simpel met al die fietsers door de Gentse binnenstad, maar al vlug vertoefden we in de Vlaamse Ardennen. Het landschap was op sommige momenten echt sprookjesachtig, de bevoorrading en conditie waren goed, een zaterdag goed besteed dus. Na afloop nog een sportmassage om de spieren voor de rit van de dag erna in orde te krijgen, de massage was zo "diep" dat ik nu alle spierknooppunten wel weet liggen.
De beklimming van de Molenberg
Klimmen en terwijl nog kunnen lachen ... dan zit de conditie goed.
Op de GO! Whizz dag was het moment daar om eens met leerkrachten techniek het maken van een eenvoudige zonneboiler uit te proberen. Deze navormingsdag ging door aan de Hogeschool Gent, met dank aan mijn gps om me door de ganse stad Gent te sturen om zo een beetje aan "city seeing" te doen.
Door het zeer goede weer waren wel minder deelnemers komen opdagen dan voorzien, toch voldoende om een deel van de workshops die ik het volgende schooljaar misschien ga geven al eens uit te testen.
Vandaag kwamen de leerkrachten terug voor een afsluitende oefening en bijsturing op de navorming IT's alive. Ze probeerden een oefening op het automatiseren van het duurzame huisje, normaal zal ik hierrond het volgende jaar een aantal navormingen geven.
Onze GWP (geïntegreerde werkperiode) is spijtig genoeg weer achter de rug, het thema dit jaar was milieu. Waar kan je de vakoverschrijdende eindtermen hierover beter bereiken dan in de bosrijke omgeving van het sporthotel van BLOSO in Kattevenia. Buiten het werken aan hun project brachten onze leerlingen ook een bezoek aan het natuurhulpcentrum, het planetarium, een sterrenkijker (ja er bestaat ook zoiets als lichtvervuiling), ... en deden veel aan sport. Buiten de talrijke sportactiviteiten zoals mountainbike, trikke, mountainboarden, muurklimmen, oriëntatieloop, zaalsporten, ... hadden ze vooral veel fun. Donderdagavond (nacht???) was er onze afsluitende fuif, dit jaar waren onze leerlingen echt niet moe te krijgen. Zoals elk jaar was het eten weer veel te lekker en te overvloedig, veel bewegen dus. Onze leerlingen en leerkrachten kijken al uit naar de volgende editie.
Hopelijk zijn de moeders niet te boos op mij bij het ontdekken van de vuile was, ik kan het nu eenmaal niet laten de modderigste wegjes voor de mountainbike uit te zoeken.
Zaterdag mocht ik mijn Thompson terug gaan ophalen, hij was ter controle bij de fabrikant.
Met het frame was alles in orde, een paar barstjes in de lak werden weggwerkt en gepolierd, nu is hij terug als nieuw. De fiets kreeg ook een groot onderhoud en een nieuwe stuurpen, zadelpen, ergopowers, zadel, kabelset, ... het resultaat mag gezien worden.
Vanmorgen was het echt rotweer, omdat hij (voorlopig toch) nog stond te blinken reed ik de wegrit van de wielerclub met de mountainbike mee. Slecht weer, wind, regen, koude (zelfs natte sneeuw ), een kop die nog vol snot zat van mijn zware verkoudheid en teammaats die blijkbaar in goede doen waren, ik heb afgezien als de beesten. Er mag volgende week 10cm sneeuw liggen, toch zal ik met de racefiets op pad gaan.
Nieuwe ergopowers met rode covers en speciale kabelset
Woensdag heb ik bij rvo-society een dagje verlof genomen om ... les te gaan geven in Aarschot. Mijn collega was ziek en mits een beetje puzzelwerk (en een A-klas en B-klas samen te plaatsen) kwam ik toch aan 19 lesuren, niet slecht voor een half-time.
Na een zware lesdag op vrijdag, ging ik samen met Leen naar Tessenderlo om deel te nemen aan de lesmarathon in het Pius X college. (eerst een lekkere kop koffie gaan drinken om op krachten te komen natuurlijk)
De leerlingen van het college organiseerden zelf deze marathon om het goede doel te steunen (pink ribbon), een niet te onderschatten prestatie.
Leen mocht de marathon openen met een les in Escher-technieken (puntspiegelingen, verschuivingen, ...), wat kan wiskunde toch leuk zijn en creativiteit bij leerlingen bovenhalen. Er waren prachtige werkjes bij.
Na Escher kwam Lego, een uurtje om deftig met de trein te werken is eigenlijk veel te weinig, toch konden deze leerlingen tonen hoe clever ze zijn. Op zestig minuten een oefening maken waarbij je de flip-flop en teller gebruikt, chapeau.
Terwijl er voor de klas nog lange uren in het verschiet lagen konden wij na een deugddoende pasta het weekend al aanvangen.
Een initiatief als dit is zeker voor herhaling vatbaar. Misschien ook eens te proberen in onze school
Deze week was ik met mijn navormingen van ToT te gast in het vti Deinze. Deinze is 110km van bij mij thuis, om 6u30 vertrekken is de boodschap om voor de files voorbij Brussel te raken en op tijd toe te komen. Zoals steeds werden we in de gastschool goed ontvangen en konden we op veel steun rekenen. De eerste dag "speelden" we met de trein (sensoren, logische poorten, geheugenmodules, ... allemaal geen probleem) en ontwikkelden we een veiligheidssysteem, laat de nmbs maar komen, onze leerkrachten zijn er klaar voor. Op woensdag werkten we aan onze bloem op zonne-energie, zagen boren, schroeven, ... wat kan techniek toch leuk zijn. Spijtig genoeg was de zon niet van de partij om onze realisaties op de speelplaats uit te testen, maar de lamp van de beamer is een (nogal mager) alternatief.
Dit weekend heb ik samen met Katia weer een sorteerdag ingelast. Van de 30 000 kaartjes "Fitte helden" sorteerden we er ondertussen al een 3000 tal. Nog een aantal regendagen te gaan dus.
Hieronder een aantal foto's van de kunststof penhouders die mijn leerlingen realiseerden. Ze mochten hun creativiteit op een stuk plexiglas botvieren, rekening houdende met een aantal criteria. 1. toepassen van het technisch proces, ontwerpen - protoype maken - aanpassen - realiseren - evalueren 2. veiligheidsregels toepassen tijdens het realiseren 3. twee, drie of meer pennen kunnen houden en stabiel zijn 4. rekening houden met de maten van het basismateriaal 5. afwerking
Sommige realisaties zijn technische hoogstandjes, kijk maar eens
Vandaag waren er weer een aantal gemotiveerde leerkrachten die ons met een bezoek vereerden. Omdat er een aantal deelnemers wegens ziekte verstek moesten laten gaan telde ik maar zes deelnemers. Met een kleine groep gaat de navorming altijd vlot, ook vandaag dus geen enkel probleem. It's alive is niet het eenvoudigste pakket om onder de knie te krijgen, maar dat was er niet aan te merken.
Vandaag kregen we op IMEC bezoek van de 2de jaars Techniek van de Plantijn Hogeschool. Ingrid komt jaarlijks tijdens een projectweek een bedrijfsbezoekje brengen en pikt dan een navorming IR13 mee. Dit jaar heeft ze maar twee studenten, maar de mindere "kwantiteit" wordt goedgemaakt door de kwaliteit. Sarah en Ann brachten al spelenderwijs de moeilijkste opdrachten tot een goed einde. Na de scholing brachten we nog een bezoekje aan de cleanroom.
Vandaag stond er me een grote verrassing te wachten als ik thuis kwam, de postbode had een pakje gebracht dat ik echt niet verwachtte. In een goed verpakte doos bleek een fietsgps met hartslag- en cadancemeter te zitten. Meestal kosten de cd's met gps-kaarten nog het meest, maar zelfs die zaten erbij, zelf routes maken via google maps en inladen in het toestel , routes delen via het internet, ... alles kan. De afzender was Galazo sport en spijtig genoeg zat er geen begeleidende brief bij. Ik veronderstel dat ik de hoofdprijs gewonnen heb bij een wedstrijd in één of ander fietsmagazine of op het internet. Meestal doe ik wel mee (zonder grote verwachtingen), maar een prijs toegestuurd krijgen (zonder eerst een bericht ) is toch ook meegenomen.
Vandaag ging ik samen met Kevin en Kim naar het veldrijden in Tervuren, als sport- en wielerliefhebber kan hier niet afwezig blijven.
Het was koud en de sneeuw van de voorbije dagen had grotendeels plaatsgemaakt voor modder, water, ijs, ... . Een héééél zware omloop, zo hebben we het graag
Nadat de jeugdreeksen het parcours helemaal naar de vaantjes hadden geholpen waren de dames aan de beurt, wat een spanning. Wereldkampioene Marianne Vos kwam al zeer snel ten val (50 meisjes staken haar voorbij) en had daardoor materiaalpech, zodoende moest ze een halve ronde lopen om een nieuwe fiets te bemachtigen ... respect!!! Hanka Kupfernagel won voor Sanne Cant en als derde ... jawel hoor Marianne Vos, was de wedstrijd een ronde langer geweest had ze zelfs nog kunnen winnen.
Voor de mannenwedstrijd nog even in het rennerspark langs en gaan watertanden bij al dat prachtig materiaal.
Na het startschot nam Rob Peters de leiding, maar daarna kwamen onze streekrenners Niels en Sven aan de leiding. Niels was de zware nieuwjaarsdagen blijkbaar het friste doorgekomen en Sven moest achtervolgen. Even werd het nog heel spannend maar na een val van Sven moest hij tevreden zijn met een tweede plaats.
Op weg naar huis maakten we al plannen voor ons eigen wielerseizoen dat eraan komt, we kunnen niet wachten. Eens kijken met welk nieuw materiaal onze clubleden zullen verschijnen.
Marianne moest een halve ronde lopen, Sanne Cant haar beste kant wat een sporter lijden kan (volgens de kenners hé )
Sven Vanthourenhout
Kevin, Bart Wellens en Erwin Vervecken
Sven Vanthourenhout en Rob Peeters Sven op verkenning
Sven in de laatste rechte lijn Styby rijdt na de wedstrijd zijn spieren los
is natuurlijk ook iets anders dan in klasverband en zenuwen spelen daar dan ook een grote rol, maar het komt wel goed. 
), de hellingen waren leuk en de bevoorrading ok. 
. Het ging zo vlot dat we zo vroeg binnen waren en dus niet anders konden dan gezellig in de zon nog iets te drinken, "recupereren" en een nabespreking te doen 
