Na de zware week die ik achter de rug heb met negatieve uitschieters het voorval op de kermis en mijn haar dat helemaal naar de knoppen was had ik op betere tijden gehoopt. Maar dat sloeg even tegen zeg! Mijn klas was namelijk gisteren op het geniale idee gekomen om tijdens de les wiskunde de klas op stelten te zetten omdat die schone van wiskunde een beetje bijziend was. Dat dacht ik tenminste toch. Tijdens wiskunde, ik kon het niet geloven? Dat was gewoon zonde van mijn tijd maar aan de andere kant was dit wel de ideale kans om mij te integreren in de klasgroep. Het was trouwens de eerste keer in heel mijn leven dat er iemand op de speelplaats zich met mij durfde te vertonen, Annelies buiten beschouwing gelaten natuurlijk. Daarom vond ik het al raar. Maar soit, ik dacht er niet bij na en wou dit gewoon doen in tegenstelling tot Annelies me een beetje populair te maken. Zij was de enigste van de klas die niet mee deed aan onze stunt en daardoor delfde ze dus haar eigen graf. Wat een flauw trees, dacht ik maar dat heb ik natuurlijk niet laten merken, het blijft tenslotte mijn enigste vriendin op deze planeet. Tijdens de les wiskunde werd het plan uitgevoerd. Terwijl de leerkracht een zeer uitgebreide oefening op het bord schreef gingen we allemaal klaar staan om door het raam naar buiten te gaan. Ik mocht als eerste gaan omdat er volgens mijn klasgenoten niemand het voortouw durfde te nemen. Dus ik klom naar buiten met een hartslag van 150 per minuut. Ik liet dat natuurlijk niet merken maar zenuwachtig dat ik toen was, niet te schatten!Nog nooit had ik zotte toeren in mijn school uitgehaald. Toen ik uiteindelijk buiten was voelde ik me echt de durver van de klas. Maar toen ik de volgende wilde helpen sloten ze ineens het raam vlak voor mijn neus.Die snotneuzen gingen gewoon als voorbeeldige leerlingen op hun plaats zitten en volgende de les zo aandachtig. Dit had ik zelfs nog nooit gezien. Annelies zat daar in de klas zonder zich te veroeren. Natuurlijk was het mijn eigen schuld maar moest ze me daarvoor in de steek laten. Onze klas is gelegen aan de straatkant dus stond ik op straat en moest ik wachten tot de schoolpoort terug openging. Ik heb de les dan maar proberen te volgen enkel door op het bord te lezen. De oefeningen die op het bord stonden waren als Chinees voor mij omdat ik mijn favoriete leerkracht niet kon verstaan .Later op de dag ben ik terug naar binnen geglipt en hebben ze mij terecht uitgelachen, hoe kon ik nou zo dom zijn. Die avond zat ik even in een dipje omdat ik niet kon volgen bij de fysicavrienden. Das was mij nog nooit overkomen. Maar met de steun van de mijn leraar van de fysicavrienden heb ik de bijna fatale achterstand ingehaald. Met de kale plekken in mijn haar hebben ze ook nog gelachen maar daar was ik al op voorbereid. Toch ondanks de mentale voorbereiding kwam het hard aan. Dankzij een ingeving van mijn waardevol brein hoop ik dat er morgen niet meer met mijn kapsel gelachen wordt. Ik ben namelijk mijn idool Britney Spears gevolgd door al mijn haar af te scheren. Dat zijn ineens twee vliegen in een klap want ik heb geen kale plekken meer in mijn haar en niemand kan zien dat ik eigenlijk van nature ros ben. Nu ben ik eens benieuwd wat mijn klasgenoten ervan gaan vinden. Mijn medegenoten bij de fysicavrienden vonden het alvast goed. Ze zeiden dat het een fris coupke was. Annelies zei dat het een creatievegedurfdemaar stijlvolle oplossing was. Ik natuurlijk heel gecharmeerd door de complimenten maar ik ben niet gaan zweven daarvoor ben ik te bescheiden. Nuga ik slapen want ik mag nog maar 2 minuten op de computer van mijn mama en ik moet mijnblog nog uploaden. Ze slaapt wel al maar in haar dromen ziet zij alles. Dat heeft ze mij toch gezegd. Slaapwel!
Neel! Ik zeg het niet nog een keer!! Pff met een diepe zucht zwier ik mijn linkerbeen en daarna mijn rechterbeen uit mijn bed. De reden waarom ik zo slecht gehumeurd uit mijn bed kom, is niet omdat ik nog moe ben. De vergadering van de Fysica vrienden was immers op tijd afgerond waardoor ik op mijn normale uur in bed lag en ik dus 10 uur en half heb kunnen slapen. De reden waarom ik echt niet naar school wil vandaag is een gevolg van het voorval dat zich maandag voordeed op Boom jaarmarkt. Ik ben namelijk samen met Annelies naar Boom jaarmarkt geweest. Nadat we naar de koeien en schapen waren gaan kijken, besloten we nog even over de kermis te lopen. Dit is normaal niet van onze gewoonte aangezien ik de kermis iets vind voor onintelligente mensen die hun geld graag uitgeven aan dingen de hun dierbare hersenen door elkaar schudt. Maar ja, omdat Annelies persé een suikerspin wou, ben ik dan maar mee geweest. Toen we voorbij de Octopus passeerden, hield Annelies ineens halt. Zouden we toch niet eens één keer de Octopus uitproberen? Eerlijk gezegd had ik er echt geen zin in, maar om Annelies een plezier te doen heb ik uiteindelijk toch maar ingestemd. We namen plaats in een karretje en de attractie begon te draaien. Naar mijn mening draaide de attractie veel sneller dan door de normen toegelaten is en het duurde dus ook niet lang vooraleer ik me misselijk begon te voelen. En ja toen gebeurde het In dat karretje heb ik overgegeven op Annelies. En natuurlijk moesten juist op dat ogenblik al onze klasgenootjes passeren. Toen ik, lijkbleek natuurlijk, samen men Annelies, die vol overgeef hing, uit de attractie kwam, werden we langs alle kanten bekeken en uitgelachen. Mannen, moet je zien hoe bleek onze vuurtoren ziet! Amai strevertje, je braaksel ziet er al even oranje uit als je haar! Ik ben dan ook beginnen wenen en ben naar mijn fiets gelopen en onmiddellijk vertrokken. Later op de dag belde Annelies me op om te vragen hoe het met me ging en om te zeggen dat ik het me allemaal niet zo hard hoefde aan te trekken, dat de vlekken heus wel uit haar nieuwe debardeur zouden gaan. Met een bang hartje voor wat er de volgende dag zou komen, ging ik uiteindelijk slapen. De volgende dag brak aan en deze dag had ik dus helemaal geen zin om naar school te gaan. Eerst 2 uur gedrag, waar ik dolblij mee was omdat ze me dan toch gerust lieten. Maar dan, 2 uur LO en nog een s3 uur film ook! Het was gewoon de ergste dag van mijn hele schoolcarrière! Daarbij kwam dat ik tijdens de film honderden stukjes plakkerige snoepjes in mijn haar gekleefd kreeg waarvan mama er een paar uit mijn haar moest knippen. Hierdoor heb ik 2 kale plekken in mijn haar wat dus weer iets nieuws is om over uitgelachen te worden. Het valt dus goed te begrijpen dat ik enorm gelukkig ben dat ik vandaag maar een halve dag naar school hoef te gaan. Eindelijk nog eens een namiddagje gerust, thuis, waar ik me goed voel Neel Peeters
Neel Neel Neel verdorie het is half 7u , kom uit je bed ! Dit is het vreselijke gekrijs waar ik elke dag mee wakker wordt. Mijn mama houd er namelijk van mensen op een manier te wekken die je zelfs je grootste vijand niet toewenst. Pff dat betekent weer een hele dag naar school gaan om daar weer zeven volle uren geviseerd ,uitgelachen en gekleineerd te worden. Het ergste is dat ik er geen benul van heb waarom dit gebeurt. Eerst dacht ik dat ze lachte om mijn uiterlijk, maar volgens papa is hoogblond zijn helemaal niet zo grappig . Vanwaar dan al die bespottelijke bijnamen als: vuurtoren of dikke rosse ?. Volgens mama gewoon uit jaloezie maar ik weet het niet meer. Als het niet om mijn haar is , dan misschien om mijn figuur? Ik ben gewoon een volslank meisje van 17jaar en ben 1m55 groot, daar is toch niets mis mee. Ten slotte draag ik een best wel hip montuur van fisher-price. Wat dus ook niet echt grappig hoeft te zijn. Nu ja , vandaag zou ik er mogelijk iets minder goed uit zien. Ik heb het namelijk gisteren wat te bont gemaakt. Ik zat in de finale van De Nationale Wiskundeolympiade. Wat er voor zorgde dat ik pas om 21u in mijn bed lag. Zon zwaar avondje uit is toch al snel een aanslag op je uiterlijk. Maar die rust haal ik de komende maand wel in. Tenminste als de vergaderingen van De fysica vrienden niet te vaak uitlopen. Maar goed, naar school gaan moet nu eenmaal en tenslotte ga ik erheen om bij te leren. Na mijn tanden te hebben gepoetst en mijn door oma gemaakte trui te hebben aangetrokken, mag ik niet vergeten mijn pil te nemen. Oh maar niet DE pil hoor. Alsof ik die ooit zou nodig hebben, geen kat die mij ziet staan. Nee, ik moet van de dermatoloog tabletten slikken om mijn hevige acné tegen te gaan. Een dag overslaan heeft immers fatale gevolgen voor mijn talgproductie. Na het ontbijt ben ik klaar om naar Annelies te fietsen , mijn beste vriendin op deze hele planeet. Met haar rijdt ik altijd naar school. Eigenlijk doen we zo wat alles samen . In de klas zitten we altijd naast elkaar, links op de eerste rij. Puur strategisch natuurlijk, want van op die plaats zijn de matrices nu eenmaal het duidelijkst te lezen. We lunchen samen , doen onze groepswerken ( indien mogelijk ) samen, praten samen over jongens en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het enige dat we , in tegenstelling tot de populaire tuttenbellen op OLVI , niet samen doen is het toilet bezoeken. Kan je het je voorstellen met twee tetteren terwijl je je boodschap probeert te doen, gewoonweg walgelijk! Als we eenmaal op school zijn aangekomen zetten we onze fietsen netjes waar ze horen, beneden in de fietsen stalling. Boven mag niet , dit is de plaats voor de mensen die s middags hun fiets mee naar buiten nemen. Maar ik blijf tijdens de middag liever binnen mijn vertrouwde habitat en eet dus rustig mijn boterhammetjes op in de refter. Hier heb ik dan ook nog even de kans mijn les te herhalen ik zou zo maar eens een detail moeten vergeten en zo slechts een 8 ,of erger nog , een 7 op 10 kunnen halen. Ik zou het mezelf amper kunnen vergeven. Om 8u25 gaat de bel en barst de hel los. De rest van de klas komt in de rij staan en de opmerkingen beginnen : halo, vuurtoren uit de weg strever amai rosse,nieuw kapsel?. Tot de leerkracht de klas komt halen ,dan is 6.5 plots één hechte groep. De hypocrieten! Maandag is voor mij , wat de lessenrooster betreft , normaal gesproken een hoogdag. Twee uur wiskunde en een uur natuurwetenschappen op dezelfde dag, wat wil een mens nog meer. Maar vandaag was anders. We hadden twee uur studie , die van wiskunde was ziek! Dat was zo wat het ergste wat me vandaag kon overkomen. De klas in euforie en Annelies en (vooral) ik in het middelpunt van de belangstelling. En dat is absoluut niet zo positief als het klinkt , in ons geval betekent dat het onderwerp zijn van gesprekken en meestal nog van grappen ook. Je merkt het heus wel als men met zijn vijven jouw richting uitkijken en vervolgens beginnen te schateren dat het een lieve lust is. Leuk is anders maar ik heb me dan maar verdiept in de taak die de leerkracht had opgegeven. En zo was de les voor ik het wist ten einde. Als ook de dag de lessen volgden elkaar aan een vlot tempo op en om kwart voor 4 kon ik eindelijk naar huis. Oef de spits is er af nog vier dagen te gaan en we zijn weertwee dagen gerust. Thuis kan ik mezelf zijn ik Neel Peeters.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
