Vrijdag was de laatste schooldag. Om kwart voor vier was de vakantie officieel begonnen. Ik verliet de school met een bang hartje. Een hele week zonder wiskunde en natuurwetenschappen pff Tot overmaat van ramp was er deze week ook geen bijeenkomst van de fysicavrienden. Gelukkig stond Annelies voor mij klaar om mij te troosten en me moed in te spreken. Ze zei dat het allemaal wel snel voorbij ging gaan en dat ik maar wat extra oefeningen moest maken voor wiskunde. Daar had ze gelijk in, door het raam voorval kon ik helemaal niet meer volgen en ik kan het me dus absoluut niet permitteren om slechte punten te halen! Ik kan ook geen uitleg vragen aan die van wiskunde want die wordt al boos als er meer dan twee mensen een vraag stellen en ik heb absoluut geen zin om een lesuur in de gang door te brengen omdat ik het zogezegd uithang. Tijdens het weekend heb ik helemaal alleen geleerd want Annelies wilde naar een feestje in Puurs. Daar wilde ik echt niet mee naartoe want zeker de helft van de klas zou daar zijn. Ze liet me dus weeral eens in de steek. Zondag vroeg ze me (ik denk om het goed te maken) of ik de volgende dag iets met haar wilde gaan doen in Mechelen. Ik vroeg haar of we naar een of andere zitting gingen over wetenschap maar ze wilde er geen woord over zeggen. Maandag ging ik dus met haar mee. Haar ouders zette ons af aan mijn lievelingsrestaurant , nl. de Mac Donalds. Ik was helemaal in mijn nopjes. Nadat we lekker hadden gegeten vroeg ik wat we gingen doen. Ze vertelde me dat we gingen poolen. Ik had dat nog nooit gedaan dus voelde ik me niet helemaal gerust. We kwamen er binnen en een walm van rook kwam op ons af. Ik wilde daar het liefst zo snel mogelijk weer weg vooral toen ik zag wie er nog allemaal was. Annelies had gewoonweg achter mijn rug afgesproken met dat stelletje ongestelden! Blijkbaar had ze zich op dat feestje goed geamuseerd! Nadat ze mij alle regels had uitgelegd, die ik al niet zo goed verstond, zijn we begonnen. Tot ieders grote verbazing, inclusief de mijne, bleek het dat ik zeer goed kan poolen zoals zij dat noemen. Ik won het ene spelletje na het andere en voor ik het wist stond iedereen rond mij. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel aandacht gekregen! Er werd nog met mijn nieuwe kapsel gelachen maar op dat moment trok ik mij daar echt niets van aan. Na ons poolfestijn zijn we nog een ijsje gaan eten samen met de aanwezige klasgenootjes. Eigenlijk zijn dat wel toffe mensen hoor! We hebben goed gelachen en ik voelde me voor één keer toch echt lid van de groep. De volgende ochtend werd ik wakker en ik voelde me zo slecht, niet te doen, lap, ziek Hoofdpijn, maagpijn, misselijk. Ik voelde me net zoals toen in de octopus. Ik moest van de dokter de rest van de week binnen blijven! Maar ja, dat gaf me de kans om mijn wiskunde oefeningen in alle rust te maken. Na mijn wiskunde oefeningen heb ik mij volledig op de rest van mijn taken gestort en heb ik af en toe op msn met mijn nieuwe vrienden gebabbeld. Ik moet toegeven, ik voel me een pak beter als ik er aan denk dat ik echt vrienden heb! Ik was wel teleurgesteld dat ik niet naar buiten mocht en dat terwijl het Walloween was in Walem, dat ik zoiets leuk moest missen! Annelies is er wel naartoe gegaan en ze heeft zich ferm geamuseerd vertelde ze me achteraf. Een schoon hé? In plaats van bij mij te blijven!! Daar bovenop komt ook nog dat ze daar een vriendje heeft opgescharreld! Ze heeft wel beloofd dat ik op de eerste plaats bleef en dat ze mij niet ging verwaarlozen. Over Annelies gesproken, binnen een kwartiertje komt ze met haar nieuwe vriendje op ziekenbezoek en eigenlijk ben ik toch wel een beetje nieuwsgierig. Ik hoop dat hij goed meevalt! Ik moet me dus nog snel klaarmaken dat ik er toch een beetje goed uitzie. Neel Peeters
