Hier ben ik weer met wat nieuws! Op 26 februari ben ik dan eindelijk geopereerd. Borstverkleining links en tepelreconstructie rechts. Verfraaiingswerken laat ons het zo zeggen. Deze ene keer ging ik met plezier naar het ziekenhuis. Tegen de middag werd ik naar het operatiekwartier gebracht om zo ongeveer rond 17 uur terug wakker te worden en naar mijn kamer gebracht te worden. Pijn had ik niet zo veel, maar ongezond! Jongens toch! 'k Was nog niet op mijn kamer en ik had al heel mijn bed ondergekotst. Heel goed geslapen voor de rest, maar 's morgens was het weer van dat...Ik mocht dan toch tegen de middag naar huis. En dat ongezond zijn is nog tot zondag blijven duren. Dat had ik toch vorige keer niet zenne... En dan was er nog een verrassing, blijkbaar was ik toch iets langer thuis dan een week: het werden er drie! Daar had ik natuurlijk niet op gerekend. Die drie weken waren wel nodig hoor om te recupereren. 't Heeft zo'n kleine 2 weken geduurd vooraleer de verdoving uit mijn lijf was. Voor de rest niet te veel pijn gehad, wel wat tegentrekken natuurlijk. Maar blauw! blauw! niet te doen... Dat is gelukkig nog snel weggetrokken, sneller dan ik gedacht had. Iets heel anders nu: ik loop eigenlijk al maanden rond met een raar gevoel in mijn keel, zo precies een krop. Het is er niet constant, maar als het gevoel er is is het heel ambetant. Ik ging er van uit dat dit nog restanten waren van de chemo, maar het bleef maar duren. Dus ik heb het er toch eens over gehad met de oncoloog. Die dacht dat het puur van de stress was... Nu echt stress heb ik niet zo meer, dus ik denk dat het een andere oorzaak heeft. Maar wat? Het kan iets te maken hebben met de slokdarm en dan stelde ze een onderzoek voor met die buis in uw maag: neen bedankt! Het kon ook schildklier zijn... Dus daar is dan een echo van genomen; maar alles is in orde. Dus waarschijnlijk toch stress...raar. Heb de raad gekregen om enkele keren per dag ademhalingsoefeningen te doen. Als ik het doe, heeft het precies toch wel wat resultaat. We zullen wel zien. 31 maart: mijn laatste herceptinebaxter! Yes, weeral iets waar we vanaf zijn! Ondertussen is mijn linkerborst al goed genezen. Alleen met die tepel heb ik wat problemen. Die wonde is terug opengekomen, allé er is een draadje gelost. Die moet nu nog gerepareerd worden, binnen 14 dagen hoop ik dan dat alles achter de rug is. Het blijft maar duren, ....