laat ik het maar meteen zeggen, april was een rare maand.
Het begon met sneeuw. Normaal kan ik sneeuw wel smaken, minder nat dan regen, minder koud dan ijs en veel veiliger om te gooien. Maar sneeuw in april is gewoon pesterij. Als je dan nog een sneeuwbal naar je buurman gooit heb je kans dat hij één of ander schiettuig uit zijn collectie bovenhaald. Nu mag ik niet klagen over onze buren rechts. Vriendelijke mensen, we zijn er al binnen geweest en al eens samen gaan eten. Eén van de dochters zit in Yanko's klas. Maar het blijven Amerikanen; waarschijnlijk hebben ze een heel arsenaal wapens in huis, voor 't geval het Rode Gevaar alsnog binnenvalt. En geloven ze ons als we ze proberen uit te leggen dat de Belgische welvaartstaat niet persé communistisch is? De buren links heb ik nog niet gezien, geen sneeuwballenrisco dus van die kant. En de maand eindigde met een weekend van 30 graden. Zalig om 's morgens vroeg in T-shirt op het terras te zitten en de zon te zien opkomen. In 2 weken tijd is de natuur volledig veranderd. Vele bomen staan prachtig in pastelkleurige bloei, al de rest is het friste groen dat je je kan voorstellen. Vogels zijn volop in de weer. Op ons terras heeft een koppel towhees zich genesteld, een soort roodborstje, maar dan ter grote van een merel. Wat verder in de tuin zijn blue jays en red winged blackbirds aan de slag. Trouwens ook fantastisch golfweer, en dat was hoog tijd.
April begon met een herstructurering op het werk waarbij weer meer dan 10% van onze mensen naar huis is gestuurd. Triestige zaak. En terwijl het in December nog schokkend nieuws was in de lokale krant, werd er deze keer helemaal geen gewag meer van gemaakt. Het hoofdartikel de dag na de feiten ging over het wereldnieuws dat een aantal loslopende honden werden gecastreerd door een groep vrijwilligers. Ik verdenk die vrijwilligers ervan gefrustreerd te zijn door gebrek aan rood gevaar, en hun focus dan maar verlegd hebben naar het tweede grootste gevaar voor de samenleving, namelijk loslopende honden met ballen. Maar soit, dat is enkel mijn mening. Het castreren van dieren heet trouwens 'to neuter' in het Engels. Ik zal nooit meer op m'n gemak zijn wanneer iemand me uitnodigd om een neutje te gaan pakken. We hebben ondertussen een aantal interessante projecten binnen gekregen, dus misschien is het tij aan het keren.
Ik moet u ook waarschuwen voor 'Onze Oom', een recent boek van Arnon Grunberg. Ik dacht, die Arnon heeft al verschillende literaire prijzen gewonnen, die woont in New York, dus die zal wel iets interessant te zeggen hebben. Ik dacht, tegen april zal ik wel snakken naar wat nederlandstalige literatuur in het cultuurloze Ohio. In een vlaag van vooruitziendheid dus dat boek gekocht. Maar man man man, wat een slecht en deprimerend boek. Dat gaat over een stel buitengewoon onsympatieke individuen, die zich nauwelijks menselijk gedragen in een vaag gedefinieerde omgeving en tijdspanne, geschreven in een vervelend soort kindertaal. Na 639 pagina's was het mij niet duidelijk waarover het boek nu eigenlijk ging, wat de hoofdpersonages dreef hun ding te doen, hoe iemand uberhaupt zo iets zo willen uitgeven, of hoe ik het zolang had uitgehouden. Maar zoals altijd, dat is mijn mening. Gelukkig hebben we op het laatste nippertje ook de Millenium trilogie van Stieg Larsson meegegrist uit mijn vaders boekenkast voor we naar hier vertrokken. Geen Nobelprijs kandidaat, maar in totaal bijna 2000 pagina's verslavende Zweedse misdaad, die je slapeloze nachten bezorgd tot de laatste bladzijde. Een veilige verslaving ook; de schrijver is dood, na het derde boek is het gedaan. Een echte aanrader voor de vakantieperiode.
Via internet kunnen we hier het Belgische nieuws dagelijks volgen. Ik moet zeggen dat Vlaamse politiek met de dag vermakelijker wordt. Zo vonden begin april bijvoorbeeld de senatoren Duchatelet en Depuydt (kan ook Depadt geweest zijn, het is om het even) het nodig om te komen uitleggen waar ze zich zo de laaste jaren mee hadden bezig gehouden. Ze kregen uitgebreid zendtijd om hun voorstel voor een speciale politiedienst, ter bestrijding van voetbalfraude, uit de doeken te doen, naar aanleiding van de zaak Ye. Nu, als ik me niet vergis, is de zaak Ye al vier jaar oud, een eerder banaal feit binnen de veel bredere gokfraude, en al helemaal onbeduidend binnen alle taken van de politie. Als dat hun meest vertrouwenswekkende wapenfeit is van de laatste jaren, moet de rest echt wel gillers zijn. Ik stel het me al voor; een voorstel om een speciale gevangenis te bouwen voor alle ontsnapte gevangenen (zal rap vol zijn), een commisie ter bescherming van de wolven in het Waasland (mét vertegenwoordinging van het Vlaams Blok), een wetenschappelijke expeditie om een teken van intelligentie te ontdekken bij mr. D. Reynders (verlenging van het mandaat moet mogelijk zijn). Dan kwam de mogelijke terugkeer van Leterme. De enige keer dat die man initiatief toonde de laatste twee jaar, met de Fortis affaire, vloog hij ei zo na de bak in. Je mag gerust van anarchistische humor spreken mocht hij herkozen worden. En dan was de maand nog niet halverwege toen Dedecker moest toegeven dat hij privédetectives inhuurt. Vanuit het besef dat je niets zinnigs te zeggen hebt, is het natuurlijk een heel logische strategie om je politieke tegenstand zwart te maken. Dat wordt nog lachen gieren brullen voordat ieder zijn stem zal uitbrengen begin juni. Mijn voorspelling is de grootste grap de dag na de verkiezingen zal blijken, wanneer het duidelijk wordt dat er geen meerderheid kan gevormd worden zonder 4 verschillende partijen. Begin dat maar eens uit te leggen aan je achterdochtige buurman!
Nu goed, denk niet dat Vlaanderen alleen staat met goede televisie. Mijn laatste ontdekking is TrueTV; heel de dag realityTV van het soort dat je nauwelijks voor mogelijk houden. Favoriet van het ogenblik is een serie over een stelletje freaks dat, in opdracht van geldschieters, auto's terughaalt bij slechte betalers. Allée dat wil zeggen, auto's worden gewoon uit de garage gestolen, terwijl de eigenaar er bijstaat. Hoofdfreak is een moddervette vrouw met piercings op de gekste plaatsen, lelijk als de nacht en met de attitude van een strijkijzer. Verder spelen mee; een achterlijke macho, een bange worstelaar en een vent zo dik dat hij nooit in zijn geheel op het scherm te krijgen is. De slachtoffers/wanbetalers komen in alle soorten. Het is natuurlijk het leukst als er ééntje toevallig zijn negentien broers op bezoek heeft, of een basebalstick bij de hand heeft. Puur genieten.
De meeting met de International Woman Group viel goed mee donderdag. Veel gebabbeld en wat gegeten. Had niet ontbeten 's morgens want heb al door dat er dan altijd genoeg eten is. Een van de dames had vanuit Canada paté, kaas en salami meegebracht. Was echt lekker. Ik moet ook eens gaan zoeken waar die bakker is, want zijn stokroden zijn super lekker. Er was ook heel veel fruit, zodat er ook gezond kon gedaan worden.
De volgende keer gaat door op 4 juni bij een Italiaanse oudere dame, maar amai, daar zat pit in. Ze voerde vaak het hoge woord. Morgen is eer een ladies night out, maar ik heb ervoor bedankt. Morgen is er ook op school een uitleg over hoe de leerkrachten in het eerste leerjaar wiskunde uitleggen. Ik vind het belangrijker dat ik naar daar ga, zodat ik Luna alles uitleg zoals ze het hier doen. Ik heb ondertussen met Yanko al ondervonden dat hij op wiskunde absoluut geen achterstand heeft, maar dat ze het hier anders uitleggen, waardoor het voor hem toch terug nieuw is.
Vrijdag heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en ben ik naar het rijbewijs bureau gegaan. Ik heb me er proberen uit te babbelen, zodat ik geen testen moest doen, maar Belgen moeten alle testen afleggen. Ik vind dat al die Amerikanen ook bij ons dan maar alle testen moeten afleggen voor ze bij ons een rijbewijs krijgen. Nu goed. Ik ben met veel zenuwen aan de theoretische test begonnen en slaagde. Dan de praktische test. Eerst moest ik vooruit rijden tussen 4 paaltjes, 2 langs beide kanten. Ik had langs beide zijden 5 cm tussen paal en spiegel, ge kunt dus beter met een Smartje gaan!!. Dan verder naar links afwijken. Precies zodat je zou staan om achteruit te parkeren. Dat ging goed. Daarna moest ik effectief terug achteruit rijden. Ik zag die paaltjes absoluut niet staan. Heb dan eerst mijn spiegels in alle bochten gedraaid zodat ik toch iets zag. Ik begon aan mijn manoeuvre en stuurde gaandeweg bij, maar dat mocht niet. Het moest in een vloeiende beweging zijn. Ik moest terug herbeginnen. Amai... zweten dat ik deed. Tweede keer was gelukkig goede keer. De baantest was dan weer een lachertje. Eigenlijk keken ze naar je snelheid en of je effectief stopte aan een stopteken. Ik was superblij dat ik erdoor was.
' s Avonds zijn we naar Koninginnendag gegaan. Het was een stukje rijden, maar het was een prachtige lokatie. Het was in een poepchique golfclub. Wel, de Nederlanders hebben er bewezen dat ze van het gierige vooroordeel afwillen. Drank en eten aan volonté. En het was lekker. Er was ook een groepje dat speelde en na de speeches, die kort en bondig waren, zijn ze beginnen dansen.
Zaterdag wilden we naar de markt gaan, maar toen we er aankwamen waren ze alles aan het opruimen. Dan maar iets gedronken en terug naar huis. Mijn mama heeft toen mosselen klaargemaakt voor de liefhebbers (Luna en ik lusten dat niet). In de namiddag zijn Yanko, Michel en ik gaan golfen. Yanko speelde super, Michel had een off day en ik moet nog veel leren.
Zondag kwam ik net van onder de douche toen Michel de badkamer inkwam om te melden dat hij met Yanko naar het ziekenhuis ging. Yanko was gevallen en zijn pedaal van zijn fiets was over zijn kuit geschraapt. Hij had 4 grote schrammen waarvan er 1 toch wel diep was. Hij heeft dan ook 14 draadjes gekregen. Ik hoop dat hij vanaf gewoon recht zal rijden i.p.v. steeds met zijn stuur te draaien.
Michel en ik zijn in de namiddag terug gaan golfen en we hebben alletwee zeer goed gespeeld. Ik was zo fier met mijn resultaat. Ik heb zelfs een par gespeeld.
Vandaag zijn mijn ouders terug vertrokken op uitstap. Ze zijn nu naar Detroit.
Ga nu naar Dancing with the Stars kijken. Ik weet het ...... maar er is niets anders op TV en ik heb nood aan "me neerploffen" in de zetel.
