Jaja, Michel heeft vorige week woord gehouden en de blog aangevuld. Bij mij zijn het de alledaagse dingen die we doen dat ik neerschrijf, bij hem moet je zijn voor de betere literatuur. Dus ook wat ons literatuur vermogen betreft vullen we elkaar goed aan.
Dinsdag is de eerste les geweest van de Nederlandse school. Amai ik zal er nog mijn werk mee hebben. Sommige kinderen kennen dus geen enkel woord, anderen weten alles al. Sommigen zijn in het eerste leerjaar al 8 jaar anderen net 5. Niet makkelijk. Ik weet het ... differentiëren, maar zonder materiaal is dat niet zo evident. Het is dus echt zoeken op het internet en zelf dingen in elkaar steken. Ik heb ook nog 2 kinderen die op niveau 2e leerjaar zitten in de klas en die vragen ook de nodige aandacht. Sommige kinderen hebben ook helemaal geen zin om te komen, maar moeten van de ouders. Anderen horen dan dat in de andere groep vooral spelletjes gespeeld worden en zouden dat ook liever doen, dan echt Nederlands leren. Maar gelukkig zijn er ook die heel graag komen en het leuk vinden.
Dinsdagavond zijn Michel zijn ouders trouwens terug gekomen van hun rondreis. Ze hebben vele kilometers gereden, maar ik heb de indruk dat ze het wel goed gehad hebben.
Woensdag hebben we het kalm aan gedaan. Auto weggebracht, naar de winkel, wassen, ... alléé de dagelijkse dingen gedaan.
Donderdag zijn we naar Chagrin Falls gereden. Ik vind dat een mooi gezellig stadje. We hebben er de watervallen gezien, want rondgelopen en een paar winkeltjes gedaan en zijn daarna iets gaan eten. Voor Luna moesten we niet naar huis komen, want zij was gaan spelen bij een vriendinnetje. Yanko had een vriend uitgenodigd hier thuis. De broer van het meisje waar Luna was gaan spelen. Toen ze hier waren hebben ze gespeeld en na het eten zijn we naar de voetbal gereden. Luna en Tayler spelen allebei voetbal en daar hebben we terug van kinderen gewisseld. Thuisgekomen bleek dat Luna haar huiswerk nog niet geleerd had. Om 7u30 zijn we dan nog begonnen en de laatste woordjes voor de spellingtest. Om 8u30 lag ze eindelijk in haar bed. Een uur te laat en het was al sinds dat oma en opa terug waren altijd al te laat geweest.
Op vrijdag zijn we naar West side market gegaan en van daaruit naar Downtown Cleveland. Op de market heb ik vlees, vis en groenten gekocht. Het is er altijd een drukte, maar alles is er vers en ook nog eens een beetje goedkoper dan in de supermarkten. In Downtown zijn we naar het station gelopen en eenmaal we uitgedokterd hadden hoe opa en oma met de trein naar huis konden, ben ik naar huis gekomen om Luna op te wachten. Yanko was gaan zwemmen tot 17u en van daaruit zijn we naar de halte gereden waar we oma en opa zouden ophalen. Naar huis was een echte marteling. File!!! Dat ben ik helemaal niet gewoon hier en ik kon er dan ook echt niet tegen. Ik had de GPS mee en ben dan maar straat in straat uit beginnen rijden om toch maar te kunnen rijden en vooruit te raken.
's Avonds hebben we dan lekkere vis gegeten.
Zaterdag heeft het een hele dag geregend. Mijn schoonouders zijn gaan shoppen en Luna had een voetbalwedstrijd. Zoals goede ouders en broer, stonden Michel, Yanko en ik netjes naast de zijlijn te supporteren voor ons meisje dat in de regen aan het sjotten was. Na de match heeft ze een lekker warm bad genomen bij ons in de badkamer. Dat is een bubbelbad en dat vindt ze geweldig. 's Avonds zijn we gaan eten in een restaurant waar Michel al een paar keer met het werk geweest was. Het was best wel lekker, maar vooral gezellig om met z'n allen samen te gaan eten. Zondag kregen we een dagje kindvrij en daar hebben we van genoten. Michel en ik zijn gaan golfen en daarna zijn we met een ander koppel gaan eten bij een sushi restaurant. (na de golf zijn we wel eerst naar huis gekomen om te douchen) Ik vond het lekker, hoewel ik eigenlijk geen sushi fan ben. Het waren eens andere dingen dan dat je normaal altijd in de winkel ziet liggen hier.
Maandag hadden de kinderen geen school. Het was yom kipour. Ik wilde toch al schoenen gaan kopen voor hen en mijn schoonouders moesten ook nog een paar inkopen doen, dus zijn we maaar gaan shoppen. Een koffer vol zakken was het gevolg. 's Avonds ben ik begonnen aan mijn lesvoorbereidingen en hebben we nog geklonken op de laatste avond samen.
Dinsdag hebben de kinderen oma en opa wakker gemaakt zodat ze afscheid van hen konden nemen. Kindjes vonden het toch raar dat ze voor heel lang hun grootouders niet gaan zien in het echt. Ik heb me in de voormiddag nog beziggehouden met mijn lessen en oma en opa hebben hun koffers verder ingepakt. 's Middags zijn we vertrokken richting luchthaven. Toe we vertrokken stond er dat ze 20 min vertraging zouden hebben, maar als ik terug was, waren dat er al 50. Gelukkig is hun reis voor de rest goed verlopen. Ze zijn zelfs voor tijd in Brussel aangekomen.
Dinsdag avond was de tweede Nederlandse les en dat ging al een stuk vlotter. Het 2e leerjaar had veel werk en het eerste had ook al meer doe - opdrachten. Ook is Nicolette 2 keer een kwartier komen helpen. Niet veel, maar alle beetjes helpen. Toch was ik moe van het entertainen van die kinderen en vooral ervoor te zorgen dat ze deden wat er gevraagd werd, want er zijn er een paar die de neiging hebben om het misschien te leuk te maken.
Vandaag stond de glazenwasser voor de deur, hoewel ik hem had afgebeld. Hij heeft de ramen dan toch aan de buitenkant gewassen en komt maandag terug voor de binnenkant. Vandaag was het vergadering over de Nederlandse school. Overal bleek het goed te lopen en de legale zaken gaan ook goed vooruit. We zijn zefs begonnen met het ontwerpen van een website. Luna is gaan turnen, Yanko gaan lopen, we hebben gegeten, ik heb naar mijn boerderij op FB gekeken en ben aan deze blog begonnen en nu is het tijd om te gaan slapen!!!! Tot de volgende,
Om 7u30 zijn we dan nog begonnen en de laatste woordjes voor de spellingtest. Om 8u30 lag ze eindelijk in haar bed. Een uur te laat en het was al sinds dat oma en opa terug waren altijd al te laat geweest.
Dat ben ik helemaal niet gewoon hier en ik kon er dan ook echt niet tegen. Ik had de GPS mee en ben dan maar straat in straat uit beginnen rijden om toch maar te kunnen rijden en vooruit te raken.
