Na een turbulent einde van 2015 zijn we terug vertrokken voor een nieuwe doorstart in 2016. Hierbij dan ook aan onze volgers een voorspoedig en gelukkig nieuwjaar.

Singapore is een smeltkroes van mensen van allerlei nationaliteiten, waarvan het overgrote deel uit, hoe kan het anders, Azië afkomstig is. Eentje ervan is de Indische gemeenschap, die net zoals de Chinese gemeenschap hier gegroepeerd samenwoont in wijken, het wordt dan niet voor niets " Chinatown " en " Little India " genoemd. Daar Harry op verplichte veiligheidscursus moeten gaan in Little India, zijn we daar natuurlijk ook eens naartoe geweest. Als je de wijk nog maar binnen rijd, denk je onmiddellijk een paar duizend kilometer naar het noorden toe te zitten en denk je in India te vertoeven. Veel mensen op straat, een gezellige chaos en vooral veel winkeltjes waar je alles en nog wat kunt kopen.

De buurt wordt vooral gekenmerkt door twee hoofdstraten waarrond alle activiteit draait, het is echter in de zijstraatjes dat je de leukste winkeltjes kan vinden, met natuurlijk hoe kan het anders, op iedere hoek van de straat een " Foodcourt ", noem het gerust een open restaurant waar een aantal kraampjes staan, waar je allerlei gerechten kan kopen voor een paar dollar, wel is het oppassen geblazen, want daar dit lokale mensen zijn die niet dikwijls voor Westerlingen iets gereed maken, valt het dikwijls nogal pittiger uit dan je zou verwachten.

We parkeren onze auto op de betalende parking, er zijn hier geen andere, en wandelen door ons Little India, langs de hoofdstraat met zijn honderden winkeltjes, het is hier heel druk op een zondagmiddag en eigenlijk zijn we zulk een drukte niet gewoon bij ons. honderden, misschien wel duizenden mensen die hier rondlopen, op een plein staan de tenten van Sing tel " het Singaporese Proximus of Mobistar " dat hier op zondagmiddag aan de Indiërs die in Singapore als arbeider werken, telefoonkaarten verkopen, je kan je moeilijk voorstellen hoeveel mensen hier aanschuiven voor een kaart die een paar dollarcent goedkoper is dan in de winkel.

Tussen al die winkels duikt er plots een Indische tempel op, welke god of godin hier aanbeden word, weten we niet, maar hij of zij is toch wel populair. Er zijn hier ook talloze juweliers, allen gevestigd in winkels die in de uitstalramen, halssnoeren tentoonstellen die zo groot zijn dat het gewicht ervan je een Hernia zal bezorgen als je ze rond je nek hangt. Als je nog naar binnen stapt heb je gelijk het gezelschap van een verkoper, die je onmiddellijk iets zal tonen, ook als je naar iets anders aan het kijken was. als je dan eindelijk iets gezien hebt dat je aanstaat, kan het onderhandelen beginnen, meestal een werkje van lange adem, want het zijn wel Indiërs, maar vooral ook zakenmensen.

Ook zijn hier de goedkopere supermarkten te vinden, waar vooral groenten en fruit een stuk goedkoper zijn dan in de gewone supermarkten van de grotere ketens. Trouwens het meeste van onze groenten en vlees, halen wij op de lokale markt in West Coast, waar wij wonen, waar de prijzen de helft bedragen van de normale winkels.

Hier in Little India zijn ze ook niet vies om een namaak handtas van een zeer bekend merk te voorzien van een discountprijs, zodat je de indruk hebt een zaak gedaan te hebben, maar je in feite flink bedrogen uitkomt. Het is allemaal navenant, maar wel leuk om af te zien. je ziet hier in Singapore echt de culturen in elkaar overgaan op de hoek van de straat.

Vanaf zes Februari begint het Chinese nieuwjaar dat gaan we jullie zeker ook niet onthouden, ondertussen zullen nog wel een paar verhalen de revue passeren die er eigenlijk al moesten opstaan van voor nieuwjaar. 

Wij komen hier zeker nog eens op terug, want dit is eigenlijk iets wat we gedaan hebben voor nieuwjaar, meer bepaald in November, nog voordat ik terug naar België vertrokken ben omdat mijn Vader zeer ziek geworden was en sinds die tijd is er geen tijd geweest om verder aan de blog nog iets te doen. Het valt wat tegen met de foto's die blijken verdwenen te zijn, die houden jullie nog te goed.