" Haze " zoals het hier bij ons genoemd word, is bij ons onbekend, hier in de regio is het een jaarlijks terugkomend fenomeen, dit jaar echter is het één van de ergste jaren sinds zeer lange tijd.

De " Haze " is afkomstig uit Indonesië, en heeft niet te maken met een tropische storm of een besmettelijke ziekte, maar word veroorzaakt door de bossen die jaarlijks in Indonesië worden platgebrand, waarom de Indonesiërs dit doen is zeer onduidelijk, en normaal houden ze die branden redelijk onder controle, maar dit jaar is het een beetje uit de hand gelopen, zodanig dat er nu honderdduizenden hectaren bos in vlammen zijn opgegaan, wat eigenlijk niet de bedoeling was. Ergens is er met de berekeningen van de koers van vuurhaard iets misgelopen, zodanig dat de buurlanden ter hulp zijn moeten schieten.

Deze bosbranden veroorzaken natuurlijk een enorme rookontwikkeling van welke de wind de richting bepaald waar ze heen gaan. Natuurlijk ligt Indonesië hier maar op een goed uurtje varen, en door de voortdurende wisselende windrichtingen, komen alle nabij gelegen landen in aanmerking om met de Haze te maken te krijgen. je kunt het niet beter vergelijken met de Smog in hartje een grootstad, met het enige verschil dat je wanneer de wind sterk genoeg waait, je ook de brandlucht kan ruiken. Dit jaar zijn ze dus de pedalen verloren en is de zaak uit de hand gelopen, zodanig dat dor de aanhoudende overlast, de buurlanden, tot zelfs Australië beslist heeft om te helpen de branden te bestrijden. Bij het lezen van dit bericht is het ergste leed geleden, maar de Haze drukt toch zijn stempel op het alledaagse leven.

Veel mensen dragen een mondmasker om zich tegen de overlast te beschermen, niet dat het zo overmatig is, maar als de wind een beetje tegen zit, heb je toch een benauwd gevoel tijdens het ademen, en dat ademen moeten we blijven doen, is moeilijk af te zetten. In Indonesië zijn er naar schatting 43 miljoen mensen die last hebben van de Haze. je moet maar eens proberen om de artikels in de kranten die wij gefotografeerd hebben te lezen. Nu dat het regenseizoen voor de deur staat zou er verbetering op komst moeten zijn. Ik hoor jullie al denken, zonde van al dat woud dat afgebrand is, niets is echter minder waar want de overheid van Indonesië laat elke afgebrande boom terug aanplanten, alleen zullen ze dit jaar een paar boompjes meer moeten aanplanten.

De Singaporese overheid geeft zelfs advies over welk type mondmasker je het best kan dragen, persoonlijk zou ik het niet weten, want ik zie me nog niet met zo een ding voor mijn mond over de straat lopen, ik heb dit nog niet gedragen tijdens mij werk als Pedicure, laat staan dat ik het nu ga doen. Een masker en bril gaan niet samen, het zijn dus ok vooral de Aziaten die je met die dingen voor hun mond ziet. Als ik sterf van de Haze, dan weten we tenminste van wat ik het loodje gelegd heb. Volgens het medisch onderzoek voor mijn verblijfsvergunning ben ik gezond, de longen zijn in orde en ik heb geen Aids, weer eens bewezen met de tweede aidstest op twee jaar tijd ( Qatar en hier ). Om een verblijfsvergunning te krijgen in Singapore of het Midden Oosten,moet je wel wat doen, dat is bewezen door de problemen met de aanvraag van het werkvisum van Harry, en door de medische testen vooraleer je het land in mag, als je in het Midden Oosten niet door de testen komt zit je binnen de week op het vliegtuig naar huis, hier mag je dan maximum 90 dagen blijven. Om een werk of verblijfsvergunning te krijgen moet je aan een hele rits voorwaarden voldoen, waarbij de overheid zelfs terug gaat tot de middelbare school, eens boven de vijftig word het echt moeilijk en moet je kunnen bewijzen dat je ondanks al de diploma echt gespecialiseerd bent in een bepaald beroep. Komt hier nog bij dat je een medisch onderzoek moet laten doen, X ray foto van de longen, een bloedtest voor Tuberculose en Aids, en dan nog een normaal onderzoek. Als dat blijkt goed te zijn, mag je nog eens een afdrukje van linker en rechter duim laten maken, en dan na een dag of vier heb je je identiteitskaart.

Natuurlijk was het weeral hetzelfde liedje tijdens de afname van de vingerafdrukken, de scanner herkende mijn rechterduim niet, dit tot vijf keer toe, teveel af gefreesd tijdens het behandelen van voetjes. De organisatie van het Ministry of Mannpower die voor de uitreiking van de paspoorten instaat, is wel zeer goed georganiseerd en het personeel is zeer vriendelijk, vooral de dame die ons geholpen heeft.

Wij gaan het hierbij laten voor vandaag, maar komen zeker terug binnen zeer korte tijd met meer en andere informatie vanuit Singapore.

Hazige groetjes,

N & H